A cabra ergueuse    
 polo seu abrazo sensible    
 asociar soños e tempo.        
  
 Sen sentimentalismo    
 na proa do barco    
 o mar retorcíase de dor.    
  
 E rebentou a páxina    
 ao puro alento da inspiración    
 puidemos unirnos á palabra.        
  
 Adicto á lingua    
 sen máscara de boca aberta    
 a calor está adornada co lume consumidor.    
  
 Desaparecendo na néboa    
 escapamos do peor -    
 de que grao de realidade estamos feitos ?        
  
 Mesturar o libro coa palabra    
 cruzando o bulevar    
 Sentín o peso do tempo que pasaba.        
  
  
                                                                            695