شعلا جي سرپل ڳائڻ   
سستي ان جي ڏندن کي ڇڪيندي آهي   
شڪ جي تحت اجازت ڏني وئي.   
 
ڳالھ پکيڙيو   
گهٽ جنازي ۾    
وسارڻ وارا.   
 
وري چوڻ   
ته سڀاڻي سڀاڻي ٿيندو   
۽ ڏينهن جو هڪ شوٽنگ اسٽار.   

 
361
 
  

 Les mots se méfient du réel entendu
 en dégoût de soi-même   
 مرڻ بعد جي لکڻ.   

 افتتاح تي ماڻهن جو ميڙ هو   
 گذرندڙن جو   
 سرد رات ۾ غائب.   

 هليو ويو, شاعرن,   
 اکيون بند   
 جيئن ئي طوفان گذري ويو.  

 
362

 واچ ٽاور ختم ٿي ويندا   
 nos échos lointains entendus   
 وسارڻ جي ها دوران.   

 گهڻي وقت تائين نازڪ   
 اونهاري جا اونداهي حلقا   
 بادلن کي اخروٽ جي ٿلهي تائين پهچايو.   

 لڪل رات جو   
 ٻڌڻ جي موجودگي جي نشاني آهي   
 روايت جي کوٽ جي ڪري.   
 

363

   رنگيل فلائي ويٽ   
 حقيقت جي مذاق ۾   
 کليل دروازو.   

 هٿ ملائڻ   
 لبن جي فهرست   
 نظر کان پري.   

 منهنجو NAME وڏن اکرن ۾   
 خطرناڪ فرار   
 ڏاڪڻين جي سليٽ تي پيرن جا قدم.  

 
 364

 ڳولا نه ڪريو   
 ننڊ نه ڪريو
 ابدي نگران ٿي.   

 دل جي ڌڙڪن سان   
 جيڪڏهن زندگي ڀڄي وڃي   
 توهان جي راتين جي باقي رهي.  
 
 تخليق ڪندڙ سخت آهن   
 اڪيلا خالي آهن.
  
 زندگي ڪيڏو رنگين آهي.    


365

 هي حسد جا سخت هٿ   
 سوال جاري رکو   
 بغير جواب اچڻ جي.   

 گل جيڪو همت ڪري 
 پنهنجي وجود جي دعويٰ ڪري ٿو 
 تجويز ڪيل رستي جي هدايت جي خلاف.  
  
 خالص افسانوي   
 محافظ آرام نه ڪيو آهي   
 صبح جو سوير ڪال ڪرڻ کان سواءِ.  

 
366

   آواز جي ڌڙڪن سان فن کي گرمائي ٿو   
 خوبصورت لفظن جي نتيجي ۾   
 واعدو ڪيل رات توهان جي ڪنن ۾ سرگوشي ڪئي وئي آهي.
   
 نئين صبح تي   
 نئين شروعات   
 شڪ ۽ يقين جي وچ ۾. 
  
 متوازي کي ڇڪڻ   
 فورڊ پار ڪرڻ   
 اسان جي باوجود ٿيندو.   


367

 هي گولي ڀت جي خلاف آهي   
 اک ڇنڀڻ ۾ ظاهر ٿيو   
 خام ڏندن سان بي سبب چبائڻ. 
  
 مينڊيٽ کي گونگا تي واپس ڏيو   
 جيڪٽ جي چادر تي   
 سڪل ذائقي جون پاڙون کيسي ۾ هٿ.  
 
 اچو ته هلون   
 اچو ته برف تي باڑ بلند ڪريون   
 اچو ته شراب تي پيون اچون.   


 368

   Ma main sur le banc de bois   
 veines contre alvéoles   
 la pierre éclaire la feuille blanche.      

 Se déployer   
 faire quelques pas 
 séance tenante. 
    
 Les loups rentrent au bercail   
 point de traces fraîches   
 juste une lanterne au loin.     

 
369

 Malgré lui, tendu   
 le poitrail offert   
 son œuvre fût amande fraîche. 
  
 Chuintements à la porte   
 la vaisselle s'entrechoque   
 les mouches bousillent sous la lampe.  
 
 L'enlever fût fait   
 de preste manière   
 ivre de rires à l'encan. 

  370