Υπάρχουν στους τοίχους ο ψίθυρος των απλών πραγμάτων από το ένα νήμα στο άλλο στο χειμωνιάτικο κλήμα κολλημένος χωρίς τη βοήθεια του κανόνα οι κυματισμοί ενός ουρανού γεμάτου αστέρια. S'amoncellent les pierres poudrées d'une chaux grise guidant le cœur immense de l'équilibre triomphant des ouvertures de cette vie gravée dans le dur. Des orbites sortes de boîtes à gourmandises suggèrent une affaire complexe d'aération et de recel que personne encore ne peut étiqueter si ce n'est l'envie d'y fourrer son nez mains dans les poches sans se faire remarquer. Babel est à mille lieues des cris d'enfants maraudant quelques feuilles sèches pour sur les pupitres énamourer de couleurs automnales une joie sans cause. Chemin de descente des chenaux vers la terre les souvenirs opèrent en résonance d'un souffle d'air brumes imaginaires écartant les doigts du silence. Μονοπάτι ανάβασης όπως μπούκλες ζεστό γάλα συνοδεύεται από μια συμπαγή brouillaminis ονειρικά κρύσταλλα ασυνήθιστο υλικό να πιεις ενώ καθαρίζεις το λαιμό σου. Θα είμαστε μόνοι μας και δύο τη φορά να εκπνέω σε απόχρωση να δια άτακτη ικανοποίηση να είναι εκεί με λίγη προσοχή χωρίς τίποτα να κάνεις όλη μέρα. Passe ton entrain et me viens descente dégoulinante des eaux de pluie Sois l'émotion de l'extrême présence à gonfler de mots à point nommé la semence du sans-soucis. 1114
