AccepterCes choses de la vie qui font que l'on est mécontent, blessé, en colèreces choses de la vie qui ont été et qui sontდა მაინცtoute situation doit être acceptéecomme elle vientquelle qu'elle soitc'est comme çac'est ainsi, maintenantvoilà ce qui est arrivé .Après le juste temps pour le ressentine pas rester dans l'atermoiementaprès l'acceptation il y a la réflexion puis l'action.Accepter n'est pas fuir la situationc'est la regarder en facela nommerla comprendrediscerneren avoir connaissance parfaiteen la confrontant à ce qui importe vraiment pour soi.La joiece calmecet état où la tristesse et le malheur ne peuvent nous attaquerce cadeau à se faire et à faire à l'autrel'ultime présence à soil'accord musical parfait de l'orgueen son for intérieur.125
Quoi que vous fassiezêtre làen attentede ce qui viendra pour fendre l'armureou ne viendra pasimporte peu puisqu'il est un signeque nul ne saurait distinguer d'entre les signes . მეხსიერებაde ce que l'on pourra penser de nousaprès notre départdevient insignifiantdès lors que le porte à porte des essais et erreursnous enseignent à simplement "voir" .Nous irons où bon nous semblesans haine ni plaisirjuste avec la joie d'avoir étéet d'être jusqu'au point de non-retourun être parmi les êtresun petit d'êtreun créateur d'êtresen marche vers le rien de toute choseoù tout s'arrête et continueà mesure de l'expansion de l'universéchange de matière et d'énergiedont l'esprit ne saurait se départir .Nous colportonsune toute petite fraction de secondele message d'amourd'une vie tienne ou mienneimporte peupuisque l'entre-deuxde ce qui nous différencie et nous uniest porteur du "ჩვენ" suprême .124
Monte la plainteEn volutes lentesSourde tornadeJusqu'au regard amèneFigé par la sidération .L'anse du panier est à tresserD'entre les objets sacrésLa passiflore épanouieRagrée le sens de la vieLe maudit est passé .En marche par les sentes escarpéesLe limon colle aux piedsS'entrouvre une lueur diaphaneD'entre les voix des suppliantsLâches dans leur penchant à la servitude .En colonneL'humanité investit les lacets de la montagneAscension régulièreAux rythmes des cymbalesEt des oriflammes claquant au ventVers le Très Haut .Les visages toute de sagesse burinésSe mêlent aux lancinantes mélopéesConjugaison singulièreOffrant refugeÀ nos âmes éprouvées .123
De fraîches fraises pigmentées entre ses lèvres purpurines elle allait galamment escortée de fleurs d'orangers et de chants d'oiseaux charmer la compagnie de ses œillades et gestes gracieux .
D'un accord sonore plein de brisures de verre et du meuglement des caribous il organisait la salle des concerts à la va comme j'te pousse .
Aussi galbé qu'une outarde mâle le chantre s'avança en bord de fosse pour haut et fort dire son appétence à la sainte engeance .
S'entendit alors dans le tunnel menant à l'arène le cliquetis des sabots de la bête comme si nous devions rapidement cesser toute querelle et nous rencontrer autour de cette mise à mort .
Les fraîches fraises devinrent confiture avariée, l'éructation du chantre creva la paroi de papier de riz, le grave accord des caribous s'enrhuma jusqu'à terminer sous cloche de verre enrubanné et prêt pour le défilé .
... M'avaient mis la tête sous l'eau ! et comme ça suffisait pas je cassais la baignoire à grandes ruades de brodequins ferrés pour m'entendre dire que l'au-delà c'est comme ici ça pique et ça pue .
................. Lorsque la présence n'est pas au rendez-vous alors que la Victoire est à portée de main .
ის
ღირებულია ყურებისა და მოსმენის სწავლა, რადგან ამაზე საუბარი არ არის
პასიურად დაემორჩილოს იმას, რაც მშვენიერი ჩანს. Სიმინდი
რას ეძახი მოსმენას ? რას ეძახი ყურებას ?
როცა ნებდება საკუთარ ხელმისაწვდომობას, რომ ის
მოდუნებული ჩაფიქრების პოზაშია, რომ იგი დაცლილია ნარჩენებისგან
გაივლის, შემდეგ ის ფიგურების თამაშში შედის, ფერები, ტომები და
ხმები. იგი გამსჭვალულია აწმყოთი.
და რიყის ქვების ქვეშ, სანაპირო ; ჩვენი ფეხების ქვეშ
ნორმალურობის დათმობა, შექმნა. ის, რომელიც აერთიანებს ერთიანობას
ძირითადი გრძნობები. არსება იქ არის, ამ მარტოობაში,
ამ არაორმაგობაში. ეს არის ამ მარტოობის ეფექტური გამოცდილება
ინტერიერი და იგი კვალს უსვამს მის ღრმულს.
მათთვის, ვინც კრეატიულია, არის რყევის შესახებ
ყველა, არის მინიშნება საკუთარ თავზე.
ეს პასუხისმგებლობა ღია გულით უნდა წავიდეს quitte à se laisser bousculer par les énergies du lieu .
ეძებეთ ენთუზიაზმით .
მიუახლოვდით სულს .
ბრძენის გარეგანი სიკვდილი შინაგანი დაბადებაა ვინც ეძებს .
La neige et le froid contractent nos volontés არსებითის გარშემო .
ჩვენ ვერ აღვიქვამთ ბროლის გულით ირემს ისე, რომ არ ვიყოთ მონადირე და თუ ჩვენი დაბუჟებული თითები ჩახმახს ძალიან სწრაფად აჭიმავს ნუ ვიწუწუნებთ ამ მოუხერხებლობაზე შესაძლოა, სიკვდილსა და სიცოცხლეს შორის რაღაც სხვაა tellefloraison toute de respect et enjointe à ce qui est .
De la brume givre les sapins qu'accompagne le requiem des jours qui passent antienne redoutable .
Joie des croque-mitaines gelant le bout des doigts qu'il fallait réchauffer contre la salamandre de cette douleur pointue qui vous assaillait juste avant que la classe ne reprenne . Un pic d'antenne à la vie les ondes en sauvagerie par dessus les vagues blanches de la crème givrée sous un soleil d'hiver par un froid sans appel .
Un froid de cadenas fermé et accroché au pont des souvenirs le lendemain de cette traversée du pont des Arts haut le cœur des amours mortes transfiguration des émois en marche vers les Tuileries du juste ordonnancement le paquet de tracts dans le sac pour de main en main joindre le geste à la parole et habiller de papier les marbres nus du parc en abscisse de cette trajectoire de la moire à la victoire espoir courbe des lendemains qui chantent .
Expurgé d'entre les mousses inoculé par ses dendrites mémorielles hors déni საიდუმლო საათები darde et reflète l'occupation du lieu de lampées gutturales et festives de ces rencontres la nuit tombée sur le pas des portes de ces romances trop tôt dites puis oubliées au petit matin désœuvré au passage des poubelles sage remise en place après fête les formes et les élans au fourreau attendre des jours meilleurs que surgissent à nouveau les mains tendues les sourires discrets les invitations surprises et s'entendre dire que c'est beau la vie lorsque le linge est dépendu se méprendre de l'innocent clin d’œil échangé entre deux draps cascades de rires au milieu des voiles ensoleillées ailes d'anges frôlant la fraîcheur matinale juste un frisson à retenir juste l'oblation à recueillir la chaleur aux joues sans frein faire éclater le bourgeon d'un baiser doux et soyeux pour l'amour de Dieu pomme d'api d'api d'api grise pomme d'api d'api d'api rouge .
სწრაფად გაკეთდა კარგად ვიზიტი ჩემს ჩუმად ძველ მეგობართან დათბობით დაავადებული მისი ვიტრაჟები მშვიდი ფერის პეპლები ქუთუთოები დაკეცილი მათი ეშმაკური წარბების ქვეშ მომზადებული სითეთრის .
გემი ნავმისადგომზეა არანაირი მოძრაობა არ არღვევს მის სიმშვიდეს ომის მემორიალი სადარაჯოზე დგას შადრევანი ღრიალებს, იშვიათი და მხიარული მარგალიტი დამალობანას თამაში ჩაშენებული თოვლის მშვილდის ნარჩენებში .
წითელი მანქანები გაჩერებულია საქარე მინის საწმენდები წყვეტენ მოძრაობას კარები იღება და მიჯახუნა გამოდიან რეზინის ჩექმებითა და კეპებით გამოწყობილი მამაკაცები ხელები ჩაწყობილი შარვლის ჯიბეებში ისინი ქრება .
შემდეგ კვლავ გამოჩნდება და შედი კაფეში გაფართოებული დეკა-კრემი და ნატურალური არა ბოკი გააფთრებული ცხოველების ხმები ამაღლებს გაჟღენთილ ფულმინანტს .
" არის კომერციული განწყობა ისევ Orcival-ში ? " " ბესეში იყო ანდროსის თასი და წმინდა კოხონი " " ბრწყინვალებამ კრიზისი არ იცის " .
კოვზი ჭიქას ურტყამს ეს კოლიბრის გამო რომელიც გაიხსნა და შემდეგ დაიხურა ხანდახან მოდი აქ სასეირნოდ .
Goudron et neige coexistants en dicotylédones semi-sphériques les naissances arrivèrent rapidement sous la lunaison propice .
Goudron et neige de salissures moirées la plaine s'encapuchonna sans que filtre le regard .
Goudron et neige ne dépendant ni d'Eve ni d'Adam les semelles laissèrent leurs empreintes sur la livrée sénescente des brumes .
Goudron et neige sevrés de soleil arrimèrent la grand'voile pour ceindre d'une étole le démarcheur du beau temps occupé à pelleter devant sa porte alors que la burle hurlante suppliciait arbres et poteaux .
Goudron et neige se mirent en pâmoison à mesure du dégel lâchant au passage les stalactites de glace venant exploser au pied des murs codicille m'enjoignant à poursuivre la quête .
