Aghaidh mhaslach an fhir òig
an dèidh a chuid foghlaim
comasach air greimeachadh mu thràth
an imbroglio gabhaltach
cruachan eòlais .
Agus gu dearbh tha e eòlach air an t-saoghal
an t-òganach leis an aghaidh dhallaichte
gun suilean, gun làmhan, gun chasan ach beul fosgailte
glacaidh e an taobh thall
esan fear-gleidhidh an taobh a muigh
agus domhainn a-staigh
tha e na mhasladh de chruinneachaidhean
esan a gheibh turpitudes agus sochairean
fo shròin agus feusag nan seanairean
is esan am fear as sgileil de na fir
cur an aghaidh breitheanais
is esan am fear innleachdach le dàn-thuras zigzagging
an rolair creige
gu na fuarain tasgaidh
e ciontach de mheirleach
tha e a’ tairgse a bheatha tro a chràdh do-labhairt
na tha air a chleachdadh
luchd-bruadar, na bàird, na dìomhaireachdan,
na bi a-riamh mì-thuigse air na tàirneanach nèamhaidh
gus do stamag a ghearradh a-raoir
a bhi air a bhualadh leis na chì e .
Calma agus misg
tha masg air thoiseach oirnn
beairteach anns a bheul-aithris dhearbhte
am masg fàilteachaidh airson ath-thogail
far an cruinnichear mìrean de'n chorp sgaoilte so .
O phiuthar bhean
ged a tha dìth an t-slat-slat agam
Cheasnaich mi agus thòisich mi air fìor bheatha
sin de reachdan nam builg
nach ruig ach na shaman, bàird, fàidhean,
"luchd-dèanamh cordaichean" et "dualach"
- (luchd-taic teòiridh sàr-sreang agus grabhataidh cuantamach lùb)
a h-uile neach-leantainn air àite lag nan uisgeachan a chaidh a tharraing air ais.
Chan eil beàrn ann nas motha
na gairm airson an t-solais
uinneagan fosgailte
sinne eunlaith an fhocail
sinne luchd-gluasad feachd an itealaich .
177
Tasglann roinnean: Bliadhna 2013
Sylvain Gérard. obair 1 – an teicheadh
Cette remontée du centre de la terre A belle allure vers le commencement du monde Cette perspective où s'essouffle le père invectivé La brûlure des anciennes alliances que l'on découvre à demi-mortes le matin La plainte des animaux égarés en d'étranges contrées enfin créées Cette fuite vers des aubes promises Cet élan brisé contre la vitre des immobilités Cet éclair rouge sang du couteau contre le ventre Ce suçon de paix donné à la va-vite le temps de l'éructation Ce court-circuit des émotions vraies gu bheil gàire a’ cuairteachadh eadar ceithir bùird. Ils sont partis Ils ont fuit Le courage à deux mains repliées sous la chape des convenances Ne les arrêtent que la fatigue et le soir qui tombe Errant de ruine en ruine Dans un chariot de bric et de broc assumé Le rétameur s'est éloigné dans un nuage de poussière Et la route fût longue et par trop inhospitalière Père et mère confondus à la craie graphés sur la carriole Leurs noms écorchés à demi effacés En vaines contorsions l'outil de braise fume en se mêlant à l'eau Je bave et m'extrais hors de cette chape carencée Pour la parole habile Eirich aig crois-rathaid salvos de thuigse agus vertigo. Teas miann teann sous la toile Éclair blanc au zénith La coquille éclate Le jaune se fait soleil rayonnant De cet éclat consacré au profond des origines De cet imbroglio d'os et d'organes disjoints Je pus grandir entre fiente et humidité Poussé sur le devant de la scène A noyer par l'alcool Ces myriades d'étoiles alors entrevues Si puissantes si fascinantes si monstrueuses Dialoguant avec ce corps douloureux m'anam, mo Dhia . Chuir mi an ruaig air jusqu'à son terme Vers les plaines légères de pluie fine de vent soyeux de douce lumière Ce ne furent que grâce et beauté Entre les barreaux de ma cellule à ciel ouvert Entre les rayons de mes roues ces interstices à mon déplacement si particulier Mon chapeau de lutin vissé sur la tête A dire et à redire des "Tha gaol agam ort" Bog-chosach mo bhràithrean agus sœurs en création Mon unique raison Ma déraison ultime.
176
aig bogsa gainmhich nan slocan
Ann am bogsa gainmhich nan slògh
tha òighean anns gach àite
air an iomall agus anns na fosglaidhean
tha ghathan solais agus snaidhmean sgàile ann
do chloinn na cuairte
an làmhan a' ruagadh duslach nan aingeal
le fàilidhean tangy .
Ann am bogsa gainmhich nan slògh
Tha dealbhan de Epinal ann
thairis air cinn bhàn
gus am bi an t-eunlaith luath
ga ghlacadh
airson beagan ainmean-sgrìobhte tuilleadh sgrìobadh an azure
agus falbhaidh iad aig peadail nan tighean
am farandole a tha dannsa .
Ann am bogsa gainmhich nan slògh
tha òr fo'n ghaineamh
agus freumh na craoibhe ann an gàirdeachas
dol fodha gu mor
grunnan dotagan dathte
air aghaidh clann a' bhaile
air a cumail na dhùisg
le glaodh tollaidh an luchd-imrich .
Ann am bogsa gainmhich nan slògh
tha cathraichean-armachd plastaig ann
milleadh le ùine
seach an lochan uisge
air a chur air a' bhòrd gheal
thoir orra coimhead
gu gràsmhor
bhon t-sluic chun an amar
boinneagan agus itean measgaichte
faisg air leanabh spòrsail .
175
An duine “thig”
An duine tha e na iomlanachd neo-sgaraichte. Tro bhith a 'ceangal a' chuirp, a’ toirt aire don psyche co-cheangailte ri fiùghantach fosgladh mothachaidh ann an sealladh spioradail, is aon duine. Tha an sealladh trì-phàirteach seo den chinne-daonna air a chruthachadh le : an corp-CO-, lann-AM-, an inntinn-ES- tha riatanach airson a bhith mar phàirt den t-slighe fàs againn, airson an duine “thig” .
Le corps n’est pas le tombeau de l’âme comme le pensait Platon, ach an inneal-ciùil air a bhrosnachadh leis an Spiorad. Anns an dòigh-obrach againn, être spirituel ce n’est pas échapper au corps mais s’ouvrir dans son corps à l’action de l’Esprit. Le corps traduit, d’une manière palpable et physique ce qui est autre, dè tha metaphysical, ce qui est impalpable et invisible . Le corps nous met en contact avec la réalité et nous permet un premier déchiffrage de l’univers qui nous entoure. Leis, chì sinn, steach, suathadh, a faireachdainn, a bhlasad. Par nos sens nous accueillons des informations tangibles, informations qui peuvent nous faire accéder à des plans subtils .
Tha dòigh aonaichte aig Iùdhaich a thaobh mac an duine. Ils le considèrent comme un tout : la cathair (ro-innse) pénétrée par le souffle (neimhe) où la chair est moins la chair-viande que l’Homme tout entier dans sa dimension cosmique et la “neimhe” la vitalité de la chair, ciod a tha ga chur ann an gluasad. Thall an sin, la chair ne se saisit jamais séparée du souffle. La chair sans le souffle n’est plus chair mais cadavre .
Tha an Bìoball cuideachd a’ toirt a-steach a’ bhun-bheachd à“Uisge” WHO freagarrach do Spiorad Dhè, an anail bheothail. Seo “Uisge” a' brosnachadh an creutair neo-chriochnach gu'm bheil sinn gu bhi 'n ar comh-pairt d' an diithaich de choileanadh, de fhàs a bhith. Tha an “Uisge” a 'ceadachadh a stèidheachadh co-leanailteachd an dà phàirt a tha ann am Manainn, “ro-innse” et“neimhe” . Bheir i spionnadh dhaibh .
Les Grecs ont perçu que la distinction entre l’esprit et l’âme s’avère essentielle. Platon pensait qu’en son intériorité l’âme prend conscience d’un quelque chose d’autre, elle est au-delà des considératins bassement matérielles, de a mhiann air tar-ghnèitheachd . Cette dimension de l’âme, ghairm e i “nous”. Le “nous” est apparenté à un organe de vision. Tha e na chomas, au sein de la psyché de poser un regard sur les éléments de la psyché .
Canar cuideachd pàirt àrd den anam no puing math de lann, le“nous” aithnichear e fèin domhainn-chridheach mar chomas airson sàmhchair, cogais agus diongmhaltas. An comas airson sàmhchair a-staigh no “Hesychia” deuchainn anns an meòrachadh agus ùrnaigh, tha e a’ comharrachadh suidheachadh seasmhach. An comas de chogais, tha faireachdainn agus cainnt a’ leigeil le Man a bhith mothachail de na gluasadan a-staigh aige agus a bhith comasach air an ainmeachadh mar na faireachdainnean, iad faireachdainnean, faireachdainnean, fulangas. comas co-dhùnaidhean agus 's e diongmhaltas an t-saorsa so a tha aig an Duine gu clàradh agus fuireach ann an fiùghantachd a-staigh gun a bhith air do tharraing leis an iarrtusan o'n t-saoghal, no leigeadh leotha fèin a bhi air an tarruing le smuaintean dìosganach .
Is ann an sin a tha an Spiorad, le “neuma”, Tha teirm Grèigeach a’ ciallachadh an anail a’ tighinn bho Dhia a’ tighinn gus spionnadh a thoirt don bhith. Il éclaire toute chose. Nous sommes alors des êtres en devenir d’être réellement des êtres vivants . Tha e an urra rinn gun a bhith ag ionndrainn an targaid, gun sinn a dhùnadh, gus sinn fhèin ath-rèiteachadh a rèir ar dearbh-aithne pearsanta fhèin, d’accéder à notre propre désir, à notre propre manière d’être car la parole de chacun d’entre nous est essentielle pour l’ensemble .
Is ann tron dòigh-obrach seo dean duine “thig” gun urrainn dhuinn adhartas a dhèanamh a dh’ionnsaigh rèiteachadh a-staigh, bunait gach beatha dhàimheil sìtheachadh .
174
nyctalope agus comhachag-oidhche ann an cuirm-chiùil
Choisich Nyctalope agus Noctambule còmhla làmh ri làimh làmh fo ghràinne a tha dol seachad .
Bha iad rag agus a-mach à òrdugh bha iad troimh-chèile leis an t-sàl a bha tephoon air nach robh fàilte air a dhumpadh an latha roimhe air an t-slighe gnìomhan seallaidh .
Comasach air taobhan a ghabhail nuair a bhios an latha thigeadh, aon an dèidh cus mhaidean, am fear eile le gairm gu gràs Dhiadhaidh, thug iad orrasan a bha mu'n cuairt orra teachd a mach as an tèarmann, aig feachd a' cheò, fosgail bilean grèine chafouin .
Ghuil faoileag fhad 's a bha e a' leum air prìomh chrann an sgùrr . Ghluais na neoil ann am barail mhall ann an neo-chruthaichte an suidheachadh .
Gun a bhith a’ cur dragh air smuaintean daonnachd Bhrùth Nyctalope agus Noctambule mì-reusanta airson a bhith nan cleasaichean a-mhàin obraichean air leth, trang le seallaidhean laser gus cruth-atharrachadh a dhèanamh air an figearan beaga gluasadach bho leanabas ann an spraean de shards dathte .
Sàr-bhannan, Tha fuaimean na dorsan a ' slamming, bog blisters cattail, chattering belching as sgòrnan aig cràdh ; bha a h-uile càil deiseil airson barrachd a ghabhail a-steach ro fhuachd na h-oidhche .
Seo mar a bhiodh Nyctalope agus Noctambule a’ bruidhinn air tràigh na mara gus an eanchainn a cheò, fhad 'sa tha thu a' faicinn ann an itealaich faoileagan, teachdairean glic air am fagail le beagan luchd-reubainn, an labhraidh laithean gun chrìoch .
173
Saidheans, lèirsinn agus aonachd
Science de l'écorché des choses et des formes
a bharrachd air na tha air a ràdh agus air a thuigsinn
en eadar-dhealachadh sìmplidh
beatha ann am pìosan
de dh' orain agus de ghlaodh ann an diomhanas
craiceann aon phìos
air a’ bhòrd demo
dreuchd nan uile sgàinidhean
fon rùsg beithe le comharran cuneiform
às aonais unnsa àite saorsa
tha a h-uile dad còmhdaichte le teine co-cheangailte
mìneachaidhean
leabhraichean fosgailte le duilleach ann an gaoth nan altarach briste
leis an tart so air eòlas .
Vision de la ronde éternelle
cearcall an aghaidh cearcall
air a' ghainmhich as eugmhais ùine
gu'n sgriosar an fhairge le a cobhar
thèid na h-eich a leigeil ma sgaoil air an tràigh
crathadh nan tonn agus nan tonn
air an taobhan amh
ioma lasraichean fosgailte
élevées en salve de lumières
a' gairm na grèine
tuigse spherical air dè a th’ ann
de na bha agus a bhitheas
aon cheum dìreach aon cheum
agus an uair sin an crith
air a chuir air dòigh gu ciallach leis an luchd-glacaidh nàmhaid sin
comasach air fuaim nan olifants a thionndadh
nuair a tha cho beag de luchd-adhraidh
d'un soleil terminal .
Union des paradoxes
taobh a-muigh bhailtean air an cuairteachadh le ballachan cumhachdach
an duine agus a' bhean 'n an coinneamh
gabhail os laimh le suaimhneas
le'n làmhan ceangailte
imeachd na tha a' bagairt agus a' fàs
gairm na glòire mu dheireadh
an craicionn r'a fhaotainn do'n la gheal
ri sgaraidhean prism na tuigse
chan eil cumhachd ann ach a bhith a’ sgaoileadh nan arpeggios
gu naomhachd an spioraid
saor o gach cainnt
a dh'ionnsaigh cainnt shàmhach .
172
Tha Sylvain ag iarraidh ealain
Bha mi air Nadia fhàgail còmhla ri nàbaidhean a bha a’ fuireach aig mullach an oighreachd taigheadais agus ràinig mi an clionaig dìreach airson do bhreith fhaicinn. Air a chuir air broilleach do mhàthair, bha thu a’ tarraing anail cruaidh, an stamag air a slugadh le a tumhair malignant mòr ceangailte ris an spine.
Thòisich do bheatha.
Bha thu trì no ceithir bliadhna a dh'aois. Bha seo a’ tachairt ann an an alley a’ sgaradh an togalach còmhnaidh againn bho na garaidsean air rue Nicolas Nicole. Bha thu a’ gluasad air adhart mar shnàthaid leis na trestagan beaga fiodha agad aig deireadh an t-samhraidh ghàirdean. Bha do bhodhaig air a chruadhachadh le tilgeadh a bha gad chòmhdach bho ladhar gu ladhar. thorax. Rinn thu gàire, thusa am Bede mòr mar a dh'ainmich mi thu, agus bhrosnaich thu mi gu ceum air ais beagan nas fhaide gus sealltainn dhomh dè cho math sa bha thu. Agus ghabh mi thu a'm' ghàirdeanaibh, agus thog mi suas thu.
Thàinig thu gar faicinn ann am Marcillat. Bha againn air a bhith gad thogail aig port-adhair Clermont-Ferrand à Marseille. Tha thu thug dhomh an dealbh cruadh- achd so, ball trom le a cladhach dubh – brosnachadh gus cladhach nas doimhne a-steach do dhoimhneachd rudan gun radh, agus oirean garbh gus dìon an aghaidh creachadairean comasach. ghabh mi an nì seo mar shamhla air d’ fhulangas a rinn thu ge bith dè agus dh'iarr mi a roinn. Bhon uairsin tha am ball seo air a bhith còmhla rium mar cheangal eadar Thusa is mise. Bha thu fichead bliadhna a dh'aois.
coille Tronçais ann an Allier. leig mi dheth thu ann an cathair-armachd ann an slighe fharsaing air a mheudachadh le craobhan arda. Bha againn chaidh mi grunn cheudan meatair agus chaidh mi air adhart a 'fàgail thu aonar mar a mhol thu dhomh. A luchdadh a-nuas mo cheum … cha robh thu tuilleadh ann ! Chuir mi fios thugad airson grunn mhionaidean. Cha do fhreagair thu. dragh, Choimhead mi airson gum faiceadh tu mu dheireadh gun ghluasad ann an slighe bheag nach eil fada air falbh De na. Bha sàmhchair fada ann. Bhiodh fàilidhean humus a’ dannsadh mun cuairt bho U.S. Bhruidhinn a’ ghaoth tro shreath de fhàilidhean leantainneach. sinn tha sinn air ar cumail leis an làimh ann an trusgan nan nithe a mhothaichear. Bha fios agam an uairsin gun robh sinn air an aon taobh, bràithrean, Athair agus a mhac, ag èisteachd agus fàilte air na tha ann.
O chionn beagan bhliadhnaichean, tha an fheadhainn fhada air ais thugam iomlaidean fòn a bh’ againn, thusa mo mhac Sylvain agus mise athair Gael mar a ghairm thu orm. Bha e mu dheidhinn na bha thu a’ faighinn eòlas an-dràsta agus frasan àraidh bhon àm a dh'fhalbh a dhùisg thu le toileachas. A-mhàin math cuimhneachain. Tha mi fhathast a’ cluinntinn do ghuth trom, tarraingeach bho na h-oidhcheannan fada sin. Cha robh seantansan deiseil a-riamh. Bha thu a’ coimhead faireachdainn gus am bi bruidhinn gu mionaideach agus gu soilleir ag ràdh an rud riatanach. Agus ma chaidh cuid de bhriathran air uairean seachad air do smuaintean gus iad fein a chothromachadh neo-sheasmhach eadar maise agus neo-bhrìgh a thaobh na thàinig roimhe, Bha e airson adhbhar math, ùr-ghnàthachadh an coimeas ri far an robh thu, Tha thu an eusaontas de na tha tachairt. Agus bha thu mar sin, gu tric air adhart, thusa cò gu corporra cha do dh'obraich e. Tha cuimhne agam air cuspairean sònraichte a’ nochdadh a-rithist nar còmhraidhean mar an fheadhainn mu chruthachadh, mu shuidheachadh an neach-ealain ach mar an ceudna càirdeas agus gràdh – gaol nan cuirp, gaol nan creutairean. Tha thu daoine measail. Is ann ainneamh a bhiodh tu a’ gearan agus bha mi an-còmhnaidh a’ gearradh goirid an còmhradh a dh’ fhaodadh a bhith air mairsinn uairean is uairean.
'S ma dh'fhalbhadh tu 's an oidhche sin 18 au 19 An Dàmhair, tha e airson teicheadh bho do chor corporra mar dhuine fulangach aig a bheil cha robh slàinte ach a' fàs na bu mhiosa, ach tha e mar an ceudna chum bhur n-obair a leantuinn ann seachad air an seo, thusa fear-siridh na fìrinn agus na fìrinn air a sparradh le feachd tòrr nas làidire na thu, gairm iriosal a mhothaich thu. Bha thu spòrsail, fiosrach, ùidh anns na cuspairean air am b’ urrainn dhomh bruidhinn, cuspairean co-cheangailte ri bòidhchead, gu eòlas-inntinn agus spioradalachd. Bha àbhachdas agad uaireannan mun cuairt, uaireannan plàigh, thusa an dandy seunta a bha ag àiteachadh na h-eireachdail gu glic, agus gun a bhith air a ghoirteachadh. Is tusa leannan na beatha ann an eu-dòchas de'n chorp so a thug ort fulang cho mòr, do shealladh tollaidh le sùilean cumadh almond agus chuir do ghàire rud beag ìoranta mi gu doras an t-sabhail seallaibh air bhur n-anam ag oibreachadh a dh' ionnsuidh saorsa na muinntir a tha gu h-iongantach a ghnàth nan co-chòrdadh cha robh iad beò.
Bho anam gu anam tha thu ri mo thaobh. Nuair a bha thu air a lìbhrigeadh bhon tunic craiceann agad bha e beagan uairean a thìde às deidh a’ ghairm fòn sin thug sinn seachad thu gus am faodadh tu a bhith ceangailte ri tiodhlacadh do sheanar.
Aon fhacal mu dheireadh : “maitheanas”. Tha fios agam gu bheil mi ag iarraidh mathanas ort airson nach robh mi ann nas trice.
Beannachd leat Grand Bédé, mo mhac, Sylvain .
171
Tha m’ athair marbh
Tha m’ athair marbh
agus chan urrainn dhomh mo bhròn a chumail air ais.
An rosary de chuimhneachain còmhla
a 'falbh air falbh ann an insomnia .
Am balach beag às an lobhta
cuir air falbh na capsalan agad agus na marcaichean Tour de France agad.
Tha an " gargoit " nigheadaireachd bho òige
chan eil ann ach lagan meirgeach
" Frugères - mo ghaoil " wrinkles anns na ceò
le sealladh foghair .
Bidh latha ùr ann
lìon an damhan-allaidh air a sgeadachadh le neamhnaidean drùidh.
Na ceumannan-coise a 'dèanamh an làr a' cromadh
tha an earrann mu dheireadh de do làthaireachd .
Nous ne retournerons plus les crêpes
maille ri glaodhaich aoibhneach na tè a b'òige .
Teicheadh nan geòidh fiadhaich
cha bhith dùil tuilleadh ris mar a’ chiad uair.
Tha an " ceithir eich " Renault
cha bhith sinn a’ caitheamh leis na baidhsagalan againn tuilleadh .
Bidh an trompaid air seargadh
air cùl doras an t-seòmair-cadail .
Tha duilleag air tionndadh
tha beatha ann a nis .
Teas an glasraich agus am mèinnear san àmhainn
gus am bi na coinnlean den àrdachadh riatanach .
Is fhiach e a dhol tarsainn air an fhadhail
airson so-leòntachd a bhith ann .
Gabhamaid stump na cuimhne
agus gun cabhag tha an drathair a’ dùnadh .
Thig sinn gu bhith na spiorad aotrom agus soilleir
chum gu'm bi e le lamhan ceangailte .
Glic agus fosgailte do na thig
bitheamaid 'n an luchd-sgaoilidh maise .
Air a thabhann gu dìreach dha na tha bitheamaid na throcair
agus cànan biadhan ùra .
Seinneamaid anns a' ghaoth ùr as t-earrach
anail anail an-asgaidh .
Cuireamaid fàilte le cridhe sona
lùths an t-saoghail le dìomhaireachd air a tharraing .
Neach-siubhail ùine agus eun na fìrinn
Is ann ribhse a tha mi a' labhairt .
An fheadhainn a lean, mo chlann ,
leig dhuinn ball na beatha a leigeil ma sgaoil agus coiseachd .
Gun eagal, chrioslaich an cridhe le h-aoibhneas an fhìrein
bitheamaid mar chonlach agus mar ghràn an fhogharaidh ri teachd .
170
an uair a thig smuain
Bha an seòmar blàth. Chaidh brat-ùrlair dath meirge a chuir air an làr. Bha againn thug sinn dheth ar brògan. Dhealbhaich mo bhràthair agus mise an togail fiodha seo agus àite. Bha grunn sheòmraichean ann.
Caractaran lorg iad na h-àiteachan aca gu sgiobalta. Chuir cuid iad fhèin ann am buidhnean phratries agus feadhainn eile ann an càraidean. Lorg mi mi fhìn nam aonar chan eil fhios agam carson tuilleadh. A chaidh gaoth aotrom tron t-seòmar. Is ann an uairsin a chaidh mi thairis air bailtean-mòra agus iomairtean. Nan suidhe air àirde smaoinich mi air ar n-obair. Bha e uile ann. Agus Bha feum agam air an astar seo gus tuigsinn gun deach mo bheatha a sgrìobhadh mar ro-làimh, ann fa m' chomhair. Smaoinich mi an uairsin air na b’ urrainn dha tachairt dhomh. Cuideachd air dhomh a bhith comasach air a dhol a-steach agus a chreidsinn bha seo uile riatanach gu bheil fios agam air an adhbhar. Agus bha mi a’ coimhead, agus bha mi a’ coimhead, … gus a' cluinntinn mi-fhìn ag ràdh nam briathran so a bha coltach rium gu'n robh mi air mo chlaoidh le spiorad dìomhair. … Bha e gam adhbhrachadh. … Bha e air a chuir an cèill cho sìmplidh agus mar sin follaiseach gun tug mi an ùine airson na beagan sheantansan sin a sgrìobhadh sìos.
A’ gabhail cùram de ar pàrantan
gabh truas
cuir taic ri chèile
beatha a mhealtainn
a bhith toilichte, taitneach, toilichte
bi gun spionnadh agus nàdarra ann an gaol
a bhith air a sgaradh, as urrainn, ceanglaichean agus bathar
a bhith fialaidh
giùlan fhèin gu beusach
an gnìomh ceart a thoirt gu buil
thoir an aire dha chèile
stiùir na faireachdainnean agad
daonnan a' faicinn cor ar n-inntinn
agus an uair a thig smuain
cuir an teachdaireachd seo chun na cloinne againn .
169
feallsanachd fhad 'sa tha thu a' foghlam
Foghlam inbheach .
A ' fuireach ann an an seo .
Tame an marbh .
Coimhead bho àrd .
A bhith nad neach-cruthachaidh de bàrr .
Beò a-staigh mothachadh am pròiseas fios : beachd – mothachadh – smuainich (dealbh, beachd) – ceangail – gintinn ; mar thoradh air toileachas no mar sin foighidinn ri fulangas, mar sin tha feum air obair air an fulangas .
Eacarsaich “sealladh treòrachail”, mothachadh sa bhad air dè a th’ ann .
Bi suidhichte ann an an toileachas a bhith anns an t-saoghal, Anns a’ ” diabhul ” eadar eòlas plurals agus fèin-eòlas eòlasach, conaltradh gun chrìoch, gun a bhith a’ faicinn an amas agus na cunnartan .
A 'cur an aghaidh tarraing air ais air fein .
A bhith ann an a dàimh cheart ris a’ chosmos .
Bi nad shaoranach de saoghal .
Bi glic, atharraich do dhòigh smaoineachaidh, bhi seirbhis do dhaoine eile, bhith mar phàirt de saoghal .
Coimhead air an saoghal mar gum biodh e ga fhaicinn airson a’ chiad uair .
A bhith ann an a sealladh gun fhios .
Tha fios gu bheil an tha feallsanachd a’ seargadh ro ghnìomhachd feallsanachail .
Thoir sùil soilleir mu nàdur smaoineachaidh .
Gus breith a thoirt ann an cuid eile ” smaoinich air do shon fhèin ” .
A bhith anns an conaltradh agus atharrachadh cruthachail air an taobh eile .
Airson a bhith na tasgaidh air gach smuain a rinneadh san àm a dh' fhalbh .
Airson a bhith mothachail, ciallach agus reusanta .
Bi iriosal air beulaibh na tha air a ràdh no air a sgrìobhadh .
Air beulaibh cànan a’ faighneachd dè tha e a’ ciallachadh, dè bu chòir dha a ràdh agus dè as urrainn dha abair .
Bi fulangach agus dìon saorsa smaoineachaidh .
Faigh a-steach don fhaireachdainn cuantail le bhith gad ghiùlan fhèin mar René Char dha cò dha : ” Aig gach call fianais tha am bàrd a' freagairt le salvo den àm ri teachd ” .
168