Pierres dernières ,papillons de l'enfance ,les branches effeuillées du frênene lèveront plus la poussière du chemin .La coccinelle sera libérée de la boîte aux ampoulespour au pointu de l'herbeprendre son envol ,ses ailes noires sous la chitine rouge à points noirsbruissant contre ma joue .Au bout du bâton ,lever la bouse sècheet découvrir vers et insectesdans leur travail de décompositionavec pour roi ,le coléoptère noir .Retourner la pierre ,c'est voir le sombre enclosde la pression de l'en-dedans ,c'est se rencontrer en solitudeavec l’œil du cœur .Il est des pierres ,sur la pâture ,posées au gré du temps .Il est de ma libertéde les placer où bon me semble , çoğujuste sur le passage des cavaliers. 203
A la retombée d'un songe sans que la cloche sonne je m'éveille et rejoins l'homme d'albâtre à la longue langue ailée isolant l'un de l'autre le vieillard de la connaissance du vieillard de la sagesse .
Des miradors , les cristaux de glace figent la nuit des égarés için , formes révélées organiser la danse des ombres le long des lisières de l'oubli .
Puis vint le sifflement appuyé d'un météorite se consumant en sa chutelente içinpermettre au clapet de la nuit des solitudes de libérer le jour d'être soi.
Bıçak ağzı, une fois nommée, une
fois reconnue, n’existe pas hors de ce que son observateur en fait .
Il n’y a pas d’âme
en soi , mais à un certain niveau de conscience nous pouvons en saisir des
effets par notre intention de l’appréhender, par notre vigilance à porter notre
regard au-delà du visible et par notre intuition qu’il y a encore bien des
choses à découvrir dans notre monde et que l’insistance de notre intelligence à
vouloir rendre clair l’inconnu si proche et pourtant si difficilement
exprimable n’est qu’un palier sur notre chemin de quête de l’absolu .
L’âme n’est pas
une croyance ni ne saurait se réduire à une inférence ; c’est une pratique qui
nous convoque à être de ce monde, dans ce monde, par l’ouverture et
l’acceptation à ce qui est .
L’âme est
mouvement, elle possède une capacité de mobilité qui évolue dans le temps
avec l’histoire, le nombre et l’intensité des métamorphoses, des épreuves
réussies et des obstacles franchis .
Notre
chemin de vie, cet éveil à la conscience, ce grandir de l’Etre qui nous anime
; je propose de le scinder en trois étapes, chacune ayant son nombre de
degrés de liberté, de dimensions de l’espace parcouru propre à chacun de nous,
selon un mode adapté au travail qui nous semble exigé par une instance
extérieure et suprême que nous pouvons appeler l’océan primordial, die, l’être
suprême, le vide créateur, le grand Mystère ou autre .
La première
étape est celle de la réalisation concrète et extérieure de l’êtreavec la mise en place des
bases à partir desquelles le reste de la construction pourra s’élever . Cette
période nécessairement d’expérimentation ne peut se mettre en oeuvre que sur le
mode intellectuel linéaire de la dualité . Le mouvement consiste en une
succession de rapprochements et d’éloignements des deux termes de cette dualité
. Les éléments perçus, ressentis et analysés deviennent des arguments qui se précipitent
l’un vers l’autre jusqu’au moment ou leur degré d’agressivité, de connaissance
et d’estime réciproque est suffisant pour substituer à la rencontre éprouvante
un contact de fusion d’où va émaner un troisième terme : l’esprit . Cette étape n’évoluera
pas lorsque les deux termes en conflit, perdant leur spécificité par le
méli-mélo de leur altercation, altèreront leurs forces jusqu’à un arrêt
signifiant la perte d’une perspective de sens, la mort en quelque sorte . La
joute se pratique jusqu’à ce que chaque combattant connaisse toutes les
finesses de cet art et toutes les subtilités de l’adversaire . L’exploration de
l’espace est linéaire ; bıçak ağzı, à ce stade ne connaît rien de ce qui existe de
part et d’autre de l’unique voie sur laquelle le véhicule qui la transporte est
contraint de circuler .
La deuxième
étape est celle de l’être dont la structure passe de deux à trois composantes . Le plan d’investigation
de la connaissance va alors être parcouru selon un mouvement circulaire . A
partir d’une zone centrale, au coeur de laquelle se trouve le point
d’immobilité qui contemple. L’âme décrit un cercle à une vitesse convenue .
Sonra , lorsque ce cercle voisin de la zone centrale a été reconnu en détail, la
découverte s’étend de proche en proche à des circonférences de plus en plus
éloignées du centre . A ce stade, c’est une connaissance intérieure qui est
acquise, celle d’être le chercheur découvreur des lois qui gèrent l’infiniment
petit et l’infiniment grand . De circonférences en circonférences de plus en plus
éloignées du centre l’être est désireux de conclure . Le but semble si proche .
Et c’est là qu’un retournement peut s’effectuer . L’être dans sa tri-unité
expérimentée et confondue va pouvoir alors pouvoir tirer un grand trait sur
tout cet acquit qui n’est que construction occasionnelle . Il va pouvoir mourir
à son oeuvre pour revivre tel le phoenix sur des niveaux propices à sa destinée
.
Dans le
troisième stade le mouvement linéaire s’ajoutant au parcours circulaire, la
spirale de la réalisation se met en place, vis sans fin d’une ascension
, tentative pour réduire la distance avec l’absolu, marche vers un devenir
jamais achevé dont la promesse est fruit, épanouissement suprême, perfection,
retour aux origines, retour à soi . Plan par plan, niveau après niveau , l’âme
va tenter de se situer sur cette troisième dimension jusqu’à consommation des
cycles, jusqu’à notre dernier souffle . Quant à ce qui est au bout du chemin
nul ne le sait et le saura ; et c’est bien ainsi . Il pourrait s’agir d’un
stade où les âmes auraient nécessairement purifié une grande part de la matière
pour que l’accès à l’axe du retour les hausse au-dessus du plan terrestre .
Parfois, au creux
de nos profondes nuits, un orbe numineux apparaît ; signe que certaines âmes
devenues visibles à l’ensemble de l’humanité soient les repères et phares
permettant de dissiper les doutes et de stimuler notre effort à être
. Quel que soit soit le point atteint dans l’un des trois stades, la chute
est possible tant l’équilibre réalisé est fragile . Un rien le menace . Il est
d’autant plus vulnérable qu’il se croit assuré . Capable de résister aux plus
effroyables tempêtes il peut aussi être renversé par la moindre brise .Rejoindre “sa”
destinée, rejoindre “la” destinée ; serait-ce la
direction montrée par la dynamique de l’âme ?
Erkekler inanılmaz bir maddeden yapılmıştır . hem et,
zihin ve ruh, hepsi aynı ve bu nedenle hepsi aynı
temel güçler ve olanaklar . Onların büyüklüğü herkes tarafından tezahür eder .
Herkes harika olabilir . Gizem'in her bir bileşeni, Olan
şu anda anlayamayız, bizim dışımızda olanın, bir
insanı oluşturan .
Bıçak ağzı, cette capacité que nous avons d’agir et de gouverner corps et esprit, doit pallier aux limites et erreurs de l’homme en quête de la Connaissance . süper görev, parce que relevant du grandir de l’être, ama yine de aşamaları olan bir görev, karşılığında, peuvent secréter l’euphorie, ölçüsüzlük, gurur, körlük, güç arzusu, güç, toutes réactions émotionnelles et égocentriques recouvrant du voile trouble de l’ignorance la moindre avancée de la science lorsque celle-ci n’est pas associée à une réflexion ontologique sur le devenir de la nature humaine . Bu ottan kurtulmanın bir çözümü var : que l’âme soit connectée à l’Esprit Universel .
Evrensel Ruh olamaz
Evrenin altından bir varlık veya bir metafizik kavramdan
dini teori ; ikisinin de asli ve hayali yeridir.
bulgularımızın elde edildiği kaynaklar . Evrensel Ruh ile canlıdır
şeylerin geldiği akıllı maddeler . o orada,
her şeyin içinde ve içinden, ve insan onunla temasa geçmeli
ve hatta onunla birleşmek içinbilgi olmak . Ve bu yüzden,
Bilgi yolunda yürümek, ruh var .
Bıçak ağzı organ değil ama
tüm organları canlandırır ve çalıştırır . Ruh gibi bir işlev değil
ezberleyen zeka, hesapla ve karşılaştır . Ruh bir fakülte değil,
erişebileceğimiz bir ışık . O irade değil ya da
niyet değil, bu irade ve niyet olacak . O
Sahip olunamayan, sahip olunamayan bir enginlik . o benim ve
benim değil aynı zamanda . Ben varım ve onun merkezinde kalıyorum iken
denemek . Eldiven ve tutuşunun kalkık eldivenidir.
bizim kaderimiz .
Ruh, kişinin kendisine sağlama arzusudur.
bir an önce anlamak “soru” doğar, bizim sorumuz
dünyada doğum, orada ne yapmamız gerektiğinin ve sonluluğumuzun .
Ruh, alttaki o küçük sestir.
göğsümüz, bu ses kalpten, bu sezgi, bu destek, bu güç
bizi harekete geçiren ve bulunduğumuz yerden daha iyi yaşamak istememizi sağlayan .
Bıçak ağzı, tam işlevsellik elde etmek için,
onu içgüdülerimize ve alışkanlıklarımıza hangi koşulların getirdiğini temizlemeli ve
dünyevi doğamızın gelenekleri . Adam bir iş için hazır olmalı
bizi daha iyi olandan neyin ayırdığına dair meditasyon ve yansıma
talip oluyoruz . İnsan bilincin diğer seviyelerine yükselmeli ve
amacına uygun olmayan bazı devam eden eylemlerden vazgeçmek
en yüksek projeler .
Bu iç ışık görülmeli, vue,
adlandırılmış, korumalı, ve devreye alma, ruhumuzun bir parçası,
yoldaki bir adam olarak kaderimizin enerjisi olmak .
O zaman bir toplama işi, de réappropriation de ces composants – kolordu, gizem, ruh, esprit, farkındalık, ışık, enerji -, nous engage à nous situer à un autre stade de compréhension, başka bir gerçeklik düzeyine . Il s’agit de rassembler ces éléments en un renversement de perspective où la chaîne dialectique qui lie les composantes les unes aux autres passerait la main, düşünmek ” şekil ” entegratör, bütünsel bir birleştirici alan, une sorte de viatique actif, sipariş için ara, qui ne représenterait pas le souvenir d’une personne remarquable ayant vécue sagement, mais l’invitation à être grand, kendisi için, koruyucusu olacağımız form için .
bu şekil, hadi diyelim ” yaşam formu “, nous accompagnera en permanence, görür görmez . Cette forme-vie c’est nous et bien plus que nous parce qu’englobante de ce qui nous entoure . O garantör olacak, gitti, en nos propres perceptions, keçe, sezgiler, hafıza artışı, analizler, hareketler .
Il n’est alors plus temps de se porter vers l’arrière, düşünmek, ama düşüncesinde fazlasıyla samimi olmak, de se reconnaître comme une personnalité puissante qui reçoit des connaissances par l’aspiration de ce qui est là à portée d’âme, et sait tout ce qu’elle a besoin de savoir . Ruhu tarafından canlandırılan adam olur ” yüce ruh ” va vers son intégration, onun birimine .
Çağırdığı hayatının akışı
ilgili bir ihtiyatlı adam .
Ona erişim ” yüce ruh ” , et, s’il en était ainsi la chute serait terrible, car dans l’ordre de la connaissance sensible la montée suivie d’une épreuve provoque un passage par les bas-fonds . Et il n’y aura pas de passe-droit . İçimizde bizi çeken iki iç otorite var., bir yukarı, ışığa, ve bir aşağı ve karanlık .
Les progrès de l’âme ne se font pas par gradation mais par une ascension de l’ordre de la métamorphose – yumurtadan solucana, du ver au papillon . Le süreksizlik ilkesi doğurganlığını burada gösterir . Her büyüme sıçraması ile insan bulunduğu yerde gelişir., là où il passe et œuvre . Adam, onun zihni, onun yetenekleri, onun bilgisi – dont nous rappelons la forme unitaire, görünenin ve bitmişin kabuğunu yırtar, için, sortant dans l’éternité inspirer et expirer son air, l'air ilkel . Il abandonne sa tunique de peau aux portes de l’universalité .
L’âme propose la simple élévation de l’être comme légèreté spécifique, non dans une vertu particulière mais pour toutes les vertus . Zekamızın kavradığı ayrıntıların ötesindedir. . o üretir, onu donduran ertelemenin ötesinde – bunlar kendi kendine ölü – , bir özgürlük, une attitude d’action et de détermination dans la poursuite de nos buts, ainsi que de la gratitude pour les épreuves surmontées .
Her anın ruhuna hoş geldiniz, başlangıç
ve günün sonunda, hayatın başında ve sonunda, açılımında
ister insan olsun çevreyle karşılaşma, durum,
duyusal algı, bu form-yaşamın büyük gösterişli işareti
yüce ruh şölenine davet ediyor
Hayat .
” Bıçak ağzı … yarı yoldayım
kendim olan meleğin ve üçlü formumun . Bu berrak ışıkla birleşmiş,
tüm algıladığım bu ışık . İlahi benliğin enerjisi olsun
bana ilham ver ve ruhun ışığı beni yönlendir . Ben buna öncülük edebilir miyim
gerçek olmayandan gerçeğe benim olan ruhsal enerji, karanlığın
ışığa, ölümden ölümsüzlüğe . Öyle olsun ve
görevimizi yapmak için bize yardım edilebilir mi? . “
Toutes celles et ceux qui s'avancent sortant de la forêt en lisière des choses dites . A celles et ceux que tourmentent les pensées disjointes les fragmentations d'un passé qu'on ne peut oublier . A celles et ceux qui par effet de manche se montrent aux fenêtres haranguant la foule des sans noms . Il m'est arrivé en rassemblant mes bagages juste avant de partir d'immobiliser le temps . Il m'est arrivé sous l'ombre d'un arbre projetée par la lune de craindre le froid des nouveautés . Je pus souffler dans la conque et ne retenant plus mes désirs rejoindre d'un coup du talon l'humeur des prairies fleuries . Puis revenir vers celles et ceux des aventures coutumières me joindre à la foule haut les cœurs des pensées code barre du chemin quotidien .
Niye ya
pek çok kadın ve erkek bir duruma köle mi, bir gücün, itibaren
diğerleri, bir bakışla veya kendi başlarına ?
Niye ya
Kendi kesinliklerinin kare çayırında mühürlenmiş olarak mı yaşıyorlar?, içinde
“bunun gibi, o gibi, yapacak bir şey yok !”, görmeden
özgürlüklerini sınırlayan gölge, bu sinsi kapanış, bu erişim daha fazla
başka bir yere giderek temiz hava almalarını sağlayacak olan kendilerinden daha ?
basitçe
çünkü korkuyorlar . Sanki onları bağlayan ve mahkum eden zincirler
onların köle durumlarına, korkuya karşı korumaydı . Beğenmek
eğer bu vizyonsuzluk zincirleri onları acı çekmekten ve ölmekten alıkoyacaksa .
Sürmeyecek olanın korkusuyla . Onları uzaklaştırabilecek şeyin önünde ve
bağlı kalmayı tercih ettikleri ilk rahatlıklarından uzaklaşırlar .
Onlara sarılmak
alışkanlıklar, onların illüzyonları, onların idealleri, yalanları ve inançları,
bu nedenle, kaçınılmaz bir şekilde yaşam beklentisini durdurmayı umuyorlar.
her şeyin sonuna götürür . Sanki başka bir şey varmış gibi
gerçek hayat, ölümün ayrılmaz bir parçası olduğu bu yaşam .
Ama bunlar ağır
zincirler onları batırır ve boğar. sahip olmadan önce ölmek istiyorlar
yaşadı .
yanından geçerler
şimdiki zamanın, olduğu gibi geçmişin anılarına ve ütopyaya zincirlenmiş
yarın . Altında büyüyen çimen yaprağını görmeden kara kara kara kara düşünürler.
onların ayağı . ils kehaneti gizli, boyun en azından boyunduruklara doğru gerildi
söyleyerek, gazabından kaçmalarını sağlayacak bir unutuluş arayışı içinde
tesadüf , onlara mutluluk gibi görünen şeylere doğru yönelmek .
Onlar değil
kendilerine sunmak . Orada olandan korkuyorlar, burada ve şimdi . en
her şeyin gerçekliği ve geçiciliği onları çıldırtır ve yabancılaştırır
zaman ama henüz karşıya bakma noktasına değil
hayatlarının kıyısı .
akışı bir
sürekli mevcut onları endişelendiriyor . Onlarla birlikte uyuşturucu almayı çok istiyorlar.
kukla kesinlik cezbeder, sen sanal, onları yapacak klişeler
diğerleri gibi görünmek, yine de haklarını inkar ettikleri başkaları
onlar kadar nefes al . Onu küçük düşürürken kalabalığa karışmak .
neden bozulmak
onun varlığı hayatın kaprislerine karşı doldurulacak, inşa etmek
geçen zamana karşı garip kaleler ?
erkekler
çok rahatsız edici yarınlara direnmek için kendilerini yıpratıyorlar, çok fazla, olmadan
aynı yerde sıkışıp kaldıklarını fark etmek – garip heykeller
tuz, onları bekleyen yaşam akışının önünde dimdik.
neden
hareketsiz dururken etrafında her şey ajitasyon, türbülans, dönüşüm
?
neden bu ihtiyaç
hareketsizlik, kendini değişimden hararetle korumak ?
çünkü adam
rutin bir hayvandır, bilinmeyenden kim korkar, yabancı, garip ; ve
kim her şekilde gerçekleri arar, değerler, yasalar, itibaren
sigorta, garantiler . Ve bu yüzden ruhunu satmaya hazır
onu eritecek herhangi bir tutam peri tozuna karşı
rüyalarında, İspanya'daki kalelerinde .
Adam da var
onun gölgesinden korkma, dolaşıp dolaşan insanın bu insanlık dışı parçasının
aldırmamak, yanlış anlamak, suistimal etmek, dev, istismarlar, komşusunu tiranlaştırır ve bastırır .
Korkusuyla
ölüm adamı, büyük bir özlem içinde ebediyen yaşamayı amaçlamaktadır.
amansız rutin, sürdürülebilirlik mührü ile işaretlenmiş davranışlar, ile ilgili
can sıkıntısı ve uyku “sakinlik” . Bizim toplumumuz iken
sanayi, asla olmayan malların üretimine dayanır.
sonsuza kadar umut edilen bir dünyada daha fazlasını üretmek için sürdürülebilir
büyüme !
ve adam
icat edilmiş idoller, tanrılar, ölümsüzleştirmek ve hepsinden kaçınmak için
sadece belirli bir süre yaşayacağı kesinliğine dayanan akıl yürütme, a
mesai .
yani adam
bu amansız kadere tepki verir . Neyi hem sever hem de nefret eder
aşıyor ve kontrol edemiyor . Kendisinden daha güçlü biri tarafından yönetildiğini kabul etmez.
. Kendine kötü davranıyor, Toprak Ana'yı yağmalıyor ve Tanrı-Baba'yı bir dünyaya havale ediyor
erişilemez .
Tanrılar
her şeye gücü yeten etkisiz hale geliyor, erkeklerin çocukça inancı onları yapar
damgalı toplumsal tanrıların ampirik mantığına dönüş
medya tarafından söyleneceklere göre saygınlık . O kitlenin içinde erir, Git
stadyumda, termal banyolarda, sirkte ve agorada hiç durmadan sohbet edin
sanallıklar, küçük ekranda bir göz, gerçeklerin büyük ekranının yansıması
kimin çok büyük ilgisiyle yüzleşemez .
Donatılmış
bilimsel kesinlikler, adam körü körüne yürüyor … çarpışana kadar
sonsuz karmaşıklık ve gerçeğin boyun eğdirilemeyeceği inancı, ne de tarafından
teknik, ne de tanrılar tarafından .
intihar etmezse
olumsuzluk, o sınırlamaya hazır, zeka ve mantık yoluyla, en
için her şey büyük, güç arzusunu ve gururunu yutarak, adresine
kıyılarıalçakgönüllülük, yüce geri çekilmeden önce son bir şans olarak, önceki
delilik .
alçakgönüllülükle,
paranoya için nihai tedavi, insan uyum içinde yaşamalı
tüm zorlukların peşinden koşarak gerçekliğin karmaşıklığını üstlenmek için doğayla
indirgemecilik, hakimiyet kurmaktan vazgeçmek, her şeyi al ve köleleştir .
Adam dikeyliğinde olmalı .
O zaman yapmalı
nezaket geliştirmek, cinayeti ve tüm şiddeti kınayarak, içinde
putperestlikleri yok etmek, kendine hayat sağlamak için .
o kalacaktı
deyim yerindeyse “oi” , özgürlük ve merak içinde, neye, için
yanılsamanın tehlikelerinin ortadan kaybolduğunu, şefkatine izin ver
Doğa ile iletişimde tutumluluğa dayalı ilişki .
La synchronicité est le phénomène par lequel deux événements se trouvent liéssimultanément par le sens et non par la cause .
Diğer bir deyişle, la synchronicité se manifeste lorsqu’il y a une coïncidence significative entre un événement extérieur objectif et un phénomène ou un état psychique particulier sans qu’on puisse imaginer un mécanisme de causalité entre eux .
Le phénomène de synchronicité représente donc une rencontre aléatoire et simultanée de deux ou plusieurs chaînes d’événements indépendants mais ayant une forte signification pour le sujet alors sensible à la mise en résonance des deux phénomènes . İşte o zaman her şey anlam kazanır .
Le sujet qui vit une synchronicité est témoin d’une irruption de sens qui apparaît comme une évidence entre des événements sans qu’il ait besoin de chercher quoi que ce soit .
Ces phénomènes ne sont pas l’aboutissement d’une réflexion intellectuelle mais d’une expérience qui provoque un grand trouble chez celui qui le vit car elle perturbe la représentation logique et rationnelle de la réalité du moment .
Carl Gustav Jung considère que notre attitude mentale d’Occidental rationaliste n’est pas la seule attitude possible qui permet de saisir une quelconque totalité ; et qu’au contraire elle est un parti pris partiel et limité qu’il conviendrait de corriger si nous voulons avancer dans notre connaissance personnelle et la connaissance du monde .
Le lien qui relie deux événements qui à priori n’avaient que peu de chances de se rencontrer nous montre, eşlik eden fenomenlerin rezonansı yoluyla, que la réalité n’est pas uniquement constituée de manifestations séparées les unes des autres .
Ce lien qui n’est pas explicable par le principe de causalité suggère l’unicité des deux éléments en présence : l’élément physique et l’élément psychique . sanki onlar “entrikalar”, corrélés et manifestant un ordre global .
Un vaste réseau relierait-il, non pas de façon linéaire mais sous la forme d’un tissage invisible ces différents éléments à une totalité sous-jacente au monde phénoménal ?
Le physicien David Bohm présuppose l’existence d’un “enerji okyanusu” à l’arrière-plan de l’univers, bir arka plan veya malzeme, ni psychique mais qui serait transcendant . Il existerait un fond qui se trouverait bien en amont de la matière d’une part tout autant que des profondeurs de la conscience d’autre part ; et que cet arrière-plan serait d’une dimension infinie car ne pouvant être embrassé ni par l’une ni par l’autre . D’où cette impression que peuvent avoir les personnes qui vivent ces phénomènes “varlığın benzersizliği” veya “sempati duymak” evren ile, hissetmek “l’unité avec le monde”, non pas avec le monde à la réalité multiple dans lequel nous nous mouvons consciemment mais avec un monde potentiel qui correspondrait au fondement éternel de notre existence .
Dans ce phénomène de synchronicité il n’y a pas d’avant ou d’après puisqu’il n’y a pas de relation causale entre les événements. Aussi cette relation a-causale ne peut que déstabiliser l’approche linéaire du temps qui structure notre vision du monde .
Pour bien comprendre ces phénomènes, il est intéressant de s’ouvrir à d’autres façons de penser, d’être au monde dans ce qui se déploie hors toute attitude préconçue , ertelememizden ve korkularımızdan .
La corrélation à distance entre l’état psychique d’une personne et un événement extérieur est un phénomène global qui nous ramène à l’intrication quantique .
Jung et Pauli convinrent que la relation causale était insuffisante pour appréhender toute la réalité vécue . Ils en vinrent à considérer qu’existait un lien, bir yazışma, ruh ve madde arasında, ve bu aracılığıyla “önceden var olan bir anlam”, qui dans notre espace-temps à relation a-causale permettrait de considérer la psyché et la matière comme deux facettes complémentaires . Nous entrerions alors dans des paysages à la fois intérieurs et extérieurs où, au travers des échos lancés par la danse intemporelle de l’univers, Jung'un dediği üniter bir dünyaya ulaşmak “l’Unus Mundi”, une mystérieuse et vaste matrice d’informations où tout est en potentiel .
Mais comment favoriser ces moments de synchronicité ?
Nous pouvons seulement y être un peu plus attentif en étant les artisans, araştırmacılar, d’un autre regard sur le monde où tout semble relié, biz onları “deneyimciler” d’uneoccasion d’ouverture au principe d’unité non-matérielle qui sous-tend notre monde phénoménologique .
David Bohm'u dökün, dünyanın iki düzeni var :
açık düzen ve örtük düzen .
Açık düzen herkesin ulaşabileceği bir yerde
nesneler tarafından, içimizde yer alan parçacıklar ve olaylar
boş zaman . İçinde bulunulan geçici gerçekleşmeleri karakterize eder.
işler açıldı, her şeyin yalnızca kendi içinde uzanması anlamında
kendi özel uzay ve zaman bölgesi, ait olduğu dış alanlar
başka şeylere . Ancak bu unsurlar sadece geçici başarılardır.
zımni düzende bir arka plandan ortaya çıkan .
örtük düzen, David Bohm'u dökün, bir
form-olayların toplam bolluğa katlandığı bir düzenleme
açık dünyanın altında yatan hem geniş hem de üniter bir bölge . Bu
düzen bizim ortak anlayışımız için erişilebilir değil, organlarımıza
duyusal, sezgisel olarak bize yakın olurken ve özellikle
sonsuz derinlik . Bu örtük düzen çoğu kişiyi ilgilendirmiyor.
gerçekliğin açık tarafına yemin eden bilim adamları . Ayrıca
örtük düzen, yapamayacağımız makul bir sanallık gibi mi duruyor?
kendinden daha büyük birinin huzurunda ortaya çıkarmak, sadece bir dünyanın tanınmasında
yatırım yapmak için aramamız gereken ince .
Selon David Bohm, bu örtük düzen durumu
tüm evrende var . Bir olay meydana geldiğinde ve bir
görünür biçim, bu form yalnızca tanıtım yapar, sadece netleştirir, altında
kaynakta örtük olan belirli ve geçici bir yön .
Evrenin doğası o zaman bir akış olabilir
belirli zamanlarda kendini gösterecek bilgileri taşıyan dalgalar,
açık dünyada bir ayarlamaya izin veren koşullara göre, ve
gerçek olarak kabul ederdik . orada buluruz, aynısı
kuantum alan özellikleri, gerçek görünmez matrisimiz
sıradan uzay-zaman kavramlarımızdan kaçan gerçeklik.
Bilmek, bu
dış dünyanın gerçeklerinin bir çevirisini onaylamak. Birlikte üretmektir
nesne. Dış dünyanın bir öğesi ile dış dünyanın bir öğesi arasında gerçekleştirilen anlam dokumasıdır.
bizim fakültelerimiz buna tabi “bize kapalı eleman” varlığımıza, başlık
düşünmek, anlam yapıcı.
Biz
varlığımızın sürekli birleştirilmesinde nesnellik kaçakçıları
fethetmek.
objektiflik
ortaya çıkan verilere eklenen bir ürün, elle, nesnellik
ilmi. Ayrıca nesneden yola çıkarak öznenin etrafından dolanabilir.
nesnenin yaratılmasına katılmak ve eylemde bulunmak, bağıntılı olarak,
nesne ortaya çıkmadan önce, bilinçli özne.
Bir diyalog
özne ile nesne arasında durur. Özyinelemeli mantık burada iş başında ;
bilgiyi ve ürettiğimiz nesneleri üretiyoruz
bireyler kadar bireysel üretimimize katılmak
bireyleri üreten toplumu üretmek.
Böylece, bilmek,
diğeriyle tanışmak, doğarken ötekine ve öteki tarafından görünmektir
onunla, kapıyı dışarıya açmaktır, kendini ifade etmektir.
Bilmek, kuramın dile getirilmesi paradoksuna biçim vermektir.
öznenin öznel karakteriyle birleşen nesnel.
paradigma .
paradigma
dahil ederek temel kavramları veya kategorileri birbirine bağlamanın bir yolu,
ayrılma, bağlaç, dışlama, bir tür ilişki elde etmek için
mantık. Paradigma, diğerlerinden ziyade bazı mantıksal ilişkileri ayırt eder.
tüm öznellik içinde. Bu anlamda, nesnellik altına giremez.
kontrol, konuşma üzerinde çalışır, ancak yine de
perorasyon , tasım ve rezonansın bu tekil birleşimi
geçen bir gerçekliğe.
tarafından paradigma
onun kesin ana hatları, meselelerini yapılandırdığı ve
yüzleşme yöntemlerini düzenler. Bütünüyle açığa, o
fikirleri toplar ve yazarlarını hem akıl yürütmeye hem de yankılanmaya çağırır.
muhafazakar neşe ve risk alma ikili hareketinde
hayal gücünün çağrılması.
paradigma
konuşma mantığını kontrol eder. Her ikisini de kontrol etmek için bir fırsat
bir konuşmada mantıklı ve anlamsal olan nedir. İzin veriyor, içinde
insanı kendi iradesine tabi kılan özgürlük ve sorumluluk koşulları
çevre, ve ne ile ne arasında onun yatıştırıcı çeyrekliğiyle
değil, başarılmış ve başarılmamış arasında, kapalı ve açık arasında,
başka bir gerçeklik düzeyine erişim.
paradigma
geniş bir bilgi yelpazesini kapsar, en basit yönünden
en büyük karmaşıklık. Karmaşıklık paradigması,
gelişimini kurabilmek için basitlik paradigması. paradigma
basitlik, baştan çıkararak evrene düzen getiren bir paradigmadır.
aşırı komplikasyondan kurtulmak için. Sadelik bir öğe görür, değil
diğer unsur. Basitlik ilkesi, ilgili olanı ayırır
(ayrılma), dağınık olanı birleştirir (kesinti). paradigması
karmaşıklık kısmı, onun, neden olduğu şaşkınlıktan önce kuru bir dönüşte
bilinmeyen, akıl almaz veya tamamen farklı ; beklenen bütünlüğü sağlar
kabul edilen eksiklik modunda.
ideoloji .
ideoloji
tarafsız bir kavram ; biçimini alabilen bir fikirler sistemidir.
doktrin, bir felsefenin, bir teorinin. çokluk var
insan gruplarına ait ideolojiler, ekinlere, Sahip olmak
bir süre sürecek dernekler. ideoloji yapıları, toplamak,
Grubu, güvenliği çifte kabulünde çerçeveler ve sınırlar ve
özgürlük. Bu fikirler ne oldukları ; zorlarlar
“anlam arayan” olanı kabul etmek, içgörüye,
alçakgönüllülük, eksiklikten oluşan disiplinlerötesi bir amaca, hayır
öğelerin birbirinden ayrılabilirliği ve olanlara açıklık, neye
var ve olacak..
ideolojisi yok
terimin evrensel anlamında ahlakla ne yapmalı ; bu transmoral ve
emrinde olmaya çalıştığımız bilinçli varlığı devreye sokar
zihnin akışkanlığından yapılan davranış, kalp ve herkesin kabulü
şaşırtıcı bir şekilde yaşam formu, akılcı, mantıksız,
karşı konulmaz bunaltıcı, bizim topraklarda gürleyen ve harika.
Bu kodlanmış sistemler
ideolojiler nelerdir yasaların üstündedir. olmamızı taahhüt ederler.
bu dünya dış dünyaya bir açıklık bırakırken, ait olmayan her şeye
henüz bilgi alanları değil … ama sınırları dahilinde
mevcut ideoloji.
ideoloji ; en
kendini onaylama yolu, kendinden daha güçlü olana boyun eğme yolu,
gerçekten düşünme korkumuz tarafından bahşedilen karanlığın yolu, en
tapınakların alınlıklarına yapıştırılmış kuru formüllerin yolu, giden yol
yaşamayı bilmeyenler için.
ideoloji,
açısından kavranır kavranmaz zorunlu olarak ihtiyata tabidir.
çoklu avatarlar – doktrinler, dinler, alışkanlıklar, gümrük - ve
kuruluşunun ve evriminin karmaşık bir analizinin onunla yüzleştiği
kaynakları, özne ve nesnenin çatıştığı arena olur, Arasında
adam ve gölgesi, iyi ve kötü arasında, bütün ve parçalar arasında,
kısa süreli ezici karşılaşma ve şarkı söyleyen yarınların yaratıcısı
ya da hayal kırıklığına uğramak, uzun süreli flört, doğal, enerji dolu ve
yenilik, kıvrımlar ve dönüşler, Güzelliğin, kalbin, masumiyet ve
kendi yolunda kendini aşmak.
hiçbir şey bilmiyorum , ve henüz .Olurdu ?Gözlerimin arasında kamp yapan bir göçebe kampı ?Hayata verilecek anlamın bir tabelası?Göksel bir yunus için siyah iniş pisti ?Büyük hava nehri ?Temel şarkıların kafatası ?Yanlış yolu açacak kırmızı bir perde ?Çölde bir çiçeğin yetiştirilmesi ?Yalnız bir akşamın acı tatlı serabı ?Bir kum gülünün metalik kokusunu doğuran sadaka ?Sonsuz sohbette bir aşk ?Bir kristal gözyaşının tiz çığlığı ?Cennet ve dünya arasında dolaşan bir anekdot ?Mimarın araya girmediği sonsuz mutluluk ?Beyaz bir cücede kendini yansıtan zirvesinde bir atmaca ?Avucunuzun içinde doğan bir melek ?Çok mütevazi ve tatlı bir aşk düşüncesi ?Son yıldızın yaprakları ?Bir çakıl taşı ve ardından yansıyan gerizekalı iki katı ?Tüm endişelerimizin jeti ?Bulutların yüzünün parantezleri arasında ?Düşünce yolunda geçen kuşların izi ?İki şenlik ile çevrili harikası ?Ve "6 Mars 2014" bugün görevde ?Bir kuyruklu yıldız tarafından çözülen merkezinde bir çakıl ?Soluksuz sabrın bir deri bir kemik kalmış göbeği ?buruşmuş kağıt sesi ?Taze bir baharın titreşen anemon ?Tül perdeleriyle altın bir oda ?Küçük bir kız çikolata yiyor ?Büyük ilim akşamı makyaj kaldırıldı ?Menşe ailesine katılabileceğiniz pota ?Bir ayak ötede, diğeri toprakta ?Yokluğun dudakları arasında bir damla mevcudiyet ?İnanç parmaklarının yapıştırdığı bir etiket ?Bir azizin zayıf kalıntısı ?Bekleyen bir kuryenin başıboş çığlığı ?Dağ geçitlerinden çıkan bir selin sakinliği ?Çocukluğunun kirpisini yanında tutan genç ?Nuh'un gemisinde meyve ve sebze sepeti ?Je ne sais quoi'yi var kılan mistik bakış ?Tüm mükemmellik için gerekli olan eksiklik ?İki ekran arasında kalan ışık ?Hakkında pek bir şey bilmediğimiz yüksek yaşamın mütevazı cübbesi ?kalkış. Sonunda iç gökyüzümüzdeki yıldızlara verilen serbest koşular ?( Elianthe Dautais tarafından boyama ) 194
