Plaisamment tendres  
À l'heure de la feuillée   
Les branches du frêne tombèrent   
Autour de l'arbre franc   
Tronc d'amour    
Pour des alouettes dérivantes   
Sur la planèze des souvenirs   
En raclant au passage   
Le fond des narses   
Que les géraniums en reconduction   
Fleurissent à foison.        
 
Que naissent et meurent   
Traces dorées sur les stèles   
Ces Êtres par le sang donné   
Au clair de lune   
Écartant d'un trait de lumière   
Les ombres de la douleur   
Aux doigts graciles   
De la femme aimée   
Descendue des hautes terres   
Parée de silence   
Par ces temps de déraison.      
 
Cinq demoiselles m'avaient tendu la main   
Pour le prix d'un ex-voto   
De seconde jeunesse   
Loin des listes préparées   
À la porosité précieuse   
Ouvrant par le devant   
Le ventre des enchantements   
Alouette belle comète   
À remercier mille fois   
Loin des siens   
Aurore en fête.      
 
1098

 Τρέξε γρήγορα
Τα συμπαραστάτη της γεννοφάσιας
Στη σκιά των θρόισμα οξιών.      
 
Αιχμαλωτίστε την αθωότητα
Θερμοκήπια παραμορφωμένα από το κύμα καύσωνα
χλευαστικοί αετοί.      
 
Χωρίς να ξέρεις να μετράς μέχρι το τρία
Ανέλαβε έναν κουρασμένο πόλεμο
Η βόλτα στον γκρεμό.      
 
Στο δωμάτιό του
Δεν είχε κανέναν να μιλήσει
Από την αιμορραγία της σιωπής.      
 
Το υπερπαιγμένο βλέμμα
Το τέλος του Σαββατοκύριακου
Ανακοίνωση καταιγίδας για την επόμενη μέρα.      
 
ω ναι
θα το ξανακάνατε
γλυκιά μου να μου πιάνει το χέρι.
 
Filet d'argent
Des peupliers au vent vibrant
Craignent la nuit.
 
Στη δακτυλήθρα της γιαγιάς
Μετάβαση στο μενού πληρώματος
The Vulgate Spirit Pages.
 
Qu'avez-vous fait
Monsieur le Père
De cette engeance au vent venant.
 
À trop étreindre le dispositif
La parole poétique
Évite le secret des Lumières.
 
Telles ailes du désir
Autant se mettre à genoux
Devant toute prédiction.
 
Tout ce qui est rare est cher
Disait la lampe d'Aladdin
Dans sa dimension utopique du libéralisme.
 
Sorti des chaînes de l'oubli
Il promulgua la chose 
Par usage participatif de la parole.
 
Déchiré, éparpillé, balafré
Il présenta sa bougie
En abandon total de son dénuement.
 
Quelques feuilles mortes
Disposées éparses 
À perte de vue.
 
Le paradis. 
 
 
1097

Plume blanche   
Enrôlée de force   
Elle voletait   
Évoquant blés et bleuets   
De la mère patrie.      
 
Vibrant au vent léger   
D'un verbe assuré   
Elle montait les marches   
De la nuptialité   
Pour plus de nuits d'amour.      
 
Des vaguelettes formant chèche   
À la porte des Tournelles   
Encorbellées  par le chant des pastourelles   
Courbaient les tiges sèches de l'ombelle   
Avant l'entrée dans le sanctuaire.       
 
Tenant le petit frère par l'épaule   
Elle s'épancha   
Dernière fleur violette   
Musardant sur la murette   
Un souffle d'air pour la collecte.      
 
1096

νύχτα της Passacaglia
Στην άκρη των φούμαρων
γεμάτα ρουθούνια ανοιχτά
Να λέμε ο ένας στον άλλο πνευματώδη πράγματα
δεξιά και αριστερά.      
 
Registre des eaux basses   
Après roulé-boulé   
D'une roulade avant   
Il y eut envol de l'ange   
En confiance de la réception.      
 
Sylve éternelle   
En attente d'une étoile l'autre   
Tel vert galant   
Marcher à reculons   
Sans revenir sur ses pas.      
 
Clou des mots amers   
Gesticulant des cinq doigts   
Être nodules dorés   
En remontée vers l'Astrée   
Silence en eaux profondes.      
 
1095

Au clair de la roche   
Sonnailles à la tombée du jour  
Des vagues océanes   
Toutes droites dressées   
Contre la terre émergée.      
 
Hobbled Monster
Πόδια και χέρια δεμένα
Αντικρίζοντας τον βοσκό
Σχολιασμός μέσω της γλώσσας
Η καταβύθιση των ιδεών που ελήφθησαν.      
 
όντα από τσιμέντο
Το τριαντάφυλλο και η πρόζα
Δημιουργήστε τη διακόσμηση
Γολγοθάς και θλίψη
Από ξερολιθιές σε διάσπαση.   
 
δώστε αέρα
Στο νερό και στη γη
Αυτός ο παράλογος ίλιγγος
Που καλύπτει πληγωμένη σάρκα
Η παραγγελία και το περιεχόμενό της.      
 
Μέσα Αυγούστου
Καταλήφθηκαν από διακαή πόθο
Οι ναύτες του La Désirade
Με το αιώνιο Sargassum
Η σιωπή του ενστίκτου.      
 
Χαμηλότερα ακόμα
Στα αμπάρια του πλοίου
Ανέβασε τις κολασμένες αναθυμιάσεις
τέτοιες κουτσούλες
Κολλημένος στις εγκληματικές ανταλλαγές.      
 
Δεν αρκεί να πληρώσεις
Κατεβάζει και πίσω από τον καθρέφτη
Και να μεγαλώνεις στους βάλτους της ντροπής
Να κλαίω για εξιλέωση
Απολιθωμένο από τον πόνο.      
 
Καθώς περνά η συνοδεία
Της ρήτρας και της απόφασης
Οι μάσκες ανατροπής
Στην άκρη του γκρεμού
Παρακαλούσε για το απαγορευμένο.      
 
Απλά επιστρέψτε τις αρμονικές
Για την ηρεμία των αισθήσεών μας.      
 
1094