O bakmayı ve dinlemeyi öğrenmek değerlidir çünkü harika görünen şeye pasif olarak boyun eğmek. Ancak dinlemeye ne denir ? izlemeye ne denir ?
Kendi mevcudiyetine teslim olurken, ki o rahat bir tefekkür duruşunda, kalıntılarının boşaltıldığını geçmiş, sonra şekiller oyununa giriyor, renkler, hacimler ve sesler. Şimdiki zamanla iç içe olur.
Ve kaldırım taşlarının altında, sahil ; ayaklarımızın altında normalliğe lütuf, yaratılış. Birliği birleştiren altında yatan duygular. varlık orada, bu yalnızlıkta, bu ikiliksizlikte. Il est expérience effective de cette solitude intérieure et il trace son sillon.
Chez celui qui est créatif, il y a ébranlement à propos de tout, il y a renvoi à soi-même.
121