Ангилал архив: Жил 2020

Mâchicoulis des mots de grâce

Mâchicoulis des mots de grâce  
à la porte principale du tourniquet des émotions    
font font font les petites marionnettes    
sous le dais parfumé des jours de fête    
à bercer l'enfant doux.        
 
Il est des escapades    
que l'on doit faire    
et que le temps érode    
flegmatiquement quand passent les cigognes    
sur la plaine neigeuse.        
 
Mille fruits d'or tombés pendant la nuit    
rassemblent les journaliers    
pour un jour enfreint de mélancolie     
mon âme ma sagesse    
l'impeccable épée des recommencements.        
 
J'avoue prendre gîte    
chez mon ami le poète    
à l'univers courbe    
quand monte du fond de la vallée    
la brise de l'esprit.        
 
Je muis je muis d'amourette    
au creux des vagues au souffle rauque    
galets contre galets    
que la voix des volets vole    
heurtant la pierre en cadence.        
 
Puissent les pas sur les dalles
casser de puissante manière    
le code des habitudes    
et proposer au pilori    
la remontrance éberluée de nos enseignements.        
 
Il n'est de sang    
que la poussière    
fine résille sur le sable des arènes    
quand passe la bête    
aux flancs de banderilles et de suint mêlés.        
 
Revenir    
sage    
au bord de l'onde    
entre la couronne d'une ronde      
et le baiser de joie.
 
651

Des crêpes dans la poêle

Des crêpes dans la poêle    
de la paille sur la terre    
manche de bois    
et gamelle    
sont les auxiliaires de Mère-Grand.        
 
Il y en a pour tous les âges    
des en cours    
des pas trop courts    
et des courants d'air    
qu'ont l'air de pas savoir.        
 
Faut se dire    
que la vie règne sur la vie    
et qu'elle trace sa route    
évitant d'être    
cette poussée hors de soi.        
 
Les doigts peuvent frémir    
sous les affres de l'hiver    
la queue de pie de l'officiant    
monter en paradis    
avant de rouler dans la fosse.        
 
Chapeau bas    
messieurs de la croyance    
au limonaire de l'esprit    
dansent sur une jambe     
les lucioles de l'enfance.        
 
 photo de Luce Gérard
650
 

Le baiser du silence

Sur l'œil cerclé de jaune    
je pose le baiser du silence.        
 
Sur la vastitude des offres d'amour    
je retiens le rot de l'ego.        
 
Sur ton front hors toute pensée    
je fais croître le rameau de paix.        
 
Sur le toit des villes grises    
les fumées sont des reflets d'espoir.        
 
A la porte des demeures    
j'éprouve le courant d'air des rires.        
 
De ceux qu'on a aimé    
j'accueille l'œillet du souvenir.        
 
Chaque seconde écoulée    
a son chien sage à sa longe attaché.        
 
Un soir d'hiver    
les yeux couleurs de fruits mûrs    
j'apparaîtrai    
sur le rebord de la fenêtre    
chouette effarouchée    
impudente dans son langage figé    
la plume vibrante    
à conter l'histoire 
d'une cabane aux planches de bois    
que l'hiver attendait    
de ses flocons de neige recouverte    
tel un grand cœur    
au matin du saut de l'ange.        
 
 
649

Des trouées dans l’azur

Des trouées dans l'azur    
formes blanches    
dans les allées du château    
plane le balbuzard    
sur le cri des enfants    
au passage de l'attelage    
faisant crisser le gravier.        
 
Marbre et albâtre associés   
pelisse sur les épaules 
l’Éléphantine trottine    
au gré des amours    
que la mousse de la mare altère    
souvenir désuet     
où nous fûmes en présence.        
 
Fulcanelli ne retint pas sa pensée      
et pûmes à déraison    
passer en pâmoison    
sans permission    
porter haut et court    
la fracture menue en volupté    
de cet échafaudage assuré.        
 
 
648
 
 

сансрын цэнхэр

сансрын цэнхэр    
бөмбөлгүүдийг хайрла    
биед 
тэр ч байтугай    
хязгааргүйд    
зөөлөн юмны үүрнээс  
гэмтэлгүйгээр ирэх    
баяр баясгалан    
өдрүүдийн нэхээсийг тайлах    
үүлс өнгөрөхөд.        
 
Эзэн хааны хөх    
итгэл    
ирэх зүйлд    
хүлээхгүйгээр    
бидний хүсэлд нугалахгүйгээр    
юу үүсэхэд    
найрсаг    
үүнийг тайлбарлахгүйгээр    
энэ дутагдлын амтаар    
бүгдэд бидний гэрэл.        
 
цэнхэр цагаан цэнхэр    
in sa cohort d'anges    
гэнэт тайвшруулав    
энэ бараг юу ч биш    
энэ цохилтонд    
Энэ нь биднийг нээлттэй болгодог    
нүдэнд үл харагдах    
сүнсний дээрэмчин    
гайхамшгуудыг хайж байна    
зүрх нь сайн нөхөрлөлд хуримтлагддаг.        
 
 
647
 

Хананд наалдсан


Хананд наалдсан
Rue Gignouux-ийн мухардалд
тэр чулууг маажив
de ses ongles en sang.

Тэр унасан
болжмор триллигээ дуусгахаас өмнө
Өчигдрийн хатуу улаан буудайн урт иштэй
богино иш, дараа нь хүнд чих.

Шүдний хоорондох улаан лиш
тэр зүгээр л нэг хором санав
Ногентийн нэрс
caressé par la houle .

Шатаж буй бодлууд малгайг нь бүрхэв
мөн түүний нүд цагаан болж хувирав
бүгдэд санал болгож байна
гэмгүй инээмсэглэлийн гялбаа.

Гиногийн гудамжинд
Холбооны хананы эсрэг өвдөг сөгдөн
тасархай хуруугаараа чулууг маажин
харанхуй үер болж, тэндээс гэрэл гарч ирэв.


646







Бид алхаж байна

Бид алхаж байна    
дахин дахин    
далайн эргийн налуу дээр    
өглөөнөөс нар жаргах хүртэл.       
 
Холын зайд сэргэлт дээшлэх болно    
цэцэрлэгт инээд хөөр байх болно    
усны сараана цэврүүтэх болно     
мэлхийн нүдэн дор.        
 
Нар эцсийн үсрэлтийг асгах болно    
ээлжийн гүүрний урд    
бага зэрэг уруулын будаг    
үүлний үнсэлтийг цэвэрлээрэй.        
 
Бид бие биенээ харах болно    
бөөрөлзгөнө кулисын доор инээмсэглэл    
цэнхэр нүд нь явахыг зохион байгуулна    
сүүлчийн өдрийн гэрэлт өглөө.        
 
Гэж хэлэхээс болж царай нь хагарлаа    
модноос мод руу үсрэх    
тэмтрэх    
эмээгийн агч сироп.        
 
Гол мөрөн рүү    
баярын ус унтарсан    
цооногийн тагнуудаар буцаж урсах болно    
сэтгэл хөдлөлгүй.        
 
Өөрийн импульсийг зохицуул    
газраа цэвэрхэн орхиё    
өв залгамжлалын төлөө    
бүх үйл ажиллагааг зогсоох.        
 
Хэдэн секунд хангалттай    
мөнх амьдрах    
үргэлжлүүлэн алхах    
сүнсний тунгалаг үүлний дор.        
 
амьдрал хэзээ ч зогсдоггүй    
үхэл мөнхийн байдаггүй    
цаасны хуваалтын нөгөө талд    
бидний амьдралын өөр амьдралын зорилго.        
 
 
645

Баян цагт


Баян цагт    
Ахмадуудын гомдол    
ням гарагт биднийг дагуулж явсан  
саарал явган хүний ​​замаар алхаж байна.        
 
Би давирхайн хагархайд уншсан    
ургамлын гадаад байдал    
оршихуйн тэврэлт    
чимээгүй цонхны гадаа.        
 
Миний арьс ягаан өнгөтэй байсан    
өвдөгний үрэлт    
их царцдастай    
борооны дараа тоос сайхан үнэртэв.        
 
Энэ захидал    
je l'eus en main    
тэгээд юу ч хийгээгүй     
хүсэлтийн нэрээ нууцалсан байдлаар.        
 
Би давирхай авлаа    
хүүхэлдэйний нүдийг бүрхэх    
салхи модны өндөр модыг сэгсрэв    
нуур руу ойр ойрхон алхдаг байсан.        
 
Цаг хугацаа өнгөрөх тусам    
арьс үрчлээтдэг    
мэдрэхүйг бүгдийг нь ашиглах    
түр зогсолтыг чухалчил.        
 
 
644
 
 

миний байшингууд

Байшингууд    
арын хашаа    
хот    
тосгон.        
 
Байшингууд    
бетон блокууд    
тоосгоноос    
Модноос.         
     
Байшингууд    
багаасаа    
амралт    
өсвөр нас    
өнөөдөр.        
 
Бүгд уулан дээр    
оюун санааны үүлэнд    
тэгээд би чимээгүй байлаа    
зам дагуу    
миний тоглоомуудыг хая    
сүүлчийн удаа.        
 
Олон тооны арлын хясаа    
лак хайрцаг доторлогоотой    
шүүгээ капсулаар дүүрэн байв    
тоглоомон машинууд lino дээр явж байсан.        
 
Зөөлөн мөчүүд байсан    
ганцаардлын тухай    
эгчтэй хоёр    
байшингийн урд талд    
тагтааны махлах    
бас үүнийг битгий хий, ээжийгээ битгий хий.        
 
Фарандол өссөн    
аз жаргалтай хятад хэвлэл    
манангаар дүүрсэн    
жалга, мод    
гэрэл рүү    
эзгүйдлийн гэрэл    
гэрэл ба гипс    
хонхорхой шиг буржгар    
autour de la barrière des limites.        
 
Амьсгал нь бичээсийг хөөв    
ойн захад бүдгэрсэн хонгил    
Хойшлогдсон хүн орж ирэхийг харав    
талархал ирж болно    
үл үзэгдэх хаалганы өмнө гайхаж.            
 
 
 
 
643

Les sept aspects de Perrotine

Перротины долоон тал руу    
Бид сүүний үүлтэй нэгдэв.

Өглөө нь тод нүдтэй
пикси нунтаг.

Адал явдалт мэлхий рүү
үүр цайх будсан шил.

Сувдан хясаатай
чулуугүй бөмбөлгүүдийг хийх.

Эмээ нарын өвөрт
бяцхан хөвдний нүүр.

А де Перротин түүн рүү харав
сэжиглэхээ больсон.

хоёр тал
гурав нь хос болгодог.

гурав дахь тал
унтах трипаносом.

дөрөв дэх тал
quatre à quatre virer de bord.

тав дахь тал
баруун тийш чиглэв.

Зургадугаар тал
тэр хашаандаа шүгэлддэг.

L'aspect 9-р сар
маш олон зүйлийг мэддэг байсан
тэр үүлсийн ханхүү рүү дээшээ гарсан.

Талууд
Хабеас корпус
миний үгс
миний мозайк.

Mes glottes d'août
n'arrêtent ni le maigre ni l'huître
сайн компанид
бас
Ар талд нь Совиньон
порт руу орлоо
хоолны хүсэлт
хайхрамжгүй
унадаг дугуй
далайн эргээс
огт хаягдаагүй
ой дундуур
доголохгүйгээр
акул гулсах
гялгар сэрвээ
их далайн туг
усан нүдний шил
мөн товчлуурын нүхэнд яруу найрагчийн лиш цэцэг.

Перротины долоон тал руу
Бид сүүний үүлтэй нэгдэв.


642