Αρχεία κατηγοριών: Ετος 2021

Conversation du bout du monde

 

 Conversation du bout du monde    
 à la plume d'oie    
 deux femmes évoquent    
 le plaisir d'écrire par monts et par vaux.        
  
     - Ne diriez-vous pas ma chère    
 qu'enfants élevés à plus d'un titre    
 vers le levant de l'esprit  
 est histoire trop aride.        
  
      - Je la laisse l'éponge de l'espoir    
 à vaquer dans un bain de vagues    
 à rire des hommes-prêtres    
 en expédiant le repas du soir.        
  
       - Savez-vous que notre amie Prune
 Prune aux larges seins maternelμικρό
 s'est exilée par manque d'expression
 quand la nausée navra le dégel.

       - Nous étions les muses de demain
 arrachées de notre terre d'origine
 et que pour dégrafer la joiμι
 un essaim d'étincelles décima le crépuscule.

       - Aujourd'hui nous sommes
 les mystificatrices en agonie
 d'orgiaques poupées de son
 que le temps attend dans sa tendresse souillée.

       - Pour que demain   
 à pleines mains sur les joues des bambins   
 être les larmes qui ne renoncent jamais   
 devant la forme étoilée du poème.   

       - Et qu'éclairent drus
  à la proue de l'ouvrage   
  les éléments disséminés de l'astre endormi
  sur l'autel des divagations.

       - Ô mères enjôleuses
  des glaciers se fracassant dans la vallée
  posez sans méprise
  votre cou contre la caresse de l'écir.

       - Retenez la voix des campagnes
  dans le vestige des bergeries
  à portée des sonnailles de fiertés
  en marche vers la Rencontre.

721 

Entre cul et chemise

 
 
 Entre cul et chemise    
 percevoir le percer et le voir    
 d'une dague plantée    
 dans les reins de la souvenance.        
  
 Ô mes romances    
 du jour où nous prîmes    
 chemin de traverse    
 vers les Hautes Terres    
 et que le glabre visage du chevalier Sans-Nom
 se dessina sur la paroi    
 là fût l'ouverture    
 vers le mieux-être des Écrins.        
  
 Ô père des arrimages    
 aux berges coutumières    
 vous me fûtes l'accoutumé accroc    
 de mes manques aux nuées de bronze    
 pour signifier l'à-plat des dires poétiques    
 et sa clique de mécréants    
 d'ordre et de néant affublés    
 en fertile journée.        
  
 Ô marraine    
 à la quête botanique aiguë    
 je ressasse le bien que tu me fis    
 en embarquant l'amour    
 de part et d'autre du silence des fleurs    
 sur la barque vespérale    
 de pince-mi et pince-moi    
 ambiguïté et merveille de l'éveil.        
  
  
 719 

Les bavardages du printemps

 

Au Borinage
y'a les bavardages du printemps
quand les bourgeons poussent du coude
la grisaille de l'horizon.

Remonter la boîte aux anguilles
de l'eau noire
émulsionne la berge
de traits de lumière.

Fidèle au sang de mes parents
je cherche damoiselle
pour faire l'âge venant
honneur en parentèle.

Il est des fumerolles sur le ruisseau
auxquelles confier
les yeux mi-clos
l'ombre au bal des démons.

Et si se glacent
dans les chantiers éphémères
quelque travail à perpétuité
appelons le génie de la lampe.

je me révolte parfois
et ce qui précède
est le fruit immortel
de ce qui sera en pure perte.

Aussi en passant le bras par l'écoutille
j'entends la pluie qui frisotte
avec la perle de tes yeux
mon échappée des cendres froides.

Le temps file
de tendre neige au souffle des portes
pour que mémoire s'enfle
sans coup férir à en mourir.

Que le monde soit brûlant
et les façades décrépies
n'empêche pas le chantre héréditaire
d'entourer de vaillance les sanglots.

À ne plus tirer sur la corde des saisons
mes sœurs de déraison
entrouvrent l'entrée du labyrinthe
vers le cœur des miroirs amers.

Se repais d'alliances fondatrices
le ciel aux nuages rapides
de Trancavel et ses chevaliers
au baptistère des recommandations.



718

Οδοντοστοιχίες και φαγούρα

 
 Αυτές οι ρυτίδες από όσα γνωρίζουμε    
 μας οδηγεί περισσότερο από τη λογική    
 αυτές οι ρυτίδες με μποτοξ    
 μην προοιωνεσαι καλα    
 αν όχι μεταμόρφωση    
 υπάρχουν τόσες αμφιβολίες    
 να απαρνηθεί τις εξηγήσεις    
 από χέρι σε χέρι    
 πριν από το απαραίτητο βήμα προς τα εμπρός    
 σε έναν κόσμο που δεν υπάρχει ακόμα    
 καταλήξαμε εμείς οι προσκυνητές των πραγμάτων    
 με μπόλικα προνόμια στις τσέπες    
 για να αποφύγετε την έκπληξη.        
  
 Ομολογώ ότι έχω βεβαιωθεί    
 για να μην μου συμβεί τίποτα δυσάρεστο.        
 Ομολογώ ότι έζησα μικρός    
 ως λάτρης του μικρού τίποτα.        
  
 Ομολογώ ότι έπαιξα με το πέρασμα του χρόνου    
 για να διαρκέσει περισσότερο    
 χωρίς να ξέρει τι να κάνει.        
  
 Ομολογώ ότι έζησα πάνω από το έδαφος    
 χωρίς να ανησυχείς για τη γη    
 εκτός από εικόνες του Épinal    
 με πολλαπλές συμμετοχές    
 σε αναζήτηση του λύκου του μύθου 
 που τρώει κατσίκια     
 και νομίζει ότι είναι πιο ελεύθερος από τον σκύλο.        
  
 Ομολογώ ότι άνοιξα το κουτί του φανταστικού 
 από τόση συσσωρευμένη σκόνη    
 λαμβάνονται για το έδαφος αναπαραγωγής    
 με μια διαλυμένη παρρησία    
 να πω ευχαριστώ στον στριφογυρισμό των ενστίκτων.        
  
 Ομολογώ ότι ανακάλυψα τον κόσμο    
 απλά αλλάζοντας το όραμά σας    
 επί τόπου χωρίς να κινείται τίποτα.        
  
 Ομολογώ ότι περπάτησα την κρίσιμη ζώνη    
 έμπειρος έπαινος    
 να με γεμίσει κούφιο    
 στην κινούμενη άμμο της αβεβαιότητας    
 χωρίς να δει την καρδιά του αφανισμού.        
  
 Ο αέρας κυματίζει την παραλία    
 και οι ψυχές ανατριχιάζουν.               
  
 Ο περιορισμός ρυτιδώνει τη λογοκλοπή των συνηθειών μας.       
  
 Η πραγματική γη ζαρώνει τη μικρή γη    
 που νομιζω οτι ζω.        
  
 Οι δοκοί της οροφής τρίζουν    
 ο κύκλωπας αποκοιμιέται    
 ο κοιτώνας τσιμπάει ένα βραβείο πολέμου    
 στην τελευταία πρόθεση    
 πέφτει η σιωπή.        
  
 Τι να κρατήσουμε από αυτή την ανατροπή ?        
  
 Θα πρέπει να μεταλλαχθεί    
 και αφήστε στις τσουκνίδες της λήθης    
 οδοντοστοιχίες και φαγούρα.        
  
  
 717
   

Τα μονοπάτια του βασιλείου

 
 
 Χίλιες φωνές σκόρπισαν τις σκέψεις μας στον ορίζοντα    
 περνώντας από τη ζωή στο θάνατο      
 θάψαμε τους εαυτούς μας υπόγεια    
 να ανέβει από τις σκοτεινές στοές    
 η φαιά ουσία του μίσους μας.        
  
 Γελώντας στο μπροστινό μέρος    
 εκεί που η πέτρα συναντά τη γη    
 η σαλαμάνδρα ασχολείται με την τελειοποίηση της τρύπας της    
 εντάχθηκε στο βαίρισμα των καρμπούνκλ    
 του παρελθόντος σου ως βασίλισσα.        
  
 Σημείο φθοράς    
 ενόψει της κατάστασης    
 αρκεί να συναντηθούν τα μάτια μας    
 ancrage κατακόρυφο    
 στο οριζόντιο επίπεδο των καθηκόντων μας.        
  
 Μην μείνεις πια κοντά σου    
 ασυνόδευτα χαμόγελα    
 αυτών των διερχόμενων στρατιωτών    
 τήρηση παραλαβής    
 την ιερή μας ορμή.        
  
 Είναι από πρώτο χέρι    
 που αφορίζουμε    
 αυτή η γωνιά του δρόμου ακούγοντας    
 ώστε ο παράξενος ξένος    
 μας αρπάζει με απώλεια και συντριβή.        
  
 υπήρχε μαγεία    
 σε αντάλλαγμα αυτής της απόδρασης    
 όπου η φτέρνα έπιασε στα πλέγματα    
 έσβησε τη σκιά βοηθού    
 από τα μυστικά μας θέματα.        
  
 Φανταστείτε ότι το γέμισαν    
 αυτή η δεξαμενή ψευδαργύρου στην είσοδο του λιβαδιού    
 και ότι ο δρυοκολάπτης με το σφυρί    
 συγκρούστηκε με τις βραδινές μας ελπίδες   
 τι θα πει ο κόσμος καλή μου.        
  
 Και μετά να τα πούμε όλα ο ένας στον άλλο    
 ανάμεσα στα στέφανα και τα περιβραχιόνια των κοινωνών    
 έγινε η ανταλλαγή των βέρες    
 αυτό το πέρασμα του ύμνου    
 ανυπομονώ να είμαστε μαζί.        
  
 Μπείτε στο τροχόσπιτο    
 κάτω από το λουρί των δασκάλων σφυρηλάτησης    
 αναγκάζει τον κυρίαρχο    
 να θαυμάσει κανείς τον εαυτό του στο νερό της ακτίνας    
 μέχρι να σκληρύνει το ατσάλι.        
  
 Συνδυάζοντας την ακτή και το ποτάμι    
 με μεγάλες αγκάλες λουλουδιών    
 το φτωχό αγοράκι    
 με το κυριακάτικο σακάκι του    
 στάθηκε ακίνητος απέναντι στο σωρό των ξύλων.        
  
 Ενώνοντας τα κομμάτια του παζλ    
 κάνουμε τον γύρο των πόλεων μας    
 να είναι σίδηρος και λάδι    
 αυτής της καρδινάλιος περιπλάνησης    
 στα μονοπάτια του Βασιλείου.        
  
  
 716 

επαναστάτης σπάγγος

 
 
 επαναστάτης σπάγγος    
 χωρίς να ανησυχεί για αυτήν    
 σε πράσινες προσευχές    
 ενός ακάλυπτου νεροκάρδαμου    
 ακολουθώντας το ρεύμα    
 των ασύνδετων οστών μας    
 πριν από το κάλεσμα των πιστών    
 των σκέψεών μας    
 Ελεύθερη πρόσβαση    
 χωρίς να τραγουδήσει την παγωνιά    
 εισβολές ανταρτών    
 ενός πρωινού που κυλάει    
 μεταλλικός ήχος    
 χερούλια κατσαρόλας.        
  
  
 715
   

Δώσε ενα χεράκι

 
 
 Δώσε ενα χεράκι    
 ένα πρωινό    
 στον δροσερό ορίζοντα    
 ανερχόμενος χυμός    
 που έπρεπε να αναζητηθεί    
 Στο Βορά    
 στο παγετό του παγετού    
 ενώ το κάπνισμα    
 τους φακέλους των επιθυμιών μας    
 τυλιγμένο χαρτί δώρου    
 χωρίς να ξέρω πού να πάω    
 εκτός από το αγώγιμο χέρι     
 την επόμενη μέρα.        
  
  
 714
   

Αυτό το έργο αποσπασματικά

 
 
 Αυτό το έργο αποσπασματικά    
 μέσα από το κοιμισμένο παράθυρο    
 στη λάμψη ενός λαμπερού ήλιου    
 Περπάτησα στις εσωτερικές αυλές    
 μικρά επεισόδια της ζωής μου    
 κλωνάρια μελιού    
 των θαλάσσιων κογχών τους εξαιρούνται    
 υπήρχε εκεί    
 το σιτάρι και το άχυρο    
 με προσποιητή σοφία    
 συλλέκτης σκουπιδιών    
 σβήστηκε με τη σφραγίδα του κινήματος    
 προφανής παγίδα στον ρυθμό των παλίρροιων    
 που το βλέμμα παγώνει στον αφρό του.        
  
  
 713
   

Τριαντάφυλλα της Ελπίδας

 
 
 Ακολουθήστε ο ένας τον άλλον πειραγμένα    
 τα καβαλέτα τριαντάφυλλα της ελπίδας    
 στην άκρη του δείκτη    
 όπου η επιθυμία νομοθετεί.        
  
 Δεν υπάρχει ρομαντισμός    
 παρά η αργή ροή της λάβας    
 κατά μήκος των βουκαμβίλιων του μυαλού    
 ω ποσάδε της παιδικής ηλικίας !        
  
 Καταπραΰνεται σε επαφή με την πληγή    
 ο αναγκαστικός γάμος    
 παραπονιόταν ότι έπρεπε να είναι    
 όταν είχε ήδη πάει.        
  
 Αληθινός όρκος της νύχτας    
 στο φεγγάρι του που ανατέλλει    
 η περιπλάνηση προκαλεί φόβο    
 χωρίς να επέμβει η τύχη.        
  
 Στο αφέψημα των ονείρων    
 στο δεκαμερόνιο των καμπυλών    
 στην κορυφή του ιστιοφόρου    
 ο χυλός παρατείνει τις στάλες του αίματος.        
  
 Πληγωμένος να είναι ο αντίπαλος    
 με γενναία γενναιότητα    
 το καθήκον των επιπτώσεων    
 ήταν να ζητήσει το ημιτελές.        
  
 Βγείτε από την ψυχή σας    
 το πέρασμα των χήνων    
 οιωνός του κουρασμένου βλέμματος    
 της αύξησης του πλήθους την άνοιξη.        
  
 Μην κάνετε λάθος τον εαυτό σας    
 θα υπάρχει άφθονη βρώμη    
 ώστε το σωτήριο άροτρο των προσκυνητών    
 προσφέρεται για αταξίες.        
  
 Άντε χάσου    
 αλλά μην με παρεξηγείτε    
 στο όμορφο ξύλο των mirlitons    
 το σώμα σε λιποθυμία.        
  
 Τα χαριστήρια αφιερωμένα στον πάροχο    
 τσίριξαν οι Λουκανοί    
 με βιασύνη    
 διάσπαρτα τσόφλια καρυδιάς.        
  
 Παράξενος περαστικός    
 σύμφωνα με την ανοιξιάτικη πόση    
 καταφέραμε να φτάσουμε στο στρατόπεδο    
 επηρεάστηκε σοβαρά από την απόκρουση.        
  
 Της είχε γεύση άγριες φράουλες    
 ο κήπος με τις τριανταφυλλιές των αγάπων μου    
 και ο άνεμος που της σήκωνε τις πλεξούδες    
 επέτρεψε στο κύμα του καθρέφτη του να φιλτράρει.        
  
  
 712