• 

 Στην κατάρρευση ενός ονείρου
 χωρίς να χτυπήσει το κουδούνι
 ξυπνάω
 και προσχώρησε στον αλαβάστρινο άνθρωπο
 με τη μακριά φτερωτή γλώσσα
 απομονώνονται ο ένας από τον άλλον
 ο γέρος της γνώσης
 του γέρου της σοφίας .

 Από απόψεις ,
 κρυστάλλους πάγου
 παγώσει τη νύχτα του χαμένου
 χύνω ,
 αποκαλυπτόμενες μορφές
 οργανώστε χορό σκιών
 κατά μήκος των άκρων της λήθης .

 Και ήρθε
 το δυνατό σφύριγμα
 ενός φλεγόμενου μετεωρίτη
 στο sa chute άνοιξη 
 χύνω επιτρέπω
 στο παλαμάκι της νύχτας της μοναξιάς
 να ελευθερώσεις τη μέρα για να είσαι ο εαυτός σου  .


 202 

• 

       Λεπίδα, κάποτε ονομάστηκε, ένα αφού αναγνωριστεί, δεν υπάρχει έξω από αυτό που κάνει ο παρατηρητής του .

δεν υπάρχει ψυχή στον εαυτό του , αλλά σε ένα ορισμένο επίπεδο συνείδησης μπορούμε να συλλάβουμε επιπτώσεις από την πρόθεσή μας να το συλλάβουμε, με την επαγρύπνησή μας στη μεταφορά μας κοιτάξτε πέρα ​​από το ορατό και με τη διαίσθησή μας ότι υπάρχουν ακόμα πολλοί πράγματα να ανακαλύψουμε στον κόσμο μας και ότι η επιμονή της νοημοσύνης μας να θέλοντας να ξεκαθαρίσει το άγνωστο τόσο κοντά και όμως τόσο δύσκολο Το εκφραστικό είναι μόνο ένα στάδιο στην αναζήτησή μας για το απόλυτο .

Η ψυχή δεν είναι μια πεποίθηση ούτε μπορεί να αναχθεί σε συμπέρασμα ; είναι μια πρακτική που μας καλεί να είμαστε από αυτόν τον κόσμο, σε αυτόν τον κόσμο, μέσα από το άνοιγμα και αποδοχή αυτού που είναι .

Η ψυχή είναι κίνηση, έχει ικανότητα κινητικότητας που εξελίσσεται με την πάροδο του χρόνου με την ιστορία, ο αριθμός και η ένταση των μεταμορφώσεων, δοκιμές οι επιτυχίες και τα εμπόδια ξεπερνιούνται .

Μας τρόπος ζωής, αυτό το ξύπνημα στη συνείδηση, αυτή η ανάπτυξη του Είναι που μας εμψυχώνει ; Προτείνω να το χωρίσουμε σε τρία βήματα, το καθένα έχει τον αριθμό του βαθμοί ελευθερίας, διαστάσεις του χώρου που ταξίδεψε συγκεκριμένες για τον καθένα μας, σύμφωνα με έναν τρόπο προσαρμοσμένο στην εργασία που μας φαίνεται ότι απαιτείται από μια αρχή εξωτερικό και υπέρτατο που μπορούμε να ονομάσουμε αρχέγονος ωκεανός, Dieu, να εισαι ανώτατος, το δημιουργικό κενό, το μεγάλο Μυστήριο ή άλλο .

Η πρώτη Το στάδιο είναι αυτό της συγκεκριμένης και εξωτερικής συνειδητοποίησης του όντος με την ίδρυση του βάσεις από τις οποίες μπορεί να υψωθεί η υπόλοιπη κατασκευή . Αυτό αναγκαστικά περίοδος πειραματισμού μπορεί να εφαρμοστεί μόνο στο γραμμικός διανοητικός τρόπος δυαδικότητας . Η κίνηση αποτελείται από α διαδοχή προσεγγίσεων και αποξενώσεων των δύο όρων αυτής της δυαδικότητας . Τα αντιληπτά στοιχεία, αισθάνθηκαν και αναλύθηκαν γίνονται βιαστικά επιχειρήματα ο ένας προς τον άλλον μέχρι τη στιγμή που ο βαθμός επιθετικότητάς τους, της γνώσης και η αμοιβαία εκτίμηση είναι αρκετή για να αντικαταστήσει τη δοκιμαστική συνάντηση μια επαφή σύντηξης από την οποία θα προέλθει ένας τρίτος όρος : το μυαλό . Αυτό το βήμα δεν θα εξελιχθεί όχι όταν οι δύο όροι συγκρούονται, χάνοντας την ιδιαιτερότητά τους μέσω κουβάρι του καβγά τους, ανακόπτουν τις δυνάμεις τους που σημαίνει την απώλεια μιας ουσιαστικής προοπτικής, κατά κάποιο τρόπο θάνατο . ο Το joust εξασκείται έως ότου κάθε μαχητής ξέρει όλα τα λεπτότητες αυτής της τέχνης και όλες οι λεπτότητες του αντιπάλου . Η εξερεύνηση του ο χώρος είναι γραμμικός ; λεπίδα, σε αυτό το σημείο δεν γνωρίζει τίποτα για το τι υπάρχει εκατέρωθεν της μοναδικής λωρίδας στην οποία βρίσκεται το όχημα που το μεταφέρει αναγκάστηκε να μετακινηθεί .

Το δεύτερο στάδιο είναι αυτό του όντος του οποίου η δομή περνά από δύο σε τρία συστατικά . Το σχέδιο έρευνας τότε η γνώση θα διασχιστεί με κυκλική κίνηση . ΕΧΕΙ από κεντρική περιοχή, στην καρδιά του οποίου βρίσκεται το σημείο της ακινησίας που στοχάζεται. Η ψυχή περιγράφει έναν κύκλο με μια συμφωνημένη ταχύτητα . Επειτα , όταν αυτός ο κύκλος κοντά στην κεντρική ζώνη έχει αναγνωριστεί λεπτομερώς, ο Η ανακάλυψη επεκτείνεται βήμα προς βήμα σε όλο και περισσότερες περιφέρειες μακριά από το κέντρο . Σε αυτό το στάδιο, είναι μια εσωτερική γνώση δηλαδή επίκτητος, αυτό του να είσαι ο ερευνητής που ανακαλύπτει τους νόμους που διαχειρίζονται το άπειρο μικρό και το απείρως μεγάλο . Από περιφέρειες σε περιφέρειες όλο και περισσότερες μακριά από το κέντρο το ον είναι πρόθυμο να καταλήξει . Ο στόχος φαίνεται τόσο κοντά . Και εδώ είναι που μπορεί να γίνει μια ανατροπή . Όντας στην τρι-ενότητά του έμπειροι και μπερδεμένοι θα μπορέσουν τότε να χαράξουν μια ευρεία γραμμή όλο αυτό το απόκτημα που είναι μόνο περιστασιακή κατασκευή . Θα μπορέσει να πεθάνει στη δουλειά του να ζήσει ξανά σαν τον Φοίνικα σε επίπεδα ευνοϊκά για τη μοίρα του .

Στο τρίτο στάδιο η γραμμική κίνηση προστίθεται στην κυκλική διαδρομή, ο πραγματοποιείται σπείρα υλοποίησης, ατελείωτη βίδα μιας ανάβασης , προσπαθήστε να μειώσετε την απόσταση με το απόλυτο, περπατήστε προς ένα μέλλον ποτέ δεν ολοκληρώθηκε του οποίου η υπόσχεση είναι καρπός, υπέρτατη εκπλήρωση, τελειότητα, πίσω στις καταβολές, επιστροφή στον εαυτό . Πυροβολισμό, επίπεδο μετά από επίπεδο , λεπίδα θα προσπαθήσει να τοποθετηθεί σε αυτή την τρίτη διάσταση μέχρι την κατανάλωση του γύρους, μέχρι την τελευταία μας πνοή . Όσο για το τι υπάρχει στο τέλος του δρόμου κανείς δεν ξέρει και θα μάθει ; και είναι έτσι . Θα μπορούσε να είναι ένα στάδιο όπου οι ψυχές θα είχαν αναγκαστικά καθαρίσει ένα μεγάλο μέρος της ύλης ώστε η πρόσβαση στον άξονα επιστροφής να τα ανεβάζει πάνω από το επίπεδο της γης .

Ενίοτε, στο κοίλο των βαθιών μας νυχτών, εμφανίζεται μια πολυμελής σφαίρα ; σημάδι ότι κάποιες ψυχές να γίνουν ορατά σε όλη την ανθρωπότητα είναι τα ορόσημα και οι φάροι διαλύοντας τις αμφιβολίες και τονώνοντας την προσπάθειά μας να είμαστε . Ανεξάρτητα από το σημείο που έφτασε σε ένα από τα τρία στάδια, η πτώση είναι δυνατή καθώς η ισορροπία που επιτυγχάνεται είναι εύθραυστη . Τίποτα δεν τον απειλεί . Αυτός είναι τόσο πιο ευάλωτος γιατί πιστεύει ότι είναι σίγουρος . Ικανός να αντέξει τα μέγιστα τρομερές καταιγίδες μπορεί επίσης να γκρεμιστεί από το παραμικρό αεράκι.Ενώ πάλι “επί” ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ, ενώ πάλι “ο” ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ ;  θα ήταν κατεύθυνση που δείχνει η δυναμική της ψυχής ?

201