AccepterCes choses de la vie qui font que l'on est mécontent, blessé, en colèreces choses de la vie qui ont été et qui sontκαι ακόμηtoute situation doit être acceptéecomme elle vientquelle qu'elle soitc'est comme çac'est ainsi, maintenantvoilà ce qui est arrivé .Après le juste temps pour le ressentine pas rester dans l'atermoiementaprès l'acceptation il y a la réflexion puis l'action.Accepter n'est pas fuir la situationc'est la regarder en facela nommerla comprendrediscerneren avoir connaissance parfaiteen la confrontant à ce qui importe vraiment pour soi.La joiece calmecet état où la tristesse et le malheur ne peuvent nous attaquerce cadeau à se faire et à faire à l'autrel'ultime présence à soil'accord musical parfait de l'orgueen son for intérieur.125
Quoi que vous fassiezêtre làen attentede ce qui viendra pour fendre l'armureou ne viendra pasimporte peu puisqu'il est un signeque nul ne saurait distinguer d'entre les signes .Le souvenirde ce que l'on pourra penser de nousaprès notre départdevient insignifiantdès lors que le porte à porte des essais et erreursnous enseignent à simplement "βλέπω" .Nous irons où bon nous semblesans haine ni plaisirjuste avec la joie d'avoir étéet d'être jusqu'au point de non-retourun être parmi les êtresun petit d'êtreun créateur d'êtresen marche vers le rien de toute choseoù tout s'arrête et continueà mesure de l'expansion de l'universéchange de matière et d'énergiedont l'esprit ne saurait se départir .Nous colportonsune toute petite fraction de secondele message d'amourd'une vie tienne ou mienneimporte peupuisque l'entre-deuxde ce qui nous différencie et nous uniest porteur du "εμείς" suprême .124
Monte la plainteEn volutes lentesSourde tornadeJusqu'au regard amèneFigé par la sidération .L'anse du panier est à tresserD'entre les objets sacrésLa passiflore épanouieRagrée le sens de la vieLe maudit est passé .En marche par les sentes escarpéesLe limon colle aux piedsS'entrouvre une lueur diaphaneD'entre les voix des suppliantsLâches dans leur penchant à la servitude .En colonneL'humanité investit les lacets de la montagneAscension régulièreAux rythmes des cymbalesEt des oriflammes claquant au ventVers le Très Haut .Les visages toute de sagesse burinésSe mêlent aux lancinantes mélopéesConjugaison singulièreOffrant refugeÀ nos âmes éprouvées .123
De fraîches fraises pigmentées entre ses lèvres purpurines elle allait galamment escortée de fleurs d'orangers et de chants d'oiseaux charmer la compagnie de ses œillades et gestes gracieux .
D'un accord sonore plein de brisures de verre et du meuglement des caribous il organisait la salle des concerts à la va comme j'te pousse .
Aussi galbé qu'une outarde mâle le chantre s'avança en bord de fosse pour haut et fort dire son appétence à la sainte engeance .
S'entendit alors dans le tunnel menant à l'arène le cliquetis des sabots de la bête comme si nous devions rapidement cesser toute querelle et nous rencontrer autour de cette mise à mort .
Les fraîches fraises devinrent confiture avariée, l'éructation du chantre creva la paroi de papier de riz, le grave accord des caribous s'enrhuma jusqu'à terminer sous cloche de verre τυλιγμένο et prêt pour le défilé .
... M'avaient mis la tête sous l'eau ! et comme ça suffisait pas je cassais la baignoire à grandes ruades de brodequins ferrés pour m'entendre dire que l'au-delà c'est comme ici ça pique et ça pue .
................. Lorsque la présence n'est pas au rendez-vous alors que la Victoire est à portée de main .
Αυτός
είναι πολύτιμο να μάθεις να κοιτάς και να ακούς γιατί δεν τίθεται θέμα
να υποταχθεί παθητικά σε αυτό που φαίνεται υπέροχο. Καλαμπόκι
τι λες ακους ? τι λες παρακολουθεις ?
Όταν παραδίδεται στη δική του διαθεσιμότητα, ότι αυτός
βρίσκεται σε στάση χαλαρής περισυλλογής, ότι αδειάζεται από τα υπολείμματα του
πέρασμα, τότε μπαίνει στο παιχνίδι των σχημάτων, Χρώματα, τόμους και
ήχους. Γίνεται εμποτισμένο με το παρόν.
Και κάτω από τα λιθόστρωτα, η παραλία ; κάτω από τα πόδια μας
συγκατάβαση στην κανονικότητα, δημιουργία. Αυτή που ενώνει την ενότητα
υποκείμενα συναισθήματα. Το ον είναι εκεί, σε αυτή τη μοναξιά,
σε αυτή τη μη δυαδικότητα. Είναι η αποτελεσματική εμπειρία αυτής της μοναξιάς
εσωτερικό και διαγράφει το αυλάκι του.
Για όσους είναι δημιουργικοί, υπάρχει τρέμουλο περίπου
όλα, υπάρχει αναφορά στον εαυτό του.
Αυτό το φαγητό άλλης παραγγελίας παραδόθηκε στη συνέχεια .
Αυτή η ευθύνη να πάει με ανοιχτή καρδιά quitte à se laisser bousculer par les énergies du lieu .
Αναζητήστε με θέρμη .
πλησιάζει το πνεύμα .
Ο εξωτερικός θάνατος του σοφού είναι η εσωτερική γέννηση από αυτούς που αναζητούν .
La neige et le froid contractent nos volontés γύρω από το ουσιαστικό .
Δεν θα αντιληφθούμε το ελάφι με την κρυστάλλινη καρδιά χωρίς να είμαστε και ο κυνηγός και αν τα μουδιασμένα δάχτυλά μας τραβήξουν τη σκανδάλη πολύ γρήγορα ας μην γκρινιάζουμε για αυτή την αδεξιότητα θα μπορούσε να είναι ότι μεταξύ θανάτου και ζωής υπάρχει κάτι άλλο tellefloraison toute de respect et enjointe à ce qui est .
Η ομίχλη παγώνει τα έλατα συνοδεύεται από το ρέκβιεμ των ημερών που περνούν φοβερό αντίφωνο .
Boogeyman Joy παγωμένα ακροδάχτυλα που έπρεπε να ζεσταθεί ενάντια στη σαλαμάνδρα από αυτόν τον οξύ πόνο που σε επιτέθηκε λίγο πριν ξαναρχίσει το μάθημα . Η κεραία δίνει ζωή τα κύματα με αγριότητα πάνω από τα λευκά κύματα παγωμένη κρέμα κάτω από τον χειμωνιάτικο ήλιο από κρυολόγημα χωρίς έφεση .
Ένα λουκέτο έκλεισε κρύα και κρεμόταν στη γέφυρα των αναμνήσεων την επομένη της διέλευσης του Pont des Arts σήκωσε την καρδιά των νεκρών αγάπες μεταμόρφωση των συναισθημάτων βαδίζοντας προς τις Tuileries της δίκαιης τάξης το πακέτο με φυλλάδια στην τσάντα για χέρι με χέρι περπατήστε τη συζήτηση και ντύστε τα γυμνά μάρμαρα του πάρκου με χαρτί στην τετμημένη αυτής της τροχιάς από μούρα στη νίκη κυρτή ελπίδα του αύριο που τραγουδούν .
Διασκευάστηκε ανάμεσα στα βρύα ενοφθαλμισμένο από τους δενδρίτες μνήμης του από άρνηση τα μυστήρια ρολόγια βελάκια και αντανακλά την κατάληψη του τόπου γαστρεντερικές και εορταστικές κούνιες από αυτές τις συναντήσεις το βράδυ στο κατώφλι από αυτά τα ειδύλλια πολύ νωρίς είπε και μετά ξεχάστηκε νωρίς το πρωί αδρανής στο πέρασμα των σκουπιδιών φασκόμηλο στημένο μετά το πάρτι μορφές και παρορμήσεις στη θήκη περίμενε καλύτερες μέρες που προκύπτουν ξανά τεντωμένα χέρια τα διακριτικά χαμόγελα προσκλήσεις έκπληξη και ακούει τον εαυτό του να λέει πόσο όμορφη είναι η ζωή όταν τα λινά είναι κρεμασμένα σε λάθος αθώο κλείσιμο του ματιού ανταλλάσσεται ανάμεσα σε δύο φύλλα καταρράκτες γέλιου στη μέση των ηλιόλουστων πανιών φτερά αγγέλου που βουρτσίζουν την πρωινή φρεσκάδα απλά μια συγκίνηση για συγκράτηση μόνο η προσφορά για συλλογή η ζέστη στα μάγουλα χωρίς φρένο έσκασε το μπουμπούκι με ένα μεταξένιο απαλό φιλί για όνομα του Θεού μικρό μήλο γκρι api μικρό μήλο ντ' άπι ντ' άπι ρουζ .
Γρήγορα μπράβο η επίσκεψη στον σιωπηλό παλιό μου φίλο ταλαιπωρημένος από απόψυξη τα βιτρό του ήρεμο χρώμα πεταλούδες βλέφαρα διπλωμένα κάτω από τα πονηρά φρύδια τους από φτιαγμένη λευκότητα .
Το πλοίο είναι ελλιμενισμένο καμία κίνηση δεν διαταράσσει την ηρεμία του το πολεμικό μνημείο φρουρεί το σιντριβάνι κουνάει, ένα σπάνιο και χαρούμενο μαργαριτάρι να παίζει κρυφτό ενσωματωμένο στα περιττώματα του τόξου του χιονιού .
Το κόκκινο πάρκινγκ οι υαλοκαθαριστήρες σταματούν να κινούνται οι πόρτες ανοίγουν και χτυπούν βγαίνουν άντρες με λαστιχένιες μπότες και καπέλα τα χέρια στις τσέπες του φαρδύ παντελονιού τους εξαφανίζονται .
Στη συνέχεια επανεμφανιστείτε και μπες στο καφενείο μια εκτεταμένη ντεκα-κρέμα και ένα φυσικό δεν είναι ένα μπαστούνι ήχοι εξαγριωμένων ζώων εξυψώνουν το διαπεραστικό κεραυνοβόλο .
" Είναι η εμπορική ατμόσφαιρα πίσω στο Orcival ? " " Στο Besse υπήρχε το τρόπαιο της Άνδρου και η Saint Cochon " " Η υπεροχή δεν γνωρίζει κρίση " .
Το κουτάλι χτυπάει το φλιτζάνι είναι λόγω ενός κολιμπρί που άνοιγε και μετά έκλεινε μερικές φορές έρχεστε εδώ για μια βόλτα .
Συνυπάρχουν πίσσα και χιόνι σε ημισφαιρικά δίκοτα οι γεννήσεις ήρθαν γρήγορα κάτω από την ευοίωνη σελήνη .
Πίσσα και χιόνι αστραφτερή βρωμιά ο κάμπος είναι κουκουλωμένος χωρίς να φιλτράρει το βλέμμα .
Πίσσα και χιόνι δεν εξαρτάται ούτε από την Εύα ούτε από τον Αδάμ τα πέλματα άφησαν τα αποτυπώματά τους πάνω στο γερασμένο ζωντάνια της ομίχλης .
Η πίσσα και το χιόνι απογαλακτίστηκαν από τον ήλιο στοιβαγμένα το πανί να περιζωστεί με ένα πετραχήλι ο περιπατητής του καλού καιρού απασχολημένος με το φτυάρι μπροστά στην πόρτα του ενώ ο ουρλιάζοντας βασανισμένα δέντρα και κοντάρια .
Άσφαλτος και χιόνι καταιγισμός ως η απόψυξη αφήνοντας να πάει σταλακτίτες πάγου έρχεται να εκραγεί στους πρόποδες των τειχών codicil που με προστάζει να συνεχίσω την αναζήτηση .
