Μιλάς εκ πείρας
και δεν την ήξερα
μπροστά στον τοίχο
προσπαθούσες να πετάξεις μακριά.      
 
Δεν θα υπήρχαν άλλες ταλαιπωρίες
αν όχι επιμονή
αυτής της αδυναμίας, δυσλεξία
αγάπη πληγή σε ξεχασμένα βιβλία.      
 
Θα κοιτούσε ψηλά
με το βλέμμα καθαρισμένο από κάθε προκατάληψη
και την απόλυτη ελαφρότητά του
θα ήταν γαμήλια πορεία.      
 
Θα ερχόταν εν αναμονή
χωρίς να γίνει η θέληση
ώσπου τα φυτά νεύσουν
στο μπουκέτο αρωμάτων τους.       
 
Θα έδινε λίγο χρόνο στον εαυτό της
να επιτύχω
σε αυτό το γρανιτένιο ανάχωμα
με καθαγιασμένες κούπες.      
 
Ούτε προκλητικό ούτε περιχαρακωμένο
θα μιλούσε για τα πρώτα παιδικά της χρόνια
άτακτα
το κεφάλι έξω από το νερό των ονείρων.      
 
Οπότε θα πετάξω πραγματικά
ανακατεμένα μαλλιά ανάσα αναβάτης
αποφασισμένος και άμεμπτος
η φωνή που κυνηγά τα σύννεφα.      
 
θα μπω στο ψαραετό
στην απόδοση του σώματος που έχει επιτευχθεί
κοιτάζοντας τη σκιά του
για να το γνωρίσουν καλύτερα και να το πλημμυρίσουν φως.      
 
 
903

φυσητήρας ξύλου
με φθινοπωρινά φύλλα ενωμένα
τρέφεσαι με συναντήσεις
για να εκδηλώσει την οργή του δαιμονισμένου.      
 
Δεν πειράζει
από το Καραβάτζιο που πήρες
οι πλατιές χειρονομίες στράφηκαν προς τη γη
και τα παστέλ χρώματα των λέξεων του μελιού.      
 
Εκρού χαμόγελο κάτω από τα κέρατα
το κενό του ενδιάμεσου
ωρίμασε να δώσει   
τριανταφυλλιές της αγάπης.      
 
δύναμη τέσσερα
στο σταυροδρόμι της πεντακάθαρης πίστης
σηκώθηκες λίγο πυρετώδης
να φυσήξει το βέλος της γραφής.      
 
όμορφος κομήτης
της απόλυτης απορίας
μπορείς να κάνεις λάθος
στο πετσί του τολμηρού πράγματος.      
 
μπορεί να με κρατήσει
στη μυρωδιά της αγιότητας
φυσητήρας ανάμεσα στα δόντια
στο μπροστινό μέρος της νύχτας.      
 
 
902

χίλια φτερά τζαι
σχηματίζουν τραγούδι σε αυτή τη γη
όπου κυλάει το νερό
και ανθρώπινο αίμα το ίδιο.      
 
Για περισσότερη αυτοπεποίθηση
με την έννοια των πραγμάτων
Κάλεσέ με
προς την 0683031759.      
 
Μπορεί να είναι
ας υπάρχει τηγάνισμα
αλλά θα είναι για το καλό του κόσμου
πριν μας σκεπάσει το κύμα.      
 
Στο όρος Αραράτ λοιπόν
θα υπάρχει ήλιος
και θα εκλεγούμε
με μεγαλύτερη από εμάς.   
 
μαζεύω
χιόνι από τα ύψη
θα κατεβούμε στην κοιλάδα
μιλήστε με βοσκοπούλες.      
 
Κι αν μας προκαλεί η Γριά
ας παλέψουμε με το χέρι
με τι προσφορές
τις αυστηρότητες της ζωής.      
 
Salsify και σκόνη ρυζιού
προκαλούν ευγένεια
χωρίς το μαύρο
απενεργοποιήστε τη γραφή.      
 
Ας αγκαλιαστούμε λοιπόν
εμείς οι ρυθμιστές πυροτεχνημάτων
με την ονομασία σε απόχρωση και διά
τα εσωτερικά τέρατα που μας κάνουν σπουδαίους.      
 
Ας πάμε σε εμάς
ας περάσουμε τις δονήσεις
και ας αφηθούμε
μπροστά στην πόρτα της αγάπης.      
 
 
901

Αυτό το πρωί
στις πέντε
Πέταξα γυάλινα μπουκάλια στον κάδο των σκουπιδιών
έτσι που σπασμένο
ανεβαίνουν σε κομμάτια
και αυτό με την υπεράσπισή μου
αντανακλούν τα δόντια
ενός σαγονιού τυραννόσαυρου
και πανικόβλητη φόρεσα το φάλσαρδο μου
να κατέβει στον κήπο
unsubscribe shouts και S.O.S
του περιβάλλοντος φυτού.      
 
Ξαναβάζω τα κομμάτια του μπουκαλιού
βάλτε τα καπάκια ανάποδα
πισινό επάνω
να γράψει το αλφάβητο του ουρανού
και αυτό εν καιρώ
ξαναδιάβασε τα γράμματά σου τόσο όμορφα και παχουλά
να μας ανοίξει 
στο κάτω μέρος των νταμιτζάνες
 στη δίψα των άλλων.
 
 
900

Εδώ είναι ένα
που θα καταλήξουν μέσω
μετρώντας τα βήματά του
στον κήπο της αυγής.      
 
Πότε θα φανούν τα λουλούδια
μνήμη που αναδύεται από μια φθαρμένη τσέπη
θα υπάρξουν ευεργετικές βροχές
σε ολη τη χωρα.      
 
Χάρη
η καθημερινή ζωή θα είναι ήσυχη
στο κάτω μέρος του κλειστού κρεβατιού
όνειρα που έρχονται.       
 
Τίποτα πολύ συναρπαστικό
ότι ο καιρός θα είναι
να παρακολουθώ τη νύχτα
το τελευταίο θραύσμα της μυστικότητας.      
 
Θα ανοίξεις την καρδιά σου
το προεξέχον πομέλι
της ακραίας μοναξιάς
χωρίς να τραγουδάει ο κότσυφας.   
 
Στο Vincennes-sur-Seine
μπάνιο τα είκοσι χρόνια
ευσεβής εικόνα
σε εκκρεμότητα αδελφή ψυχή.         
 
 
899

Ερευνα
ερώτηση
φως
όταν οι εντάσεις διογκώνονται
που προέρχονται από επίγειες εντολές.      
 
οφιοειδής ανύψωση
φουσκάλες
σε χωρητικότητα
για την προώθηση του αργού
χωρίς να ταλαντεύεται ο κορμός.      
 
Να γεννηθεί
να ανθίσει
το φυτικό βασίλειο κινητοποιείται
και αναβάλετε τον αφανισμό
από τα βάθη της γης μέχρι τα ψηλότερα του ουρανού.      
 
Στο δρόμο του προς την αιωνιότητα
Αυτος ακουει
και γίνεται ο διοργανωτής
ενός παράξενου κυκλώματος
ενέργειες που συνδέονται μεταξύ τους.      
 
Άνθηση στον αέρα
και να ξέρεις από μέσα
η ιεραρχία των παραμορφωμένων αναφορών
από τον πολλαπλασιασμό των προσδοκιών μας
έσκασε το λεπτό χαρτί της ευπρέπειας.      
 
Τότε είναι καιρός
να κόψει στον πολτό
ένα παχύ κομμάτι της ανθρώπινης κατάστασης
για να μαγέψει τη μέρα
ενός απροσδόκητου που προκύπτει από την καρδιά των πραγμάτων.      
 
 
898

τόσο έτοιμο
έτσι αριστερά
στο ανοιξιάτικο παρτέρι
τα δάχτυλα των ποδιών της βυθίστηκαν
στο γρασίδι στη δροσιά
κάτω από τον ερωτευμένο ζυγό
κοχύλια καμβά.      
 
Υπήρχε εκεί
ένας μικρός χαρακτήρας με σηκωμένα πόδια
παρά άφθονη γενειάδα
αγκυροβολημένο στο ηλιοστάσιο του γάμου
και αυτό το ένστικτο είχε παραιτηθεί
cattail στη μέση ενός λιβαδιού
στη ζωγραφική της σελίδας.      
 
Σε πλαίσιο παραθύρου
μια λέξη δημιούργησε χρόνο
καθώς στραβώνουμε
κάτω από τις κρεμάστρες του θεάτρου
για να διαμορφώσετε κάποιους ήχους
καθώς περνούν πληγωμένες ψυχές
περασμένα ξόρκια.     
 
Κομψά ρουστίκ
το δυνατό χέρι ενός αποχαιρετισμού
φόρτωσε τις αποσκευές της αυγής
ενώ βουίζανε με μικρούς θορύβους
ηθοποιοί στην πορεία του κόσμου
στο ποδοπάτημα
φτιαγμένο από ψήγματα από το καλύτερο λουλούδι της ύπαρξης.      
 
 
897

Tendrement   
au creux de mon épaule   
je t'accueille femme de lumière   
et t'accompagne dans cette ascension   
de cœur à cœur   
dans l'accomplissement de ton œuvre   
toi   
à l'état d'enfance spirituelle du vieux sage   
tu te prépares à ta naissance   
en empruntant le chemin des estives   
délaissant l'enveloppe   
pour que le noyau enjoigne la terre d'en haut.      
 
La Parole se répand   
quand initiation achevée   
elle ne sait pas elle-même ce dont elle va éclore  
ni au service de qui elle émet.      
 
Tu es parvenue   
icône 
véritable véronique   
et ta face enfouie dans le lin   
peut monter jusqu'en surface   
pour reconnaître chez tout un chacun   
la possibilité de faire Un.       
 
896

Élevé à la va comme je te pousse   
contre les vents d'ouest   
nous refusâmes d'admettre cette prégnance   
et mal nous en pris.      
 
Ce mur de pierres sèches   
aux insectes fouisseurs destiné   
ne retenait de sa fonction première   
que le son des feuilles sèches   
le frictionnant avec délicatesse   
par nuit de pleine lune      
devant le cercle des poètes assemblés   
voix levées vers les nuages rapides   
pour que tombent les poussières d'étoiles   
sur la margelle des certitudes
raclant par le menu
quelques scories advenues.       
 
Mur aux mûres noires   
mur murmurant ton nom   
je m'épris de toi   
sur la plaque de marbre blond   
apposée en reflet de ton élévation   
aux mains jointes de l'Esprit   
baguenaudant au vol à voile   
des désirs de l'instant.           
 
 
895

De la coque à la coquille   
il n'est que grenouille qui rit   
pour peu que passent les étoiles    
un matin de plein emploi de soi   
aux rives généreuses   
de notre allié le jour   
courbes douces avenantes   
à refléter cadenassée   
contre le corps soyeux  
de l'enfant malicieux   
la remontée des eaux de grande misère   
quand s'établit au suc du Maï   
l'erreur fondamentale   
sceptre tourné vers l'est   
en attente de l'arrivée   
des musiques mosaïques   
en pleins et en déliés   
équidistantes des ordres et désordres   
telles gracieuses étreintes   
sur le penchant cérémonieux   
d'avoir été   
épaule contre épaule   
avec le géant à la voix gutturale   
parure aux craquelures madrées   
d'un œil de traîne   
sous la carapace des nuages   
qu'un souffle disperse   
comme neige au soleil   
le temps de mettre bas   
le Prédestiné   
en agitant cloches et colifichets   
au nez des ensemenceurs du dimanche   
pioches et pelles appropriées   
devant l'épanchement de lave   
au havre des romances   
émises ad hominem   
en secours du passage furtif   
des reclus et recluses   
toutes voiles dehors   
à contempler le remplissage   
d'espaces vides de tendresse   
alors que sur terre   
arrimés aux permissivités   
le flasque des roues   
engendre le tintinnabulement   
des moqueries et autres mélodies   
effaçant par là les remords   
d'un revers de main   
et préparer la plage aux offrandes  
devant le tsunami des origines   
prompt à racler le fond des océans   
pour en mandorle   
proposer au profond du cosmos   
provenance inouïe   
d'une très petite voix de rien du tout   
qui vous dit dans un battement d'aile :   
" Je t'aime ".      
 
 
894