De ses lèvres elle hantait la mastication des intentions, Un souffle vint, De superficielles, ses dents reflétèrent, à l'entrée du temple, le péristyle des âmes blanches. Filèrent les sans noms de la haine, recroquevillés sous les antennes du frère en terre. Puissions-nous, passagers de l'oubli, racler nos derniers os, au rythme des mirlitons de l'enfance.
Le Grand Jeu raffermît notre passé, rassemblant les fresques de nos errances, passage obligé, où planter l'organe éruptif, hors la périphérie de nos illusions.
En creux de nuit la lune ourla la montagne, face sombre sous le réceptacle de nos attentes, et tout fût retourné.
Ჩრდილში, სიცხის ტალღაში ღიაა ამაღელვებელი აზრებისთვის გახსენით სიახლის ციებ-ცხელება გახსენით ნახირის ზარები გახსენით კვირა სადილისთვის გახსენით საოჯახო ფოტოგრაფიისთვის გააღე ხრაშუნა ჭიშკარი ღია კატის მეოვებისთვის.
Ჩრდილში სიცხის ტალღაში, იცის როგორ მომწიფდეს გახმობის გარეშე იცოდე როგორ მიიღო სიტყვა, რომელიც მოდის იცის როგორ უნდა მისცეს ხმა ვინც იქ არის იცოდეთ როგორ აავსოთ თვალები შუქით იცოდე როგორ გაიღიმო ვინც იღიმის იცოდე თითქმის გაიღიმე ვისაც არ ეღიმება იცის როგორ შეინახოს ძვირფასი გულში შეხვედრის.
Ჩრდილში, სიცხის ტალღაში, შეავსე კეთილგანწყობა ცოცხალთა დავარცხნა შეავსეთ მომენტის დაღლილობა სიესთით ყურადღებით შეავსეთ ბავშვის მოსვლა შეავსეთ კონფლიქტის ქარიშხალი თაფლით remplir à dessein la porte qui s'ouvre remplir de douceur l'écarlate d'une prise de risque remplir la gêne d'une brise légère.
Ჩრდილშისიცხის ტალღაში, remercier le verre d'eau de l'amitié remercier d'être entendu remercier la pomme qui craque sous la dent remercier d'avoir à gravir le quotidien remercier le petit matin qui nous sort du noir remercier le chant des insectes des champs remercier le temps qui passe.
Ჩრდილში სიცხის ტალღაში, amener l'enfant à l'écriture de son avenir amener la mère à la vigilance des siens amener le père à la proue du navire amener le vieillard vers l'odeur des foins coupés amener le ciel à s'ouvrir entre mur et feuillage amener un air de fête sur la pierre dure amener la vie en communion fraternelle.
Vituperating Splint შენი ხმის ჩვენი სიყვარულის ვარსკვლავი ტირილი სიხარულისგან აღმართზე ნაზი ფერდობზე ჩვენი გაქცევის.
შეშინებული ამდენი სინაზით ჯარისკაცმა იარაღი გადაატრიალა მოციმციმე არყის ქვეშ შემოდგომის ბურთის დაშვება მთვარის ჩასვლის გარეშე. სიარული იარეთ კლდის კიდეზე მოაგვარეთ ცოტა დახუჭე თვალები სპრეი იმდენად დაბალია ჰორიზონტზე საბოლოო გრძნობა.
დარეკეთ ბიდლს უთხარი, რომ ვკვდები ყვავილებსა და მოცვს შორის ვარსკვლავიანი ტილოების ქვეშ შესანიშნავი სარდაფით რომ ქარიშხალი განახლებულიყო მისი ხრაშუნა ვაგონი.
Pieds nussur la Landele bâton bien en mainla musette à l'épaulele bonnet recouvrant les oreillesderrière les vachesaller vers la cabanele chien aux troussesfaisant ce qu'il voulaitde taupinière en taupinièrepuis levant son museau terreuxles yeux demandeursvers l'attente infinie. A front renversése remettre du départ d'Orionaux délices du jourrespirer l'air du matinaller sentir l'herbe de rosée pigmentéeranger deux trois objetsse passer de l'eau sur le visageaccueillir la pensée. Et puis le sensau délire du sensen déliquescencedire quelque chosequi vaille la peinequi fasse connaissancedu sens dans la direction assuméedu sens hors sensationdu sens essentielde l'excuse et du désir. Pour bulle d'airéclatée à l'air libreclaquer l'arc-en-cielcontre l'écran blanc d'une salle sombrehors mystèresérier de près la justesse d'un sonsur l'autel sacrédes murmures sourdsentrer par la porte des cérémonies. De blanc vêtuau rai de lumière apparuêtre le passur la dalle de basaltele pas sans hâteque l'élévation d'un chanttransporte à la croisée des nuages. Joie, ressentie au cœur, contact du Réel. 354
Tu me viens tard le soir ô lune inassouvie femme de la contrée enfant des herbes folles vieillard familier dans le miroir sous la luciole des souvenirs. Lève les yeux proche de la torche au temple des attentes. Sois Sainte Femme arc-en-ciel des désirs.
Sois l'enfant assis sur la margelle du puits. Sois le vieillard oublieux aux futiles pensées.
Sois la mèche qui allume le feu d'être soi.
Sois l'oreiller aux mille grains de riz en l'accueil de ce qui vient en allégresse sage une pincée de sel sur les lèvres bras tendus vers l'étreinte lumière vacillante du jour à venir.
სახის ფარანი ვარდისფერ ლოყებამდე Sourire étoilé éclaire les entrailles მაქმანის სახე რძით დაასხით მგრძნობელობა მხრის წინააღმდეგ კატა კისერზე გიხვევს. უფოთლო ხე le rouge ronge les lèvres პატარა მშრალი ბირთვი რომ მზერა იპყრობს შეშლილი თმა მწიფე მუცლით წითური ქავილი საკურთხევლის წინ აცვიათ კარგი გოგოების ხმა გადაკიდებული გაუმჭვირვალე სათვალეები ჩახუტებით ქვიშაზე დაჩოქილი სახე ქვემოთ ტირილი იყოს ქვა ვარსკვლავური ძელი ცაში d'une gymnopédie.
Ჩემი ქალიშვილი ჩემი პატარა ჩემი მარადიული შვილი კარმინი უკან ჩემი მოცვის ბავშვი რომ დედის მუცლიდან გამოვძვერი. მერე ძმა მოვიდა. და დავტოვე ციხე სხვა კაცის სურვილით მხოლოდ გაფანტული კიდურების შენახვა რომლის სხეულიც აღვადგინე დაცემული ოსირისი რამდენიმე შაბათ-კვირა ბოდიში, რომ არ ვიცი შეინახეთ სითბო ბუხარში ჩემს უსარგებლო ხელებში წვრილი მტვერი que le vent porteსინანულის გრძელ დერეფანამდე. შემდეგ ბრინჯაოს კარები გაიღო ცივ კედლებზე სისხლიანი კვალი დაწინაურდი აღქმა მოციმციმე შუქები მეორე მხარეს მაღალ ტყეებს მიღმა de mes passions en déraison. მატარებელი თავისუფალ ზონაში შევიდა მუხრუჭები აკოცა ორთქლის ჭავლებიდაბურა საკეტის ფანჯრები. სიჩუმე ჩამოვარდა ყვავები ღრიალებდნენ des voix hurlaient. სადემარკაციო ხაზი გავიდა ვიცოდი, რომ ადრე არაფერი იქნებოდა. ზოგიერთი გაუგებარი ზრახვები ვერ უპასუხა თქვენს თხოვნებს უკან სახლში ბავშვური ხელწერა ვარდისფერ ქაღალდზე თვალთახედვის მიღმა მთის გზის გასწვრივ ჩემი უძილო ღამეების გაზიარება ვარსკვლავები და მთვარე მომარაგებულია ქურთუკებზე მიწებებული ძაღლი უკანმოუხედავად წავედი. სამფეროვანი ლენტი გადაკვეთა რბოლა დასრულდა მოხეტიალეთა ლაბირინთში დედა დედამიწა უნდა მეპოვა ურევს გადამუშავებისთვის მზა ატომებს. ავდგები ჰაერი მაგარი იქნება გული გაუსკდება ნაბიჯები იქნება დაჭერილი აღმოცენებული კომპანიონის მოსაძებნად მემორიალური მოწოდება შეკვეთაზე ჩემი მეგობარი ორმაგი ყვავილების გვირგვინს მაწვდის ჩემი ქალიშვილი მანდორლაში ჩემი პატარა ჩემი მარადიული შვილიma bleuetteრომ დედის მუცლიდან შევკრიბე სიხარულის დღე. 351
ზარის რქებს თავხედურ ჭიშკართან გადაყრილი კენჭები მთა ყინავს სიტყვას.
თანაბარი მანძილი ემბრაზურებისგან გაზომეთ ბიძგი და ზომის დარტყმები ჩრდილის მოსვლის გარეშე. შენს ტანსაცმელზე სისხლია გამკაცრებული მაქმანები იძულებით მსვლელობას გააკეთებს. აწიე მთვარე კლანჭებზე საზღვაო ქარვა. შენი ნაბიჯები მიჰყვება გზის პირას პატარა კენჭები unscrew ფიქრები ჩანთიდან გამოდის.
დაიკბინე მუხრუჭები იყოს მოღრუბლული ხაფანგების საყრდენი იყავი მაღალი წვიმის დროს. ინებეთ და მოდი ჩემთან ნედლი პრერიების კალუნუმი წართმევას სთავაზობს.
