Тыныш түн айнала кітапқа толы ~ соған қарамастан мен жөтелмін. Мысық өз орнында кішкентай балалар ұйықтап жатыр ~ оятар сағаттың белгі белгісі. Мен есінеп, тырнап аламын тері айды әндетеді ~ отырып ойланып отырмын.
Escalatordes pesées en fenêtrese reflète l'hors tempsdes frémissements. Calque éphémèredes pensées jointesl'ordre orthogonalfragrances déployéesénumère les marchesd'accès à l'antienneclamée par les angesrefuge sanglédes anfractuosités de l'oubliles chaînes raclent la terred'outrances ad hominem.Un chantсодан кейін ештеңе juste le suintdes bœufs à la tâche. 347
Amie des flux abyssaux à saute mouton de la vie en plein cœur veux-tu devenir une voix parmi les voix toi qui est bien plus que toi toi qui est métamorphose en la pulpe réticulée que la main broie pour devenir lendemain.
Passons le gué du plein et du délié devenons sang et sens du cheval sanguine de la vague à l'océan en l'accroche des désirs que le vent fait actes radicelles d'une peinture vernaculaire rencontre à la touche du jour que le chercheur abjure et morigène du père au fils fille des temps sois fidèlement ardente sur le formant de la mémoire.
Margelle des motsaux portes souterrainesшаршаған иістер que le vent portesage renaissancedes sons de l'enfanceprésence chériedes cerises en printempsque la dent croquemitaines dans les pochesde notre avenirsous l'ombre des platanesсобор алаңында la morsure du froidatteignant le tréfonds de l'âmesouplementparmi les graminéesun souffle sur ta mainen descente du soleilөтіп бара жатқандай. 345
Les mots qui nous viennentnous font être. Ils sont là, en bouche, d'encre vêtus, et labourés de près. Pourtant, telle l'abeillecette envie d'être, dans le sens du vent, au plus près du nectar, nous obligeà pousser la charrue, inexorablement, jusqu'au bout du champ, juste les mots advenus. 344
Voix d'entre les galets prise tôt une pincée de miel sur l'haleine du vent de mai.
Grande femme aux jambes fines posées en asymptote contre le cœur à l'unisson. Unique pressentiment des courtes pailles rassemblées à la dérobée au creux des vagues lasses.
Les arpèges de la guitare accompagnent d'un soupçon de couleurs armoriées le pavois des rencontres.
A foison les purpurines lèvres de mon amie du fond des bois lèvent la voix d'entre les voix. Toutes voiles dehors vers le frémissement d'un printemps en portance sous la brise.
Si ailleurs si intime au bout des doigts venir et mourir au pays qui te ressemble sous le spasme consommé Jean mon ami de l'Esprit ma croix mon cri. Sur la terre à même la poussière l'étoile reflète le chant mystérieux en fuite de par les mondes. François mon ami des entommeures mon chemin ma délivrance.
Өсімдіктердің тыныштығы ~ пойыздың ақ көк шетінде жел соғады.
*
Төбеде тұрып қалды үйлердің доминосы ~ шайтан қателері.
*
Қара құсты өткізіңіз бұлттардың иісінде ~ жоғарғы жағындағы портик.
*
Сағанның ұясы en réserve rectangulaire~ реніш көзі.
*
Bras serpentiforme ~ көктемнің көз жасы сөзден шыққан.
*
Масштабталған қолдар балконның кеңістігінде ~ күн ашылады.
*
Менің жаным билейді өмірді қазып, маған айт ~ сабырлы және жұмсақ теру.
*
оңға солға өту таңертеңгі көліктер ~ Китераға отырғызу.
*
Жасыл жағалауда сары жүк көлігі өрмелеп келе жатыр ~ clameur soudaine.
*
Плиткалы төбені аршу ~ файлды басқа жерден файл la courte paille.
*
Негізінде мырыш кірпіштен жасалған камин ~ жоспарлау.
*
Дәптерден кітапқа la gomme sèche et dérive~ суық құрастыру.
*
Басқасының бас тартуы өзін жек көру ~ бірге болуы мүмкін. 341
бет беті жүрегімізге тиетіндей күл ағашына жететін жерде қимылсыз немесе сөзсіз жоғары көзқарас күту сомасы Фотосуреттерде ауыр және қайғылы ағаштың басынан секіру отты колибри тұмандардың пассакалиясы бір қолмен тамырларды көрсету кешке шам жарығымен шешу сарғайған жеке куәліктер жел таратады ұйқысыз көз алдымызда.
О бет уақыттың қайталанбас бет-бейнесі тамсанған сәби көз жасымызды төгетін орын бол лекездесуіміздің тұзы таяқтан ошағанға дейін Әйүптен сұрға дейін күңкілдеу тезек алдында базальт тастарымен араласады жарқыраған қоспасы Вирджиния жорғасы және қызыл қабырға о бет бұл рухтың жетіспеушілігін жояды таңертең төселген жалпақ тас бақша қабырғасында аралас тыныс мәңгілікке бетпе-бет.
Es-tu là glissando sans dérobade à me porter sur l'onde douce lune entrevue au parloir écorce arrachée du chêne-liège se faufilant dans la foule lente passager ébloui des sentes odorantes. Жаным seule au hasard d'une sortie se vit prise dans le flot des migrants ô mon âme l'altérité est une autre identité de l'autre à soi la source même des solidarités.
