Θριγό των καλεσμένων
Και ζήτω το φαγητό και το καλό κρασί.        
 
 Εγώ-Εγώ    
"μου αρέσει" "δεν μου αρέσει".         
 
Με ανοιχτούς λαιμούς
Ήταν για φαγητό και καλό κρασί.        
 
Φρέσκα ζυμαρικά και bourguignon
Και ο Gigondas για το πάθος.        
 
Η κοιλιά έχει τους λόγους της
αυτή η σκέψη δεν μπορεί να φανταστεί.        
 
Κλέψε αυτή τη σκέψη
Να δένουν στις κρεμάστρες για να μην σπαταλούν.        
 
Να ξεμπερδέψει το θρησκευτικό από το πνευματικό
Χρειάστηκε πολύ κουράγιο για να φτάσω στο επόμενο πιάτο.        
 
Το κάδρο έτρεμε
Κάτω από θορυβώδεις φωνές.        
 
Ο Μεγάλος Λύκος θα πρέπει να είναι σύντομα
Να σβήσουν τα κεριά μερίδιο .        
 
Et quand les rois mages    
Apportèrent le plateau des fromages    
Il y eut jubilation     
A faire gonfler les chevilles    
Et rougir les pommettes    
Pour tant et tant de bonnes choses    
Vive la bouffe et le bon vin.        

 
964

Horloge parturiente     
Par dessus le temps    
Les oiseaux se taisent.        
 
Beauté et connaissances    
Créatures et inventaire    
Nos dernières espérances.        
 
Va et vient de nos désirs   
Apaisés de se rejoindre    
A la source où tout se brise.        
 
Πως είναι η ζωή ?    
En narrant par le menu    
A vivre à vif.        
 
Filent défilent    
Les vus et les à-voir    
De l'instant vécu.        
 
Imaginer    
Porte un coup fatal    
A la cruelle certitude.        
 
Messire le loup    
Après repas     
Passe sous le houx.        
 
Petites dents    
Et coups de langue avides    
Sont l'écueil de l'âme.        
 
Δεν γίνεται    
Ils eurent bien du courage    
De rester en marge.        
 
Atteindre le bout de la terre    
Augure du respect total    
De sa Liberté.        
 
 
963

Δεν μπορώ να μιλήσω
Και σκάσε
Πώς να το κάνουμε ?        
 
Είναι γραμμένο
Και δεν είναι γραμμένο
Πώς να το κάνουμε ?        
 
σε ξέρω
Και δεν σε ξέρω
Πώς να το κάνουμε ?        
 
Συναντώ    
Και να μην βλέπουμε ο ένας τον άλλον
Πώς να το κάνουμε ?      

Περπατάω στο Μαυριτανό
Γύρω μου φυσάει η καταιγίδα
Το φεγγάρι συνοδεύει το πνεύμα των προγόνων.        
  
Τεντωθείτε σε όλη τη διαδρομή
Στο ΕΔΑΦΟΣ
Και κοιτάξτε τον ουρανό.         
 
Η μέρα και η νύχτα    
Χωρίς την αυγή
Χωρίς τη νυχτερινή υποκριτική.        
 
Γυναίκα και άντρας
Δεν μπορώ να είμαι
Καλή γυναίκα και άντρας ίσως.        
 
Το πραγματικό όπως είναι
Είναι να βλέπεις χωρίς μάτια
Κατανοήστε χωρίς μυαλό.
 
Πέρα από το Σχέδιο
Εισαγάγετε μια εμπειρία
Της ταπεινοφροσύνης και της μεγαλοπρέπειας.        
 
Ξυπνημένη ανάσα
Μια Παρουσία πέρα ​​από την αλήθεια
Η αξιοπρέπειά μας να είμαστε.        
 
Μάρτυρας της σκιάς της σκιάς
τότε ευδοκιμήσουν
Με τη μεγάλη Σιωπή.        
 
Transmettre la Lumière    
Qui n'est la propriété de personne    
Et bien autre chose encore.      
 
Περάστε από την Αλήθεια που έχουμε
Στην Αλήθεια που είμαστε
Βγαίνει από τον λήθαργο.        
 
Η επαγρύπνηση τολμά να ξέρει
Η ευτυχία ξέρει    
Ανάμεσα στο χιούμορ και τη διόραση.        
 
Πρόσβαση στο πνευματικό
Περάστε από τη συμφιλίωση με το Θηλυκό
Προσοχή χωρίς προσδοκία.        
 
Επίγνωση των αδυναμιών κάποιου
Από τον Πατέρα χορηγήθηκε
Σημείο σύνδεσης προσώπου και σώματος.        

Αφού περνάς χωρίς να με δεις
Τι μπορεί να κάνει η αγάπη ενός γιου
Ένας πατέρας αξίζει τόσα πολλά.        
 
Ο κόσμος που ζούμε
Είναι το μέρος για να χορέψετε
Το κάτω μέρος του δράματός του είναι αληθινό.

Glyphe dans le ciel     
Ne prend sens    
Ότι αν το αγγίξει το τόξο.        
 
 
962

παιδιά της αγάπης
Να στολίζεται με χειρονομίες και παρακλήσεις
χειρονομώ
Για καλύτερη αναγνώριση.        
 
Ταπεινής καταγωγής
Είχαν ριχτεί στο λουτρό της ευπρέπειας
Να είναι σαν τους άλλους
Οι δειλοί της παρακίνησης.        
 
Και τώρα όχι πια φασαρία
Τραγούδια στο va-com-I push you
Και η καμήλα χορεύει
Σαμάνοι χορεύουν.        
 
Στη βροχή με χλωμό καιρό
Στον ήλιο των φλογερών που καταναλώνονται
Απλά διασκεδαστικό
Για ποιον ανακατεύει η φτέρη.        
 
Και γύρνα πίσω
Ακόμα κι αν το βαρύ βήμα
Άλλα καθήκοντα τους δένουν
Ο καλικάντζαρος γεμάτος καθημερινές λέξεις.        
 
Ανακατεύουμε από όλες τις άκρες
Τα πόδια θα σε ακολουθήσουν
Η λιάνα εύκαμπτη μέση
Και τα χέρια για το γύρο.         
 
να παρέχει
Σε μονοπάτια δαντέλας
Μέσα από τα εύθραυστα ανοίγματα των φτερών
Το αυγό μπορεί να εκκολαφθεί.        
 
Et là pas de concessions    
Rien que du gloubi-boulga    
Au fouet des chevelures    
Le son des flûtes d'autrefois.        
 
χαριτωμένο για να δούμε
Στα μονοπάτια που μεγεθύνει το ανοιξιάτικο λουλούδι
Το ξύπνημα των αισθήσεων
Στη γούρνα των κυλιόμενων περιόδων.        
 
χαριτωμένο για να δούμε
Κάτω από έναν ουρανό ουράνιο τόξο
Ο θεός Παν στις κούνιες του
Κυνηγήστε την Αιώνια Βακχάντ.        
 
 
961

σε περίμενα
Κατά μήκος του δρόμου
Ο ουρανός ήταν χαμηλά
Υπήρχε αέρας.        
 
σε είδα
σε είχα δει
Ήρθες
Εφυγες.       
 
Στο σκοτάδι
Η φλόγα τραβάει
Η μυρωδιά των κροτίδων
Τι γεύση έχει η σιωπή.        
 
Σφιχτό χαμόγελο
ανοιχτά χείλη
Μια βραχνή φωνή
Κάτω από το δάσος στη φωτιά.        
 
οθόνη ψυχής
Η κρέπα είναι σκισμένη
Ένα χαμόκλαδο στο βάθος
Ένα αστέρι λάμπει.        
 
Pile face aux arbres    
Un serment en pleurs   
Pour tes yeux qui se ferment    
Nos mains qui se joignent.        
 
Το αίμα ανεβαίνει από το έδαφος
Σε μικρή απόσταση από εδώ
ενέργεια από ψηλά
Συνεχίστε την ανάβαση.        
 
Στην έλξη ενός κρυμμένου ουρανού
Καθαρίστε τον εαυτό σας στην ψιλή βροχή
Και να πει στον εαυτό του ότι παραμένει
Για να λάβετε το μικρό.        
 
Πέρασε τη νύχτα
Οι τέσσερις ηλικίες απορρίφθηκαν
Θα σκαρφαλώσουμε στα κέρατα
Ψάξτε για μικρούς θορύβους.        
 
Όλα έτοιμα
Ακούστε τη ροή
Κάτω στην κοιλάδα
όπου πίνουν τα ελάφια.        
 
Et si descente s'en suit    
Forces neuves déployées    
Soyons Présences invisibles    
Veillant sur le cheminement.        
 
 
960

Se piquer aux épines du sacré   
Et découvrir à nouveau toujours et toujours    
De quoi nous sommes fait.        
 
J'entrerai à l'arrière-plan    
Blason des cinq doigts de la mémoire    
Prêt à quérir le jour qui m'a vu naître.           
 
Il y a le Merci    
D'avoir été sur le pavois de mes ancêtres    
Le continuateur du chemin.         
 
Il y a le Regard     
Porté aux choses de la vie    
Pour que décoction faite le Beau fleurisse.        
 
Il y a le Mouvement    
Et ses perpétuelles incartades    
Qui m'ont conduit vers la contrée des amours.        
 
Il y a le Silence    
De l'écoute du tout ce qui arrive    
De nuit comme de jour par la fenêtre ouverte.        
 
Il y a la Machine   
Pour plonger dans ses origines    
A coups de trique sur le râble de l'orgueil.   
 
το πιασα
De compiler les us et coutumes 
A l'aube de notre rencontre.
 
Πότε, hurlante météorite
Elle apparut déterminée et sauvage         
Dans l'ample mandorle de lumière vêtue.                
 
Dès la première phrase qu'elle émis
Je fus irradié par sa perspicacité
" Τι τα κάνουν αυτά ? "
 
S'en suivi le passage de la ligne de démarcation
L'appel aux forces vives de la nation
Pour effectuer le Grand Retournement.
 
...............................................................
 
Passer la main 
Sans pression sur la flamme de la bougie
Permet de sceller le coffre des missions.   
 
Les chardons ronds de l'hiver    
Griffent mon cœur offert    
Aux assauts du soleil.        
 
 
959

Langoureuse et heureuse    
Elle regardait de la passerelle  
Les boutres sortir du port.                                                  
 
Reliée à ce qu'avait été sa journée    
Cette grande voile blanche    
Reflétait ce qu'elle croyait être.   
 
Soleil et le soir moins de soleil    
Puis plus de soleil du tout    
Pour un rien elle n'aurait manqué ça.        
 
Son esprit se tendait    
Elle captait les flashs lumineux    
Mais pour les enregistrer c'était autre chose.        
 
Tout ce qui a existé existe    
Les actes les paroles    
S'inscrivent dans la mémoire cosmique.        
 
Celui qui voit    
Ne se retourne pas    
Corps et âme se confondent.        
 
Langoureuse et heureuse    
A deux têtes l'une visible l'autre pas    
Elle évitait de choisir.        
 
La voile comme la mer est part de soi    
Du concret à l'abstrait    
L'homogénéité se fera.        
 
ψάχνω    
Par le ciel vient la parole    
Prête à agrafer des pans d'antan de soi.        
 
A même la plage aux galets sonores  
Le silence est rare pour qui sur l'onde    
Voit les astres.        
 
L'eau est claire    
L'esprit tendu comme l'arc    
Reçoit la lumière.        
 
Rester calme et laisser les pensées    
Au fond des placards et des malles    
Être grande douceur afin qu'il vienne.        
 
 
958

Αυτό το όμορφο παιδί    
Déjà inscrit au registre des entrées    
Quand neige et froid imposent mitaines    
Scellait sa destinée    
Dans l'étable des origines.        
 
Il y eut des saisons    
De céleste attitude    
Où se penchaient sur le berceau    
Mines réjouies et mains papillonnantes    
Les santons de la crèche.        
 
Il y eut la joie    
D'accueillir au matin    
Les paquets emballés de papier    
Qui sitôt déchirés    
Laissaient d'autres boîtes à ouvrir.        
 
Puis vint le jour     
Où clamer cet avènement     
De rires et d'éclats de voix paré    
Sous le sapin érigé    
Clignant de ses guirlandes.        
 
Devant la vie    
Il y a la vie avec ses grands yeux ouverts    
A se cogner la tête sur ce qui sera    
Alors que ce qui est    
Subvient au temps passé.        
 
 
957

Ένα προς δύο
Περπάτησα γύρω από τον πίνακα
Μια βάρκα σου λέω
Ήμουν σε μια βάρκα
Με τη θάλασσα τριγύρω.        
 
Για να τα πω όλα
Ήταν ηλιόλουστα
Η παγωνιά έσκασε κάτω από το παπούτσι
βελονιά πουλιού
Μόνο περιπατητές με τα σκυλιά τους.        
 
Έβγαλα τα χέρια μου από τις τσέπες μου
Για να τραβήξω μερικές λήψεις
Και βρες με εκεί πάνω στο πανί
Να μυρίζει τον καλό αέρα
Κατεβάζοντας τα ηφαίστεια.        
 
Κάτω από τη τούφα από λευκά δέντρα
Ένα άλογο ήταν εκεί
Του είπα για τη χώρα
μου απάντησε : " Ευχαριστώ
Δεν πίστευα ότι θα ήσουν εδώ ".        
 
Συγκίνηση μια συνάντηση
Να με προστατέψει    
Θα χρειαζόταν τρέλα
Και ρίξτε το δαχτυλίδι στην καλντέρα    
" Ανοιξε σουσάμι ! ".        
 
Βλεννώματα στον άνεμο
βερμιτσέλι
Ανάμεικτη μουσική και σιωπή
Κάτω από τα κλειστά μάτια της αυγής    
Πριν πάρει φωτιά το δέντρο.        
 
Μια σκόνη από αστέρια σηκώθηκε
Μέσα από το παράθυρο του εστιατορίου
Επικαλέσθηκα το μάννα του Vercingetorix
Χωρίς ρίσκο και χαμηλόφωνα
Για να έρθει η παιδική ηλικία.        
 
 
956

L'inattendu peut surgir   
Petite fille aux nattes brunes    
Dont l'embarras d'être île plutôt qu'aile    
Allie notre regard hors Limagne    
Vers ces abrupts de la montagne    
Offerts au promeneur    
Ce mentor des orfraies    
Le duc du Grand Duc    
L'or de Tournemire    
En ligne avec le saint des saints    
A cheval sur un sapin.        

Petite fille des tendresses    
Carmine vaine    
Aux yeux vairs    
A la lèvre discrète    
Que n'eus-je la permission    
De te tenir parole    
Dans le rôle du papa    
Alors que par la fenêtre passait    
Le pic épeiche de la pensée    
La fourragère flèche d'un destin    
Rire chafouin du matin.        

Η ευγένεια των τοκετών
Κάθε αφρός στο λεπτό σκίτσο
προσφέρεται σε όποιον ερχόταν
Η παρένθεση ενός belvedere
Λευκό από λευκό    
A la tunique du barde des brumes    
Au sommet comme en bas des pistes    
A grisoller de si douce manière    
Que les pignoles sèches du bois de Laroussière     
Suffirent à la flambée dernière    
Dans l'âtre de Frugères.        


955