No caravanseira dos nosos amores  
 onda arremolinada na Coresma ser  
 cru  
 no lado  
 rebote  
 cheira ben  
 a especia secreta  
 beizos ofrecidos  
 ao primeiro vento  
 dun monocromo afastado  
 semente preparada  
 ao enebro dos nosos dedos unidos  
 que un baile de mil flores  
 engádese ao sotobosque  
 nos pasos das almas perdidas.  

318