Effraction faite   
de la main à la main   
" juste un petit sou Madame "   
pour me permettre de mener à terme   
le bien fondé de mon être.      
 
Fût-ce l'échec   
de ces maigres paroles   
un enténèbrement de la chose à écrire   
une adresse à mon père   
je sais que cela craque.      
 
Les chevaux de la pensée   
n'ont rien à faire d'un singe   
parvenu en ces années sauvages   
à se passer des jambes   
quand se cabre la souffrance.      
 
Tout est relié   
même le galero me tient de vêture   
moi le cardinal des offices   
décroché du prétoire   
telle icône désaccordée.      
 
Incinérer les allumettes   
est une réalité soufrée   
à réduire les livres en cendres   
d'une sainteté l'autre   
un verre de vin à la main.      
 
Les titres sont mes insultes amoureuses   
à se balancer le soir en été   
pour un  duel organisé   
dans les fossés de Vincennes   
sous les nénuphars du silence.      
 
Entre l'os et la peau   
il y a le vertige du regard   
à ne plus saisir la femme de papier   
là, assise sur le siège vert   
avec du sang par terre.    
 
( Le singe au siège vert -  œuvre de Sylvain GERARD  )

1108

L'outre mer   
au lavabo dédié   
pustule caoutchoutée   
en bord de bar   
disposé à marée basse   
contre le zinc   
à se mirer   
près du tabouret de l'enfance   
disposant un Gauguin tahitien   
advenu   
coquille nue   
sur le vieil océan     
à vaquer   
bras levés   
vers l'apôtre des afflictions   
martin pêcheur   
des aventures triées sur le bâbord   
à signaler dans la brume poisseuse   
le bruissement de l'eau    
contre les flancs du vaisseau.      
 
Je t'attends   
près de la table   
je t'entends   
par les coursives désertes   
chanter une contine   
pendant que mère-grand   
dans son médaillon   
ressasse lèvres pincées   
l'amour des livres   
empilés au bord du lit   
sans que claquement de langue vienne troubler   
les espaces s'emboîtant tel logos 
dans le glacis des événements.      
 
Au loin la ville   
de La Rochelle à New-York   
tout doux mon fils   
nous y arriverons   
et franchirons les ors de l'absolu   
à piqueter de particules lumineuses   
la caravane des brumes   
mouettes perdues dans un ciel étrange   
alors que jaillissaient les notes graves   
du sans souci sans lieu sans projet   
jusqu'au rien.      
 
L'air en sa liqueur bleutée   
rejoignait le barbouillé du comptoir   
pour se hisser   
à hauteur du hublot   
à voler de crête en crête   
de mot en mot   
le sourire sous le casque fleuri   
en méridienne de notre cap   
un cran par dessus    
à saisir par le col   
le vide écran de nos nuits    
puis franchir les écluses bruissantes   
quant force était de se dresser   
un trait au dessus de la flottaison   
dans l'ardeur de l'écriture.      
 
Garde toi mon fils   
de l'écume des jours   
tout autour disposée   
sur nos têtes couronnées.      
 
Il se pourrait   
qu'en terre nous soyons    
le babil bienheureux   
de la vie incessante.      
 
Même éphémère   
le poinçon du nouveau-né   
contrariant en ses principes   
nos pensées impensées   
évaluera notre trait de côte   
le long des golfes sages   
marcheurs infatigables    
de notre distraction à être   
semence de l'oubli   
ultime ricanement   
avant le petit tas tout gris   
de nos jours accomplis.      
 
( Le médaillon - fusain de Sylvain GERARD )

1107
 

De pâles lueurs   
dardaient en la demeure   
quelques langues d'amour   
à même d'élever   
sous le tamis des rêves   
la prière éternelle    
des corps enlacés.      

Ce bel ange   
indolent de la beauté du monde   
penché sur mon épaule   
palmes à la main   
échancrait à petits coups tout doux   
et ma bouche errante   
et mon cœur de douleurs ceint.      

Souvenez-vous    
grâce souveraine   
de l'ardent délateur   
des usines en mosquées   
brisant les usages   
pour que phrases se suivent  
telle salve d'avenir. 
  
Suivre le chemin   
corrige le dédain d'être seul    
le sang marquant chaque pierre   
de l'haleine haletante du crieur   
prompt en sa voix publique   
d'érafler par la ville encore endormie   
le pas des dames matines.       

 
1106

 

Dans l'instant   
je rougis de ta venue   
et ne puis toucher ta main   
de mon souffle   
en épanouissement   
de la riante promesse   
de pouvoir te faire renaître.      
 
Il y eut cet accroc   
des hommages répétés   
à la porte des temples   
alors que je quémandais   
les caresses naissantes   
d'un soleil virginal   
arrosé de rosé.      
 
À même l'argile prégnante   
je rompis le cercle des sphaignes   
pour d'un arc murmuré   
écarter les lèvres aimées   
de cette mort entretenue   
baignant la mélancolique nuit   
 d'étranges chevelures.      

N'y pouvant mais   
gonfler ses narines   
et prendre ailes de colombes   
font que le cœur palpite   
en fierté d'entretenir   
le souvenir des floraisons   
à même un doux baiser.      
 
 
1105

ਇੱਕ, ਨਰਕ ਦੇ ਮੈਦਾਨ
ਜੋ ਨੌਜਵਾਨ ਨਫ਼ਰਤ ਕਰਦਾ ਹੈ
ਸਾਹਮਣੇ ਖੋਲ੍ਹੋ
ਢਿੱਡ
ਮੈਨੂੰ ਬਿਹਤਰ ਦੇਖਣ ਲਈ.      
 
Septembre au sceptre doré   
annonce fermeture de la maison   
quand passe soleil au firmament   
de la journée   
ma belle boulangère.       
 
ਗੁਪਤ ਸਨ
ਸ਼ੈਡੋ ਪ੍ਰਗਟਾਵੇ
ਕੁਝ ਵੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਨਰਮ ਹੋਣ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਰੋਕਦਾ
ਗੁਲਾਬ ਦੇ ਗੀਤਾਂ ਦੁਆਰਾ
ਹੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਦਾ ਫਲ.      
 
ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਪਿਆਰ ਕੀਤਾ
ਜਦੋਂ ਸਵੇਰ ਚਮਕਦੀ ਹੈ
ਮੈਂ ਉਸ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਦੇਖਿਆ
ਭਰ ਵਿੱਚ ਲੇਟ
ਉਸਦਾ ਬੀਜ ਵਾਲਾ ਸਰੀਰ.      
 
Roulez à cœur perdu   
par les sentes ombrées   
nos âmes empenaillées   
qui devant l'âtre   
soufflent la romance.      
 
ਦੋਹਾਂ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ
ਅੱਗ 'ਤੇ cheeks
ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਅਪੂਰਣ ਸ਼ਬਦ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਲਿਆ
ਸ਼ਰਾਬੀ ਹੋਣ ਲਈ, à se défier   
avant d'éclore le lendemain.      
 
ਕੱਚੇ ਕਾਗਜ਼ ਦਾ ਬਿੰਦੂ
cornucopia 'ਤੇ
ਗੁਪਤ ਚੈਂਬਰਾਂ ਰਾਹੀਂ
ਹਵਾ ਦਾ ਇੱਕ ਚੱਕਰ ਉਡਾ ਦਿੱਤਾ
ਮਨ ਦੇ ਟਪਕਣ ਦਾ ਭਰੂਣ.      
 
Ployons la baguette du sourcier   
par dessus la rime gonflée   
stance odorante des rires infernaux   
saisie sans linceul   
la joie fuyant la peine.      
 
Du pic épeiche de la forêt   
perché sans arrogance   
le menhir arguait l'accomplissement   
de tant d'années à soulever encore   
au passage des korrigans.      
 
 
1104
 

Écrire n'est pas d'éradiquer   
d'une plume grasse   
la virginité de la page.
   
ਮਾਰਗ ਇਸ ਕੀਮਤ 'ਤੇ ਹੈ.      
 
ਚਲਾਕ 'ਤੇ ਦੇਖੋ
ਸਮੇਂ ਦੇ ਬੀਤਣ
ਕਾਰਨ ਦੇ ਇੱਕ ਢੇਰ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਦਾ ਹੈ
ਅਤੇ ਲੱਭੀ ਲਾਸ਼.      
 
ਇਹ ਵੀ ਲੱਗਦਾ ਹੈ
ਹੋਰ ਇੱਥੇ
ਉਥੇ ਖੜ੍ਹੇ ਹੋਣ ਲਈ
ਬੈਨਿਸਟਰ ਦੀ ਨੋਬ 'ਤੇ ਟੰਗਿਆ.      
 
ਸਭ ਕੁਝ ਸ਼ੁੱਧ ਹੈ.
  
ਉਸਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ
ਥੱਕੇ ਹੋਏ ਜਾਨਵਰ ਦਾ ਖੜਕਾ ਉੱਠਦਾ ਹੈ.
    
" ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦੱਸੋ ਕਿ ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਾਰ ਰਹੇ ਹਾਂ ".      
 
Se tenir à l'écart   
en contrebas de l'octroi   
rend la chose facile   
telle tâche de sang du temps des cerises.      
 
ਆਓ ਚੁੱਪ ਵਿੱਚ ਰਹੀਏ
ਫੋਰਕ 'ਤੇ.
   
ਆਓ ਗੁਪਤ ਪਰਦੇ ਦੀ ਖੋਜ ਕਰੀਏ
ਅਯੋਗ.      
 
ਵਸਿਸਟਾਂ ਨੂੰ ਚੁੱਕਣ ਲਈ
ਸੂਰਜ ਡੁੱਬਣ ਵਾਲੇ ਪਾਸੇ
ਦਿਖਾਈ ਦੇਣ ਲਈ ਬੇਨਕਾਬ ਕਰੋ
ਛੱਤ ਦੇ ਸਥਾਨ 'ਤੇ ਰਸਤਾ.      
 
ਦੁਖੀ ਹੋਈ ਆਤਮਾ
ਬਲਵਰਕ ਨੂੰ ਖੜ੍ਹਾ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਦੇਰੀ
ਮੂਰਖ ਲਿਖਤ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ.      
 
ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਕਰੋ
ਉਲਟ ਸੂਰਜ ਦਾ ਬੱਚਾ
ਜਿਸਦਾ ਅਸਪਸ਼ਟ ਸਿਲੂਏਟ
ਕਾਰਨ ਦਫ਼ਨਾਉਣ.      
 
 
1103

ਲਿਖਣਾ ਜਾਣਾ ਹੈ
ਜਿੱਥੇ ਦਿਸਦਾ ਰੁਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.    
 
ਲਿਖਣ ਲਈ
ਇਹ ਪੈਕ ਹੈ
ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਅਸੀਂ ਕਿੱਥੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਾਂ.       
 
ਇਹ ਹੋਣਾ ਹੈ
ਮਹਾਨ ਸੁੱਕੇ ਪੱਥਰ ਦੀ ਕੰਧ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ
vipers ਦੀ ਖੂੰਹ
ਅਤੇ ਮਿਸ਼ਰਤ ਖਜ਼ਾਨੇ.     
 
ਬੰਦਰਗਾਹ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚਣਾ ਹੈ
ਭਟਕਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ
ਕਿਨਾਰੇ ਤੋਂ ਕਿਨਾਰੇ ਤੱਕ
ਤੂਫਾਨਾਂ ਤੋਂ ਦੂਰ
ਅਤੇ ਹੋਰ ਸਮਰੱਥਾਵਾਂ.      
 
ਇਹ ਉੱਥੇ ਹੋਣਾ ਨਹੀਂ ਹੈ
ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਡੀ ਉਮੀਦ ਕਰਦੇ ਹਾਂ
ਸੀਮ 'ਤੇ ਉਂਗਲੀ
ਹੌਲੀ ਖੜਾ
ਰਿਫਲਕਸ ਦੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਦੇ ਬਾਹਰ.      
 
ਰਹਿਣ ਲਈ ਹੈ
ਹਲਕੇ ਤੌਰ 'ਤੇ
ਉਸ ਦੇ ਦਿਲ 'ਤੇ ਝੁਕਣਾ.      
 
ਤੁਸੀਂ ਬਹੁਤ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੋ
ਤੁਹਾਨੂੰ ਮੁਹੱਈਆ ਕਰੇਗਾ
ਉੱਚਾਈ ਲਈ ਤੁਹਾਡੀ ਲੋੜ ਲਈ,   
ਇਸ ਸਪੇਸ
ਜਿੱਥੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਵਾਧੇ ਦਾ ਸਾਹ ਲੈਣਾ ਹੈ
ਮਨ ਦੇ ਸੂਰਜ ਵਿੱਚ.      
 
ਲਿਖਣ ਲਈ
ਇਹ ਹੁਣ ਉੱਥੇ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ ਹੈ.      
 
ਲਿਖਣ ਲਈ
ਇਹ ਇੱਕ ਕਾਰ੍ਕ ਹੋਣਾ ਹੈ
ਗੁੱਸੇ ਦੇ ਸਮੁੰਦਰ 'ਤੇ
ਆਪਣੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਉਂਗਲਾਂ ਨਾਲ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਲਈ
ਕੂੜੇ ਦੇ ਚੀਰ
ਚੇਤਾਵਨੀ ਦੇ ਚਿੰਨ੍ਹ
ਆਤਮਾ ਦੀ ਨਿਰਵਿਘਨਤਾ.      
 
ਲਿਖਣ ਲਈ
ਇਹ ਵੀ ਹੈ,
ਸਿਰਫ,   
ਉਸ ਦੇ ਘਰ ਦੀ ਦਹਿਲੀਜ਼ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰਨ ਲਈ
ਕੁਝ ਵੀ ਲਈ.      
 
ਲਿਖਣ ਲਈ
ਉਹ ਹੈ ਜੋ ਅਸੀਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਲੱਭ ਲਿਆ ਹੈ,    
ਸਧਾਰਨ ਪਿੰਡ ਦਾ ਬੇਵਕੂਫ
ਰੋਸ਼ਨੀ ਦੇ ਫੋਟੌਨਾਂ ਦੀ ਖੋਜ ਵਿੱਚ.      
 
1102

ਕੁਝ ਵੀ ਹੈਰਾਨ ਹਨ
ਕਵਿਤਾ ਦੇ ਰੇਸ਼ੇ
ਜਦੋਂ ਵਾਢੀ ਦਾ ਸਮਾਂ ਆਉਂਦਾ ਹੈ.      
 
ਸਲੇਟੀ ਦੀਵੇ ਦੀ ਰੋਸ਼ਨੀ ਦੁਆਰਾ
ਉਹ ਫੈਸ਼ਨੇਬਲ ਹੈ
ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕੱਟਣ ਲਈ.      
 
ਕੋਮਲ ਪੱਤੇ
ਆਤਮਾ ਦੀ ਇੱਕ ਚੱਕਰ ਦੀ ਪੂਰਤੀ ਵਿੱਚ
ਪਰਿਪੇਖ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ.      
 
ਦੇਰ ਹੋਣ ਲਈ ਮਾਫ਼ ਕਰਨਾ
ਲਹਿਰਾਂ ਤਰੱਕੀ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ
ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਛੋਟੇ swigs ਵਿੱਚ.      
 
ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਖੋਖਲਾ
ਦਿਲ ਦੇ ਟੁੱਟਣ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ
ਚੱਟਾਨਾਂ ਰੋ ਰਹੀਆਂ ਹਨ.      
 
ਸਿਰਫ ਸਮੁੰਦਰ ਨੂੰ ਸੁਣਨ ਲਈ
ਹੱਥ ਕੱਪੜੇ ਨੂੰ ਹੁੱਕ
ਹੈਮ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ.      
 
ਕਾਰਨ ਦਾ ਲਾਲ ਸਿਰ
ਉਸਨੇ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਔਰਤ ਨੂੰ ਆਗਿਆ ਦਿੱਤੀ
ਪੱਕੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ.      
 
ਪਤਲੀਆਂ ਉਂਗਲਾਂ
ਸਕੇਲ ਵੰਡੋ
ਪਾਗਲ ਪਿਆਰ ਦੇ ਇਸ਼ਾਰੇ ਨਾਲ.      
 
Fleurs et eau
sommes en haut du promontoire   
une volée de passereaux.     
 
 
1101

ਦਿਨ ਮੈ ਲਿਖਣਾ
ਮੈਂ ਹਿੱਸਾ ਲੈਂਦਾ ਹਾਂ
ਮੈਨੂੰ preempt.      
 
Le soir je lis   
Manière de voir en lettres bleues   
L'histoire des origines.   
 
ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ rehash ਛੱਡ ਕੇ
ਮੈਂ ਗਹਿਨਾ ਖੋਲ੍ਹਦਾ ਹਾਂ
ਪਿਛਲੇ ਤੱਥ.      
 
ਸਮੇਂ ਦੀਆਂ ਝਾੜੀਆਂ ਵਿੱਚ
ਪ੍ਰਭਾਵ ਝਟਕੇ
ਪਵਿੱਤਰ ਛਾਪ ਦੇ ਨਾਲ ਫਰੈਂਕਿਸ਼ ਜਾਨਵਰ.      
 
ਇੱਕ chiaroscuro sfumato ਵਿੱਚ
ਮੇਨਹੀਰ ਖੜ੍ਹਾ ਹੈ
ਕੀ ਸੱਚ ਹੋਵੇਗਾ.          
 
ਕੰਨ ਦੇ ਅੰਦਰ
ਸਵੈ - ਨਿਯੰਤਰਨ
ਦਰਦ ਨੂੰ ਢੱਕੋ.      
 
ਹਵਾ ਹੁਣ
ਚੈਰੀ ਦੇ ਰੁੱਖ ਨੂੰ ਕੰਬਣੀ ਨਹੀਂ ਬਣਾ ਸਕਦਾ
ਯਾਦਾਂ ਆਉਣ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ.      
 
ਬੱਚੇ ਅਤੇ ਮਾਪੇ
ਕੋਰੜੇ ਨੂੰ ਤੋੜੋ
ਨਿਪਟਾਰਾ ਕਰਨ ਲਈ ਖਾਤੇ.      
 
ਦੇਜਾ ਵੂ
ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਸੁਣਿਆ ਹੈ
ਅਤੇ ਇਹ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਕੱਲ੍ਹ ਹੈ.      
 
ਹੋਰ ਕਿਤੇ ਹੋਰ ਨਹੀਂ ਹੈ
ਸੁੰਦਰਤਾ ਦੇ hangers 'ਤੇ
ਨਰਮ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਲਟਕਾਓ.   
 
ਪੱਤੇ ਡਿੱਗ ਸਕਦੇ ਹਨ
ਹਰ ਸਾਲ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹੋਰ ਨਹੀਂ ਸੁਣਦਾ
ਕਈ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਦੁਆਰਾਂ ਵਾਲੇ ਮੇਰੇ ਘਰ ਤੋਂ.      
 
ਢੱਕੇ ਹੋਏ ਰਸਤੇ
ਮਰੇ ਨੂੰ ਕਵਰ ਕਰੋ
ਹੋਰ ਧੰਨਵਾਦ ਲਈ.     
 
ਇੱਥੇ ਅਤੇ ਉੱਥੇ ਰਹੋ
ਸਮਝ ਦਾ ਖੰਡਨ
ਸੰਮੇਲਨ ਦੀ ਉਲੰਘਣਾ ਵਿੱਚ.      
 
ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਉਜਾੜਨਾ
ਭਵਿੱਖ ਨੂੰ ਆਕਾਰ ਦਿਓ
ਜੋ ਹੋਵੇਗਾ ਉਸ ਵੱਲ.         
 
ਸੂਚੀਆਂ ਤੋਂ ਦੂਰ ਅਤੇ ਹੋਰ ਸਾਹਮਣੇ ਆਏ
ਮੈਂ ਚਿੱਟੇ ਪਲੂਮ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕੀਤਾ
ਤਰਕ ਦੀਆਂ ਸ਼ਾਖਾਵਾਂ.      
 
De chemin   
Point   
Juste les formes de l'illusion.      
 
ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰੋ
ਬਿਨਾਂ ਲਾਈਨਿੰਗ ਦੇ
ਦਰਸ਼ਨ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼.     
 
ਉਲੰਘਣ ਦੀ ਰਾਹੀਂ
ਮੈਂ ਸਿਗਰਟ ਪੀਂਦਿਆਂ ਦੇਖਿਆ
ਪਹਿਲੀ ਅੱਗ.      
 
ਕਿਸਮਤ ਦੇ ਛੋਟੇ ਹੱਥ
ਸਵੇਰ ਦੀ ਨਰਮ ਚਮੜੀ ਨੂੰ
ਮੈਂ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਆਤਮਾ ਆਵੇ. 
 
ਜੇ ਮੈਂ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਲੰਗੜਾ
ਇਹ ਡਰ ਅਤੇ ਹੈਰਾਨੀ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹੈ
ਆਮ ਵਾਕਾਂ ਨੂੰ ਤੋੜਨ ਲਈ.     
 
ਇਸ ਲਈ ਸਭ ਕੁਝ ਖੋਹ ਲਿਆ
ਅਸੀਂ ਦਿਆਲੂ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਾਂ
ਜਿੱਥੇ ਅਸੀਂ ਜਾ ਰਹੇ ਹਾਂ.  
 
1100

ਕਿਨਾਰੇ 'ਤੇ
ਪਾਣੀ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ 'ਤੇ
ਬੱਦਲ ਛਾਏ ਹੋਏ ਹਨ
ਦੇਰ ਰਾਤ ਤੱਕ.      
 
ਸਮੁੰਦਰ ਵਧ ਰਿਹਾ ਹੈ
ਐਲਗੀ ਅਤੇ ਪਲਾਸਟਿਕ ਲਿਆਉਣਾ
ਰੌਲੇ-ਰੱਪੇ ਵਾਲੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਬੀਚ 'ਤੇ
ਮਾਪਿਆਂ ਨੂੰ ਝਿੜਕਣ ਦਿਓ.      
 
Fruits de mer et crêpes sarrasines   
En fond des luette    
Signent d'un cidre brut   
Le bulletin de bonne conduite.      
 
ਜੂਨੀਪਰ ਅਤੇ ਸੇਬ ਦਾ ਸੁਮੇਲ
ਆਦਮ ਅਤੇ ਹੱਵਾਹ
ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਇੱਕਠ ਨੂੰ ਇਕੱਠਾ ਕਰੋ
ਗਿੰਗੁਏਟ ਦੀ ਮਾਲਾ ਹੇਠ.      
 
ਇਕੱਠੇ
ਪਹਾੜ ਸੁਆਹ ਦੇ ਕੱਟਣ ਵਿੱਚ
ਸੂਰਜ ਡੁੱਬਦਾ ਹੈ
ਉਸਦੀਆਂ ਲਾਲ ਅਤੇ ਪੀਲੀਆਂ ਉਂਗਲਾਂ ਸਜੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਸਨ.       
 
ਮੁਹਾਰਾ ਉੱਪਰ ਜਾਣਾ
ਨੀਲੇ ਸੀਪ ਵਾਲਾ ਸਕੇਲਰ
ਉਸ ਦੇ ਐਤਵਾਰ ਪੈਡਲ 'ਤੇ
ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਦੇ ਝੰਡੇ ਲਹਿਰਾਓ.      
 
ਇੱਕ ਟਰੇਨ ਲੰਘਦੀ ਹੈ
ਉੱਤਰੀ ਪੁਲ 'ਤੇ   
ਉੱਥੇ ਇੱਕ ਗੇਂਦ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ
ਜ਼ਿੱਦੀ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਯਾਦ ਵਿੱਚ.      
 
1099