
de ierde smookte
en sortie d'averse.
De swolling skuorde syn sweep
op de rinkeljende stiennen.
De fjoertoer fan in blik
nachts ticht.
Heit Louis piip yn 'e mûle
kaam hjir op 'e wachtbank.
Wiet sâlt gers
hie syn hoeven mei ljochtsjende stjerren.
In rút klapte
Faby by har finster.
ljochtstrielen
streake de see.
De sânkleurige bôge
stie op 'e hoarizon.
It fertsjinne liet
l'abbé prit son violon.
En Fanette hâlde fan har
rjocht út it gebed.
641