margoton marmot upang paikutin ang cattail matalino laban sa riles nakadapa na bulaklak mga palamuti upang iwaksi ang kalabisan sa labas ng daloy ng Nebbia maayos na naka-deck out nitong bushy coulter sa tuyong pantalan walang ingat na iniimbak salamat sa hangin pagpipinta ng quicksilver sa maliit na bato ng Guil. 621
Puisommiere ay ang kanyang pangalan sa mga chips ng bato ng kanyang martilyo bago maglatag sa pahalang na kama mula sa dingding hanggang sa creusoise hayaang maging mainit ang panahon hangin o ulan tumigas ang mga daliri niya sa sakit na dinanas na malayo sa sarili. May mga ugat ng granite pagtagumpayan ng pisikal na sakit nakatalukbong ang kanyang mga mata alikabok at luha ikaw ang railwayman sino mula sa site sa site kinaladkad ang kanyang paghihirap isang bote ng pula sa may sako ang takip ay namumuo sa pawis ang puti na ng balbas sa liwanag ng isang gabi tumawa sa harap ng apoy na inihanda ng mga kabataan. 620
Umikot ang mukha sa tympanum ng beranda binuwag nila ang plantsa dinala ang cartage may mga scabby oxen purihin ang mga pastol nakasandal sa kanilang mga butil-butil na patpat pinulot ang patay na kahoy para sa apoy negosyong tagaloob napisa sa awit ng batis kaysa sa bundok may mga tagilirang kakahuyan inilikas sa malakas na hangin sumusuporta mula sa harapan ang mga bintana kakaibang depensa may dugong hinaluan ng pulot na hindi kayang palibutan ng bagyo nang hindi pinapalo ng mga anghel ang kampana walang hullabaloo glacial meltwater pinaikling lagda sa ibaba ng pag-edit inagaw gamit ang dalawang kamay nang walang mincing na salita patak ng patak ng walang pagbabagong pag-uusap. 619
Namamaos na hininga ni Beast libreng pagkahulog gumulong ang bato sa ingay ng mga dinurog na puno sa ilalim ng lambak hanggang sa torrent ng mga pagsasaayos. Nagpakita ang mga puno ng fir ang laman na humihiwalay sa mga buto pumutok ang mga panga nanlalaki ang mata sa pagtatapos ng taglamig sa bisig ng baliw na mag-asawa magaspang na shell breastplate na nagpapakita ng scapular panandaliang mandragora sa labas ng paraan binubura ang mga bakas ng nakaraan. Umuungol pumasok ang hayop sa stadium apoy na umaabot hanggang langit pagtapak sa maiinit na baga ng walang katwiran sa pagtatapos ng tag-araw kung saan kadalasan isang bundle ng patay na kahoy tiniyak ang gawain ng panibagong sigla. 618
Poussée rouge des calames à l'abordage un crêpe au veston porté à la sortie de l'église. La crème chantilly de la nebbia écarte ses paupières devant le réveil de la rosée aux yeux de laitance douces amandes des œufs de grenouille en bord de mare. L'éveil en coordonnées orthogonales se prend les pieds dans le cordage maglakad par précaution sa ilalim ng lambak qu'il se complet le temps d'une pause à se pâmer d'eau pure l'espace du matin que le corps ablutionne. Immobile et serein malgré ses moustaches l'encadrement se mire en son reflet. Paglaganap les silences sur le marchepied du train. 617
Surgi d'entre les fourrés
la pelisse rousse sur le dos
une peau de blaireau à la main
l'homme d'avant-garde.
Accroupi
tout en avançant par petits bonds
ses grands yeux tournés vers le ciel
il était la nature vivante.
Une charrette passa
granulant quelques graviers
un fouet claqua
le cheval se cabra.
Au profond des chablis
l'émoi fût grand
walang iyak
l'aigle s'envola.
Passa alors le maître des chaumes
l'embaumeur des solutions feintes
le traîne-misère des rassemblements
l'esbroufe de nos campagnes.
Fallait s'émouvoir, se congratuler
se tenir sur la pointe des pieds
en se poussant du coude
afin d'être là, sur la photo.
L'homme à la peau de blaireau se redressa
brassant l'air
de gestes mystérieux
tel un sémaphore en sortie de brumes.
Il revenait chez lui
après une longue absence
en bord de chemin
un large sourire trouant sa barbe.
Frère des hautes herbes
sois le papillon furtif
le joli hérisson qui m'attire
le cerf et le sanglier
au profond de l'âme
la venue d'une tendresse
parmi les fruits rouges de la haie
à rassembler nos habits du dimanche
pour chemin faisant
étirer les fils vierges
telle crépinette sur l'ouvrage de fin d'année.
616
Par fidélité à la source aimer et mourir. Point de sceau sa ibaba ng pahina. Passer le gué pieds nus purifie le cœur. Revenir en arrière ne paie pas de mine. Effleurer le temps étanche les souvenirs. A croupetons en bord de falaise la terre tourne. Remonter la roue de fer aurait suffi. En sandales descendre à la fontaine réveiller la vouivre. D'exil en exil tisser la couverture de survie. Et rire rire par dessus les nuages. Sans accroc à la toile la route est longue. Se sentir accompagné dès la sortie du tunnel. Ma conscience devant l'univers devance les saisons. De l'hiver retenons les réserves de l'écureuil. Au printemps soyons l'ours au sortir de son hibernation. A l'été respirons le vol de l'aigle. En automne rentrons nos blancs moutons. 615
Se masquent à demeure les roulements du tambour sans que nuit survienne Franchit les vallons le son ensoleillé des clarines Volte face des garants de l'oubli sueurs froides du fond du pré monte le chuintement brossIto ay du mufle des vaches Encorné dépenaillé le prude agent des douanes rugit de plaisir Face de lune aux débours des ruines la forme blanche Effronté sans que le deuil paraisse un regard de molle passion La mailloche frappe la peau de bélier pour que les voix se lient Écume et fontaine se rencontrent narines bruyantes les araignées d'eau se carapatent Bisque risque d'une musique folklorique au bric-à-brac de l'authentique Ouvre tes yeux femme l'homme ferme les siens Aux cieux que des heureux la palme raie l'azur Glisser prestement la paresse de l'esprit contre ton sein Un manquement et pfuit la fumée blanche disparaît. 614
Essence mahiwagang paggala kailan ang sangang-daan nagliliyab na apoy isuot mo ang iyong sapatos at isukbit ang shirt nang hindi sinasabi isang matinding sakit sa tiyan naghahanap ka ng lilim ikaw ang araw sa distaff at ilagay ang iyong kamay sa pangunahing sinag sans que les cieux pâtissent namumulang cheekbones dumaan sa bintana hindi na ginagamit na mga pagpigil isang kumpol ng liwanag sa Kuwaresma na kunin mo ang alon de plein fouet huwag umatras sa kahit ano la gorge nue isipin mo na mahal kita at mukhang maganda nakaupo sa mataas na upuan ang puno ng apog na kumakaluskos sa mga bubuyog tumatakbo ang aso sa ilalim ng arbor at itaas ang alikabok maligayang pagdating at tumahimik ka nasusunog na may posporo ang uvula ng isip para sa isang ngiti may basang labi sa paggising ng mga malayang kaluluwa tahimik ang pag-iisip masahin ang iyong mga alaala par une déglutition active nananatiling lasa ng dugo na may nanginginig na mga kamay dapit-umaga makikita mo ang pagbubukas mula sa dura mater puno sa mga pag-alon nito sa baluktot ng iyong balikat pakawalane sa lihim na hibla ang maingat na bendahe isang pindutan konting yellow button lang para mawala sa upuan ang iyong matalinong katawan isang libong butas être de garde et d'estoc ikaw ang millennial parang bundok maging ang asul na foxglove ng mahiwagang tanda nakapaloob na pandiwa que le doute anticipe buhay ko ang aking malaking buhay kasama ang vermeil angelus na may malalim na hiwa vent oh malakas na hangin hiningang walang pagod les girouettes crient 613
Aux barrières de l'esprit il y a l'oiseau doux marche et respire en sa présence. La chaîne est rude telle une lame de fond se soulevant de l'océan. Sans angoisse ouvert sur l'infini hors des murailles du refus. La parure des prés est lustrée de fleurs jaunes pigments d'amour. Et quand on se retourne sur soi et que l'on touche l'oiseau doux, pa rin. Des jours comme ça à la volée au plus profond de nos histoires. 612