Mamour, benim hayatım

 hayatımı sev   
 karışık köklerle   
 bu ışığı filtrele   
 koridorun dibinde   
 şükran ağaçlarına   
 et de puissance alliées.  
    
 günün kelebekleri   
 güveler   
 senkoplanmış ırklarında   
 ileri geri dans etti   
 Ruhun parlak renkleri   
 şifalı davulların sesine. 
     
 Eşikte diz çök   
 çıplak kollarını uzattı   
 açık avuç içi   
 onun parlak saçları   
 gecenin son kırıntılarını silmek   
 que le baiser de l'aube rougissait.    

  
  542

Cevap bırakın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar işaretlendi *

Bu site istenmeyen postaları azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiğini öğrenin.