özgürce seyahat etmek izin verildi köken deliğinden girmek hayvanı olağanüstü bir güçle görün binicisiz ve yılmaz sislerin altında gün doğarken açığa çıkıyor uzun kayınların anaerkil nefesi. iki kez arkamı döndüm ve dönüş yolunu bul ondine geçidinde sedir ağacını yere sürmek. ruhların şarkısını çaldım kabuklar konuşma balonlarına açılıyor ve dans etti ayaklar yerde hissetmek kanatları taç ören kuşlar dalgalanan kabarcıklar ile su üzerinde gerçeklikler köprüsünün tıkandığını veda mendilini sallamadan önce. 422
iyilik patlaması tuzaklar ne işe yarar Güzellikten Önce rüzgarların altında geçmek yabancı notlar Le palanquin des jours sans fin. kendilerini teklif etmek Hatıralar Kalabalığın ezilmesi Kutsal yerlerin girişinde Demet toplansın Ruhların dansında Que notre main désigne. die Evrenin büyük olduğunu İlkel bir dünyada yıkandığımızı dogmanın dışında Bizi yönlendiren bu aktivitede Tüm ile birlik bulmak Et sa caresse d'Etre. oynamak bizim kodumuzla Kaynağa dönüşü teşvik etmek için bilinç enerjisinde Zamansallıklardan uzakta. parası yetmek Parçacık yağmurunda Algı kapılarında. yolcu Korkusuz ve tabusuz Sarayların merdivenlerinde. Parmağınızı koymanıza izin verin Görünmeyende Gerçeği inkar etmeden bu mevcudiyet bu şeffaflık Mutlak'ın ortaya çıktığı yer. Sormak Düşüncelerimizi ve varoluş biçimlerimizi birleştirmek için Eaux Vives diyaloğuna katılmak için C'est ça le plus important. ani olmadan Tatlı ve samimi olarak Dinlemek güzel ve mükemmel İş yapmak Tam istihdamda Puis repartir.
çimleri biçtim istilacı papatyalarla Çan çiçeklerinden kaçınmak badem ağacının yanında sonra kiraz ağacı vardı elma ağaçları leylaklar ve wisteria, kaçınmak. aşk ilkesinin baharda çiçek açması görünüşüyle göz kamaştırıcı huylarında gizli yaprak büyümesi ile gelecek ayları süsleyen süsleme. nemli çimenlerde yürüdüm bazı qi qong hareketlerini çizdi kavanozları inceledi, lavabolar ve küvetler çiçekler ve çalılar nefes almıyor. Sonra , tahta sandalyede oturuyor dolaşmaya daldım yaşayan durgunlukta eller alkışlar anılar ortaya çıkıyor çapraz bahçelerimizden bu hayatımda tasarlamak Önümüzdeki günlerin perdesi, kozmosun kaynatma, babamız.
Nul n'est hostile quand monte le cri de la nuit mouvance ajustée au crêpe des fascinations. Se parent de mille feux le cœur des Anges et son échanson, l'Inaugural au temps de la moisson. Épuisés et vindicatifs le Sacré par la cheminée le Secret par la parole humaine Tous montèrent dire adieu à notre mère. S'épuisèrent devant pillage à ravaler en commissions occultes les ambiguïtés du massacre des animaux en leurs entrailles. Serions-nous de trop devant l'éclaircie de l'Être à céder notre place à la clarté de l’éther ?
S'échappa par delà la collinedivine et médisante Mélusinecette rencontre nuptiale évoquéepar un matin de méditante pensée. S'attardant au déploiement des originesau sens du sens que le berger paginele bouc du Parnasse à demi-nuafficha l'éternel oubli de l'être. Silencieuse flamme en bord de l'Analogueéphémère parolepromesse fidèle à son appelde l'intérieur le chemin fût gravi. En l'azur du destinpar la clarté naissantel'âme en pèlerinagebattait la campagne. Patrie des ondées murmuranteshavre de nos cœurs vagabondsles sépias de l'enfancedéposèrent la trouvaille. Grenaille disposée en éventailvous fûtes si nombreux à demander le corpsque s'enfla la rumeurd'une reconstruction prétendue humble. 418
Des mots de cliques et de claques signent le ciel d'ordures clinquantes. Les errances sont légitimées par les propagandes baveuses. Les attaques aériennes abreuvent la nuit du sifflement des bombes. Des tombes retournées fleurissent les fêlures de l'esprit. Il n'y a d'espoir que la petite main poétique clouée sur la porte des granges. Les insectes même se suicident sur les plages abandonnées. Sabahleyin le sol sera recouvert de fiel. Gesticulations entretenues d'êtres dénués d'amour. La mort est là, tenancière cuivrée des cymbales apocalyptiques. L'arbre dresse son squelette sur les plaines suffoquées.
Manon genç bir ay kadınıdır. Kimin ruhu ışık hızında gider O mutlu bir şekilde sınırsız Sans zihinsel yargılamadan Dünyayla olan ilişkisi doğanın bir gerçeğidir. Sa maturité artistique relève de la pure nécessitéNe yaşadığını nasıl hissettiğini anda Değerleri yapılanlara yabancı Onun Gerçeği o anın gerçeğidir Hareketle doğrudan temas halinde olan bir duyarlılık Sürekli bir akışta mantıksız O Temelde Adil İlkedir Kendini hayvandan çıkaracak olan insanın Tabloyu yöneten Manon değil Onun aracılığıyla yapılan resimdir.
( Manon VICHY'nin çalışması )
416
Elle peignait la nuitsur une toile blanchebâtissant son royaumed'invisibles touchesaux vertèbres de son arbre. Lentes et fluidesles coulures de l'espritproposaient leurs sucresrüyaların baş dönmesi entre l'air et le monde.Le vent se levala Bête vinten catimini sous la lanternedonner le mot de passeterreau pour un sol pur. Le mufle soyeux du bleu charrettefit trembler l'instantmarqué d'une flammeque l'œil au trait d'unionfît danser sous les étoiles. 415
Au plus fort des choses périssables le piano se fait trompette sur le frisé de ses cheveux regards croisés vers le visage aux rayons ailées. Soutenir le langage pareil au papillon de nuit coulent les notes vers la chambre des romances afin qu'il se souvienne. Les bras révélés sur cette robe noire traversent la Vie au canevas des fluttes agasses le chant soudain jaillit sur la table des tourments.
Ne nous dédaignons pas à l'ombre des tamaris si aveuglé de lumière je te blesse s'échappe le cri d'un lien pour renaître. 414
Haute horlogedes montées de sève, sur les dalles la marcherompt le souffle de la bête. Se recueillent les frèressous leurs capuches de bureprès du baptistère, refuge des chrismés. Suppliantes, les âmes volettententre les piliers de la nefabeilles bourdonnantes en crépusculela nuit bientôt de silence présente. Les ancêtres seront honorésle pain rompusur les dalles propitiatoiresdes mondes soupirants. A même le solvivante lumièreaccordée à celles des autreselle reste là quand rien ne reste. 413
