• 

 Ин манбаи ашк, ки чашмаҳо.

     Баъзан мо дучор мешавем хок, аммо маҳз тавассути ашк мо покии худро нав мекунем аввал.

     Ашк мисли сарҳади байни мост холати чисмонй ва холати маънавии мо, ҳамчун нуқтаи гузариш байни замони ҳозира ва вақти оянда, ки мо метавонем ба он ворид шавем интизорӣ аллакай дар ин ҳаёт.

     Кӯдаки навзод гиря мекунад вақте ки мо ба ин ҷаҳон меоем.

     Мо набояд ҳеҷ гоҳ бидиҳем ва бе ашк рехта ишқро қабул кунед.

     Ашк метавонад барқарор шавад бакоратро гум кардааст.

     Фарқ кардан муҳим аст се намуди ашк : ашки шаҳвонӣ,  ашки рӯҳонӣ ва ашки шайтон.

     Ашк шайтонӣ, – юнонӣ “диаболико”, ду бурида – мебошанд ашк барои вонамуд кардан, ашки тимсоҳ, ашк, ки ба таври возеҳ иҷозат диҳед, ки шахс худро бо ин мукотиба гузорад ки ба вай муво-фик аст, ки вайро давр занад. Ин ашки ноумедӣ аст, ашк риёкорӣ, ки ширкатро фиреб медиҳад ва моро ба дурӯғ ғарқ мекунад бо порае, ки дар мо ба амал меояд, мо хам худро фиреб медихем.

     Ашк шаҳвонӣ умуман бо шавку хавас алокаманданд. Инхо мевахои хашм, ноумедӣ, ҳасад, ба худ раҳм кардан ё оддӣ ҳаяҷонангези асабӣ. Онхо гамгинии моро аз зиндагй дар а чахоне, ки ба орзую умеди мо мувофик нест. Ин манъ нест дар назди озмоиши бузург ё дар ҷаноза гиря мекунад ; ҳатто хеле оқилона аст, зеро ашк метавонад мисли малҳам амал кунад ва захм чуқуртар аст вакте ки дард рафъ мешавад.

     Ашк рӯҳонӣ натичаи чидду чахди худи мо нестанд. Онҳо тӯҳфа аз ҷои дигар. Онҳо ба умқи худи мо зич алоқаманданд. Онҳо моро ба ҳаёти нав меоранд. Онҳо аз ду фармон мебошанд. Ба дарачаи пасттар, талханд ва моро пок мекунанд ; онҳо мисли хуне ҳастанд, ки аз захмхои рухи мо чорй мешавад. Ба дарачаи олй, нарм ва моро ба як шакли муқаддимаи маърифати беҳтар дар ҷои дигар вогузор кунед ; рухи-кунонии хиссиёти моро нишон дода, дар он иштирок мекунанд табдили шахсияти инсон. Ин ду намуди ашки рӯҳонӣ бо вучуди ин набояд хеле сахт мукобил баромад, зеро як ба дигаре мебарад. Он чизе, ки чун ашки пушаймон таваллуд мешавад, метавонад ба он табдил ёбад ашки миннатдорй ва шодй.

     Он ки ҷома ба бар кард дарди арӯси ашк, никохи хандаи рухониро медонад ҷон ва оромии танҳоии фазоҳои дур.

126

 
Accepter

Ин чизҳо дар зиндагӣ шуморо бадбахт мекунанд, дард, хашмгин
 он чизҳое, ки дар ҳаёт буданд ва ҳастанд
 ва ҳанӯз
 хар гуна вазъият бояд кабул карда шавад
 чунон ки вай меояд
 вай кист
 чунин аст
 хамин тавр, ҳозир
 ин тавр шуд .

      
 Пас аз вақти муносиб барои эҳсос
 дар кашолкорй намонед
 пас аз кабул мулохиза ва баъд амал мешавад.

  Қабул кардан аз вазъият гурехтан нест
 ба чеҳраи вай менигарад
 ӯро номбар кунед
 фаҳмед
 фаҳмед
 en avoir connaissance parfaite
 бо он чизе, ки барои шумо воқеан муҳим аст, муқобилат кунед.

  Шодмонй
 ин ором
 ин давлате, ки андӯҳ ва бадбахтӣ наметавонад ба мо ҳамла кунад
 ин тӯҳфа бояд ба дигарон дода шавад
 ҳузури ниҳоии худ
 аккорди мукаммали мусикии орган
 чуқур дарун.


 125 

 Ҳар чӣ мекунед
 онҷо бошед
 интизор аст
 аз он чи меояд, ки зиреҳро тақсим кунад
 ё намеояд
 муҳим нест, зеро ин нишона аст
 ки хеч кас байни аломатхоро фарк карда наметавонад .

  Хотира
 одамон дар бораи мо чй фикр карда метавонанд
 пас аз рафтанамон
 ночиз мегардад
 хамин ки даре ба хона озмоиш ва хатогихо
 ба мо содда карданро таълим диҳед "бинед" .

 Мо ба ҳар ҷое, ки мехоҳем, меравем
 бе нафрат ва лаззат
 танҳо бо шодии будан
 et d'être jusqu'au point de non-retour
 мавҷудият дар байни мавҷудот
 каме бошад
 офаринандаи мавҷудот
 ба суи ҳеҷӣ рафтан
 ки дар он чо хама чиз катъ мегардад ва давом мекунад
 ки коинот васеъ мешавад
 мубодилаи модда ва энергия
 ки акли онхоро аз хам чудо кардан мумкин нест .

 Мо савдо мекунем
 як қисми хурди як сония
 паёми муҳаббат
 аз зиндагии шумо ё ман
 муҳим нест
 аз байни
 аз он чи ки моро фарк мекунад ва муттахид мекунад
 бурда истодааст "мо" олитарин .


 124 

  Шикоятро гузоред
 En volutes lentes
 Sourde tornade
 Jusqu'au regard amène
 Figé par la sidération .

 Дастаки сабадро бофтан лозим аст
 D'entre les objets sacrés
 La passiflore épanouie
 Ragrée le sens de la vie
 Le maudit est passé .

 Аз пайрахахои нишеб гузаштан
 Le limon colle aux pieds
 S'entrouvre une lueur diaphane
 D'entre les voix des suppliants
 Lâches dans leur penchant à la servitude .

 Дар сутун
 L'humanité investit les lacets de la montagne
 Ascension régulière
 Aux rythmes des cymbales
 Et des oriflammes  claquant au vent
 Vers le Très Haut .

 Чехрахои пур аз хирад
 Se mêlent aux lancinantes mélopées
 Conjugaison singulière
 Offrant refuge
 À nos âmes éprouvées .


 123 

• 

  Клубничкаҳои тару тозаи пигментӣ
 байни лабони арғувонаш
 вай далерона гусел карда рафт
 гулхои афлесун ва навои паррандагон
 ширкатро ҷалб кунад
 бо нигоху имо-рахои начибонааш .

      Аз аккорди садои пур аз шишаи шикаста
 ва мои карибу
 зали концертиро ташкил кард
 бирав, вақте ки ман туро тела медиҳам .

      Ба мисли мурғи нарина
 кантор ба лаби чукур пеш рафт
 бо овози баланд гӯяд ва иштиҳоашро ба чӯҷаи муқаддас равшан кунад .

      Он вакт шунида шуд
 дар туннеле, ки ба арса мебарад
 садои наъли дарранда
 ки гуё мо бояд зуд
 ҳама ҷанҷолро бас кунед
 ва дар атрофи ин куштор бо мо вохӯред .

      Клубничкаи тару тоза мураббо вайрон шуд,
 гурриши кантор девори когази биринчро пора-пора кард,
 аккорди кабри кариб хунук шуд
 то дар зери кӯзаи занги шиша ба итмом расад
 печонд
 ва ба парад омодаанд .

 ...  сарамро зери об монда буд !
 ва чун кифоя набуд
 Ман ваннаро шикастам
 бо зарбахои калони мӯзаҳои кафшдор
 гуфтани маро шунидан
 ки пас аз он мисли ин чост
 газад ва бадбӯй мекунад .

  .................  Вақте ки ҳузур дар мулоқот нест
 вакте ки Галаба наздик аст .


 122 

• 

У барои омӯхтани нигоҳ кардан ва гӯш кардан арзишманд аст, зеро ҳеҷ саволе вуҷуд надорад ба чизи аҷибе, ки ба назар аҷиб менамояд, ғайрифаъол итоат кардан. Аммо шумо гӯш карданро чӣ мегӯед ? тамошо карданро чи мегуед ?

Вақте ки будан ба мавҷудияти худ таслим мешавад, ки вай дар холати тафаккури осуда аст, ки он аз пасмондахои гузашта, баъд ба бозии шаклхо дохил мешавад, рангҳо, ҷилдҳо ва садо медихад. Он бо замони ҳозира мубаддал мешавад.

Ва дар зери сангфарш, соҳил ; дар зери пои мо муътадил будан ба муътадилй, офариниш. Он чизе, ки ваҳдатро муттаҳид мекунад эҳсосоти асосӣ. Мавҷудият дар он ҷост, дар ин танҳоӣ, дар ин ноду-рустй. Ин таҷрибаи самараноки ин танҳоӣ аст дарун аст ва он ҷӯякҳои худро пайгирӣ мекунад.

Барои онҳое, ки эҷодкоранд, ларзиш ба амал меояд ҳама чиз, ишора ба худ вуҷуд дорад.

121

 Ин тамоми олами яхкардашуда .

 Ин ғизои фармоиши дигар пас аз он расонида мешавад .

 Ин масъулият барои рафтан бо дили кушод
 quitte à se laisser bousculer par les énergies du lieu .

 Бо шавқ биҷӯед .

 ба рӯҳ наздик шавед .

 Марги берунии ҳаким таваллуди дарунист 
 аз онҳое, ки ҷустуҷӯ мекунанд .

 La neige et le froid contractent nos volontés 
 дар атрофи чизи зарурй .

 Мо охуро бо дили булӯр бе шикорчӣ намебинем
 ва агар ангуштони карахтии мо триггерро хеле зуд кашанд
 биёед аз ин бесарусомонй шиква накунем
 он метавонад бошад, ки дар байни марг ва ҳаёт чизи дигаре вуҷуд дорад
 telle floraison
 toute de respect et enjointe à ce qui est .


 120