Στις πλούσιες ώρες το παράπονο των Γερόντων μας έβγαζε τις Κυριακές περπατώντας στα γκρίζα πεζοδρόμια. Διαβάζω στις χαραμάδες της πίσσας την εμφάνιση του φυτού η αγκαλιά των όντων έξω από τα σιωπηλά παράθυρα. Το δέρμα μου ήταν ροζ γδαρσίματα στα γόνατα κρούστα άφθονα η σκόνη μύριζε ωραία μετά τη νεροποντή. Αυτό το γράμμα je l'eus en mainκαι δεν έκανε τίποτα στην ανωνυμία των αιτημάτων. Πήρα λίγο ρετσίνι για να καλύψει τα μάτια των κούκλων ο αέρας τίναξε τα ψηλά δέντρα του ξύλου γίνονταν συχνοί περίπατοι στη λίμνη. Οσο περνάει ο καιρός το δέρμα ρυτίδες τις αισθήσεις όλα στη χρήση τους ουσιαστικοποιήσει την παύση. 644