
Esta noite
antes das cantigas de Hildegarde
atalaia plantada na herba salvaxe
un chisco de sal sobre a marcha
contra o casco das visións.
O carruaxe marcha
no camiño pedregoso
punto de misión perspectiva.
Só unha man tendida
cuxos dedos calan
cando fresco
vestidos de flores de dama de honra
de risas contidas
diante do vello coas galochas do vento.
441








