Санат мұрағаты: Жыл 2021

Көше

 
 
 Мерзімі өткен кремнен    
 картон ыдыстың түбінде    
 ол асын жасады    
 екіленетін шыбын сияқты    
 терезеде.        
  
 Ағаш орындық лас болды    
 газет жасайды    
 сұрау    
 оның қатайған мантиясында    
 жеңіл жаңбыр астында.        
  
 Сосын дірілдеп тұрыңыз    
 тротуар бойында    
 бірнеше қадамды шайқаңыз    
 тік ағаштар аллеясына қарай    
 тістелген жапырақтары бар.        
  
 күндер бар     
 қалың бұлт қайда    
 қайғы-қасіретке қарсы тұрудан тартынады    
 бізді итермеледі    
 өлілер аллеясында.        
  
 Жүк, нүкте    
 жақсы пальто, нүкте    
 жабық аяқ киім, нүкте    
 жүн қолғап, нүкте    
 күлімсіреу белгісі, нүкте.        
  
 Хирсут, тарылған шаш    
 көшеден көшеге жүрді    
 ғимараттың етегінде отыру    
 екі иттің арасында    
 оның қара сөмкесін ұстады.        
  
 Қағазда ол дәрігерге көрінуі керек еді    
 бірақ ол ұмытты    
 және әлеуметтік қызметкер    
 дәл солай
 үлкен сұр мысық тыныш өтті.        
  
 Батып бара жатқан күнде    
 орнын табу керек болды    
 шалқаю, жату мүмкін    
 қозғалыстың тұрақты шуында    
 бұл азаяды.        
  
 Ол аймақты білетін    
 кезіп жүргеннен бері    
 біздің заманның адамы    
 көз алдында    
 біз оған ұсына аламыз.        
  
 Оның виатикумы болды    
 құлақтары кемірген тұлып    
 онымен бірге келген итпен    
 біраз ыстық ауа райы    
 және полярлық суық, дәйекті.        
  
  
 741 

Un avenir initié

 


Артына қарау үшін
әдеттегі баспананың верандасы
есте сақтау гүлдері шаншып кетеді
le chaume des champs.

Ауа райы қандай болса да
шамдар қызғылт сарыға айналады
élargissant le présent
hors passé et futur.

Il y a de l'électricité dans l'air
entre les pylônes du barrage
qui ne prêtent pas à rire
juste à friser les poils sur les bras.

Les neurones plongent dans la chair
il fait froid
les articulations se grippent
la carriole grince.

A l'expir
conserver un peu d'air
permet la remontée
vers les pâturages d'en haut.

A trop fendre la bûche
l'éclat de bois saute sec
sur le sol détrempé
par l'orage de la force pure.

Il est des jours comme ça
où du fond de la terre
montent les reflets de nos entrailles,
mitraille sèche sur la plaine rase.

Plus bas à droite
contre le talus
la pierre plate des origines enlevée
sans flagornerie extrême.

Bombant du torse
l'orgue a crevé la voûte
de son barrissement épais
faisant lever la poussière.

Fallait sauver les apparences
sortir en catimini du confessionnal
pour défiler bannière au vent
sur le parvis de l'église.

Une tourterelle traverse le ciel
puis une deuxième
le couple se forme
sous le dais du printemps.

Ornez de rameaux
l'entrée du temple
soyez le pain et le vin
d'un avenir initié.


740

De long en large

 
 
 M'élevant de long en large
 sur le panneau de bois
 les clôtures de l'âme
 avaient fière allure.
  
 Il y poussaient des fleurs sauvages
 à cru tels nos rires joyeux
 pigmentant de nos instincts
 des gouttes de sang sur la pierre blanche.
  
 Du doigt sur la gâchette
 en corrigeant la mire
 la leçon héraldique
 prenait corps contre le frêne.
  
 Таңертеңде
 sur cette ardoise de hasard
 аралдар мен түбектер пайда болды
 à petits jets de vapeur humidifiante.
  
 Көз жасын төгу үшін
 тәубенің бетінде
 күл безгегі деп жауап берді
 sous les crocs de l'absence.
  
 Эдипальды сипау
 көлденең флейтада
 серпін елеулі болды
 un deux trois soleil.
  
 Көлеңкелер мен жарықты араластыру
 жеңіс тұғырында
 өмір қайдан алынады
 s'engagèrent des nuits sans sommeil.
  
 Кесілген шам үшін
 біздің түрмелерге тыйым салу
 le lingot d'or
 des ténacités événementielles.
  
 Маған қарсы шықты
 қарапайым заттардың пайда болуы
 бұл безгегі туралы ой :   
 мен туралы не айтылды ?        
  
 Таңдаулы, екеуі де, үште
 қайтадан күн
 маған тамаша қашуға мүмкіндік береді
 dans les halliers de la forêt.
  
 Ортақ әңгімелер, пікірлерге ие болды
 үй шаруашылығымызға қосыла алдық
 палавер ағашының астындағы шеңберде
 échanger le thym et la lavande.
  
 Онда болды
 сонша нәзіктік пен ашықтық
 әрбір сөздің оргеатқа толы екенін
 clochetait aux pinacles de la mémoire.
  
  
  
 739
   

Ол өз тұғырынан түскен еді

 

Ол өз тұғырынан түскен еді
арық және қоңыз
толқу туғызу
металл тақталарда
ол қызғылт қоңырауға ұқсады
сағаттарды тізімдеу
тез жасалды жақсы
сізді шөлдету мәселесі
қажет болса сахнаға шығу.

Фламенко ұзаққа созылды
тек кран билері мен кастанеттер
олардың магниттік білімін ажыратады
метонимдік ұсыныстарға
à cru et à dia
әйелдердің көзі
ашуға келісім беруге мәжбүр болды
көздің ұяшығынан шығады
аң сұр болып көрінбестен.

Сол уақыт ішінде
астық жиналды
à la lueur des torches
éraflant de leurs trémolos
les soupentes ouvrières aux trémies déposées
sans que la dague hurlante
ne satisfasse le poète teigneux
que l'affectation aux frontières
rendait sensible à la merci du vent.



738

Сөмкесін мініп

 

 Сөмкесін мініп    
 emplie de troubles et de fureurs    
 l'homme des fourches caudines    
 s'est épris du jour qui point.        
  
 L'endroit est instable    
 le corridor de la mort    
 prélève à jets circonspects    
 le miel des dernières levées.        
  
 De maintenir la mâchoire inférieure    
 de la pocharde griffue    
 envenime la situation    
 hors la courbure du temps.        
  
 Ne bougez plus    
 monstre des addictions    
 soyez la continuation des grillons de l'enfance    
 abaissez d'un cran le besoin de volupté.        
  
 En vociférant le nom des délices    
 les ergots sont la souffrance    
 су өткізбейтін қабырғалар    
 еш себепсіз гүлсіз жемдік шалғындар.        
  
 Бұл жабынның астында күлкі жоқ    
 қолдар шыққан жағаны көрсетеді    
 күн өз құпияларын бұзады    
 ерте тұру уақыты келді.        
  
  
 737 

Су сондай тәтті

 

 Су сондай тәтті    
 өлтірушілердің қолын тазарту үшін    
 сондықтан Қасиетті Христос    
 кейбір жетістіктерді тоқыңыз.        
  
 Осылайша мені ескертіңіз    
 сотталғандарға кешірім алу    
 және күндерді санаңыз    
 менің жалғыз өмірімнен.        
  
 Жануарлар терезенің астынан өтті    
 жұлдызды сыбыр түні    
 химералар бөлінді    
 үлкен соққылармен.        
  
 Бірақ мүмкін емес    
 Мен әке мен ананы шақырдым    
 жердің қарнынан    
 жалаңаш ағаштардың шаштарына.        
  
 Мен оны түсіндім    
 экипажды сүйемелдеу үшін    
 арқанға ілінбей    
 осы тапсырманың жұмысқа.  

  Онда болды   
  және миск және жара
  тек шанышқыда
  күн әрең дегенде кеңейді.


 736
   

Мен жүремін, сондықтан менмін

 
 
 Мен жүремін, сондықтан менмін    
 және маған көп нәрсе керек емес    
 қоңырау соғылсын    
 біздің әскерлердің шығарылуы.        
  
 Олар біздің ержүрек жауынгерлер еді    
 олардың ыңыранғандарының көлеңкесі болған кезде    
 жан түнінің алдында тербелді    
 отты бұлттың лайықты әпкесі.        
  
 Апаттан кейінгі шөп    
 майлы және құрылымды болды    
 дамаск сияқты    
 әйелдер қанымен қызарған.        
  
 Бір қадам, содан кейін екінші қадам    
 денесі дірілдей бастады    
 күннің поцелуінің алдында    
 мыжылған бұлттар азаптады.        
  
 Егістік бидайда    
 мас көбелекпен    
 Мен от шоғын жинаймын    
 тірілерді қайтару үшін.        
  
  
 735
   

Сөз тым көп

 
 
 Сөзді көп көтермеңіз    
 ағаш крест темір крест    
 тозаққа бар    
 өлетіндердің балалары.         
  
 Баяу өшіріңіз    
 алдыңғы түннен қалған қалдықтар    
 аралас күл    
 ақылға қонымды құдайларға арналған құрбандықтар.         
  
 Бұдан асқан қорқыныш жоқ    
 аңшылыққа қарағанда    
 бұғының артында    
 содан кейін жалынның айқышын көтеру үшін.        
  
 Бас айналу мен жүрек айнуын шақырыңыз    
 үнсіздік сыбайласқа айналғанда    
 басқа жұпты жасағанына өкіну    
 үйкеліссіз.        
  
 Керемет шырынды жеткізіңіз    
 Мирабел менің әпкелеріме қара өрік салады    
 айнаны қай жерде тамашалауға болады    
 жаздың әдемі түндерінде.        
  
 Шебердің қолымен    
 қазбалардың көмірінен туған    
 жылы сөздің бай құдіреті    
 рух ұлдарына гоузи-гоузи жасау.        
  
  
 734 

Бұл поэзия

 
  La poésie c'est dire    
 c'est rire du rien    
 c'est partir sans se retourner    
 pour que la vérité advienne.        
  
 La poésie accrochée au Levant    
 refait les gestes d'antan    
 en guettant par le trou de serrure    
 l'arrivée du printemps.        
  
 La poésie c'est attendre    
 c'est atteindre    
 c'est attenter aux bonnes mœurs    
 en soupçonnant le mal d'être de la partie.        
  
 La poésie c'est le claquement sec    
 d'une fin de partie    
 où restent après la représentation    
 les diamants purs du néant.        
  
 La poésie c'est la terre    
 et le ciel et la mer    
 quant au rythme d'une escarpolette    
 le revenez-y t'appelle.        
  
 La poésie c'est mourir un peu    
 au fond de la caverne    
 à convertir en mots    
 les aléas du dehors.        
  
 La poésie c'est vivre à bon escient    
 la chair fraîche des tempêtes    
 lorsque le livre replie ses pages    
 la mèche allumée.        
  
 La poésie c'est être hors tout    
 à vif à blanc    
 au feu de l'occasion    
 et mourir sur le flanc après la mitraille.        
  
 La poésie c'est grand et carré    
 à contresens des fleurs bleues    
 lorsque les yeux de flanelle    
 jaillissent d'un crâne éclaté.        
  
 La poésie c'est mignonnette et compagnie    
 sur le bord de la soucoupe    
 à compter les boudoirs de l'affliction    
 à cinq heures de l'après-midi.        
  
 La poésie est tueuse    
 et colérique et monstrueuse    
 pour mâter le rebelle endormi    
 aux marches de la déraison.        
  
 La poésie c'est être autre    
 au plus bas comme au plus haut    
 au coin de la rue telle l'abeille    
 à guetter le bourdon.        
  
 la poésie tripatouille    
 pour s'infiltrer dans le manchon de fourrure    
 quand sonne le béton    
 sous la santiag de l'optimiste.        
  
 La poésie pleure le divin perdu    
 pour enquêter sur ce qui demeure    
 dans la cité aux quatre vents 
 ouverte à la parole.    
                                                               
 La poésie c'est lettre molle    
 aux lèvres de l'humanité nouvelle    
 à lécher fraternellement    
 le retour vers l'Absolu.        
  
 La poésie c'est Dieu et pas Dieu    
 sans violence sans virulence    
 toutes lances dehors    
 en gardant ses distances.        
  
 La poésie est paresseuse    
 quand passe le marchand de sable    
 allégorie des cieux intérieurs    
 au service de sa progéniture.        
  
 La poésie c'est penser    
 sans y penser    
 mais jamais s'agenouiller    
 devant la prise de pouvoir.        
  
 La poésie cette rebelle    
 tourne autour de soi    
 et détoure la figurine de l'amour    
 des avances de Narcisse.        
  
 La poésie manque à l'appel    
 en contournant l'auto-dérision    
 lorsque le plaisir vous hèle    
 sur un air d'accordéon.        
  
 La poésie est là    
 source d'angoisse    
 les vaisseaux brûlés    
 au port de l'astreinte.        
  
 La poésie c'est le bon père de famille    
 qui furtivement    
 de sa sacoche au verbe haut    
 fait jaillir le génie de la lampe.        
  
 La poésie c'est moi c'est toi    
 c'est ce qui heurte du chef    
 les poutres du grenier    
 en verticalité assumée.        
  
 La poésie c'est une caresse    
 sur la joue du vent    
 lors les larmes de la louve     
 appeler ses petits.        
  
  
 733
   

романтикадан алшақ

 

 романтикадан алшақ    
 құдайдың аса таяғына төртбұрышты
 ескі көліктердің қаптамасы  
 белгішелерді құрт    
 ойлы-кырлы жермен жүгіру    
 осындай күміс жебе    
 жүрекке тиді    
 саперларға қарағанда    
 уақыт порткулисінің астында қалады.        
  
 Күнделікті сиыр қоңыраулары    
 розетка астында нотаны ұстап тұрған орган    
 монахтардың ізі    
 доғалардың астына сырғытыңыз    
 тартылған көпірмен үйлесімді    
 шынжырларымен сипалап    
 подъездің тозған тастары    
 ауру көзқараста    
 ақсаған валетайлдың.        
  
 Тәсілдеріңізді өлшеңіз    
 есте ұстамаңыз    
 сызықтар арасындағы шапшаң қолға қарағанда    
 тар витражды терезенің артында    
 осы мұзды жапырақтардан    
 аяз жабылды    
 көз жасының желінде     
 альфа мен омеганың бала емлесі.        
  
  
 732