Merci René   
 de m'avoir permis d'être en amitié   
 avec toi le Grand Frère   
 de m'avoir permis de comprendre l'autre   
 l'ami des entomeures. 
  
 Par ta voix   
 j'ai pris possession de ma parole   
 à l'infini dorénavant   
 souffle sur l’œillet du poète   
 l'appel si proche   
 des échanges sensibles   
 passés et à venir.   


375

Είμαι δίπλα σου   
 ο φίλος μου ο Ρενέ   
 σε αυτή την επιστροφή στη γη   
 ζωσμένος με τις φλόγες της κάθαρσης.   
 
 Πήγαινε στον δρόμο σου   
 μην κρατάς πίσω το χρόνο   
 να είναι ψιλή σκόνη   
 στο μπροστινό μέρος του σπιτιού.   
 
 Ταξίδι στο Κενό   
 Να ξεπλύνετε τα ίχνη   
 τα λόγια σου, οι σκέψεις σου, τον σεβασμό   
 με το μαστίγιο του αιώνιου αμαξά   
 υποβάλλεστε   
 και είναι αυτοί που σας ακολουθούν   
 vers le Grand Œuvre à permettre.   
 
 Μια πρέζα αλάτι   
 ένα τίποτα   
 μια συντροφιά   
 σημείο ηλικίας   
 απλά τα χέρια ψάχνουν το ένα το άλλο   
 οφθαλμός με οφθαλμό   
 ας βρέξει   
 που πουλάει   
 ας βγει ο ήλιος   
 σηκώνομαι μπροστά σου   
 η μικρή σκάλα της καλοσύνης   
 élevé dans la bibliothèque  
 κοινές λέξεις.   
 
 
376

   Fi de l'herbier   
 la grille agence et parachève   
 la fenêtre qui s'ouvre.   

 Le lézard signe le mur   
 murmure de soutien   
 des farfadets du matin.  
 
 Un moteur de tracteur cliquette   
 par dessus le torrent qui ricane   
 la fin de l'été.   


 377

   Κίτρινο πράσινο   
 του σταυρού ανάμεσα στις οξιές   
 στο αργό ξεδίπλωμα του φωτός στους κορμούς   
 ανάμεσα στα ερείπια του κάστρου
 καβάλησε το κάρο των νεκρών .   
 
 Φωνές   
 ένα παλιό αεροπλάνο βροντάει τις προπέλες του  
 το γάβγισμα ενός σκύλου   
 πολύ πολύ μακριά.  
 
 Το ίδιο το δέντρο πέπλα αποκαλύπτει   
 ακατάπαυστα   
 μαύρη μύγα σε λευκό χαρτί   
 δάχτυλα δεμένη γραφή.  

 
 378

   Retroussant leurs manches   
 sur la terrasse   
 chantent les messagères.   

 Signes de croix et casques d'or 
 mesdames des grandes plaines
 vous fûtes les premières.  

 A me parler d'ordre et de désordre   
 lorsque enfant   
 enflait la voix de notre père.   
  
372

   Ils partent en rotant   
 clopin-clopant   
 οι χθεσινοί φίλοι.   

 Zigzaguant et arguant   
 bras dessus bras dessous   
 claquent leurs talons dans la venelle.  
 
 Derrière les volets clos   
 s'agitent les nantis   
 à se gausser du pire.  

 
 373

 παλάτια και λουλούδια   
 Καλωσόρισες φίλε μου   
 ο πλούσιος εραστής των σκέψεών μου.   

 Συνεχίστε να σπρώχνετε ο ένας τον άλλον   
 οι μοναχικοί της λέξης   
 σε βεβαίωση του απαραδέκτου.   

 κατά μήκος του καναλιού   
 μπράτσα νεκρά φύλλα   
 πέτα στον άνεμο ένα τραγούδι.   
 

374

 Cette plaie caramel   
 devant l'âtre lacéré   
 capture le gémissement des ailes.   

 Lignée des sièges de bois dur 
 envahissant l'espace de nos nuits   
 la calèche passe brinquebalante.  
 
 A ne plus nuire   
 le temps se met à l'index  
 sans l'arogance d'un regard.   


360

  Spirale chantante de la flamme   
la paresse suinte et claque des dents   
sous le doute permis.   
 
Se passent le mot   
en basses funérailles    
les marcheurs de l'oubli.   
 
Pour encore se dire   
que demain sera demain   
et le jour une étoile filante.   

 
361
 
  

 Les mots se méfient du réel entendu
 en dégoût de soi-même   
 πεθαίνει η γραφή του μετά.   

 Στα εγκαίνια υπήρχε πλήθος κόσμου   
 των περαστικών   
 εξαφανίζεται μέσα στην κρύα νύχτα.   

 Εφυγε, οι ποιητές,   
 κλειστα ματια   
 μόλις περάσει η καταιγίδα.  

 
362