μπαμπά είσαι εκεί ? μπαμπά είσαι εκεί ? Έζησες ως καλός και γενναιόδωρος άνθρωπος 93 απαντ με πίστη στους δικούς σου που είναι αγαπητοί σε σένα 93 απαντ της απλότητας της σεμνότητας της σιωπής ακόμη 93 απαντ παρουσία στον τόπο μας αντανάκλαση ενός αλλού πολύ μεγαλύτερου από εμάς 93 απαντ και μετά τίποτα και μετά εμείς να είναι τα παιδιά σας τα εγγόνια σας τα δισέγγονά σας που σχηματίζουν έναν μικρόκοσμο σε αυτό το μεγάλο σύμπαν ένας κόσμος μινιατούρας ένας κόσμος όντων υπό κατασκευή έναν κόσμο που κινείται προς το μέλλον .
μπαμπά είσαι εκεί ici στις καρδιές μας στη μνήμη ενός χρόνου που περάσαμε μαζί με πολλές στιγμές που βγαίνουν στην επιφάνεια ξεφεύγοντας από ένα παρελθόν σε ανύψωση μιας εμπειρίας να αποφέρει καρπούς .
πες στον μπαμπά που είσαι τώρα ? Θυμάμαι εκείνη την εποχή που πήγαινες στη δουλειά με το ποδήλατό σου από την Grenelle στις όμορφες γειτονιές και τι είπε η μαμά ότι θα σε συναντούσαμε και αυτό ακόμα και χωρίς να σου μιλήσω ακόμα κι όταν συγκρατούσες τα συναισθήματά σου ακόμα κι όταν μετρούσα στα δάχτυλά μου προσθαφαιρέσεις ακόμα κι όταν ζωγράφιζα μια καρδιά στην ομίχλη της πλατείας στην rue Saint Charles σε περίμενα .
Μπαμπά δεν είσαι πια από αυτόν τον κόσμο Ειρήνη σε σένα σε αυτό το αιώνιο μέρος . Και θα υπάρξει μια μέρα όπου κι εμείς θα εξαφανιστούμε και τι θα πούμε αν ήμασταν σπουδαίοι αν ήμασταν μισητοί γιατί όλοι ξέρουν πώς γίνονται τα μωρά αλλά ξέρουμε πώς γίνονται οι μπαμπάδες ! Να έχεις ξαναρχίσει την νυσταγμένη σου ύπαρξη στην καρδιά μου γεμάτη φως Χαίρομαι για την επιείκεια και την αγάπη σε αναγνώρισή σου ο πατέρας μου σε μένα ο μπαμπάς μας σε εμάς τα παιδιά σου παρατείνοντας με μια απλή παράκαμψη για να είναι ζωντανός σήμερα την υποχρέωση να συνεχίσουμε το έργο μας να μην φοβόμαστε να προχωρήσουμε στο δρόμο μας . Faire τα καταφέρνω Φτιάξε ή χάλασε ας μην μικρύνουμε τον κόσμο στις ιδιοτροπίες του και στα βάσανά του υπάρχουν επίσης υπέροχα πράγματα που συμβαίνουν εκεί και θα ήταν εγκληματικό να ευτελιστούν αυτά τα πράγματα ας έρθουμε σε επαφή μεταξύ μας ενισχύσουμε τους δεσμούς μας συνεργαστείτε γιορτάστε ικανοποιήστε δοξάζετε την ομορφιά ώστε σε αυτόν τον χωρισμό από σένα, Λούσιεν, που μας ενώνει σήμερα ώστε στην κοινή για όλους μας τραγωδία του θανάτου παραμείνετε σε διαλογισμό παραμείνατε σιωπηλός παραμείνετε σε αυτή τη στιγμή του διαλογισμού μείνε ερωτευμένος .
Τρία μικρά κεριά και τι επιστρέφει η μαρτυρία ωρών που περνούν αρμονικά η συγκίνηση του βάθους της δημιουργίας αιχμαλωτίζοντας την αναπνοή πριν ξεσπάσει τη δύναμη ενός βλέμματος πίσω από το τζάμι η λεπτή παρουσία της αιώνιας ύπαρξης το μαρκετερί των εξαφανισμένων αναμνήσεων η σαστισμένη αμηχανία της ψευδαίσθησης τη λάμψη ενός κομήτη που δεν συνέβη ποτέ η αντίληψη της εμφάνισης η ηρεμία των επαναλαμβανόμενων χειρονομιών ο ρομαντισμός των παλιών τραγουδιών αντάλλαξε το πέρα από τις μορφές που περιμένουν την εκπλήρωσή τους η μαγευτική υπέρβαση της στιγμής η ηρεμία μπροστά σε αυτό το να φεύγει προς τα ανοιχτά η πληγή αισθάνθηκε επαφή με σπασμένο γυαλί η ολίσθηση των δακτύλων σε φρέσκο δέρμα η παράδοση που διαιωνίζεται από αναγνωρισμένα αντικείμενα συνεχώς ανανεωμένη εμπειρία η ρευστή άμμος της νομαδικής ξηρασίας η πυκνή καταπακτή της καθιστικής δύναμης η κατάκτηση της ύλης υπό το πρίσμα της ύπαρξης η διαφάνεια της εκροής του τελικού έργου το ανέβασμα της κουρτίνας μπροστά στον ήλιο η άνοδος της συνείδησης προς την καρδιά του κόσμου την οικειότητα του να κατοχυρωθεί με νόμο αποδεικτικά στοιχεία που έχει πρόσβαση ο καλλιτέχνης το θάμπωμα των γεγονότων στη λυτρωτική ομίχλη την αποκατάσταση των εσωτερικών μας εδαφών το μακρύ και ταπεινό έργο της εκκαθάρισης πόλεμος ενάντια στις σκιές ο καλός άνθρωπος στις αποκαταστατικές του περιπτώσεις η φρέσκια χροιά των προσώπων μας γίνεται ξανά σοφή μουσική σε συγκρατημένο ασκητισμό ομορφιά στη χάρη της καθολικής ύπαρξης .
Να είσαι ζωντανός απορώντας να σέβεσαι τη μυστικότητα να θυμούνται τα ίχνη των ανθρώπων να αναπνεύσουν τη μοναδική αξιόλογη πραγματικότητα η λεπτή αναπνοή της καλής στάσης καθημερινός έπαινος η ενατένιση μιας απλής έγχρωμης πέτρας.
Φυσικά είχε θάρροςαυτός ο άνδραςνα ζήσει πολλά χρόνια με προσοχήαπλότητα και σεμνότητανα διευθύνει το σκάφος τουκατά μήκος των ημερήσιων τραπεζώνχωρίς να χρειάζεται να ρωτήσω πού να πάωχωρίς να βλέπω την ώρα να περνάειπροχωρώντας αργά προς τις εκβολέςεκεί που τα όρια ξεφεύγουνόπου όλα γίνονται γκρίζαπου η θέα σκοτεινιάζειέλλειψη αέραπου το μυαλό δεν ανταποκρίνεται πιααλλά πού πάειθριαμβευτής στις προσδοκίες τουτο μυστήριοαυτό το άκτιστο φωςαυτό το έντονο φως που έρχεται από πολύ ψηλάαυτό το κενόhabitée de vieilles âmesαυτό το αδύναμο σκιφεξαφανίζεται μέσα στην ομίχληαυτό το υψηλό σημείοσυγχωνεύονται με τον ορίζοντασε ανάμνηση αυτού που έρχεται και φεύγειο χώρος μιας κρατημένης αναπνοήςστη μνήμη αυτού που ήταντα ίχνη του ονόματός σου στον κορμό του δέντρουνα ανατεθείνα μεταμορφώσει αυτή τη γλυκόπικρη γραφήστο καθήκον της συνείδησηςπερπατώντας στο μονοπάτικατανόηση του τι είναικρέπα της πληγής που ανοίγει ξανάτέλος καλοκαιριούκαθώς ένα βλέμμα αποτυγχάνειστην άμπωτησε αυτόν που η καρδιά του κατοικεί στην αγάπη.163
λάβουν ζωήσαν δώροως δώρο.Κατοικούν όλες τις εποχές της ύπαρξηςΠαιδική ηλικίαη νεολαίαενηλικιότηταπαλιά εποχή.Βελτιωθείτε σαν καλό κρασίπολύ νέο το κρασί είναι όξινοη ωρίμανση είναι δουλειά του χρόνου.Μην είστε εμμονή με το στίγμα του σώματοςίχνη χρόνου που περνάη πικρή ρυτίδα είναι μόνο το φιλί στη συνέχεια της ύπαρξηςΜείνε στη ζωή και στη νοημοσύνη.Κάθε μέρα κάντε ανακαλύψειςδιανοητικός συναισθηματικός συναισθηματικόςΚάθε μέρα να είσαι στο νέοVivre.Μην κοιτάς στο πιάτο του γείτοναμην ζηλεύειςμείνε στον εαυτό σουστο παράθυρο του θαύματος.
Μεγαλώστε ξανά και ξανά.Η γήρανση δεν είναι η ηλικίατο να γεράσεις είναι να πας στη ζωήτο να είσαι μεγάλος είναι να χάνεις τη γεύση για μια ζωή.
Να είστε πνευματικά περίεργοιΔες την ύπαρξη σαν παιδί χωρίς να είσαι αιώνιο παιδίΔείτε την ύπαρξη από την οπτική της νεότητας χωρίς να είστε αιώνιος έφηβος.Πάντα να πηγαίνεις παραπέρα.Όσο περισσότερο ζούμε, τόσο περισσότερο χτίζουμε αυτή την απόστασηπου σου επιτρέπει να είσαι εκείενώ είναι ήδη αλλού.Με μια μόνο γουλιά αρπάξτε το ξεσκόνισμα των πραγμάτωνπριν σβήσει η λάμπαέτσι που έφτασαν οι ακτέςνα διαλυθείο χώρος ενός χαμόγελουμε τον άνεμο που φυσάειστο φως της επόμενης μέρας .162
