A la retombée d'un songe
sans que la cloche sonne
je m'éveille
et rejoins l'homme d'albâtre
à la longue langue ailée
isolant l'un de l'autre
le vieillard de la connaissance
du vieillard de la sagesse .
Des miradors ,
les cristaux de glace
figent la nuit des égarés
için ,
formes révélées
organiser la danse des ombres
le long des lisières de l'oubli .
Puis vint
le sifflement appuyé
d'un météorite se consumant
en sa chute lente
için permettre
au clapet de la nuit des solitudes
de libérer le jour d'être soi .
202
Tüm gönderiler Gael Gerard
ruhun dinamikleri
Bıçak ağzı, une fois nommée, une fois reconnue, n’existe pas hors de ce que son observateur en fait .
Il n’y a pas d’âme en soi , mais à un certain niveau de conscience nous pouvons en saisir des effets par notre intention de l’appréhender, par notre vigilance à porter notre regard au-delà du visible et par notre intuition qu’il y a encore bien des choses à découvrir dans notre monde et que l’insistance de notre intelligence à vouloir rendre clair l’inconnu si proche et pourtant si difficilement exprimable n’est qu’un palier sur notre chemin de quête de l’absolu .
L’âme n’est pas une croyance ni ne saurait se réduire à une inférence ; c’est une pratique qui nous convoque à être de ce monde, dans ce monde, par l’ouverture et l’acceptation à ce qui est .
L’âme est mouvement, elle possède une capacité de mobilité qui évolue dans le temps avec l’histoire, le nombre et l’intensité des métamorphoses, des épreuves réussies et des obstacles franchis .
Notre chemin de vie, cet éveil à la conscience, ce grandir de l’Etre qui nous anime ; je propose de le scinder en trois étapes, chacune ayant son nombre de degrés de liberté, de dimensions de l’espace parcouru propre à chacun de nous, selon un mode adapté au travail qui nous semble exigé par une instance extérieure et suprême que nous pouvons appeler l’océan primordial, die, l’être suprême, le vide créateur, le grand Mystère ou autre .
La première étape est celle de la réalisation concrète et extérieure de l’être avec la mise en place des bases à partir desquelles le reste de la construction pourra s’élever . Cette période nécessairement d’expérimentation ne peut se mettre en oeuvre que sur le mode intellectuel linéaire de la dualité . Le mouvement consiste en une succession de rapprochements et d’éloignements des deux termes de cette dualité . Les éléments perçus, ressentis et analysés deviennent des arguments qui se précipitent l’un vers l’autre jusqu’au moment ou leur degré d’agressivité, de connaissance et d’estime réciproque est suffisant pour substituer à la rencontre éprouvante un contact de fusion d’où va émaner un troisième terme : l’esprit . Cette étape n’évoluera pas lorsque les deux termes en conflit, perdant leur spécificité par le méli-mélo de leur altercation, altèreront leurs forces jusqu’à un arrêt signifiant la perte d’une perspective de sens, la mort en quelque sorte . La joute se pratique jusqu’à ce que chaque combattant connaisse toutes les finesses de cet art et toutes les subtilités de l’adversaire . L’exploration de l’espace est linéaire ; bıçak ağzı, à ce stade ne connaît rien de ce qui existe de part et d’autre de l’unique voie sur laquelle le véhicule qui la transporte est contraint de circuler .
La deuxième étape est celle de l’être dont la structure passe de deux à trois composantes . Le plan d’investigation de la connaissance va alors être parcouru selon un mouvement circulaire . A partir d’une zone centrale, au coeur de laquelle se trouve le point d’immobilité qui contemple. L’âme décrit un cercle à une vitesse convenue . Sonra , lorsque ce cercle voisin de la zone centrale a été reconnu en détail, la découverte s’étend de proche en proche à des circonférences de plus en plus éloignées du centre . A ce stade, c’est une connaissance intérieure qui est acquise, celle d’être le chercheur découvreur des lois qui gèrent l’infiniment petit et l’infiniment grand . De circonférences en circonférences de plus en plus éloignées du centre l’être est désireux de conclure . Le but semble si proche . Et c’est là qu’un retournement peut s’effectuer . L’être dans sa tri-unité expérimentée et confondue va pouvoir alors pouvoir tirer un grand trait sur tout cet acquit qui n’est que construction occasionnelle . Il va pouvoir mourir à son oeuvre pour revivre tel le phoenix sur des niveaux propices à sa destinée .
Dans le troisième stade le mouvement linéaire s’ajoutant au parcours circulaire, la spirale de la réalisation se met en place, vis sans fin d’une ascension , tentative pour réduire la distance avec l’absolu, marche vers un devenir jamais achevé dont la promesse est fruit, épanouissement suprême, perfection, retour aux origines, retour à soi . Plan par plan, niveau après niveau , l’âme va tenter de se situer sur cette troisième dimension jusqu’à consommation des cycles, jusqu’à notre dernier souffle . Quant à ce qui est au bout du chemin nul ne le sait et le saura ; et c’est bien ainsi . Il pourrait s’agir d’un stade où les âmes auraient nécessairement purifié une grande part de la matière pour que l’accès à l’axe du retour les hausse au-dessus du plan terrestre .
Parfois, au creux de nos profondes nuits, un orbe numineux apparaît ; signe que certaines âmes devenues visibles à l’ensemble de l’humanité soient les repères et phares permettant de dissiper les doutes et de stimuler notre effort à être . Quel que soit soit le point atteint dans l’un des trois stades, la chute est possible tant l’équilibre réalisé est fragile . Un rien le menace . Il est d’autant plus vulnérable qu’il se croit assuré . Capable de résister aux plus effroyables tempêtes il peut aussi être renversé par la moindre brise .Rejoindre “sa” destinée, rejoindre “la” destinée ; serait-ce la direction montrée par la dynamique de l’âme ?
201
Bıçak ağzı, bu anahtar
Erkekler inanılmaz bir maddeden yapılmıştır . hem et, zihin ve ruh, hepsi aynı ve bu nedenle hepsi aynı temel güçler ve olanaklar . Onların büyüklüğü herkes tarafından tezahür eder . Herkes harika olabilir . Gizem'in her bir bileşeni, Olan şu anda anlayamayız, bizim dışımızda olanın, bir insanı oluşturan .
Bıçak ağzı, cette capacité que nous avons d’agir et de gouverner corps et esprit, doit pallier aux limites et erreurs de l’homme en quête de la Connaissance . süper görev, parce que relevant du grandir de l’être, ama yine de aşamaları olan bir görev, karşılığında, peuvent secréter l’euphorie, ölçüsüzlük, gurur, körlük, güç arzusu, güç, toutes réactions émotionnelles et égocentriques recouvrant du voile trouble de l’ignorance la moindre avancée de la science lorsque celle-ci n’est pas associée à une réflexion ontologique sur le devenir de la nature humaine . Bu ottan kurtulmanın bir çözümü var : que l’âme soit connectée à l’Esprit Universel .
Evrensel Ruh olamaz Evrenin altından bir varlık veya bir metafizik kavramdan dini teori ; ikisinin de asli ve hayali yeridir. bulgularımızın elde edildiği kaynaklar . Evrensel Ruh ile canlıdır şeylerin geldiği akıllı maddeler . o orada, her şeyin içinde ve içinden, ve insan onunla temasa geçmeli ve hatta onunla birleşmek içinbilgi olmak . Ve bu yüzden, Bilgi yolunda yürümek, ruh var .
Bıçak ağzı organ değil ama tüm organları canlandırır ve çalıştırır . Ruh gibi bir işlev değil ezberleyen zeka, hesapla ve karşılaştır . Ruh bir fakülte değil, erişebileceğimiz bir ışık . O irade değil ya da niyet değil, bu irade ve niyet olacak . O Sahip olunamayan, sahip olunamayan bir enginlik . o benim ve benim değil aynı zamanda . Ben varım ve onun merkezinde kalıyorum iken denemek . Eldiven ve tutuşunun kalkık eldivenidir. bizim kaderimiz .
Ruh, kişinin kendisine sağlama arzusudur. bir an önce anlamak “soru” doğar, bizim sorumuz dünyada doğum, orada ne yapmamız gerektiğinin ve sonluluğumuzun .
Ruh, alttaki o küçük sestir. göğsümüz, bu ses kalpten, bu sezgi, bu destek, bu güç bizi harekete geçiren ve bulunduğumuz yerden daha iyi yaşamak istememizi sağlayan .
Bıçak ağzı, tam işlevsellik elde etmek için, onu içgüdülerimize ve alışkanlıklarımıza hangi koşulların getirdiğini temizlemeli ve dünyevi doğamızın gelenekleri . Adam bir iş için hazır olmalı bizi daha iyi olandan neyin ayırdığına dair meditasyon ve yansıma talip oluyoruz . İnsan bilincin diğer seviyelerine yükselmeli ve amacına uygun olmayan bazı devam eden eylemlerden vazgeçmek en yüksek projeler .
Bu iç ışık görülmeli, vue, adlandırılmış, korumalı, ve devreye alma, ruhumuzun bir parçası, yoldaki bir adam olarak kaderimizin enerjisi olmak .
O zaman bir toplama işi, de réappropriation de ces composants – kolordu, gizem, ruh, esprit, farkındalık, ışık, enerji -, nous engage à nous situer à un autre stade de compréhension, başka bir gerçeklik düzeyine . Il s’agit de rassembler ces éléments en un renversement de perspective où la chaîne dialectique qui lie les composantes les unes aux autres passerait la main, düşünmek ” şekil ” entegratör, bütünsel bir birleştirici alan, une sorte de viatique actif, sipariş için ara, qui ne représenterait pas le souvenir d’une personne remarquable ayant vécue sagement, mais l’invitation à être grand, kendisi için, koruyucusu olacağımız form için .
bu şekil, hadi diyelim ” yaşam formu “, nous accompagnera en permanence, görür görmez . Cette forme-vie c’est nous et bien plus que nous parce qu’englobante de ce qui nous entoure . O garantör olacak, gitti, en nos propres perceptions, keçe, sezgiler, hafıza artışı, analizler, hareketler .
Il n’est alors plus temps de se porter vers l’arrière, düşünmek, ama düşüncesinde fazlasıyla samimi olmak, de se reconnaître comme une personnalité puissante qui reçoit des connaissances par l’aspiration de ce qui est là à portée d’âme, et sait tout ce qu’elle a besoin de savoir . Ruhu tarafından canlandırılan adam olur ” yüce ruh ” va vers son intégration, onun birimine .
Çağırdığı hayatının akışı ilgili bir ihtiyatlı adam .
Ona erişim ” yüce ruh ” , et, s’il en était ainsi la chute serait terrible, car dans l’ordre de la connaissance sensible la montée suivie d’une épreuve provoque un passage par les bas-fonds . Et il n’y aura pas de passe-droit . İçimizde bizi çeken iki iç otorite var., bir yukarı, ışığa, ve bir aşağı ve karanlık .
Les progrès de l’âme ne se font pas par gradation mais par une ascension de l’ordre de la métamorphose – yumurtadan solucana, du ver au papillon . Le süreksizlik ilkesi doğurganlığını burada gösterir . Her büyüme sıçraması ile insan bulunduğu yerde gelişir., là où il passe et œuvre . Adam, onun zihni, onun yetenekleri, onun bilgisi – dont nous rappelons la forme unitaire, görünenin ve bitmişin kabuğunu yırtar, için, sortant dans l’éternité inspirer et expirer son air, l'air ilkel . Il abandonne sa tunique de peau aux portes de l’universalité .
L’âme propose la simple élévation de l’être comme légèreté spécifique, non dans une vertu particulière mais pour toutes les vertus . Zekamızın kavradığı ayrıntıların ötesindedir. . o üretir, onu donduran ertelemenin ötesinde – bunlar kendi kendine ölü – , bir özgürlük, une attitude d’action et de détermination dans la poursuite de nos buts, ainsi que de la gratitude pour les épreuves surmontées .
Her anın ruhuna hoş geldiniz, başlangıç ve günün sonunda, hayatın başında ve sonunda, açılımında ister insan olsun çevreyle karşılaşma, durum, duyusal algı, bu form-yaşamın büyük gösterişli işareti yüce ruh şölenine davet ediyor Hayat .
” Bıçak ağzı … yarı yoldayım kendim olan meleğin ve üçlü formumun . Bu berrak ışıkla birleşmiş, tüm algıladığım bu ışık . İlahi benliğin enerjisi olsun bana ilham ver ve ruhun ışığı beni yönlendir . Ben buna öncülük edebilir miyim gerçek olmayandan gerçeğe benim olan ruhsal enerji, karanlığın ışığa, ölümden ölümsüzlüğe . Öyle olsun ve görevimizi yapmak için bize yardım edilebilir mi? . “
200
elim bir sabah
Toutes celles et ceux
qui s'avancent
sortant de la forêt
en lisière des choses dites .
A celles et ceux
que tourmentent les pensées disjointes
les fragmentations d'un passé
qu'on ne peut oublier .
A celles et ceux
qui par effet de manche
se montrent aux fenêtres
haranguant la foule des sans noms .
Il m'est arrivé
en rassemblant mes bagages
juste avant de partir
d'immobiliser le temps .
Il m'est arrivé
sous l'ombre d'un arbre
projetée par la lune
de craindre le froid des nouveautés .
Je pus souffler dans la conque
et ne retenant plus mes désirs
rejoindre d'un coup du talon
l'humeur des prairies fleuries .
Puis revenir
vers celles et ceux
des aventures coutumières
me joindre à la foule
haut les cœurs
des pensées code barre
du chemin quotidien .
208
neden köle olarak kal ?
Niye ya pek çok kadın ve erkek bir duruma köle mi, bir gücün, itibaren diğerleri, bir bakışla veya kendi başlarına ?
Niye ya Kendi kesinliklerinin kare çayırında mühürlenmiş olarak mı yaşıyorlar?, içinde “bunun gibi, o gibi, yapacak bir şey yok !”, görmeden özgürlüklerini sınırlayan gölge, bu sinsi kapanış, bu erişim daha fazla başka bir yere giderek temiz hava almalarını sağlayacak olan kendilerinden daha ?
basitçe çünkü korkuyorlar . Sanki onları bağlayan ve mahkum eden zincirler onların köle durumlarına, korkuya karşı korumaydı . Beğenmek eğer bu vizyonsuzluk zincirleri onları acı çekmekten ve ölmekten alıkoyacaksa . Sürmeyecek olanın korkusuyla . Onları uzaklaştırabilecek şeyin önünde ve bağlı kalmayı tercih ettikleri ilk rahatlıklarından uzaklaşırlar .
Onlara sarılmak alışkanlıklar, onların illüzyonları, onların idealleri, yalanları ve inançları, bu nedenle, kaçınılmaz bir şekilde yaşam beklentisini durdurmayı umuyorlar. her şeyin sonuna götürür . Sanki başka bir şey varmış gibi gerçek hayat, ölümün ayrılmaz bir parçası olduğu bu yaşam .
Ama bunlar ağır zincirler onları batırır ve boğar. sahip olmadan önce ölmek istiyorlar yaşadı .
yanından geçerler şimdiki zamanın, olduğu gibi geçmişin anılarına ve ütopyaya zincirlenmiş yarın . Altında büyüyen çimen yaprağını görmeden kara kara kara kara düşünürler. onların ayağı . ils kehaneti gizli, boyun en azından boyunduruklara doğru gerildi söyleyerek, gazabından kaçmalarını sağlayacak bir unutuluş arayışı içinde tesadüf , onlara mutluluk gibi görünen şeylere doğru yönelmek .
Onlar değil kendilerine sunmak . Orada olandan korkuyorlar, burada ve şimdi . en her şeyin gerçekliği ve geçiciliği onları çıldırtır ve yabancılaştırır zaman ama henüz karşıya bakma noktasına değil hayatlarının kıyısı .
akışı bir sürekli mevcut onları endişelendiriyor . Onlarla birlikte uyuşturucu almayı çok istiyorlar. kukla kesinlik cezbeder, sen sanal, onları yapacak klişeler diğerleri gibi görünmek, yine de haklarını inkar ettikleri başkaları onlar kadar nefes al . Onu küçük düşürürken kalabalığa karışmak .
neden bozulmak onun varlığı hayatın kaprislerine karşı doldurulacak, inşa etmek geçen zamana karşı garip kaleler ?
erkekler çok rahatsız edici yarınlara direnmek için kendilerini yıpratıyorlar, çok fazla, olmadan aynı yerde sıkışıp kaldıklarını fark etmek – garip heykeller tuz, onları bekleyen yaşam akışının önünde dimdik.
neden hareketsiz dururken etrafında her şey ajitasyon, türbülans, dönüşüm ?
neden bu ihtiyaç hareketsizlik, kendini değişimden hararetle korumak ?
çünkü adam rutin bir hayvandır, bilinmeyenden kim korkar, yabancı, garip ; ve kim her şekilde gerçekleri arar, değerler, yasalar, itibaren sigorta, garantiler . Ve bu yüzden ruhunu satmaya hazır onu eritecek herhangi bir tutam peri tozuna karşı rüyalarında, İspanya'daki kalelerinde .
Adam da var onun gölgesinden korkma, dolaşıp dolaşan insanın bu insanlık dışı parçasının aldırmamak, yanlış anlamak, suistimal etmek, dev, istismarlar, komşusunu tiranlaştırır ve bastırır .
Korkusuyla ölüm adamı, büyük bir özlem içinde ebediyen yaşamayı amaçlamaktadır. amansız rutin, sürdürülebilirlik mührü ile işaretlenmiş davranışlar, ile ilgili can sıkıntısı ve uyku “sakinlik” . Bizim toplumumuz iken sanayi, asla olmayan malların üretimine dayanır. sonsuza kadar umut edilen bir dünyada daha fazlasını üretmek için sürdürülebilir büyüme !
ve adam icat edilmiş idoller, tanrılar, ölümsüzleştirmek ve hepsinden kaçınmak için sadece belirli bir süre yaşayacağı kesinliğine dayanan akıl yürütme, a mesai .
yani adam bu amansız kadere tepki verir . Neyi hem sever hem de nefret eder aşıyor ve kontrol edemiyor . Kendisinden daha güçlü biri tarafından yönetildiğini kabul etmez. . Kendine kötü davranıyor, Toprak Ana'yı yağmalıyor ve Tanrı-Baba'yı bir dünyaya havale ediyor erişilemez .
Tanrılar her şeye gücü yeten etkisiz hale geliyor, erkeklerin çocukça inancı onları yapar damgalı toplumsal tanrıların ampirik mantığına dönüş medya tarafından söyleneceklere göre saygınlık . O kitlenin içinde erir, Git stadyumda, termal banyolarda, sirkte ve agorada hiç durmadan sohbet edin sanallıklar, küçük ekranda bir göz, gerçeklerin büyük ekranının yansıması kimin çok büyük ilgisiyle yüzleşemez .
Donatılmış bilimsel kesinlikler, adam körü körüne yürüyor … çarpışana kadar sonsuz karmaşıklık ve gerçeğin boyun eğdirilemeyeceği inancı, ne de tarafından teknik, ne de tanrılar tarafından .
intihar etmezse olumsuzluk, o sınırlamaya hazır, zeka ve mantık yoluyla, en için her şey büyük, güç arzusunu ve gururunu yutarak, adresine kıyılarıalçakgönüllülük, yüce geri çekilmeden önce son bir şans olarak, önceki delilik .
alçakgönüllülükle, paranoya için nihai tedavi, insan uyum içinde yaşamalı tüm zorlukların peşinden koşarak gerçekliğin karmaşıklığını üstlenmek için doğayla indirgemecilik, hakimiyet kurmaktan vazgeçmek, her şeyi al ve köleleştir . Adam dikeyliğinde olmalı .
O zaman yapmalı nezaket geliştirmek, cinayeti ve tüm şiddeti kınayarak, içinde putperestlikleri yok etmek, kendine hayat sağlamak için .
o kalacaktı deyim yerindeyse “oi” , özgürlük ve merak içinde, neye, için yanılsamanın tehlikelerinin ortadan kaybolduğunu, şefkatine izin ver Doğa ile iletişimde tutumluluğa dayalı ilişki .
198
S’ouvrir à la synchronicité
La synchronicité est le phénomène par lequel deux événements se trouvent liés simultanément par le sens et non par la cause .
Diğer bir deyişle, la synchronicité se manifeste lorsqu’il y a une coïncidence significative entre un événement extérieur objectif et un phénomène ou un état psychique particulier sans qu’on puisse imaginer un mécanisme de causalité entre eux .
Le phénomène de synchronicité représente donc une rencontre aléatoire et simultanée de deux ou plusieurs chaînes d’événements indépendants mais ayant une forte signification pour le sujet alors sensible à la mise en résonance des deux phénomènes . İşte o zaman her şey anlam kazanır .
Le sujet qui vit une synchronicité est témoin d’une irruption de sens qui apparaît comme une évidence entre des événements sans qu’il ait besoin de chercher quoi que ce soit .
Ces phénomènes ne sont pas l’aboutissement d’une réflexion intellectuelle mais d’une expérience qui provoque un grand trouble chez celui qui le vit car elle perturbe la représentation logique et rationnelle de la réalité du moment .
Carl Gustav Jung considère que notre attitude mentale d’Occidental rationaliste n’est pas la seule attitude possible qui permet de saisir une quelconque totalité ; et qu’au contraire elle est un parti pris partiel et limité qu’il conviendrait de corriger si nous voulons avancer dans notre connaissance
personnelle et la connaissance du monde .
Le lien qui relie deux événements qui à priori n’avaient que peu de chances de se rencontrer nous montre, eşlik eden fenomenlerin rezonansı yoluyla, que la réalité n’est pas uniquement constituée de manifestations séparées les unes des autres .
Ce lien qui n’est pas explicable par le principe de causalité
suggère l’unicité des deux éléments en présence : l’élément physique et
l’élément psychique . sanki onlar “entrikalar”, corrélés et
manifestant un ordre global .
Un vaste réseau relierait-il, non pas de façon linéaire mais sous la forme d’un
tissage invisible ces différents éléments à une totalité sous-jacente au monde
phénoménal ?
Le physicien David Bohm présuppose l’existence d’un “enerji okyanusu” à
l’arrière-plan de l’univers, bir arka plan veya malzeme, ni psychique mais qui
serait transcendant . Il existerait un fond qui se trouverait bien en amont de
la matière d’une part tout autant que des profondeurs de la conscience d’autre
part ; et que cet arrière-plan serait d’une dimension infinie car ne pouvant
être embrassé ni par l’une ni par l’autre . D’où cette impression que peuvent
avoir les personnes qui vivent ces phénomènes “varlığın benzersizliği” veya “sempati duymak” evren ile, hissetmek “l’unité avec le monde”, non pas avec le monde à la réalité multiple dans lequel nous nous mouvons consciemment mais avec un monde potentiel qui correspondrait au fondement éternel de notre existence .
Dans ce phénomène de synchronicité il n’y a pas d’avant ou d’après puisqu’il n’y a pas de relation causale entre les événements. Aussi cette relation a-causale ne peut que déstabiliser l’approche linéaire du temps qui structure notre vision du monde .
Pour bien comprendre ces phénomènes, il est intéressant de s’ouvrir à d’autres
façons de penser, d’être au monde dans ce qui se déploie hors toute attitude
préconçue , ertelememizden ve korkularımızdan .
La corrélation à distance entre l’état psychique d’une personne et un événement extérieur est un phénomène global qui nous ramène à l’intrication quantique .
Jung et Pauli convinrent que la relation causale était insuffisante pour
appréhender toute la réalité vécue . Ils en vinrent à considérer qu’existait un
lien, bir yazışma, ruh ve madde arasında, ve bu aracılığıyla
“önceden var olan bir anlam”, qui dans notre espace-temps à relation a-causale permettrait de considérer la psyché et la matière comme deux facettes
complémentaires . Nous entrerions alors dans des paysages à la fois intérieurs et extérieurs où, au travers des échos lancés par la danse intemporelle de
l’univers, Jung'un dediği üniter bir dünyaya ulaşmak “l’Unus
Mundi”, une mystérieuse et vaste matrice d’informations où tout est en
potentiel .
Mais comment favoriser ces moments de synchronicité ?
Nous pouvons seulement y être un peu plus attentif en étant les artisans, araştırmacılar, d’un autre regard sur le monde où tout semble relié, biz onları “deneyimciler” d’une occasion d’ouverture au principe d’unité non-matérielle qui sous-tend notre monde phénoménologique .
197
( Jean-Claude Guererro'nun eseri )
David Bohm'un iki dünyası
David Bohm'u dökün, dünyanın iki düzeni var : açık düzen ve örtük düzen .
Açık düzen herkesin ulaşabileceği bir yerde nesneler tarafından, içimizde yer alan parçacıklar ve olaylar boş zaman . İçinde bulunulan geçici gerçekleşmeleri karakterize eder. işler açıldı, her şeyin yalnızca kendi içinde uzanması anlamında kendi özel uzay ve zaman bölgesi, ait olduğu dış alanlar başka şeylere . Ancak bu unsurlar sadece geçici başarılardır. zımni düzende bir arka plandan ortaya çıkan .
örtük düzen, David Bohm'u dökün, bir form-olayların toplam bolluğa katlandığı bir düzenleme açık dünyanın altında yatan hem geniş hem de üniter bir bölge . Bu düzen bizim ortak anlayışımız için erişilebilir değil, organlarımıza duyusal, sezgisel olarak bize yakın olurken ve özellikle sonsuz derinlik . Bu örtük düzen çoğu kişiyi ilgilendirmiyor. gerçekliğin açık tarafına yemin eden bilim adamları . Ayrıca örtük düzen, yapamayacağımız makul bir sanallık gibi mi duruyor? kendinden daha büyük birinin huzurunda ortaya çıkarmak, sadece bir dünyanın tanınmasında yatırım yapmak için aramamız gereken ince .
Selon David Bohm, bu örtük düzen durumu tüm evrende var . Bir olay meydana geldiğinde ve bir görünür biçim, bu form yalnızca tanıtım yapar, sadece netleştirir, altında kaynakta örtük olan belirli ve geçici bir yön .
Evrenin doğası o zaman bir akış olabilir belirli zamanlarda kendini gösterecek bilgileri taşıyan dalgalar, açık dünyada bir ayarlamaya izin veren koşullara göre, ve gerçek olarak kabul ederdik . orada buluruz, aynısı kuantum alan özellikleri, gerçek görünmez matrisimiz sıradan uzay-zaman kavramlarımızdan kaçan gerçeklik.
196
( Dessin de Jean-Claude Guerrero )
farkındalık, paradigma ve ideoloji
Bilgi .
Bilmek, bu dış dünyanın gerçeklerinin bir çevirisini onaylamak. Birlikte üretmektir nesne. Dış dünyanın bir öğesi ile dış dünyanın bir öğesi arasında gerçekleştirilen anlam dokumasıdır. bizim fakültelerimiz buna tabi “bize kapalı eleman” varlığımıza, başlık düşünmek, anlam yapıcı.
Biz varlığımızın sürekli birleştirilmesinde nesnellik kaçakçıları fethetmek.
objektiflik ortaya çıkan verilere eklenen bir ürün, elle, nesnellik ilmi. Ayrıca nesneden yola çıkarak öznenin etrafından dolanabilir. nesnenin yaratılmasına katılmak ve eylemde bulunmak, bağıntılı olarak, nesne ortaya çıkmadan önce, bilinçli özne.
Bir diyalog özne ile nesne arasında durur. Özyinelemeli mantık burada iş başında ; bilgiyi ve ürettiğimiz nesneleri üretiyoruz bireyler kadar bireysel üretimimize katılmak bireyleri üreten toplumu üretmek.
Böylece, bilmek, diğeriyle tanışmak, doğarken ötekine ve öteki tarafından görünmektir onunla, kapıyı dışarıya açmaktır, kendini ifade etmektir. Bilmek, kuramın dile getirilmesi paradoksuna biçim vermektir. öznenin öznel karakteriyle birleşen nesnel.
paradigma .
paradigma dahil ederek temel kavramları veya kategorileri birbirine bağlamanın bir yolu, ayrılma, bağlaç, dışlama, bir tür ilişki elde etmek için mantık. Paradigma, diğerlerinden ziyade bazı mantıksal ilişkileri ayırt eder. tüm öznellik içinde. Bu anlamda, nesnellik altına giremez. kontrol, konuşma üzerinde çalışır, ancak yine de perorasyon , tasım ve rezonansın bu tekil birleşimi geçen bir gerçekliğe.
tarafından paradigma onun kesin ana hatları, meselelerini yapılandırdığı ve yüzleşme yöntemlerini düzenler. Bütünüyle açığa, o fikirleri toplar ve yazarlarını hem akıl yürütmeye hem de yankılanmaya çağırır. muhafazakar neşe ve risk alma ikili hareketinde hayal gücünün çağrılması.
paradigma konuşma mantığını kontrol eder. Her ikisini de kontrol etmek için bir fırsat bir konuşmada mantıklı ve anlamsal olan nedir. İzin veriyor, içinde insanı kendi iradesine tabi kılan özgürlük ve sorumluluk koşulları çevre, ve ne ile ne arasında onun yatıştırıcı çeyrekliğiyle değil, başarılmış ve başarılmamış arasında, kapalı ve açık arasında, başka bir gerçeklik düzeyine erişim.
paradigma geniş bir bilgi yelpazesini kapsar, en basit yönünden en büyük karmaşıklık. Karmaşıklık paradigması, gelişimini kurabilmek için basitlik paradigması. paradigma basitlik, baştan çıkararak evrene düzen getiren bir paradigmadır. aşırı komplikasyondan kurtulmak için. Sadelik bir öğe görür, değil diğer unsur. Basitlik ilkesi, ilgili olanı ayırır (ayrılma), dağınık olanı birleştirir (kesinti). paradigması karmaşıklık kısmı, onun, neden olduğu şaşkınlıktan önce kuru bir dönüşte bilinmeyen, akıl almaz veya tamamen farklı ; beklenen bütünlüğü sağlar kabul edilen eksiklik modunda.
ideoloji .
ideoloji tarafsız bir kavram ; biçimini alabilen bir fikirler sistemidir. doktrin, bir felsefenin, bir teorinin. çokluk var insan gruplarına ait ideolojiler, ekinlere, Sahip olmak bir süre sürecek dernekler. ideoloji yapıları, toplamak, Grubu, güvenliği çifte kabulünde çerçeveler ve sınırlar ve özgürlük. Bu fikirler ne oldukları ; zorlarlar “anlam arayan” olanı kabul etmek, içgörüye, alçakgönüllülük, eksiklikten oluşan disiplinlerötesi bir amaca, hayır öğelerin birbirinden ayrılabilirliği ve olanlara açıklık, neye var ve olacak..
ideolojisi yok terimin evrensel anlamında ahlakla ne yapmalı ; bu transmoral ve emrinde olmaya çalıştığımız bilinçli varlığı devreye sokar zihnin akışkanlığından yapılan davranış, kalp ve herkesin kabulü şaşırtıcı bir şekilde yaşam formu, akılcı, mantıksız, karşı konulmaz bunaltıcı, bizim topraklarda gürleyen ve harika.
Bu kodlanmış sistemler ideolojiler nelerdir yasaların üstündedir. olmamızı taahhüt ederler. bu dünya dış dünyaya bir açıklık bırakırken, ait olmayan her şeye henüz bilgi alanları değil … ama sınırları dahilinde mevcut ideoloji.
ideoloji ; en kendini onaylama yolu, kendinden daha güçlü olana boyun eğme yolu, gerçekten düşünme korkumuz tarafından bahşedilen karanlığın yolu, en tapınakların alınlıklarına yapıştırılmış kuru formüllerin yolu, giden yol yaşamayı bilmeyenler için.
ideoloji, açısından kavranır kavranmaz zorunlu olarak ihtiyata tabidir. çoklu avatarlar – doktrinler, dinler, alışkanlıklar, gümrük - ve kuruluşunun ve evriminin karmaşık bir analizinin onunla yüzleştiği kaynakları, özne ve nesnenin çatıştığı arena olur, Arasında adam ve gölgesi, iyi ve kötü arasında, bütün ve parçalar arasında, kısa süreli ezici karşılaşma ve şarkı söyleyen yarınların yaratıcısı ya da hayal kırıklığına uğramak, uzun süreli flört, doğal, enerji dolu ve yenilik, kıvrımlar ve dönüşler, Güzelliğin, kalbin, masumiyet ve kendi yolunda kendini aşmak.
195
o, ve olacak
hiçbir şey bilmiyorum , ve henüz . Olurdu ? Gözlerimin arasında kamp yapan bir göçebe kampı ? Hayata verilecek anlamın bir tabelası? Göksel bir yunus için siyah iniş pisti ? Büyük hava nehri ? Temel şarkıların kafatası ? Yanlış yolu açacak kırmızı bir perde ? Çölde bir çiçeğin yetiştirilmesi ? Yalnız bir akşamın acı tatlı serabı ? Bir kum gülünün metalik kokusunu doğuran sadaka ? Sonsuz sohbette bir aşk ? Bir kristal gözyaşının tiz çığlığı ? Cennet ve dünya arasında dolaşan bir anekdot ? Mimarın araya girmediği sonsuz mutluluk ? Beyaz bir cücede kendini yansıtan zirvesinde bir atmaca ? Avucunuzun içinde doğan bir melek ? Çok mütevazi ve tatlı bir aşk düşüncesi ? Son yıldızın yaprakları ? Bir çakıl taşı ve ardından yansıyan gerizekalı iki katı ? Tüm endişelerimizin jeti ? Bulutların yüzünün parantezleri arasında ? Düşünce yolunda geçen kuşların izi ? İki şenlik ile çevrili harikası ? Ve "6 Mars 2014" bugün görevde ? Bir kuyruklu yıldız tarafından çözülen merkezinde bir çakıl ? Soluksuz sabrın bir deri bir kemik kalmış göbeği ? buruşmuş kağıt sesi ? Taze bir baharın titreşen anemon ? Tül perdeleriyle altın bir oda ? Küçük bir kız çikolata yiyor ? Büyük ilim akşamı makyaj kaldırıldı ? Menşe ailesine katılabileceğiniz pota ? Bir ayak ötede, diğeri toprakta ? Yokluğun dudakları arasında bir damla mevcudiyet ? İnanç parmaklarının yapıştırdığı bir etiket ? Bir azizin zayıf kalıntısı ? Bekleyen bir kuryenin başıboş çığlığı ? Dağ geçitlerinden çıkan bir selin sakinliği ? Çocukluğunun kirpisini yanında tutan genç ? Nuh'un gemisinde meyve ve sebze sepeti ? Je ne sais quoi'yi var kılan mistik bakış ? Tüm mükemmellik için gerekli olan eksiklik ? İki ekran arasında kalan ışık ? Hakkında pek bir şey bilmediğimiz yüksek yaşamın mütevazı cübbesi ? kalkış. Sonunda iç gökyüzümüzdeki yıldızlara verilen serbest koşular ? ( Elianthe Dautais tarafından boyama ) 194
zamanla adım adım
A petits pas avec le temps
casquette vissée sur le devant
j’ai tendu la main aux lumières qui s’attardent
près de l’arbre-maître
à la remontée du chemin
j’ai caressé les ânes de la pâture
leur est donné le pain sec
j’ai conversation menée avec Evan et Louna
en l’éclaircie de l’encre sur le papier
à écouter le flocon de nos coeurs
Juliane ma fille
entre les sources, les fougères et le cri des mésanges
j’ai mis le coquillage à l’oreille
için sonsuz zayıflığımı duy
hayatın yoldan geçenleri
noel portakalı
köpükten yapılmış ve likenler
okşadım kestane gövdesi
elmayı ısırmak
içinde bu kışın bahar olmaktan çıkıp
deşifre etmek masumiyet ,
bitmemiş ve eksiklik
Çiçekler basit hayatın olmazsa olmazları .
193