Күн келді
содан кейін түн, содан кейін күн, содан кейін түн
махаббат пен айналудың рухсыз шұңқыры
Vision конустары мен таяқшалары
әуезді қарсы алуда
бізді суландыратын нәрсе
Циклопед және компания
өмірмен бірге.      
 
Бір сөзбен тұтастай алғанда
өлімге жол берілді
ортақ валюта ретінде
тіпті айға қосылды
түтіннің астында
түкіріп жіберді
болат өнеркәсібінің қиыншылықтары
әрине ауамен.      
 
Былшықтар мен қоштар   
Ағаш тұяқтары сабанмен жабылған   
Қар қарды тазарту   
Тұрақты қақпаларда   
Малдың өтуі үшін   
жағдайда жасалуы мүмкін   
Думалар шығады   
Түнгі хош иіс.      
 
Болмыста пайда болуы керек еді
және ошақтағы сот бульоны
ажыратылған итарқалармен еденде болғанда
әкесі орнында
еріннің бұрышындағы темекі
періштелердің өтуіне себеп болды
берекелі тыныштық
сағаттың соғуына дейін.      
 
Виктор Жан-баптист деп аталды   
Вердун жағында   
Ол балшыққа ұйықтады   
Бет әлпеті кең көздері ашық   
Төмен және ауыр аспан астында   
Машина -Гун бағалады   
Жақсы жұмыс істеу   
Траншея шлангілерінде.      
 
Он бестің он бесінде
гүлдер бар
Айтпақшы, бұл Де Профундис
дәл осылай айта алмады
шатыр есігінің астынан соғатын жел
мұндай фаянс құсы ессіз сайрап жатыр
осы қасірет заманда
соғысқа қайта оралған осы кезеңде.      
 
 
1053

Профильді сүйетіндер    
субсидияланған    
Сіз көктемгі гүлдер едіңіз   
сөз   
елеулі қимылға қол қою   
Аспанның көгілдір   
бұл дубльдер    
Картадан отрядпен.      
 
Қой қоңыраулары   
Жалқау драйланы   
Гранит тастарын бақылау шектеулері   
Алынған жолдардың маталары арасында   
және Нарцикс жері   
Хош иісті импульстарға   
ларттың әнімен   
Гүлдену пастердің көзқарасы жақсы.      
 
Тарих ғасырлар бойы қайтадан басталды   
бұл жад қоршайды   
кардабелла өрілген   
Көкжиектің ілгіштерінде    
Ауаның ысқырығы туралы ойлану   
Жартастың көз жасына қарсы   
Алушы тізімі ретінде   
Жандар өтіп бара жатыр.       
 
Силге дейін   
Қабақ ашылды   
ауыр және меланхолия   
Таңертең саусақтардың астында   
Майлпат жарығын алуды сұраңыз   
өзінің алғашқы плитасынан   
Энергияның соңғы эмоциялары   
Қалаусыз қазынаны аяқтау.      
 

1052

Ол менің артымда болды   
Vitruvian адамы   
Менімен бірге жүреді   
Менің раушанымды кию   
Қымбат раушан   
табылған уақыттың.      
 
Тұншықтар үшін мен қосылуға бардым   
Менің қарындасым ауру   
Мені декормен ерітіңіз   
қарым-қатынасқа түсудің жолы   
қарым-қатынаста   
Мен таңқаларлық нәрсе мені сол жерге тап.      
 
Мастер жоқ   
Жолда   
онда қай жерде   
Таудан түсетін көзі   
ашық   
Мәңгілік қонақтардың минералы.      
 
Жұлдызды аспанды елестету
Мен болып табылатын болмыс ретінде
Мен тыңдаймын және ұстанамын
осы бейкүнә басқалықтың
менің балалық шағымның мектеп аулалары
мөлдір дүниенің құлағында.        
 
Ал мен сумын
жарқыраған көпіршіктердің құпиясында
дірілдеп еркелетеді
түйіршікті жартаста орындау
сөйлем мен сөз
өткізгіш банктің жалғасы ретінде.      
 
Ал мен отпын
Мен жанып, жоғалып кетемін
ұшқындар шоғырында
мұнда бәрі белгілі
тынымсыз жарқыраудың
шығу тегінде.      
 
Ерте   
Құстардың алғашқы әндерін бұйра   
Мен түнгі жетістіктермен бөлістім   
Бостандықтың көлеңкесінде   
бетіне еру керек   
Алғыс айту.      
 
Бұл қатысудан аулақ болыңыз   
Бұл өзіне беретін шындық   
Сезімдер шоқжұлдыздары үшін   
абайсызда сілтемені жасаңыз   
өзін-өзі саналы сананың тынысына 
Жанымның ешқайсысы келмейді.      
 
 
1051

Ергежейлі және нәзік   
Әлемге келген кезде   
Оның көздері болды   
Тек аспан үшін.      
 
Жедел түрде жойылды
той қақпасында
ол жұмысқа оралды
саусақтарымен тақтайшаны соғу.      
 
Сылдыр қажыларды бұрып жіберді
көктемдегі қар сияқты
шілтер ұшты
осындай сәттегі қоңыраулар.      
 
Тіпті абайсызда ұсталды
ол құмарлықтың белгілерін биледі
бұтақтарды ұстауды өзіне тән ету
бұл таң анық анықталды.      
 
Жоғарыдағы кеңістік
пышақтарды қайтарып жіберді
шыбынға лақтырылды
ұмытудың сұр қабырғаларына қарсы.      
 
Төмендегі кеңістік
қараңғылықпен безендірілген
кең ашылды
оның тармақталған қолдары.      
 
Эльфтердің адамдары
түймесін басыңыз "фин"   
дірілдеген қанаттар үшін
Реалдың нұсқаларын қадағалаңыз.      
 
Еркін және ұйқысыз
шайқастардың және туғандардың анасы
қайталау миазмасын тудырды
жаңа күн орбитасында.      
 
Ауру люего
тістер арасындағы ампелопсис
сүйікті аяқтарына парфюмерия мен шашты таратыңыз
ақыл-ойдың түпкілікті тонауы болды.      
 
 
1050

мені міндеттейді және мені шектейді
бұл күш жоғарыдан
жетістіктерімен қамту
осында және қазірдің шарықтау шегі.      
 
Мені жерге түсіріңіз
ынтымақтастық және арпеджио
кешегі музыка
темекі шегетін қарындар.      
 
Көбірек жомарттық үшін
маған түсті 31   
маған қақтығыстардан қорқу   
Қоғамның мәні.      
 
Тапсырыс пен қозғалыс арасында   
барлығы нүктеде   
Мен талдауда бақ сынадым   
Қорқынышсыз.      
 
Рельстер қосылды   
тағдырдың ақ түріне қарай   
Лотарингия арқылы   
Тұяқтарсыз немесе Dondaine.      
 
Rustling теректерінің көлеңкесінде серуендеңіз   
Таза заттардың араласуын тыныштандырыңыз   
Өткен оқиғалардың даналығы үшін   
бітелуге көз жасын оятады.      
 
Мені бүгіңіз және тілеймін   
неге қызғылт түсті   
Тіпті мәңгілік өмірде де   
Жұлдыздардан біздің надандық аспан себіңіз.      
 
( Фредерик Лемарчандтың суреттері )
 

1049

Поэзия e және i-ді ұрады   
Қазіргі уақытта   
толық тістерге   
Мағынасы   
винтовка   
екпін    
Қиялдың нысандары бойынша.      
 
Ақын Farfouille   
Сәттің фарфадет   
Қара жер   
Жұпылған кәсіп   
Кешіккен басқыншылар   
танкті жүзуге әкелді   
Қону жағажайларында.      
 
Ақын үлкен түнде армандай алмайды   
Ол жұлдыздарды зерттейді   
Таңның жарығы   
науқанды жеңу   
Күннің проблемаларымен   
Жоғалып кетудің ауыруы   
және жағымсыз әндерді жасаңыз.      
 
Кейде ақын ашуланшақ шығарады   
Ешқандай ештеңе жоқ деген ойға үйрену   
біз табиғатқа тапсырыс бермейміз   
оған мойынсұну арқылы   
Және бәрін бұзу   
Корс пен кернейлер жақсы   
бұл қозылардың үнсіздігі.      
 
Батыл ақын   
басқа жерде болуға толы   
Таулы маритандық бүркіт   
Өмірді   
Жел мен жан арасындағы жанжалдар   
Инстинкттің бейнеқосылуынан бас тарту   
Сан-СОУС-тің ақылды пассажы болу.      
 
 
1048

Sequoia Apple   
Питомниктің алдында   
шай ішті   
Баспалдақтың төменгі жағында.     
 
Фил және Мич   
Барлығы бифуркациямен галоде   
Айдың алдында   
Еменнің оның друждары болды.      
 
Бақша хеджирлеуіне келетін болсақ   
Импультанттар асығыс болды    
Ағаштың алдында - ашылған жасылдар   
Мишель суреттері.      
 
Канделабралар жанып тұрады   
аспанда заклинание   
Күйіп қалған еттің иісі   
Жоюға болатын хабарға.      
 
Ландшафт нақты   
Көзіміздің қалған бөлігі үшін   
Құдайдың немесе ерлердің күлкісімен   
Екі ұшымен тігілген.      
 

1047

Формальды түрде бүктелген   
Орталық жолда   
Бір жолмен   
Арнайы тапсырмасыз.   
 
Il relevait de la parodie   
en mettant bas l'enfant lion   
moment carnassier   
de l'instinct en reproduction.      
 
Il s'en été aller   
LUI le petit bonhomme   
avec ses roues caoutchoutées   
sur la plaie béante de la vague.      
 
Plus de petit bonhomme   
la vie l'a happé   
et sa mémoire   
reconstruit l'ordre du passé.      
 
Un corps avec son sexe   
et le tour est joué   
pour un détour par la grand roue   
d'une aventure sans métaphore.      
 
Point d'exigence morale   
à la portée d'un couteau de cuisine   
il a tranché le hasard   
qui l'avait fait naître.      
 
Tout est histoire   
de l'écriture au souvenir   
les pas lents du poète   
retrouvent les sensations intimes.      
 
D'une honte l'autre   
le plus effrayant est de se croire seul   
quand on ne marche pas verticalement   
et que l'on pense vivre par images.       
 
Le premier choc passé   
pourquoi ne pas avoir demandé   
la Forme raisonnable   
de ne pas avoir été là.      
 
Dégager le trop plein   
fermer la porte du cabanon   
trouver sa place   
cette crainte de ne plus parvenir à écrire.      
 
Et si l'âme rencontrait le corps   
sera-t-elle encore le ciel de lit   
du livre d'heures   
des pensées endormies.      
 
Il faut de l'ordre   
et du désordre   
pour faire politique de contestation 
de ce qui est.      
 
Болу, je ne peux pas faire mieux   
qu'être juste, là   
en acceptation de ma venue au monde   
alors que je ne cesse d'avoir un soleil dans le ventre.     
 
Se sauver   
traverser les générations   
porte Forme   
sans trace du Souffle.      
 
C'est que je devais être destiné   
d'aller jusqu'au bout   
mû par le désir   
de dire certaines choses.      
 
La rupture brutale d'avec le monde   
permet la sophistication   
élan discipliné   
pour une quête orphique.       
 
Je crois au hasard   
mais à celui de ce qu'on en fait   
afin que le reste vienne   
de surcroît.      
 
Les mots seuls   
peuvent convaincre la mémoire   
d'être le scandale   
à faire avancer les choses.      
 
Des éléments saillants   
font signes pour la liberté   
de retrancher la gens humaine   
après tant d'années passées à fuir.      
 
Vivre   
c'est mourir un peu   
quand les mots retrouvent   
la reconstruction vécue du passé.      
 
Je cède place   
à qui saura me dire   
qu'il vient de loin   
porter la parole interdite.      
 
 
1046
 

Le monde de la nuit   
au tic tac de l'horloge   
draine le cœur   
des acouphènes   
paraphant les doutes et douleurs   
du pauvre laboureur   
dans un imbroglio de connections      
à dépouiller le son du dessous   
pour grapher le son du dessus.      
 
De ce monde inventorié   
au Guinness de l'art minimal   
subsiste en ouverture  
la présence des rêves   
brouillés par la clameur des bavardages   
aux vestes brunes de l'esprit   
enrubannées des satisfécits   
de la distribution des prix   
du temps de Jean-Baptiste.      
 
Il y avait    
la mer se retirant   
sur le sable   
les tresses de cheveux des tondues   
crinière chevaline   
disparue dans la déferlante    
au contact de l'air et des surgeons de l'éther   
rassemblés moitié mystère   
moitié perle sombre des écueils.         
 
Au levant le rose pointait    
d'une odeur d'algues vertes    
effet de langage   
tendant sa bouche pleine   
de bulles de méthane   
au raz des cabines de bain    
lors dérivait à l'horizon   
le véliplanchiste criant au loup   
devant la vague sublime.      
 
Lui répondaient   
les coups de sifflet de la sécurité   
histrions présumés de la Relève    
perpétuant aux portes de la cité   
la peur des envahisseurs   
clique claquant de leurs bottes ferrées   
les pavés humides des ruelles sombres   
aux odeurs pestilentielles   
à couper la gorge du sans masque.      
 
Pas loin de là   
sous les dorures de la raison   
en proie aux impatiences de l'attente   
Petit Pierre guettait   
les dernières palpitations de la bougie   
compagne des veilles tardives   
passées à tordre le cou des insanités de l'oubli   
hommage rendu à celui qui à fond de calle    
chérissait le petit caillou blanc de blanc.      
 
 
1045

J'ai baillé   
sans me la bailler belle   
là   
en cet instant d'après l'effort   
se trouver dans le Rien   
entre ciel et terre   
à contempler l'entre-deux   
entre l'avant et l'après   
cette pleine disponibilité à Soi   
en train de se faire   
mais pas encore
dans l'interstice de la vacuité   
sensible au Souffle   
face à l'inconnu, à l'innommable, à l'irreprésentable   
face au silencieux, à l'ombre, à la claire lumière   
cette approche de ce qui fait tourner le moteur   
au Don de la Vie   
entrer en Relation avec la Réalité   
cette Présence de l'entièreté   
de la montagne au coucher du soleil   
tout autant que celle du Visage de l'Autre   
non réductible à soi   
mais qui me projette dans l'Ailleurs   
dans cette Présence qui m'accompagne.      
 

1044