Ζωγράφιζε τη νύχτα σε λευκό καμβά χτίζοντας το βασίλειό του αόρατες πινελιέςaux vertèbres de son arbre. Αργή και ρευστή σταλαγματιές του μυαλού πρόσφεραν τα σάκχαρά τους στον ίλιγγο των ονείρων ανάμεσα στον αέρα και τον κόσμο.Ο άνεμος σήκωσε ήρθε το θηρίο στο πονηρό κάτω από το φανάρι δώστε τον κωδικό πρόσβασης χώμα γλάστρας για καθαρό χώμα. Το μεταξένιο ρύγχος της μπλε σαρρέτας έκανε τη στιγμή να τρέμει σημειωμένο με φλόγα παρά το παύλα μάτι χορέψτε κάτω από τα αστέρια. 415
Στο απόγειο των φθαρτών πραγμάτων το πιάνο γίνεται τρομπέτα στις μπούκλες των μαλλιών της σταυρωμένα βλέμματα στο πρόσωπο με τις φτερωτές ακτίνες. Γλώσσα υποστήριξης σαν σκόρος ρέουν οι νότες στο δωμάτιο των ρομάντζων ώστε να θυμάται. Τα μπράτσα αποκαλύφθηκαν σε αυτό το μαύρο φόρεμα περάστε από τη ζωή στον καμβά των φλάουτων αγασών το τραγούδι ξεπηδά ξαφνικά στο τραπέζι των βασάνων.
Ας μην περιφρονούμε στη σκιά του αλμυρίκιου τόσο τυφλωμένος από το φως σε πλήγωσα ξεφεύγει από την κραυγή ενός συνδέσμου που θα ξαναγεννηθεί. 414
υψηλό ρολόι ανερχόμενος χυμός, στις πλάκες ο περίπατος σπάσε την ανάσα του θηρίου. Μαζεύονται τα αδέρφια κάτω από τις κουκούλες τους κοντά στο βαπτιστήριο, καταφύγιο των Χριστουγέννων. Προμήθεια, οι ψυχές φτερουγίζουν ανάμεσα στους στύλους του ναού βουίζοντας μέλισσες στο λυκόφως η νύχτα σύντομα της σιωπής παρουσιάζει. Οι πρόγονοι θα τιμηθούν σπασμένο ψωμί στις εξιλαστήριες πλάκες κόσμοι που αναστενάζουν. Στο πάτωμα ζωντανό φως χορηγείται σε αυτά των άλλων μένει εκεί όταν δεν έχει μείνει τίποτα. 413
Κοντά στη σκιά των πρώτων πραγμάτων ψάξτε για το σακάκι που θα μας προστατεύσει από τα σιτηρά, συνεχίσει στην ανεμπόδιστη πορεία το ψάθινο καλάθι των εργατών.
Τα δέντρα αδέρφια μου, να είναι ο άνεμος ενός μυστικού σκοπού στην ακινησία του σοκ, να είναι το ανοιχτό.
Μην τα παρατάς, ένα βήμα στην άκρη και θα ήταν το τέλος.
Τίμια γλώσσα και σιωπή, σηκώστε τις καρδιές μας στον βωμό των συναντήσεων, υποδοχή των έργων μας, συμφωνία με την ψυχή του κόσμου.
Τρίψτε την πέτρα του πάνω στην πέτρα του άλλου χωρίς η λύπη να μας κρατάει μακριά, εμείς, δεν συνδέεται με την άνεση, εμείς, στον χώρο, αναλαμπές, ταλάντευση καλαμιού, μέσα από το περισκόπιο των έρωτών μας.
Αυτό το φτύσιμο να κουνήσει το γεράνι μπορεί να φέρει το άλλο στην εγκατάλειψη. περάστε τα βουνά εκτείνεται στις κοιλάδες το γουργούρισμα της μηχανής εσωτερικής καύσης φυσάει τη μύτη του και πεθαίνει. Υποστηρίζοντας την ψυχή του ωκεανού πριν από τη δράση Η συστηματική σκέψη πέφτει η λήθη και τα λάθη της. μέσω του διαλογισμού με προσπέρασμα ανοίξουν τα χείλη τους ταλαντεύεται ανάμεσα στο μυστήριο και την παρουσία.
Έρχεται με τον επιλεγμένο τρόπο ο ήλιος στην ακμή αυτή τη βαθιά συμφωνία με τον κόσμο το αμνημόνευτο franchise μας.
προέρχονται από ηθικές αρχές, σπαρμένος με χρυσό, το γράμμα της αλφαβήτου με συναρμολόγηση σχηματίζουν τις λέξεις και τις προτάσεις τους. Pixel του πνεύματος, εγκεφαλικό μυστήριο, το όραμα γίνεται πραγματικότητα φλουρί, αστέρι, papillon, χωρίς να εμφανίζεται η εικόνα στην οθόνη.
