Chaill mi mo sgian
 air a' bhòrd
 eadar an tostair
 agus jam chestnut,
 à sealladhu
 ann an cul nan droch bhalach.

 Chaidh mi dhan choille
 air fas le giubhas gul
 sùgh a' sileadh nan lotan
 mar dhuilleagan castan
 a' crionadh fo 'n aonach
 anns an leabaidh tais aca.

 Beagan ceò aotrom
 aig crìoch faicsinneachd
 air gluasad suas an abhainn
 còmhla ri fuaim einnsean
 a 'sgoltadh an asphalt
 sgoltagan.

 Meud sept
 a dhol suas an t-sianail
 lean na leumadairean sinn
 gun a bhith a’ losgadh peilear
 aig oir a' chladaich
 le grìogagan criostail.

 An triùir òigridh
 air a ghluasad bho vignette gu vignette
 tasgaidh àrdaichte co-thaobhadh diverted
 ann am beothachadh mòr
 air bòrd-aodaich seanmhair
 ermine geal
 agus dearg an ad.

 Dh’ fhaodadh eòin a bhith ann
 ach an ceò ìosal
 mhùch e gluasad an ainmhidh
 magadh ge-tà
 reub siog fàradh nan àiteachan sin
 le strì sgriosail.

 Misean air a choileanadh
 dh'òl sinn fìon maith
 ghabh an raclette nàire
 a theangan càise leaghte
 bha guth ann
 thog na h-inbhich an guthan
 chuir an tè a b' òige an gnìomh am forc
 rinn na boireannaich gàire neo chaidil iad.

 Mille fleurs poussaient sur le dégorgeoir  
 le fossé rempli de mucus
 chuir sgàil air na sòbhraichean
 adhartas sagittal na gealaich
 bha e a’ cur crìoch air an tionndadh aige.

 Bha an taigh air a dhèanamh de fhiodh
 teas agus caoineadh
 an staidhre ​​air an iteig
 air a thasgadh air an t-slighe gu tìr
 alcoves na beatha
 a' chidsin
 cùbhraidh
 an fuireach
 anns an teallach
 cadal
 farsaing
 coimpiutaireachd
 faicilleach
 an ceòl
 an-còmhnaidh an làthair
 uidheam beinne
 pendouillant.

 rìoghaich òrdugh comh- cheangailte
 air a sgaoileadh air thuaiream
 bha e fann
 beo agus iomchuidhe
 ann an saoradh so nam beò,
 chluich an òigridh a' cur eagal air a chèile,
 bidh inbhich a’ glacadh nam faclan ceart
 coltach ri prùrain a-mach às a’ phoit,
 bha am bodach a' sgrìobhadh a dhùbhlan
 air chor 's gu'm bi cromagan na fèisde a' toirt ionnsaigh
 seas.   

 Chaill mi mo cheòl
 agus iarraibh air na h-eunlaithibh glice
 a thoirt suas
 eadar aran agus fìon
 as an àmhainn fiodha
 chleachdadh an turas mu dheireadh
 an deich cileagram turcaich a ròstadh.  
 
 ceithir siùil
 agus na faileasan aca
 ann an tonn an tùs
 a dh' fliàgail
 air tòir na gaoithe
 a' toirt air falbh an speur
 de chleachdadh an seo. 
 
 Dear dhaoine mo theaghlach
 Thug mi seachad na buinn agam
 de iar-mhiseanaraidh
 anns an uilebheist
 geallaidhean aon uair air an deanamh
 eadar an leanntil agus a' chlach
 an uair a tha 'n teine ​​a' cur thairis le gairdeachas
 sgàineadh na joints
 aosmhor 
 dhiubh sin tha mi air a bhith am paragon.  

 Bha mìle rionnag a’ deàrrsadh
 dh'fhalbh sinn
 na naoi planaidean
 timcheall ar grian
 gus an lùth seo a chuir a-mach
 an-còmhnaidh air a sgrìobadh
 gu rèilichean dhealbhan
 canabhasan dathte
 fon bhruis
 uisgeachan agus coilltean
 mo chàirdean
 ach mise
 Belisarius gòrach
 an làn ghoul
 siùcairean an-dè. 

474

 Ce savoir-faire entre nous   
 cette parole 
 cette ombre par nos différences   
 accrochée aux épines des églantiers   
 ce lien qui nous unit   
 le souffle qui nous emmène   
 en spirale tourbillonnante   
 vers cette humble chambre transitoire.   
   
 Ensemble,   
 dans la poussière de l'oubli   
 des brumes d'automne   
 attendre qu'il vienne   
 en confirmation de notre fatuité   
 régler ses dernières affaires   
 puis se retrancher seul   
 aux confins du tout-venant.    
   
 Il est des nuits telles   
 que mon sang   
 son Sang   
 m'appelle du fond des cryptes   
 au manquement d'avoir été   
 le long des mains courantes sociétales   
 intact sous la tempête
 la casquette vissée sur la tête.    

    
  472

Tha mi gad fhaicinn.

tha mi an dùil gus conaltradh a dhèanamh riut.

Je prends mon temps et réfléchis à ce que je pourrai faire pour te connaître mieux.

Le suidheachadh neodrach, le detachment, toirt air falbh mo lùth corporra agus faireachail, Tha mi gad thuigsinn anns an ar-a-mach agad, do iom-fhillteachd, Anns a’ tòimhseachan do bhun-reachd, anns na h-iomraidhean agad, anns na h-eadar-dhealachaidhean agad le seo gu bheil mi.

Tha cuid agam faireachdainnean agus faireachdainnean ann an conaltradh le do mhothachadh agus do fhaireachdainnean às aonais sgaoil agus sèid gus am faicear iad, ainmich iad, freagarrach dhaibh, seòrsachadh orra, cuir a-steach iad.

An uairsin thig gu puing ainmichte, le lùghdachadh aire, le dùmhlachd mothachail, a òrdugh meòrachail a bhith a’ greimeachadh le smaoineachadh agus intuition air taobhan de tha thu air do choimhead gu h-iomlan gus an toirt seachad ann an dòigh shìmplidh gun samhail a h-uile rud – cruth.

Anns an fhear seo tha mi lorg do fhìor bhrìgh, an t-àite bhon a tha a h-uile càil a 'sìneadh, tha a h-uile dad a’ sìneadh, tuitidh a h-uile càil às a chèile.

Airson seo tha mi a’ dol thairis air an fhoirm tro ghliocas den dòigh-obrach a tha mi a’ faighinn troimhe co-fhaireachdainn nad inntinn fhèin, cur às do cho-theacsa ar smuaintean agus ar saoghal.

Tha mi a' dol dhan cridhe, a dh'ionnsaigh a' chinne-daonna, aon fhuaigheal, meud neoni mo mhiann gu tha fios agad nas fheàrr.

An urrainn dhomh beachdaich air an t-saoghal agad, mar a tha thu ga fhaicinn, mar a dh’ eisdeas tu ris, mar thusa àrdaich e.

mi a-steach do saoghal.

Tha mi ga fhaicinn agus an dòigh-obrach ann am faireachdainn agus tuigse.

Tha mi faigh eòlas air beatha bhon t-sealladh agad fhèin.

Gu bhith, aig puing coinneamh den dà phàirt den lemniscate, samhla ar coinneamh, an taobh puing den t-saoghal agam bho mo thaobh, agus do chuid do thaobh, a' cur an cèill an tùs, shìol ciod a bhitheas, de na tha.

Feuchaidh mi ri smaoinich gur mise thu, mar is mise d’ inntinn agus gheibh mi ann ma tha thu gabh dhut fhèin a’ phuing quintessence, an ùidh a th’ agad annainn fios a bhith agad.

Gu ruige seo Rinn mi làimhseachadh air beachdan gun a bhith gad làimhseachadh, fhad 's a tha mi a' gairm ort no cò a tha tagradh riumsa gu bheil thu beò ann an saoghal nan rudan as urrainn dhut suathadh agus a faireachdainn, na tha dragh ort, le bhith ag iarraidh eòlas, na tachartasan agus daoine air a bheil thu eòlach.

Sin an uair Bidh mi a’ cruthachadh àite far am bi sinn a’ coinneachadh, a “sgeul” cò a sgeadaicheas mo phasgan de bheachdan nithean eòlais, de thachartasan, de shamhlaidhean agus de bhàrdachd air a bheil thu eòlach, a’ dèanamh èisteachd mothachail comasach, aonaichte agus an sàs anns an sgeulachd seo anns an gluais thu às aonais smaoinich, mar anns an dol seachad, le neo-chiontas agus spionnadh, a' falbh o d' mac-meanmna agus gabhail ri fios air ais gun mhothachadh.

Seo “sgeul”, ce taic, fàsaidh e 'n a àite glan d'am bi thu ruigsinneachd le mothachadh cumanta agus gun urrainn dhut iomchaidh agus sgrùdadh gun chrìochan nuair a thig an t-àm.

Ann an seo àite saorsa gheibh thu eòlas air a’ mholadh agam, anns a meòrachadh, mar phàirt de sgeulachd as urrainn dhut do chuid fhèin a dhèanamh, a dh’ fhaodadh a bhith so-chreidsinneach nad bheatha fhèin agus a bheir thu air cuairt-dànachd sin far a bheil thu.

Bidh thu a 'tasgadh raon air a mholadh ann an suidheachadh an-asgaidh faochadh bho chuideam adhbharan agus a tasg.

Tha sinn uile dithis a tha beairteach ann am beachdan agus mothachail air “sgeulachdan”, sgeulachdan goirid, uirsgeulan agus dubhfhacail a leigeas leinn teachd a mach as ar priosan na h-inntinn.

Anns a conaltradh a bhios sinn uile a’ sgaoileadh agus a’ cur fàilte air an lùth neach-conaltraidh miann, de ghaol.

Agus bheir thu fa-near sreathan leantainneach de “an sgeul” ann an conaltradh ri do chuid sgeulachd beatha dhut le bhith a’ gluasad air adhart aig do astar fhèin agus thar ùine. Agus thèid thu air chall agus lorgaidh tu crois-rathaid. An diofar sreathan de do bhith, de do chorp, corpas, etheric, faireachail agus spioradail air a ghlacadh agus air chrith.

An uairsin thig seo mionaid de shaorsa shoilleir nuair a chuireas tu na seann ghealach a 'snìomh, no thu fhèin faigh a-mach às a’ bhuidheann de luchd-leantainn gus an ar-a-mach agad a choileanadh, dèan do chuid tionndadh air ais agus a’ toirt a-mach na luachan ùra agus na faireachdainnean a tha sònraichte do saoghal conaltraidh ath-thòiseachadh.

Chan eil ann an aon eòlas thig tuigse deireannach. Tha e faodaidh e beatha a thoirt. Thig latha. Chan urrainn dhuinn toirt air an cothrom. Chan eil agad ach na suidheachaidhean ullachadh agus tachraidh e.

Mar sin thig an t-àm falamh nuair a chuireas mi mi fhìn gu aon taobh le bhith a 'trèigsinn a' gheama airson a leigeil àite aig puing a' ghliocais an aghaidh a' phuing mu dheireadh a bha e roimhe dhùisg.

Bidh mi a' coileanadh a tionndadh air ais. An uairsin bidh e as t-earrach.

Ann an conaltradh daonnachd sam bith a dh'fheumas pàirt a ghabhail ann am fàs a bhith, donner de soi-même c’est créer un champ de connivences où recourir à l’absence de soi afin d’être intensément présent.

473