ਉਮਰ ਬਿੰਦੂ  
 ਜੋ ਯਾਦਾਂ ਦਾ ਮਾਲਕ ਹੈ   
 ਸਾਨੂੰ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰਨ ਲਈ   
 ਅਰਥਪੂਰਨ ਕਾਰਵਾਈਆਂ   
 ਰਸਮੀ ਵੀ,   
 ਜ਼ਾਹਰ ਤਸਵੀਰਾਂ   
 ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਨਾਲ   
 ਸਰੀਰ ਅਤੇ ਆਤਮਾ ਦਾ   
 ਪੱਖਪਾਤੀ. 
    
 ਵਿਆਹ ਦੀ ਸਿਲਾਈ   
 porous ਕਿਲ੍ਹਾ   
 ਆਮ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਹੋਇਆ   
 ਧਮਕੀ ਵਿੱਚ   
 ਅਸਲ ਖ਼ਤਰੇ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ   
 ਟੁੱਟਣ ਦੇ ਡਰ ਲਈ   
 ਸ਼ਕਲ ਜਵਾਨ ਅਤੇ ਮੁਸਕਰਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਵਿਆਹ ਕਰੋ   
 ਸੰਪੂਰਨ ਇਕਾਂਤ ਵਿੱਚ   
 sans que visage surgisse.   

   
  514

 ਉਮਰ ਬਿੰਦੂ  
 ਜੋ ਯਾਦਾਂ ਦਾ ਮਾਲਕ ਹੈ   
 ਸਾਨੂੰ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰਨ ਲਈ   
 ਅਰਥਪੂਰਨ ਕਾਰਵਾਈਆਂ   
 ਰਸਮੀ ਵੀ,   
 ਜ਼ਾਹਰ ਤਸਵੀਰਾਂ   
 ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਨਾਲ   
 ਸਰੀਰ ਅਤੇ ਆਤਮਾ ਦਾ   
 ਪੱਖਪਾਤੀ.  
   
 ਵਿਆਹ ਦੀ ਸਿਲਾਈ   
 porous ਕਿਲ੍ਹਾ   
 ਆਮ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਹੋਇਆ   
 ਧਮਕੀ ਵਿੱਚ   
 ਅਸਲ ਖ਼ਤਰੇ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ   
 ਟੁੱਟਣ ਦੇ ਡਰ ਲਈ   
 ਸ਼ਕਲ ਜਵਾਨ ਅਤੇ ਮੁਸਕਰਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਵਿਆਹ ਕਰੋ   
 ਸੰਪੂਰਨ ਇਕਾਂਤ ਵਿੱਚ   
 ਬਿਨਾਂ ਚਿਹਰਾ ਦਿਖਾਏ.    

  
  515

   D'une patte réjouie   
 en élégante compagnie   
 elle avançait sur le chemin montant   
 de sable et de graviers grinçants. 
      
 Il fallait passer par là   
 sans se couvrir de faux-fuyants   
 d'adorables rouflaquettes   
 de queues de pie   
 d'enflures démonstratives   
 ni de bastonnades à l'égard de l'ego.  
    
 ਮੈਂ ਹਾਂ   
 donc j'avance   
 sans que le reflet ne m'étrangle   
 j'organise le camp de base   
 j'équarris les angles de la permissivité   
 je crée.  
    
 Pas de mentalisme   
 l'action livre ses horizons   
 l'œuvre éclot   
 la confiance est là   
 pleine de coquelicots   
 en corbeille pleine   
 d'une réciprocité l'autre   
 aux confins d'une réalité ordinaire et non-ordinaire.  
  
 
  511

   Sur le pont les trains passent   
 vibrants et colorés   
 grappes de souvenirs   
 à la gorge arrachées   
 orgueil remisé   
 l'air vibre du rauque des crapauds   
 les chapeaux tombent   
 les cheveux se dressent   
 un bouquet de fleurs des champs   
 une senteur de foin   
 une éclaircie entre nuages   
 le temps est en plein emploi de lumière.     
 
 Frappe de la mailloche   
 le cuir du tambour   
 le son court   
 ridules de la rivière   
 les cloches à la volée   
 entrent au temple   
 les officiants de l'acte   
 gravissent le mont des muses   
 sous le chant psalmodié  
 des guerriers de l'oubli.  

    
  512

  


 Pas à pas,   
 de voyage en voyage,   
 en l'arène d'un cirque   
 où la roue tourne    
 la rumeur soulève les rideaux de velours.   
  
 Entrée colorée,   
 barnum bruyant,   
 poussière soulevée   
 du cortège animal   
 les passions de l'âme   
 élevées aux pinacles des temples   
 démantèlent   
 la lente construction de la raison.  
      
 De sang et de couleurs,   
 les cris furieux des Erinyes   
 ont détruit les paysages de l'enfance ;  
 les lèvres d'argile des sources    
 ont fait place   
 aux buses de ciment,   
 la pierre des protections a été arrachée,   
 les haies ont été abattues,   
 les fossés comblés,   
 le renard argenté   
 ne trouvera plus le centre des offices, 
 un vent mauvais rabat les grumeaux de terre   
 vers les terrasses de pierres sèches,   
 un vieux frêne murmure ses dernières dispositions.     

 La nuit roucoule,   
 pigeons de l'âme   
 en surplomb   
 des manquements à l'humaine condition ;  
 les mensonges populistes   
 remplacent le chant des poètes,   
 les chenilles des engins de guerre   
 suivent les souliers ferrés des poilus,   
 le ciel s'assombrit,   
 même les arbres sculptés par le vent d'ouest   
 se sont couchés sous la tempête. 
    
 L'air est fétide,   
 contre le mur des lamentations   
 les papiers de l'envie   
 froissés et forcés   
 aux jointures des pierres   
 couvertes de lichens   
 deviennent chairs pantelantes   
 d'un tsimtsoum aléatoire.   
   
 Les mains décharnées,   
 hors des poches à l'avenant   
 écorchent l'oubli ;   
 les yeux révulsés   
 clipsent les valeurs de l'esprit,   
 crème sulfureuse   
 maquillée d'un sourire de clown,  
 nos errances dernières sont à portée des crocs.  
   
 La fureur fait place   
 à la nuit,   
 au silence,   
 enlaidie par les passions de l'âme   
 des combats et des haines ;   
 pommelée par la levée   
 des moissons nouvelles,      
 annonciatrices des renaissances à venir.  
    
 Il n'est d'herbes officinales   
 que celles du printemps,   
 herbes collégiales    
 du baiser des amants    
 dispersés    
 en quête du grand chambardement,   
 un quignon de pain   
 en fond de sac,  
 l'eau dans le creux de la main. 
    
 Nous entendrons le son des ricochets,    
 cailloux jetés sur la rivière,   
 à portée des demandeurs d'asile,   
 en sortie d'exil.  
   
  513    
 
 
 
 
 
 

   Au profond du lac   
 le noir   
 l'intime   
 l'appel du mystère.      

 Habituée des berges   
 la roseraie   
 clapote d'aise   
 résistant d'aller plus avant   
 au large des sources   
 ਕਿ ਹਵਾ ਵਗਦੀ ਹੈ   
 étrangement libre   
 devant la bête   
 aux lampées déraisonnables   
 creusant   
 mandibules sèches   
 la cupule où broyer nos émotions.  

    
  510

   ਸੱਜੇ ਤੋਂ ਖੱਬੇ   
 ਅੱਖ ਪੂੰਝਣ ਵਾਲਾ   
 ਦਿੱਖ ਨੂੰ ਅਦਿੱਖ ਤੋਂ ਵੱਖ ਕਰਦਾ ਹੈ   
 ਅਸਮਾਨ ਦੇ ਰੋਮਾਂਚ ਦੇ ਹੇਠਾਂ.  
    
 ਮੋਟੇ ਬੱਦਲ ਵਿਰਾਮ ਚਿੰਨ੍ਹ ਲਗਾਉਂਦੇ ਹਨ   
 ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਮੋਟੀ ਮੁਸਕਰਾਹਟਾਂ ਦਾ   
 ਘੰਟੀਆਂ ਦਾ ਵਿਚਾਰ   
 ਕਿ ਗੂੰਜ ਵਿੰਨ੍ਹਦੀ ਹੈ.    
  
 ਦਸਤਾਰ ਸਜਾ ਕੇ   
 ਝੀਲ ਦੇ ਸੁਗੰਧ   
 ਸੱਚਾ ਮੌਕਾ   
 ਸਾਡੇ ਮੂਲ ਦੇ.  

    
  509

     ਸਿਰ ਨੂੰ ਕੱਟੋ   
 ਉਸਦੀਆਂ ਅੱਗ ਦੀਆਂ ਬੱਤੀ ਦੀਆਂ ਵੱਡੀਆਂ ਅੱਖਾਂ   
 ਟਰਮੀਨਲ ਤੀਰਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਮੁੱਖ   
 ਉਸ ਨੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ   
 ਇਨ੍ਹਾਂ ਉੱਚੀਆਂ ਥਾਵਾਂ 'ਤੇ ਜੋ ਹਵਾ ਬਣਦੇ ਹਨ   
 ਉਸ ਦੇ ਉੱਨੀ mittens ਦੇ.   

   
  506

   Musique de papier froissé   
 sur l'étang ridé   
 entre l'archange et le murex   
 purpurine strangulation   
 aux cloches du dimanche   
 sans admonestation   
 les pissenlits plein le sac   
 en allant contre la berge   
 elle roulait sa pierre.      
 Un oiseau passa   
 échancrant d'un sourire   
 le sourcil des nuages.   


  507

   ਬ੍ਰਾਇਓਨ ਬਿਸਟਰੋ ਵਿਖੇ   
 ਕੋਈ ਹੋਰ ਬੱਟ ਹਨ   
 ਸਿਰਫ਼ ਕਿਤਾਬਾਂ   
 ਅਤੇ ਸੇਜ਼ਲੀਅਰ ਜੜੀ-ਬੂਟੀਆਂ ਦੇ ਪਕਵਾਨ.  
    
 ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਹਨੇਰਾ ਹੈ   
 ਔਕੜਾਂ ਅਤੇ ਸਿਰਿਆਂ ਦਾ ਖਾਕਾ   
 ਰੋਸ਼ਨੀ ਨੂੰ ਅੰਦਰ ਆਉਣ ਦਿਓ   
 ਨੀਵੀਆਂ ਖਿੜਕੀਆਂ ਰਾਹੀਂ.   
   
 ਬਾਹਰ   
 ਨੈੱਟਲ ਅਤੇ ਹੌਗਵੀਡ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ   
 ਪੈਡਲ ਟੇਬਲ   
 ਸ਼ਰਾਬ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦਾ ਹੈ.   

   
  508