Effraction faite
de la main à la main
" juste un petit sou Madame "
pour me permettre de mener à terme
le bien fondé de mon être.
Fût-ce l'échec
de ces maigres paroles
un enténèbrement de la chose à écrire
une adresse à mon père
je sais que cela craque.
Les chevaux de la pensée
n'ont rien à faire d'un singe
parvenu en ces années sauvages
à se passer des jambes
quand se cabre la souffrance.
Tout est relié
même le galero me tient de vêture
moi le cardinal des offices
décroché du prétoire
telle icône désaccordée.
Incinérer les allumettes
est une réalité soufrée
à réduire les livres en cendres
d'une sainteté l'autre
un verre de vin à la main.
Les titres sont mes insultes amoureuses
à se balancer le soir en été
pour un duel organisé
dans les fossés de Vincennes
sous les nénuphars du silence.
Entre l'os et la peau
il y a le vertige du regard
à ne plus saisir la femme de papier
là, assise sur le siège vert
avec du sang par terre.
( Le singe au siège vert - œuvre de Sylvain GERARD )
1108
L'outre mer
au lavabo dédié
pustule caoutchoutée
en bord de bar
disposé à marée basse
contre le zinc
à se mirer
près du tabouret de l'enfance
disposant un Gauguin tahitien
advenu
coquille nue
sur le vieil océan
à vaquer
bras levés
vers l'apôtre des afflictions
martin pêcheur
des aventures triées sur le bâbord
à signaler dans la brume poisseuse
le bruissement de l'eau
contre les flancs du vaisseau.
Je t'attends
près de la table
je t'entends
par les coursives désertes
chanter une contine
pendant que mère-grand
dans son médaillon
ressasse lèvres pincées
l'amour des livres
empilés au bord du lit
sans que claquement de langue vienne troubler
les espaces s'emboîtant tel logos
dans le glacis des événements.
Au loin la ville
de La Rochelle à New-York
tout doux mon fils
nous y arriverons
et franchirons les ors de l'absolu
à piqueter de particules lumineuses
la caravane des brumes
mouettes perdues dans un ciel étrange
alors que jaillissaient les notes graves
du sans souci sans lieu sans projet
jusqu'au rien.
L'air en sa liqueur bleutée
rejoignait le barbouillé du comptoir
pour se hisser
à hauteur du hublot
à voler de crête en crête
de mot en mot
le sourire sous le casque fleuri
en méridienne de notre cap
un cran par dessus
à saisir par le col
le vide écran de nos nuits
puis franchir les écluses bruissantes
quant force était de se dresser
un trait au dessus de la flottaison
dans l'ardeur de l'écriture.
Garde toi mon fils
de l'écume des jours
tout autour disposée
sur nos têtes couronnées.
Il se pourrait
qu'en terre nous soyons
le babil bienheureux
de la vie incessante.
Même éphémère
le poinçon du nouveau-né
contrariant en ses principes
nos pensées impensées
évaluera notre trait de côte
le long des golfes sages
marcheurs infatigables
de notre distraction à être
semence de l'oubli
ultime ricanement
avant le petit tas tout gris
de nos jours accomplis.
( Le médaillon - fusain de Sylvain GERARD )
1107
De pâles lueurs
dardaient en la demeure
quelques langues d'amour
à même d'élever
sous le tamis des rêves
la prière éternelle
des corps enlacés.
Ce bel ange
indolent de la beauté du monde
penché sur mon épaule
palmes à la main
échancrait à petits coups tout doux
et ma bouche errante
et mon cœur de douleurs ceint.
Souvenez-vous
grâce souveraine
de l'ardent délateur
des usines en mosquées
brisant les usages
pour que phrases se suiventtelle salve d'avenir.
Suivre le chemin
corrige le dédain d'être seul
le sang marquant chaque pierre
de l'haleine haletante du crieur
prompt en sa voix publique
d'érafler par la ville encore endormie
le pas des dames matines.
1106
Dans l'instant
je rougis de ta venue
et ne puis toucher ta main
de mon souffle
en épanouissement
de la riante promesse
de pouvoir te faire renaître.
Il y eut cet accroc
des hommages répétés
à la porte des temples
alors que je quémandais
les caresses naissantes
d'un soleil virginal
arrosé de rosé.
À même l'argile prégnante
je rompis le cercle des sphaignes
pour d'un arc murmuré
écarter les lèvres aimées
de cette mort entretenue
baignant la mélancolique nuit
d'étranges chevelures.
Չի կարելի
փչել նրա քթանցքները
և վերցրու աղավնիների թևեր
սիրտը բաբախել
հպարտ է պահպանել
ծաղկման հիշողությունը
մեղմ համբույրով.
1105
Մեկը, դժոխային հարթավայրեր
որ երիտասարդությունը զզվում է
բացվել առջևում
Փորը
ինձ ավելի լավ նայելու համար.
Septembre au sceptre doré
annonce fermeture de la maison
quand passe soleil au firmament
de la journée
ma belle boulangère.
գաղտնի էին
ստվերային երևույթներ
ոչինչ չի խանգարում ձեզ մեղմ լինել
վարդերի երգերով
Ո՛վ լույսի պտուղ.
Հենց սիրվեց
երբ լուսաբացը փայլում է
Ես դա նկատեցի նրա մտքում
պառկել դիմաց
նրա սերմնացած մարմինը.
Roulez à cœur perdu
par les sentes ombrées
nos âmes empenaillées
qui devant l'âtre
soufflent la romance.
Երկու ձեռքով
այտերը վառված
նրանք նվաճեցին անկատար խոսքը
հարբել, à se défier
avant d'éclore le lendemain.
Ճմրթված թղթի կետ
եղջյուրի մոտ
գաղտնի պալատների միջոցով
օդի շրջան փչեց
մտքի կաթոցների սաղմը.
Ployons la baguette du sourcier
par dessus la rime gonflée
stance odorante des rires infernaux
saisie sans linceul
la joie fuyant la peine.
Du pic épeiche de la forêt
perché sans arrogance
le menhir arguait l'accomplissement
de tant d'années à soulever encore
au passage des korrigans.
1104
Écrire n'est pas d'éradiquer
d'une plume grasse
la virginité de la page.
Ճանապարհն այս գնով է.
Նայեք խորամանկին
ժամանակի ընթացքը
առաջացնում է բանականության կուտակում
և հայտնաբերել դիակ.
Նաև թվում է
ավելին այստեղ
այնտեղ կանգնել
կախված է բազրիքի բռնակից.
ամեն ինչ մաքուր է.
նրա շուրթերի միջև
բարձրանում է ուժասպառ գազանի չխկչխկոցը.
" Ինքներդ ասեք, որ մենք ձեզ սպանում ենք ".
Se tenir à l'écart
en contrebas de l'octroi
rend la chose facile
telle tâche de sang du temps des cerises.
Եկեք լռենք
պատառաքաղում.
Եկեք բացահայտենք գաղտնի էկրանը
անվավերություններ.
Վասիստաները բարձրացնելու համար
մայրամուտի կողմում
մերկացնել տեսանելի դարձնել
ճանապարհը բացվածքի տեղում.
Սպանված հոգին
հետաձգում է պատվարի կանգնեցումը
անիմաստ գրի դիմաց.
Արա քո գործը
շրջված արևի զավակ
որի անորոշ ուրվագիծը
թաղել պատճառը.
1103
Գրել նշանակում է գնալ
որտեղ տեսանելիը կանգ է առնում.
Գրել
այն փաթեթավորված է
չիմանալով, թե ուր ենք գնում.
Դա լինելն է
մեծ չոր քարե պատի դիմաց
իժերի որջ
և խառը գանձեր.
Նավահանգիստ հասնելն է
թափառելուց հետո
ափից ափ
հեռու փոթորիկներից
և այլ բավարարություններ.
Այնտեղ լինելը չէ
երբ մենք սպասում ենք քեզ
մատը կարի վրա
դանդաղ կանգուն
դուրս գալ ռեֆլյուքսի հետքերից.
ապրելն է
թեթեւակի
հենվելով նրա սրտի վրա.
այնքան թույլ ես
դուք կտրամադրեք
ձեր բարձրության կարիքին,
այս տարածքը
որտեղ կարելի է շնչել մեծ արշավներ
մտքի արևի տակ.
Գրել
դա այլևս այնտեղ չլինելն է.
Գրել
դա խցան լինելն է
վրդովմունքի ծովում
զգալ իր բոլոր մատներով
աղբի ճեղքերը
նախազգուշական նշաններ
հոգու հարթություն.
Գրել
դա նաեւ,
միայն,
անցնել իր տան շեմը
ոչնչի համար.
Գրել
այն է որոնել այն, ինչ մենք արդեն գտել ենք,
պարզ գյուղացի ապուշ
լույսի ֆոտոնների որոնման մեջ.
1102
ոչնչի վրա չեն զարմանում
բանաստեղծության մանրաթելերը
երբ գալիս է բերքահավաքի ժամանակը.
Մոխրագույն լամպերի լույսի ներքո
նա նորաձեւ է
դրանք կտրելու համար.
քնքուշ տերեւներ
ի կատարումն հոգու շրջանցման
հեռանկարը գործում է.
կներեք ուշանալու համար
ալիքները առաջ են գնում
հաճույքի փոքրիկ ճոճանակներում.
Նվազագույն խոռոչ
առանց սրտի թուլանալու
ժայռերը լաց են լինում.
Լսել միայն ծովը
ձեռքերը կապում են հագուստի վրա
ինչպես հըմ.
բանականության կարմրահեր
նա թույլ տվեց սրամիտ կնոջը
մշտապես գործելու համար.
բարակ մատներ
բաժանել կշեռքները
խելագար սիրո ժեստով.
Ֆլերս և ջուր
մենք հրվանդանի վերևում ենք
ճնճղուկների երամ.
1101
ՕրըԵս գրում եմ
Ես մասնակցում եմ
Ես նախապատվություն եմ տալիս.
Le soir je lis
Manière de voir en lettres bleues
L'histoire des origines.
Եվ հեռանալով, ես նորից եմ կրկնում
Ես բացում եմ գեհենը
Անցյալի փաստեր.
Ժամանակի թավուտներում
Տպավորությունները ցնցվում են
Ֆրանկյան գազաններ՝ սուրբ դրոշմով.
Chiaroscuro sfumato-ում
Կանգնում է մենհիրը
Այն, ինչ ճիշտ կլիներ.
Ականջի սահմաններում
Ինքնատիրապետում
Ծածկեք ցավը.
Քամին հիմա
Չի կարող ստիպել բալի ծառը դողալ
Առանց հիշողությունների գալու.
երեխաներ և ծնողներ
ճեղքել մտրակը
հաշիվները կարգավորելու համար.
Դեժավյու
Արդեն լսված է
Եվ դա արդեն վաղն է.
Այլևս այլ տեղ չկա
Գեղեցկության կախիչներում
Կախեք փափուկ մտքեր.
Տերեւները կարող են ընկնել
Ամեն տարի ես դրանք այլևս չեմ լսում
Բազմաթիվ մուտքերով տնիցս.
Ծածկված անցուղիները
ծածկել մահացածներին
Ավելի շատ երախտագիտության համար.
մնա այստեղ և այնտեղ
Փոխըմբռնման մերժումը
Կոնվենցիային հակառակ.
սեփականազրկել իրեն
Կերտեք ապագան
Դեպի այն, ինչ կլինի.
Հեռու ցուցակներից և այլ բացված
Ես հետևեցի սպիտակ փետուրին
Բանականության ճյուղեր.
De chemin
Point
Juste les formes de l'illusion.
Դասավորել
Առանց շարելու
Visions առաջարկում.
Խախտման միջոցով
Ես տեսա ծխելը
Առաջին հրդեհը.
Ճակատագրի փոքրիկ ձեռքերը
Առավոտյան փափուկ մաշկին
Ես առաջարկում եմ, որ ոգին գա.
Եթե մի քիչ կաղամ
Դա վախից ու զարմանքից է
Սովորական նախադասությունները քանդելու համար.
Այնքան մերկացած ամեն ինչից
Մենք կարող ենք բարերար լինել
Այնտեղ, որտեղ մենք գնում ենք.
1100
Եզրին
Ջրի եզրին
Ամպերը քանդվում են
Մինչև ուշ գիշեր.
Ծովը բարձրանում է
Բերելով ջրիմուռներ և պլաստմասսա
Լողափում աղմկոտ երեխաների հետ
Թող ծնողները հանդիմանեն.
Fruits de mer et crêpes sarrasines
En fond des luette
Signent d'un cidre brut
Le bulletin de bonne conduite.
Գիհի և խնձորի համադրում
Ադամ և Եվա
Հավաքեք կուսակցական կտորները
Գինգուետի ծաղկեպսակի տակ.
Միասին
Լեռան մոխրի հատման մեջ
Արևը մայր է մտնում
Նրա կարմիր և դեղին մատներով զարդարված.
Գետաբերանով բարձրանալը
The Scaler կապույտ ոստրեներով
Իր կիրակնօրյա թիավարման վրա
Ծածանեք ձեր աղոթքի դրոշները.
Գնացք է անցնում
Հյուսիսային կամրջի վրա Այնտեղ տրվում է գնդակ
Ի հիշատակ համառ երեխաների.
1099
