
Αυτές οι ρυτίδες από όσα γνωρίζουμε μας οδηγεί περισσότερο από τη λογική αυτές οι ρυτίδες με μποτοξ μην προοιωνεσαι καλα αν όχι μεταμόρφωση υπάρχουν τόσες αμφιβολίες να απαρνηθεί τις εξηγήσεις από χέρι σε χέρι πριν από το απαραίτητο βήμα προς τα εμπρός σε έναν κόσμο που δεν υπάρχει ακόμα καταλήξαμε εμείς οι προσκυνητές των πραγμάτων με μπόλικα προνόμια στις τσέπες για να αποφύγετε την έκπληξη. Ομολογώ ότι έχω βεβαιωθεί για να μην μου συμβεί τίποτα δυσάρεστο. Ομολογώ ότι έζησα μικρός ως λάτρης του μικρού τίποτα. Ομολογώ ότι έπαιξα με το πέρασμα του χρόνου για να διαρκέσει περισσότερο χωρίς να ξέρει τι να κάνει. Ομολογώ ότι έζησα πάνω από το έδαφος χωρίς να ανησυχείς για τη γη εκτός από εικόνες του Épinal με πολλαπλές συμμετοχές σε αναζήτηση του λύκου του μύθου που τρώει κατσίκια και νομίζει ότι είναι πιο ελεύθερος από τον σκύλο. Ομολογώ ότι άνοιξα το κουτί του φανταστικού από τόση συσσωρευμένη σκόνη λαμβάνονται για το έδαφος αναπαραγωγής με μια διαλυμένη παρρησία να πω ευχαριστώ στον στριφογυρισμό των ενστίκτων. Ομολογώ ότι ανακάλυψα τον κόσμο απλά αλλάζοντας το όραμά σας επί τόπου χωρίς να κινείται τίποτα. Ομολογώ ότι περπάτησα την κρίσιμη ζώνη έμπειρος έπαινος να με γεμίσει κούφιο στην κινούμενη άμμο της αβεβαιότητας χωρίς να δει την καρδιά του αφανισμού. Ο αέρας κυματίζει την παραλία και οι ψυχές ανατριχιάζουν. Ο περιορισμός ρυτιδώνει τη λογοκλοπή των συνηθειών μας. Η πραγματική γη ζαρώνει τη μικρή γη που νομιζω οτι ζω. Οι δοκοί της οροφής τρίζουν ο κύκλωπας αποκοιμιέται ο κοιτώνας τσιμπάει ένα βραβείο πολέμου στην τελευταία πρόθεση πέφτει η σιωπή. Τι να κρατήσουμε από αυτή την ανατροπή ? Θα πρέπει να μεταλλαχθεί και αφήστε στις τσουκνίδες της λήθης οδοντοστοιχίες και φαγούρα. 717