Aig a' chrois-rathaid

 


Aig crois-rathaid nan geugan
chunnaic mi an cat dubh is geal
dorcha le ana-miannaibh a bheathaich
air acair gu draoidheil na inntinn
geal le a aotromachd
air fhaotainn 'n a throcair adhair.

An gèam seachad
a sgrìobadh ann an geal agus dubh
cridhe agus sgamhan
faigh fasgadh air a' chrùn
sheinn rouge
cath ris an aingeal.

Sa mhadainn
bha coltas socair air a h-uile dad
eadar meòir na grèine ag èirigh
j'aimai
o sgeul gu sgeul
tar-chur sloinntearachd.

freumhan fuaigheal
an aghaidh na talmhainn màthaireil
deàrrsadh air Là na Sàbaid
tionndadh mun cuairt
làmhan geala geala
ann an dearbhadh na slighe.

Clann le deagh nàdar
ceangail agus innis dha chèile
ris an gàire gun samhail a thaobh ùine a’ dol seachad
gus an uaireadair chuthag a dhùnadh
Tha mi a' cur fàilte oirbh
glùin, ceann sios, gàirdeanan fosgailte
Toi
gabh e uile
an tasgaidh aislingean agus bhròin
gun a bhith a’ crathadh forc gleusaidh a’ bhròin tuilleadh
gu bhi 'n ad aonar
dhomh bhi beo.



565






air a ghiùlan leis na h-uisgeachan

 


air a ghiùlan leis na h-uisgeachan
entre colombe et corbeau
à la tombée d'un jour de mars
l'homme d'airain obligea les forces recluses
à se manifester d'une énergie renouvelée.

Que nous sommes des êtres de panique
à danser avec insouciance
dans les prés fleuris au son du tambourin
à ramasser les petits cailloux
pour un retour inopiné à la maison.

Que tous gravèrent sur le bois de la coque
quelques signes propitiatoires
interrogeant le Très Mystérieux
de nous donner foi et courage
devant l'épreuve.

Maître, ôtez de notre vie
la déraison de nos propos
l'aveuglement de nos pulsions
le suivisme de notre couardise
le sommeil de notre cœur.

Joignons la colombe et le corbeau
pour davantage de connaissances
dans le respect des autres
en accomplissement de notre mission
et que chaque jour soit le seul Jour.


564