Шамолҳо   
 теппаи гург   
 пароканда инъикос менамояд   
 туманхои шимолй   
 табиати азизи мо.     
 
 нуқтаи дудилагӣ   
 занг ҳаст   
 аз замин то осмон   
 барабан меларзад   
 дар гузари гозхои вахшй.    
  
 Масъала    
 одамонро нопадид мекунанд   
 назар ба дарьёи Сурх   
 бо бӯсаҳои тару тоза фаро мегирад   
 рухсораи нозуки занони гумшуда.   
   
 Пойҳои урён бар мос   
 навозишхои дарахтони овезон   
 экрани тӯмор   
 бо шуриши нозук   
 аз гуреза бо пару либос.   
   
 Оянда нест   
 дар бешаи санавбар   
 бо лишайнҳои хушбӯй   
 ки мурғи ҳаракаткунанда   
 ба кафидани шохаҳои хушк.
      
 Навозиш кардани шабпарак   
 дар гули пешниҳодшуда   
 дар чанголи нур   
 ба бандар мерасем   
 ки нигохи худро васеъ кунем.   
   
 Дар сӯрохҳои баргҳо   
 дар зери шуоъхои офтоб   
 соя рақс мекунад   
 ба гирьяхои ошкоршуда   
 аз рухи гамгини мо.  
    
 гум шуд   
 майл ба дастёбӣ   
 нофи орзуҳо   
 посбони остона   
 овоз диҳед.   
   
 Биёед Сарчашма бошем   
 табиати се подшоҳ   
 инстинкти нозуки механизмхои ботинй   
 Дили амиқ дар ҳайрат аз дидор  
 кушодани даҳон то сухан гул кунад.  

 Биёед худамон роҳ равем   
 танаффус нест   
 байни дохил ва берун   
 ки баръакси самти назари мо   
 дар шиносой бо Грифони зиддиятхо   
 ягона.
 
 Парад ба махлуқоти сафед   
 ба қуллаи ниҳоӣ   
 дар намуди зоҳирӣ дар пеши ҳама бузург   
 гузаштан аз Мох ба Офтоб   
 ҷои лона кардан.  
    
 Ягон кабудизоре боқӣ намондааст   
 суруди охангангези иродаи мо   
 бо нафаси Рӯҳ қабул карда шуд   
 танҳо як сафари сабук   
 дар зери соябони инти-ходи мо.   
   
 
  525