Долоон цаг   
Энэ цаг, өөр цаг биш   
Тэнэглэх өрөө, өдрийн мөрөөдөл рүү  
Төгсгөлийг нь харахгүйгээр   
Ажил хийгдэж л байвал.      
 
Цээж хагартал хүлээнэ үү   
Ургагчийг бүү айлга   
Урт сахалтай залуу   
Цагаа өнгөрөөж байна   
Модны дээгүүр харж байна.      
 
Хэрэв түүнд ямар нэгэн хүч чадал ирэх юм бол   
Зэвсэг, ачаа тээшний хамт   
Тэр шаналан явах болно   
Хаягдсан мал сүргүүдийн дунд   
Маргаашийн талаар санаа зовохгүйгээр.      
 
Энэ нь бие махбодь нь ингэж цуурайтдаг   
Үүр цайхаас        
Цуурайгаар дүүрэн төөрдөгний буруугаас   
Хөөрхий газар гатлав   
Энэ царцдастай дэлхий дээр.    
 
Элэг үзнэ үү   
Зургууд алга болох тусам   
Зөөлөн   
Хараа алдах хүртэл   
Horizon болон түүний дөрвөн улирлын зах зээл.      
 
Тэгээд би ширээгээ орхино   
Мөн үгэнд өөрийгөө холбоно   
Бидний хайртай хүмүүст жинлэхгүйгээр   
Чимээгүйхэн   
Тодорхой баримт.      
 
1298

Энэ сайхан зүслэгээс   
Мөнхийн шөнийг хаана цуглуулах вэ   
Миний өвдөлтийг арилга   
Хажуугийн хооронд   
Алагдсан хүмүүсийн сүйх тэрэгнээс   
Түр түдгэлзүүлсэн    
Өлсөж цангасандаа   
Саравчны дам нуруун дээр   
Мөн эелдэг эрхэмсэг   
Улирлыг нэхэж байна   
Үнэнч байдлыг өдөөх   
Хэзээ ч тохиолдож байгаагүй эртний ертөнцөд.      
 
Хамгийн яаралтай асуудлыг шийдье   
Хамтдаа байцгаая   
Хар өнгө уртассантай хамт   
Том ширхэгтэй гипсээр хучих   
Бидний эсийн хана   
Мөн цоорхой руу гулс   
Faceted чийдэн   
Энэ нь лам нарт хуулбарлах боломжийг олгоно   
Зарим бүдүүлэг дүрсийг графикаар зурах   
Нууц аяга   
Мөнхийн уй гашуугаар дүүрэн   
Хатагтай, найз !       
 
1297

Инээж бичээрэй   
Зөв шүү   
Сайхан сэтгэлээр   
Намайг уншдаг хэн бүхэнд зориулав   
Хөнгөн өд   
Чамд таалагдахын тулд
Тал талаасаа   
Шинэ амьсгал   
Тэнэмэл Адель
Тогтвортой санах ойн тухай   
Цаг хугацааны бутлуур   
Шүдний хооронд   
Сэтгэл хөдлөлийн сандал дээр   
Үрэлт хийх
Галзуурлаас үүдэлтэй   
Рант зөвшөөрөгдсөн   
Хатуу атгах   
Өгүүлбэр ба нигүүлслийн үгс   
Сайн чанарын үнс   
Гай зовлонгийн тахилын ширээн дээр   
Эрт дээр үеийн байгалийн   
дурсгалууд   
Багц болгон цуглуулсан   
Нэг орой хадлангийн бэлтгэл.      
 
1296

Нисэхийг хүсч байна   
Цэвэр архирах   
Үлэг гүрвэлүүд   
Байрлуулахын тулд   
Загасан өд   
Тэнгэрийн хаяаг тэмдэглэж байна   
Далайн эргийн ойролцоо   
Далайн сэвшээ салхи   
Үүлний хийсвэртэй гэрлэсэн   
Дахин авч явна   
Сэтгэл хөдөлгөм дуудлага   
Урт магтаалын дуунууд   
Үлэмжийн дотор      
Хэлний оронд   
Цэсээс ярьж байна   
Юу алдаж болох вэ   
тоос шороо   
Оршихуй руу тасралтгүй буцаж ирэхийн төлөө   
Цохиж буй зүрх   
Далайн урсгалын дагуу   
Хүссэнээр нь цацна   
Өгөөмөр амьсгалаар   
Биелээгүй хүсэл   
Орчлон ертөнцийн цэг хүртэл   
Амьдрал бүрийн өрөмддөг нүх рүү   
Хавх шиг хаагдаж байна
Бурхадтай нүүр тулж байна.     
 
1295

Бөмбөгөө өнхрүүл   
Тэгээд над дээр ирдэг   
Алгасах   
Оюун санааны өөрчлөлтийн талаар   
Улс руу явахын тулд   
Цагийг өнгөрөөхийн тулд   
Долгионоос долгион хүртэл   
Салхины улны чимээ   
Энд болон одоо амьдарч байна   
Хашаагүй   
Цэцгийн өндөрт   
Барзгар өвсөн дунд   
Хачирхалтай хуурай   
Гэрэлт тэнгэрийн дор   
Ирэхээс урьтаж   
Сармагчин шиг үүлнээс   
Сонирхолтой   
Муу унтарсан задгай зуухнаас   
Цэнхэр утаатай гал.      
 
1294

Dans le bois, une trouée   
Énigmatique rencontre   
Profonde et ombreuse   
Qui sans trembler   
Me regarde   
Monde qui est ici   
Et pas autre part   
À croire que ça circule   
Et que les morts restent parmi nous   
Alors que la terre tremble   
Tendre absence de l'époque   
Où déjà vieux   
J'attendais un signe de Dieu   
Qui jamais ne vint   
D'une ténèbre l'autre
Pour refaire sa vie   
Nous qui avons survécu à l'abîme   
En gardiennage   
Du vide au cœur   
Des heures chaudes   
Alors qu'au couchant   
À la revoyure   
Nous devisions des deux règnes.      


1293

Le jeu, la fleur et le présent   
Au centre du vide   
Se sont fendus d'amour   
Devant l'enfance naissante.      
 
D'étoiles ceint   
Buvant à la source   
En deçà au delà   
Du silencieux couvige.      
 
Un cri   
L'envol du pigeon des liesses   
Convola à corps perdu   
Sur le tremplin des errances.      
 
D'un moment l'autre   
La brume parut   
Migration ailée des illusions   
Par l'égarement du masque tenu à bout de bras.      
 
Volutes évoluant   
De la pipe du vieillard   
Robe écrue visage tendue   
À mi-hauteur de la nuit, бид.       
 
Et le ciel se para   
Des parapluies de l'ancienne cité   
Comme tombent les pierres du toit   
Perpétuel flamboiement du souvenir.      
 
À vif   
Échos de nos blessures   
Le diamant du secret tira de sa poche   
L'hôte invisible du sans-reproche.      
 
Célérité des nuits d'été   
Insaisissable fragrance de la romance   
Pourrions-nous être déjà là   
Nimbé d'une ardeur sagace.      
 
À l'arrière du rayonnement des astres   
Il y a le travers de mille désastres   
Puis le froid de l'écorce mouillée   
D'une journée avancée.      
 
Des voix à mi-pente   
Ont éclairé les rires et les dires   
Du mûrissement impavide   
De notre hôte, la Bible.      
 
Et tout fût signe   
La main, le fruit   
Et ce qui point   
Par la fenêtre bleue.      
 
1292

Puis vint là-bas   
Du Très-Haut des instances   
Au milieu du Tout   
Que l'on nomme contrée   
Brassée de nos insuffisances   
Le long chant de louange   
À se gausser de l'éclair   
Frêle esquif de lumière   
À même le pacte de sang   
Montrant ses brisures   
Sur l'emmêlé de nos instincts   
Par la voie des signes   
Au-delà des sons   
Furtif parfum d'un bouquet d'été   
Posé sur la table   
Devant l'enfant perdu   
Palpitant présent   
Pour chemin parcouru    
À remonter le temps.      
 
1291

Là-bas près du chêne   
Juste une petite histoire   
De quelques années   
Passées à s'occuper du père   
À nourrir les chats   
À planter des fleurs   
À cueillir prunes et framboises  
À éclaircir la haie   
À faire que ça ne dépasse pas chez les voisins 
À saisir dos au mur   
La bouteille d'oxygène sous la main   
Le souffle des saisons   
Entre grognards et poilus    
Dans cette plaine immense   
Au passage des armées   
Distribuant la souffrance et le sang   
Elevant la voix de errants   
Parmi les os saillis de la terre retournée   
Pour lit de mousse   
En fond de jardin   
Ecouter la grenouille   
Saisir le chant des oiseaux   
Suivre la luciole   
À bon port   
Sans se retourner   
Dans la vérité du monde   
Lumière en main   
Attendre le retour des eaux calmes.      
 
1290

Millepertuis   
Au casque d'or   
Que le vent caresse.      
 
Tombée de nuit   
À la coque craquante   
Sitôt la noix ouverte.      
 
Que surgissent les ombres   
Et s'accomplisse l'offrande   
Sans crainte à demi-mots.      
 
Lolita   
De crânes disposés   
Le long de la voie carnassière.      
 
Furtifs échanges   
En sortie de l'allée   
À couvrir de tulle les os de l'année.      
 
Merle m'as-tu dit   
Que nous serions de garde   
À son arrivée.      
 
Frênes tremblants   
Soutenant le cri des oiseaux   
Sous le rire des nuages.      
 
Et ne plus accueillir   
La suintée des regrets   
Sous le coude accumulés.      
 
Mer en finistère   
Dans l'herbe fauchée   
Annonce l'été.      
 
Trace du chemin   
Aux fleurs bleues   
Des paroles pour demain.      
 
Gargote dans la haie   
Recouverte de lierre   
Augure d'un mystère.      
 
Le carnet refermé
Restent sagement classées
Les heures suspendues.
 
1289