As cunchas de tartaruga expostas aos elementos durante moito tempo proporcionan a aqueles que saben ler valiosas leccións de coñecemento., experiencias, de sabedoría, de corazón mesturado e intuición.
Os sinais do Misterio .
Non te rebeles contra o medo ; ela converteríase
terror, levaríache, e iso sería unha ofensa á vida porque necesitas
Crecer, nomea quen es e transmite a mensaxe .
É fundamental atopar as raíces dos nosos seres e dos nosos
enerxías fundacionais .
A falta de sentido que caracteriza as nosas sociedades
a corrente lévanos á confusión .
Non se trata de construír novas cartas
máis ou menos ético para a condución dos negocios senón para facer a pregunta
pregunta : como atopar esta dimensión do ser que iría máis alá do
pequenos xogos esclerosantes e perversos do ego ?
Etrange
reptation entre somnambules où la ruine des cités devient la proie des flammes
.
Se multiplient les solutions bien pensantes – ” père
garde-toi à droite ! “, ” fils n’oublie pas le pas de côté ! ” –
que les marchands du temple s’empressent de prodiguer au nouveau venu .
Alors que nous n’avons besoin que de vigilance active et
de simplicité bienveillante .
Apparaîtra le libérateur qui, de l’épée à deux tranchants,
traçera dans la poussière du sol le plan centrifuge de l’oeuvre à venir .
A carapuchiña vermella do prado de agosto engurrou
os seus edredóns para, corolas abertas ás caricias do vento, esperar pacientemente,
logo golpeando o branco co insospeitado alento de vida que os insectos polinizadores,
pola súa embriaguez profética e poética, ofrecer ao exceso dunha natureza onde
a marabilla silenciosa compite coa exuberancia da alegría .
Acceso ao coñecemento de
o universo do significado está bloqueado. As dimensións da alma están veladas. Os motivos para
vivir e a esperanza van minguando. A natureza convértese nun obxecto que usamos e
sucio. As relacións entre os seres humanos individualízanse ata tal punto
que o espírito fraterno e comunitario loita por expresarse .
Os marcos morais vólvense demasiado ríxidos
só coller cotovías, pequenos paxaros das mesetas ventosas incluíndo
os vertixinosos trinos seducen aos sectarios da orde
levándonos cara aos erros da organización inhumana .
Sabedoría ou a viaxe espiritual
realizados teñen a súa propia función noética. Dannos acceso a un
rexión do Ser que os nosos sentidos e razón non nos poden dar .
Condicionado, levado ao tacón, obrigado a cadrar o círculo, ” l’ individual ” sobrevive nos arredores do seu camiño .
Ás veces os seus paxaros libres
intuición que acolle co ollo do corazón. Xorde entón a xente rica
terras onde a bondade, alegría, paz e amor brillan no arco da vella dos mil
ollos .
É hora de coñecernos, entón eu,
vivir ben para lograr, ao afirmar a súa singularidade, en contacto con
outros .
Así brota” a persoa “ todo ao mesmo tempo Rei,
Sacerdote e Profeta .