Tasglann roinnean: An t-Samhain 2017

A shùilean farsaing fosgailte

  Tha i air sàbhaladh   
 leis an fhiseagan fosgailte aige   
 carress the ballachan agus na glinn.   

 Rinn i nighe   
 de na mòr-thìrean   
 Gus na cuantan a chuingealachadh.   

 Choisich i air briseadh na h-ùine   
 tuiteam gu h-obann   
 Bho tholl dubh ann an toll dubh.   

 Chrath i na sgòthan agus an làn   
 Aig na ceithir puingean cardinal   
 den Chaidreachas naomh.   
 
 Bidh i a 'caoidh nan reultan   
 Ann an gaoth seòlaidh a bharrachd de sholas   
 às aonais an dubhar a-steach e.   

 Bidh buidhnean a thadhail air   
 de gas creige agus gaoth   
 Gus bàsachadh agus a bhith air an ath-bhreith.   

 Bidh e a 'ùrachadh ounce de chothrom   
 Impulses a 'phrìomh adhbhar   
 Brect of Man of Man.   

 Tha e na acair   
 den fheadhainn a th 'ann agus os-nàdarrach   
 Dannsa agus trannsa sàmhchair ciallach.  
 
 Tha i na ball agus tha i a 'tionndadh   
 ann an Elips air fhèin   
 Slighe aig a 'cheann dìomhair.  
 
 Chan eil clì sam bith ga bhualadh   
 Còmhdach aotrom-sgoile   
 freumhaichte anns an tairgse aige.   

 Earth ô an talamh agam   
 màthair tha an talamh brèagha   
 Earth ô an talamh agam.   


 390

Sgàil

 Cho beag làmhan Mhàiri   
 gu'n cuir an t-òrgan a mach oran nan eun   
 a' crathadh o eadar na siùil   
 Bhon èirigh gu Dawn.   

 Air an asal fear-ciùil   
 thomhais mi le m' shùil   
 an t-astar uam fèin   
 crioch na sìorruidheachd.   

 De chlaigeann anns a' ghainmhich   
 puing   
 obsidian air an làimh eile   
 a 'caoidh le òrdughan air fhàgail an sin.  
 
 Craiceann dubh agus foam geal   
 ann am frèam na h-uinneige   
 ceò ag èirigh   
 Milis agus hassle.   

 Tha iad breagha agus math   
 òrain mu bhith   
 craiceann fosgailte chloinn Emauuis   
 saor o bhuaireadh agus neo-ni.  
 
 caochan sgàile   
 air grèin na grèine   
 de ghaol dannsa ceist a dhubhadh   
 a rèir sin.   


389

Ces mains qui ne ressemblent à rien

 Ces mains qui ne ressemblent à rien   
 pas même à la plaie se refermant.   

 Cette embrasure de porte franchie   
 pour respiration se faire forte.   

 Ce regard si lointain   
 sans que lève le voile   
 là contre l'épaule   
 cadrage des jours tristes   
 à contempler les fusains de Sylvain    
 revenus à flots   
 nausée au court-bouillon   
 les cafards de la mémoire   
 crachotant leurs déjections   
 au rythme d'une cigarette. 
  
 La fenêtre était ouverte   
 les mouettes tournoyaient   
 le vent suça la moelle des os   
 aon turas mu dheireadh   
 puiser l'eau du puits de la Vieille   
 un bruit derrière la porte   
 je savais qu'il ne viendrait pas   
 mâchuré au vertige de l'oubli   
 du vent dans les venelles   
 à encorner le diable   
 et s'y mirer   
 mousse douce   
 au limon des jours fertiles   
 une bougie sur le devant   
 une lanterne à l'arrière.  

 
388

mus ith an salann thu

   A thogail   
gus nach fheumadh e bhith.

Na cuir a-mach bìdean làitheil
airson barrachd soilleireachd san àrdachadh.

Biodh fios agad mar a chruinnicheas tu an còrr de na fàilligidhean
ann am pròiseas mothachaidh.

A bhith am madadh-allaidh air an oir
agus leig ort gun seachainn thu sreang bhiorach nan Raointean Mòra.
Fosgail sùilean farsaing
air beulaibh leudachadh na gaoithe an iar.

Aig briseadh an latha a’ dealachadh ri fianais na gealaich
coiseachd a dh’ionnsaigh an t-solais.

Sàbhail an coinnle
gun smal nan cuimhne a losgadh.

Sacralize myopia a-staigh
ann an anart crùbach oidhcheannan tarraing às.

Biodh fios agad mar a thionndaidheas tu a’ chuibhle
an gainmheach a sgaoileadh.

Eirich a-rithist is a-rithist
a dh'aindeoin lotan na h-òige.

Bi nad neamhnaid brònach
mus ith an salann thu.


386

Asseoir son arrivée

 Une nuit en tendresse   
 d'élans pulvérisée   
 les feuilles d'automne   
 orchestrent la retombée sur terre.  
 
 Du bruit dans la lessiveuse   
 une clé par inadvertance   
 laissée dans la poche   
 un oubli pour trop peu dire.   

 A niveau   
 se mettre céans   
 agus an uairsin gun dad    
 un rayon de soleil par le volet à claire-voie.   

 Partir tout doucement   
 papillonnant au gré du vent   
 sans ressentiment   
 juste un œillet entre les dents.   

 Asseoir son arrivée   
 sur la pierre dure de l'entrée   
 sous les barreaux de la fenêtre   
 Ô Mère Grand !   


 387