Αρχεία κατηγοριών: Ετος 2018

Vue d’entre les gouttes

 Στο πάτωμα   
 gouttelettes de rosée à contre-jour   
 se proposer   
 sur les anneaux concentriques   
 de sortir de la grotte   
 de danser   
 illuminé par la mer des origines   
 alternance d'ombre et de lumière   
 aux limites incertaines   
 engendrées par retour de tradition   
 sans que cela soit imposé   
 στο κάτω μέρος της σελίδας   
 à pousser la pierre devant l'excavation     
 comme s'il était facile d'y arriver seul   
 à cette chambre   
 aux cages d'oiseaux accrochées aux parois   
 portes ouvertes   
 à ne plus tenir debout   
 descente rapide    
 franchir les crevasses
 vers le débrédinoir  
 empli des ossements de nos ancêtres   
 à se tortiller dans le boyau des arrivées   
 pour finalement franchir le seuil   
 et retrouver la Vue.  

    
424

De voyager librement me fût permis

 De voyager librement   
 me fût permis   
 d'entrer par le trou des origines   
 voir l'animal au pouvoir remarquable   
 sans cavalier et indomptable   
 sous les brumes   
 révélant à mesure de la montée du jour   
 la respiration matriarche des grands hêtres.   
   
 Deux fois je me retournai   
 et repérai le chemin du retour   
 au passage de l'ondine   
 pour ficher dans le sol la planche de cèdre.  
    
 J'entonnai le chant des âmes   
 les conques ouvertes aux paroles phylactères   
 et dansai   
 les pieds en sensation de terre   
 les oiseaux de leurs ailes tressant une couronne    
 sur l'eau aux bulles ondoyantes   
 que le pont des réalités encombrait   
 avant que s'agite le mouchoir des au-revoirs.    

  
 422 

Édit de mai 2018

   Eclosion de bienveillance
Que valent les écueils
Devant la Beauté
Sous la coupe des vents
Passent
Notes étrangères
Le palanquin des jours sans fin.

    
S'offrent
Les souvenirs
Le piétinement de la foule
A l'entrée des lieux saints
Que la gerbe rassemble
Dans la danse des esprits
Que notre main désigne.
    
Dieu
Que l'univers est grand
Que nous baignons dans un monde primordial
Hors dogme
En cette activité qui nous dirige
Retrouvant l'union avec le Tout
Et sa caresse d'Etre.
  
De jouer
Avec notre code
De favoriser le retour à la source
En énergie de conscience
A distance des temporalités.
   
S'offrir
A la pluie des particules
Aux portes de la perception.
 
Voyager
Sans peur et sans tabou
Aux marches des palais.
 
S'autoriser à mettre le doigt
Sur l'Invisible
Sans renier la Vérité
Cette présence
cette transparence
Où affleure l'Absolu.
 
Demander
De défragmenter nos pensées et nos manières d'être
De participer au dialogue des Eaux Vives
C'est ça le plus important.
  
Sans brusquerie
A mesure du doux et du cordial
Etre à l'écoute
Du fin et du superbe
Faire le travail
En plein emploi de soi
Puis repartir.

       
421

στο κουρτίνα των επόμενων ημερών

   κούρεψα το γρασίδι   
με επεμβατικές μαργαρίτες
αποφεύγοντας τα καμπαναριά
κοντά στην αμυγδαλιά
μετά ήταν η κερασιά
μηλιές
οι πασχαλιές
και γουιστέρια,
να αποφύγω.

ανοιξιάτικη άνθηση της αρχής της αγάπης
εκθαμβωτικό στην εμφάνισή του
μυστικοπαθής στις διαθέσεις του
με ανάπτυξη φύλλων
στολίδι για τους επόμενους μήνες.

Περπάτησα στο δροσερό γρασίδι
σκιαγράφησε μερικές κινήσεις τσι κονγκ
επιθεώρησε τα βάζα, νεροχύτες και μπανιέρες
λουλούδια και θάμνους
μας αναπνέεις.

Επειτα , καθισμένος στην ξύλινη καρέκλα
Βούτηξα στην περιπλάνηση
στη ζωντανή ησυχία
χειροκροτήματα
αναμνήσεις προκύπτουν
των διασταυρούμενων κήπων μας
σε αυτή τη ζωή μου
να συλλογιστεί
το κουρτίνα των επόμενων ημερών,
αφέψημα του Κόσμου,
ο πατέρας μας.


420

κανείς δεν είναι εχθρικός

   Κανείς δεν είναι εχθρικός   
όταν σηκώνεται η κραυγή της νύχτας
προσαρμοσμένη κίνηση
στη τηγανίτα των γοητειών.

Είναι στολισμένα με χίλια φώτα
καρδιά των αγγέλων
και τον ποτηρό του, Εγκαίνια
την ώρα της συγκομιδής.

Εξαντλημένος και εκδικητικός
το Ιερό δίπλα στην καμινάδα
το μυστικό από τον ανθρώπινο λόγο
Όλοι ανέβηκαν για να αποχαιρετήσουν τη μητέρα μας.

Κουρασμένος πριν από τη λεηλασία
να καταπιεί σε μυστικές επιτροπές
τις ασάφειες της σφαγής
ζώα στα σπλάχνα τους.

Θα ήμασταν πάρα πολλοί
πριν την εκκαθάριση του Είναι
να παραδώσουμε τη θέση μας
στη διαύγεια του αιθέρα ?


419

Patrie des ondes murmurantes

L’attribut alt de cette image est vide, son nom de fichier est P1000092-1.jpg.
  
Διέφυγε πάνω από το λόφο   
 θεϊκή και συκοφαντική Mélusine   
 αυτή η γαμήλια συνάντηση προκάλεσε   
 ένα πρωινό σκέψης διαλογισμού. 
     
 Παραμονή στην ανάπτυξη της προέλευσης   
 με την έννοια της σελιδοποίησης του βοσκού   
 η κατσίκα του Παρνασσού ημίγυμνη   
 έδειξε την αιώνια λήθη της ύπαρξης. 
     
 Αθόρυβη φλόγα στο Αναλογικό   
 εφήμερη λέξη   
 υπόσχεση πιστή στο κάλεσμά της   
 από μέσα το μονοπάτι ανέβηκε.  
    
 Στο γαλάζιο της μοίρας   
 από την αυγή διαύγεια   
 ψυχή στο προσκύνημα   
 τριγυρνούσε στην ύπαιθρο.  
       
 Πατρίδα των ψιθυριστών ντους   
 καταφύγιο των περιπλανώμενων καρδιών μας   
 τα σέπια της παιδικής ηλικίας   
 κατέθεσε το εύρημα.  
    
 Βολή τακτοποιημένη σε ανεμιστήρα   
 τόσοι πολλοί από εσάς ζητήσατε το σώμα   
 ότι η φήμη φούσκωσε   
 μιας δήθεν ταπεινής ανασυγκρότησης.   

   
418

μικρό ποιητικό χέρι καρφωμένο στην πόρτα του αχυρώνα

   Λόγια κλικ και χαστούκια   
υπογράψτε τον ουρανό των σκουπιδιών πούλιες.

Οι περιπλανήσεις νομιμοποιούνται
με σιχαμερή προπαγάνδα.

Αεροπορικές επιθέσεις
νερό τη νύχτα
το σφύριγμα των βομβών.

Γυρισμένος Τάφοι
ανθίζουν οι ρωγμές του πνεύματος.

Δεν υπάρχει ελπίδα εκτός από το μικρό ποιητικό χέρι
καρφωμένος στην πόρτα του αχυρώνα.

ακόμα και έντομα
αυτοκτονούν σε εγκαταλελειμμένες παραλίες.

Το πρωί
το έδαφος θα καλυφθεί με χολή.

Διατηρημένη στάση σώματος
όντων χωρίς αγάπη.

ο θάνατος είναι εδώ,
ορειχάλκινος ιδιοκτήτης των αποκαλυπτικών κυμβάλων.

Το δέντρο στήνει τον σκελετό του
στους ασφυκτικούς κάμπους.

Είναι ώρα για φόνο,
γήινοι!


417

Manon peint

   Η Μανόν είναι μια νεαρή σεληνιακή γυναίκα   
 Του οποίου η ψυχή πηγαίνει με την ταχύτητα του φωτός   
 Είναι ευτυχώς ανεμπόδιστη   
 Χωρίς ψυχικό   
 Χωρίς κρίση   
 Η σχέση του με τον κόσμο είναι γεγονός της φύσης   
 Sa maturité artistique relève de la pure nécessité   
 Πώς νιώθει αυτό που ζει   
 Στη στιγμή   
 Οι αξίες του είναι ξένες με αυτό που γίνεται   
 Η Αλήθεια του είναι αυτή της στιγμής   
 Μια ευαισθησία σε άμεση επαφή με τη χειρονομία   
 Είναι παράλογη σε μια συνεχή ροή   
 Είναι η Θεμελιωδώς Δίκαιη Αρχή   
 Αυτό του ανθρώπου που πρόκειται να αποσπάσει τον εαυτό του από το ζώο      
 Δεν είναι η Manon που ηγείται του πίνακα   
 Είναι η ζωγραφική που γίνεται μέσα από αυτό.  
 
( έργο της Manon VICHY )


416
 

Au vertige des songes

 Ζωγράφιζε τη νύχτα   
 σε λευκό καμβά   
 χτίζοντας το βασίλειό του   
 αόρατες πινελιές
 aux vertèbres de son arbre.  
    
 Αργή και ρευστή   
 σταλαγματιές του μυαλού   
 πρόσφεραν τα σάκχαρά τους   
 στον ίλιγγο των ονείρων   
 ανάμεσα στον αέρα και τον κόσμο.
      
 Ο άνεμος σήκωσε   
 ήρθε το θηρίο   
 στο πονηρό κάτω από το φανάρι   
 δώστε τον κωδικό πρόσβασης   
 χώμα γλάστρας για καθαρό χώμα.  
    
 Το μεταξένιο ρύγχος της μπλε σαρρέτας   
 έκανε τη στιγμή να τρέμει   
 σημειωμένο με φλόγα   
 παρά το παύλα μάτι   
 χορέψτε κάτω από τα αστέρια. 
     

415  

στον καμβά των φλάουτων αγασών

  Στο απόγειο των φθαρτών πραγμάτων   
το πιάνο γίνεται τρομπέτα
στις μπούκλες των μαλλιών της
σταυρωμένα βλέμματα
στο πρόσωπο με τις φτερωτές ακτίνες.

Γλώσσα υποστήριξης
σαν σκόρος
ρέουν οι νότες
στο δωμάτιο των ρομάντζων
ώστε να θυμάται.

Τα μπράτσα αποκαλύφθηκαν σε αυτό το μαύρο φόρεμα
περάστε από τη ζωή
στον καμβά των φλάουτων αγασών
το τραγούδι ξεπηδά ξαφνικά
στο τραπέζι των βασάνων.

Ας μην περιφρονούμε
στη σκιά του αλμυρίκιου
τόσο τυφλωμένος από το φως σε πλήγωσα
ξεφεύγει από την κραυγή
ενός συνδέσμου που θα ξαναγεννηθεί.


414