Nuit passée    
Au calendaire des obsessions    
Ai vu le jeu des morts et des vivants    
Arguant de l'arc bandé    
Dans l'entre-deux des migrations.        

ווייברייטינג פייַל ונטשעקקעד בייַ די שפּיץ פון די טאָפּאָל
די קרונטשי בלעטער אין וויל
בייקט אין אַ קאָליר
די בראַנדז פון מלחמה
אין די מויל פון די דעמיורג.        

טויב פליעס !    
און אַצינד צו מיר מיט זיין רויט אויג
אי ן דע ם צעבראכענע ם טעאטער
צו פירן די טשאָרידזשיז פון אַ קלאָר געזאַנג
צו גרויל און חורבן.        

עפל פון דיין אויגן
באַצייכנט מיט אַ מאַך פון ריממעל
טשעעקבאָנע הייבן
אין די צעמישונג פון אַ רייַז פּודער
אָוונט אין פּאַריז ווי צו לאַכן.        

פּלאַגד אין דעמאָלט אַנפּלאַגד
געלאפן פון מאַרילינע ס אויגן
די קאַראַמעל שאָטן פון אַ ווינטער הימל
סאַלווינג די רעבוס פון הערצער
צעשמעטערט דורך די שראַפּנעל פון אַפישאַנאַדז.        


1004

מיט פיר הענט
ווייַזן מיר אַז דער גראָבער פינגער איז פעלנדיק
און אַז די אַלף און די תוו
זענען קיין רעליעף
אַז אין פאַל פון ייַנטיילונג.       
 
פולע בארד
קליין מויל אָן ליפן
אי ך הא ב װידע ר געזע ן יענע ם פעברוא ר נאכט
גרייהאָונדס פון מיין קינדשאַפט
קעראַנץ אַריבער פעלדער.    
 
מייַן טאַטוד גוף
מייַסטערווערק כוואליעס פון גאַבריניס
חכמים ריפּאַלז האָבן זיך צו מיר
אין דער בוכטע פון ​​מאָרביהאַן
אויף די העכערונג פון די יאַמ - פלייץ.        
 
געשטאַלט קאָפּ
האַלאָעד דורך אַ מאָנעטיזעד ביסטאָויללע
איך גלייב אין אַ גליקלעך גאָט
אויג צו אויג
ב ײ ד י ברודערלעכ ע דורכגײ ן פו ן ד י ליגנער.        
 
און קומט צו מיר
ד י יעק ל הא ט געמאכ ט
בײם לאנגן זיץ
ווארטן אין דער זון
פלאפּינג פליגל
ווי קליינע געווער
אין שאָטן פון די אַש ביימער
ביים דרום טויער
פון דעם בנין
וָואס זַיין
ערד יילידז
האלב אויפגעשטאנען
צוזאמען די האָריזאָנט
צו האַלטן די פאַקטיש
דיק און שטאַרק
אונטער די שפּאַן פון די צוויי וועלטן
איינער יידל און גרייט
די אנדערע שטאָלץ צו האָבן געפֿונען דעם שליסל
ווערטער די יקערדיק סדר    
אנגעטאן אין אַ פּאַסן פון ומשטאַנד
מאל גערירט
אבער קעריינג שניי
אויף די אש פון פארגעסן
אַז די פאַנטאַזיע פאַרברענט
אין צייטן פון גרויס עלנט
אין מזרח פון יעדער פּנים
דערמאָנט דעם שטיין
טאַפּט דורך די לייַכטטורעם    
אויף די אנדערע זייַט פון די בייַזייַן.    
 
 
1003

Souffrant de l'absence    
Ils se sont posés sur la ligne de crête    
Dans le champ des morts    
A la rencontre des étoiles.        
 
וואָס טאָן מיר זען פון דאָרט ?     
Où la langue épelle les derniers mots    
D'un mystère sans fond       
Encillant l'envie de vivre.        
 
Ne parle-t-on pas d'effacement    
Alors l'axe du monde approche 
Au centre de cette quotidienneté    
Devant laquelle s'incline le Boiteux.         
 
Il est un jour    
A vivre ou à perdre    
Où le langage porte en terre sacrée    
Le bouquet du printemps.         
 
Un visage    
Ça se voit    
Des racines    
Point    
Juste une épaule    
Effleurée de la main    
A l'orée de l'enceinte    
Alors que la voix    
Creuse l'air    
De nos égarements    
Quand semblables  
A un lac qui se vide    
Les eaux boueuses    
Grouillent de vie    
Hors d'atteinte    
De l'asymptote    
Aux alliages reconstituée    
Alors que cela se boit    
Monsieur    
Pour que charitablement     
Lever le verre    
Soit l'acmé de l'égarement     
Produit à petits cris    
Aux suçons de l'esprit    
Espadouillés      
Dans le face à face    
Avec les fosses profondes       
Retournées    
Sous l'ondée énigmatique     
De l'enfance des hommes.        
 
 
1002

En bout du chemin    
Le passage des hongres    
A serti les barbelés de crins fins.        
 
Point de repère    
Juste l'odeur de suint    
Imagerie obsidionale des oppositions.        
 
Naguère la roche métamorphique    
De creux et bosses compressée    
Fut soleil retourné.        
 
Navré de n'offrir que des mots    
Nous eûmes la délicatesse de monter à bord    
Par temps de mauvaise mer.        
 
Quand soudain    
Ombre furtive au ras des eaux hurlantes    
L'Homme apparut dans le fractal des origines.        
 
סעקווענטיאַל שפּיצל
קאָפּשווינדל ינדזשויז אונדז
צו טרעפן דעם פאטער.        
 
היינט ביינאכט
זי וועט זיין דאָרט
ניט וויסן ווו צו גיין.        
 
און איך וועל עס אַרומנעמען
אין עקסטרעם ערלעכקייט
צװישן די אײביקע װעלטן.        
 
א שײנע ר רעגן
וועט דעקן זיין צונג.        
 
דער פאַרגאַנגענהייט אין דיין פינגגערטיפּס
וועט צעוויקלען זייַן פארבן.        
 
דער בלוי פון הימל
וועט עסן די וואלקנס.        
 
איך וועל זען די בלאַקבערד
אין הינטער דעם גאָרטן.        
 
Il épellera mon prénom    
Jusqu'à ce que le nom vienne.        
 
דער געלעכטער וועט ריקאָטשעט
אויף די קריסטאַל פון די ליפן.         
 
צװישן די רימען
די בין וועט ציטערן די טרוקן בלעטער.        
 
מי ר װעל ן ארוי ס פו ן נעסט
ווארטן פֿאַר די דאָן טעטראַלאָגי.        
 
Rigoureuse    
Faisant ciller les yeux    
Elle pénétrera le saint des saints    
En grand apparat.        
 
Moi l'enfant de mai issu d'une plaie    
Je retournerai la peau    
Pour inscrire quelques mots de Rimbaud    
 Sur le dos de la cuiller.      
 
1001


 

פארכאפט אין נוציקייט
העלף זיך אליין
אָפּזאָגן
זיין שטארקער.        
 
דו זאלסט נישט ריכטער
די פרענדלי קאָנקורענט
זאג אים
צו לייגן ביי דיין זייַט.        
 
צו יזאָלירן
זײטיקע, װערטערלאזע ניגון
ד י ברו ך אי ז פארגעקומע ן
הייבן די שלייער.        
 
קליין צייכן
נישט קיין אנונג
אויף פּאַפּיר
א קאַווע פלעק.        
 
אַ וויטאַל קשיא
דעמאָלט אונדזער אָנהייב נעמט פאָרעם
אין די האַרץ פון די האַרץ
די ליכט וועט אַרייַן.        
 
מיט אַ גלעטן קול
צו זיין פאַרמשפּט צו עלנט
קיין עבירה
צו די גרויס אַדווערטייזער.        
 
געבן איידער איר שטאַרבן
דיין קאָפּ צו די וויקטימס
און לאכט פון דיין יסורים
אייביג באגראבן.
 
בלײב נאענט צו מיר
ניטל פיגיערינז
איינוואוינער פון די פריילעכע גאסן
פון לוסעראם די שײנע.        
 
Le Retournement    
Élèvera le corps    
Sur le pavois    
A la vue des assaillants.        
 
צו געבן אַרויף
געבילדעט און לעבעדיק פֿאַר גוט
קערט אַלע ייליאַניישאַן
אומאדערטיג אין הויכע ווינטן.          
 
נעמען אַ שריט צוריק
אוי ף ד י העפלעכ ע אויג ן
פרויען און קינדער
קאלט ע אראנזשירט.       
 
ניטאָ
אבער געבן אַוועק אַ שמייכל
מען וועט מער נישט אויסזוכן דעם ריק
די פּאָסל פון די לעצטע ראַם.        
 
די שטיינער רעדן
דער קאָנצערט
די באַוועגונג מאכט זיין וועג
וואָס וועגן דער ווייַטער טאָג ?        
 
דעמאָלט פּלוצלינג
אַלץ וואָלט אָנהייבן ווידער   
זינגען
די סופּפּאָרטערס ליד.        
 
וועט נישט בלייבן
אַז דער אַוועק פון ווייל געווען
נאָך עטלעכע מאָל
צווישן די לעבעדיקע און די מתים.        
 
צו לאָזן די געשיכטע
עטלעכע דערגרייכן לעגענדע
דערציילונג פון הימל און ערד
אין דער ליכט פון קומען צוריק.        
 
חכמים און מורדים
איר וועט קלאַפּן אויף די גראַניט פּלאַטע
סימנים פון פארשטאנד
אין די הייך פון דין.        
 
לאמיר ווייטער גיין
אבער זאג נישט קיין ווארט
פו ן דע ר אוממאראליטעט
צו זיין ימאָרטאַל.        
 
 
1000
 


 

וויש
פראָנט צוריק
אויף גראַמאַ ס ראָולינג זיצפּלאַץ
צו פירן צו די שניי טויער
אונטערן זילבערנעם בוים
פון די רעגענט אָפּעראַ
די אַרויסרופן צו ליבע
דאס אָנטייל
אין דער זאַמלונג פון וויטשיז
מיינע שוועסטער
פון הינטער דעם פרילינג בערגל
דאַפאַדילז און נאַרסיס
פּערפומינג די לופט
פון א שטראם געלט.        
 
קלאָפּין האָבל
אין די שפּיץ פון די פּאָנט דעס Arts
איך האב דערקענט דעם מארש פון די שטערן
צו ווייזן די פינגער
דער פארשטענדלעכער אַרומנעמען
אין דער מאָרגן
אין רשות רוח
מיט פּאָסעידאָן
פון די בעקן צו די באָוץ
מאַרשמעלאָו מויל
לאכט
אין פראָנט פון די מעטאַל טשערז
דאַנסינג קאַרמאַגנאָלע
מיט די לאַבעלס
פון אַליס ס קאַסטלע.        
 
Nous nous sommes mis d'accord    
Pour grimper au faîte des maisons    
En conclusion sage    
Des cœurs cherchant cœurs    
Appliques de bronze posées    
Sur cette double vie    
A bâtir en liberté     
Les choses si particulières    
Que sont le chant de pierres    
Au passage du "ברוך זיין"    
אויגוסט מעטאַפאָר
פּינטלעך אין זיין ימפּאַלס
צו רעכענען די אייביקייט
אין די פיטינגז פון בלומז.        
 
( ווערק פון Manon Vichy )
999

Etre capable    
De souffler    
Entre les omoplates    
Le son d'une guitare    
Aux ailes étendues.        
 
צו קענען
צו עפענען
דער צווייטער טייל פון לעבן
בײ די גרענעצן
פון וואָס ענדערונגען אונדז.         
 
קוש זײַן זון
ווייל פריער
צו דערטרונקען ווערן אין איר וויינען
װאלטן געבראבט
די פּאָר און זייער קינדסקינדער.      
 
Se raccrocher    
Aux branches    
De cet arbre mal foutu    
Alors que de fixer le regard sur la poignée    
Jamais la porte ne s'ouvrira.        
 
Silence    
Quand ébranlé par la douleur    
Il faudra rentrer chez soi
Lettre lue     
Pour la métamorphose du papillon.        
 
998

Ce matin    
La retenue d'eau s'est offerte  
De nature    
Au cœur de terre    
A faire se lever le printemps    
Dans le glissement de l'air    
Hors de la faille.        
 
דעמאָלט קומען צוריק
שיין ווי דער טאָג
לבנה חלום
אונטער די שטערן פון טêט'טשאָ
צום אדמיראל
גלייך ווי איך
קרונטשי פּרערי עפּל.       
  
Fléchissant le genou    
Devant la Croix des amours profonds    
Ils ont tenus    
Offrandes à hauteur de poitrine    
Les récipiendaires de la nouvelle portée    
Emboîtés telles pièces d'une poupée gigogne    
Dans l'enceinte du grand Chêne.        
 
Coule    
Eau de mars    
Hors des vasques principielles    
Allant de degré en degré    
La conscience claire    
Vers cette prodigieuse descente    
De l'autre monde jusqu'à nous.        
 
 
997

באַטערפלייז פון די טעג אין פרייד
פון איין הויכן גראז צום אנדערן
פון אַגרעסן צו מאַלבערי בלאַסאַמז
די הענט זענען אַרויף
פּראָצעסיע פון ​​ליכט נשמות
אויף דער גרויסער פלאן
אַז דער ווינט בלאָוז פון די פּלאַנעזע
קאַנדוסיוו צו באַקומען צו אַרבעטן
צו לאַטע שירץ און דזשוט באַגס
פֿאַר די אַפּקאַמינג אָנקומען פון פּיער
באַפּטיסט ס בעיבי
ווער אין אַ שעדלעך וועג
וועט שיסן די שמוץ אַוועק די וועג    
פון אַ קאַנטראָולד גליטשן
אויף זיין זילבער בייק
די "וועג"    
גלייך ארויס פון מאנו
באַצאָלט מיט זיין ערשטער צאָל
צו גיין צו די דאָרף
קוקן פֿאַר די ווייַס ברויט פּיראָג
מיסיע פון ​​דער וואָך פֿאַר קינדער
אן פארגעסן די "גריס" און די "אַרבעט" פון זיידן.        
 
995

" איך זאג דיר אז איך האב עס גענומען ".
 
" Non tu ne l'as pas pris ta chapka du saint-Esprit 
et puis ce sera tant pis pour toi ".
 
De sinistre mémoire Smith tira de sa veste une carte de crédit
pour faire valoir la normalité
à cette femme qui le regardait de travers. 
 
" אנטשולדיגט צו האָבן געהאלטן איר ווארטן.
איך טעלעפאָנירט מיין שטארבנדיקע מוטער
אוּן הָאט נִיט נִיט גִיזָאגְט דֶעם זִיט גִיגַאנְגֶען; "
 
דורך דער אפענער טיר
וויקטאָר האט נאכגעגאנגען דעם שמועס
און געלאכט פון וואס קאראליע האט געזאגט.
 
עטלעכע מינוט שפּעטער
זיי האבן זיך געטראפן אין דער קיך פון דער סטאנציע
אין פראָנט פון אַ ערבאַל טיי
צו קאָאָ " איך האב דיר אויך ליב "
בשעת אַרויס אַ נייַ קונה כאָנקט.
 
" דאָס אַלץ איז נישט נאָרמאַל "
סמיט ריפּיטיד צו זיך
ביי די ראָד פון זיין בוגאַטי פון די יאָרן 20.
 
ווייַט אַוועק אין אַריזאָנאַ
זײַן װײַב בעלאַ האָט אויף אים געװאַרט
געווער אָנגעלאָדן מיט בלומען
אין דער גאַראַזש טיר.
 
די בלויע לבנה האט אויפגעלויכטן דעם הינטערהויף.
Une enfant sortit par la porte de derrière
pour aller caresser un cheval.
 
זי האט נישט געהאט קײן פנים
און די לבנה האָט אָפּגעשפּיגלט אַן אומענדיקן פּראָפיל.
 
דאס פערד האט זיך געברומט.
די בוגאַטי איז געקומען צו אַ טומלדיק האַלטן.
בעלאַ האָט זיך אַרײַנגעוואָרפֿן אין סמיטס אָרעמס.
 
אַלץ איז געזאָגט.
 
מער נישט געבליבן
ווי צו קלייַבן זיך די בלומען
װא ס זײנע ן געװע ן צעשפרײ ט אוי ף דע ר ערד.
 
 ( קאַלאַזש פון Pierre-Sylvain Gérard )

989