le mariage de l’artiste et de l’œuvre d’art

   Les œuvres d’art sont des électrochocs qui nous obligent à percevoir l’absolu. Elles nous interrogent sur nos endormissements en nous obligeant à l’interrogation .

Le visible convoque l’artiste à s’étonner de ce qu’il voit et pressant. Ang butang nagpadayag ang mga sekreto ug kontak niini mahitabo tali sa pasyente nga kalag, tigpaniid ug paglihok sa artist ug sa materyal nga gipaaghop pinaagi sa pagtugot sa iyang kaugalingon nga maporma . Ang artist motuhop sa makita, ang sensitibo, ang tinuod. Gihimo niya kini nga iyang kaugalingon ang kinabuhi nga iyang gihatag kanila sa walay paghimo kanila nga mga butang. Wala siya magpabiling binilanggo mga pagpakita, mga pagsukol ug mga batasan sa panghunahuna sa pangisip. Siya nagpreserbar sa abilidad sa kahibulong sa kamatuoran pinaagi sa kanunay nga pagsabot ang pagbulag nga nagbulag sa natural ug tinuod nga kalibutan gikan sa gipunting nga butang . Ug luyo sa dagway sa paglalang iyang nasabtan ang misteryo sa kahusay gitago. Iyang gipataas ang siyensiya sa arte ngadto sa lebel sa mga hiyas sa putli nga espiritu. ang Ang mga pabuto sa iyang inspirasyon nagmugna sa balaknon nga higayon, inosente nga pamalandong lapas pa sa nahibal-an nga mga kasiguruhan ingon man pasalig sa dalan sa katingala .

Ang admirer, le disipulo, par contagion intuitive, nagkuha sa interaksyon tali sa tawo ug ang palibot, tali sa mga tawo ug sa uniberso .

Ang artista ni a doble nga obserbasyon sa iyang sulod ug sa palibot nagdala sa walay kataposang gibag-o nga balaknong porma. Adunay wala damhang dayalogo, dili mahimo, tali sa magbubuhat, mananap-tawo nga tawo sa unod ug nagkasagol nga pagbati ug ang butang. Ang artista nahimong, le temps d’une plongée en la lumière de l’altérité du monde, le serviteur de ce qui le prolonge, de ce qui le submerge tout autant que de ce qui le glorifie. Il se retrouve être la mémoire universelle, union impensable de l’absolu et de sa manifestation. Une cristallisation de l’événement amène le jaillissement d’une vérité enfouie, visible en cet instant où l’aube de ce qui s’advient est au coeur de son mystère, comme un rendez-vous caché qui sous-tend l’apparence de la création . Poursuivant sa quête, la curiosité et la sensibilité de l’artiste le guident vers la perception et l’intuition de la structure invisible des choses .

Et la matière s’ouvre telle une rose en été devant l’âme agissante, patiente et contemplative de l’artiste. La matière s’apprivoise, elle se fait accueillante et se laisse façonner. L’homme animal-humain, dans une nouvelle intimité de lui-même s’efface pour laisser place à l'Humain”, à une dimension universelle où le beau s’exprime et existe. L’artiste est alors un. Il est instrument d’une énergie nouvelle et pleinement lui-même. Il révèle la nature humaine . L’artiste par son geste de création se vit. Il reçoit et est vécu. Il est mouvement du mouvement avant d’être une chose ou quelqu’un. Il aime. Il est intensément la diversité, duality ug multiplicity. Siya usa ka lugas sa abog nga matinagdanon sa walay hunong nga kagubot sa unibersal nga han-ay. Siya kay ang pamanhonon sa daghang kasal nga naghulat kaniya sa tumoy sa hawanan anino ug kahayag sa iyang obligadong dalan .

152

Pagbilin ug Tubag

Ang imong email address dili mamantala. Ang gikinahanglan nga mga natad gimarkahan *

Kini nga site naggamit sa Akismet aron makunhuran ang spam. Hibal-i kung giunsa ang pagproseso sa data sa imong komento.