İnsan üçlüdür. O beden, ruh ve ruh.
Beden, Bizi gördüğümüz şey bu, O zayıf ve bozulabilir.
Medyum ara aşamadır. O hareket, Duygusal ve zihin. Dalgalanıyor. Yapamayız Ona. Psikolojik açık şeyler. Engelleri reddediyor ve Kendini tanıma unsurlarına ulaşılabilir ancak uyanışımıza ulaşmaz, Bu refah ve birleşme durumuna, Nihai Bizi derinleştiren şeyin anlaşılmaz gizeminde yerine getirme bizim varlığımızın, Bu ivme, Bu “kötülük” hareket halinde, gibi Tasarımlar Hildegarde de Bingen.
Ruhun ruhu veya ince noktası, veya kalp, Doğu yakın ve üst dünyalarla iletişim kuran. Zihin yıkılamaz olduğunu kabul eder. Çok büyük, net ve mutlu.
İnsanlar bir yağ lambasına benzer Kimin lambasının vücudu, Petrol ve bakım üç katı olurdu. . Gövde lambanın pişmiş toprak nesnesi olurdu, kırılgan kap ve Aksi takdirde, kendini büyüme süreci devreye girmez. Psişik veya psikolojik petrol olur, Hareket metaforu, ki duygular, Zenginlik ve olmanın güzelliği, neyin beslediği. Fitil Zihin olurdu, İlahi ateşe ateşleyebilecek yer.
Tüm bu bileşenler insanı oluşturur Ancak aralarında bir hiyerarşi olan uyum arayın, fitil Manevi, görevimizin özeti.
Zihin, sonsuza kadar uzatılmış bu yer, Bu ışık, Varoluşun kötü havasına ve hepsine hakim olan bu sevinç Onu gerçekleştirmeye yönlendirmenin acıları.
166
( Jacqueline Kelen'den özgürce esinlenerek metin )