צוריק צו דער וואַנט    
אין די טויט סוף פון Rue Gignoux    
ער האט געקראצט דעם שטײן    
de ses ongles en sang.               
 
ער איז געפאלן    
אײדע ר ד י לארק ע ענדיק ט זײ ן טריל    
מיט די לאנגע שטענגלעך פון דער דורום־װײץ פון אמאל    
קורצע שטענגלעך נאכגעגאנגען מיט שווערע אויערן.        
 
די קאַרנאַטיאָן צווישן די ציין    
ער האָט נאָר געדענקט אַ מאָמענט    
אַ בינטל בלובעריז פון נאָגענט   
caressé  par la houle .      
 
ברענענדיקע מחשבות האבן אים צוגעמאכט זײן היטל    
און אירע אױגן װערן װײַס     
געפֿינט צו אַלע    
דער בליץ פֿון אַן אומשולדיקן שמייכל.        
 
אין די טויט סוף Rue Gignoux    
קניען קעגן די פעדערייטיד וואַנט    
קראַצן דעם שטיין מיט איר שפּאַלטן פינגער    
עס איז געווען אַ מבול פון פינצטערניש פון וואָס ליכט איז אויפגעשטאנען.        
 
 
646