Ман туро ба он ҷо бурдам
Духтарча бо ангуштони афсонавӣ.   
 
Фариштагон аз паси мо рафтанд
Дар даст садбарг.         
 
Суруди мурғи сиёҳ
Ман онро ба лифофа андохтам.        
 
Абрхо боз табассум кардан гирифтанд
Мисли рузхои аввал.        
 
Ман баргаштам
Бори охир хонаро дидан.        
 
Аз абадият
Линден ва хокистар ҳеҷ гоҳ ин қадар зебо набуданд.        
 
Хандахои мо баланд шуд
Дар руи соат.        
 
Гайр аз ин интизорй
Ҷумлаҳои кӯтоҳ иҷозат дода мешаванд    
Pas besoin d'image    
Les fleurs pensent    
Les pensées fleurissent    
Brûlent à même le macadam    
Les gribouillis de l'entendement    
Mort et vie forment tissus    
Une trace de sang pourpre au vent.      

 
 
978