Aig crois-rathaid nan geugan chunnaic mi an cat dubh is geal dorcha le ana-miannaibh a bheathaich air acair gu draoidheil na inntinn geal le a aotromachd air fhaotainn 'n a throcair adhair.
An gèam seachad a sgrìobadh ann an geal agus dubh cridhe agus sgamhan faigh fasgadh air a' chrùn sheinn rouge cath ris an aingeal.
Sa mhadainn bha coltas socair air a h-uile dad eadar meòir na grèine ag èirigh j'aimai o sgeul gu sgeul tar-chur sloinntearachd.
freumhan fuaigheal an aghaidh na talmhainn màthaireil deàrrsadh air Là na Sàbaid tionndadh mun cuairt làmhan geala geala ann an dearbhadh na slighe.
Clann le deagh nàdar ceangail agus innis dha chèile ris an gàire gun samhail a thaobh ùine a’ dol seachad gus an uaireadair chuthag a dhùnadh Tha mi a' cur fàilte oirbh glùin, ceann sios, gàirdeanan fosgailte Toi gabh e uile an tasgaidh aislingean agus bhròin gun a bhith a’ crathadh forc gleusaidh a’ bhròin tuilleadh gu bhi 'n ad aonar dhomh bhi beo.
air a ghiùlan leis na h-uisgeachan entre colombe et corbeau à la tombée d'un jour de mars l'homme d'airain obligea les forces recluses à se manifester d'une énergie renouvelée.
Que nous sommes des êtres de panique à danser avec insouciance dans les prés fleuris au son du tambourin à ramasser les petits cailloux pour un retour inopiné à la maison.
Que tous gravèrent sur le bois de la coque quelques signes propitiatoires interrogeant le Très Mystérieux de nous donner foi et courage devant l'épreuve.
Maître, ôtez de notre vie la déraison de nos propos l'aveuglement de nos pulsions le suivisme de notre couardise le sommeil de notre cœur.
Joignons la colombe et le corbeau pour davantage de connaissances dans le respect des autres en accomplissement de notre mission et que chaque jour soit le seul Jour.