By Mylene
swiere jas heakken
on poussait la porte d'une main ferme
pour entrer en gargote.
Ça parlait fort
elkenien wie oan it smoken
op houten banken
des formes s'agitaient.
It fjoer raasde
stoom kaam út 'e ketel
it ljocht oscillearre
les ombres dansaient.
Doe song it
grêf
ûnder de balken
où séchait le hareng.
Stimmen út 'e djipten fan 'e tiid
om de mage te skraabjen
krassen de gearkomste
des hommes de mer.
In frou
fan de iene tafel nei de oare
fan syn sânstiennen pitcher
servait le rire et le boire.
640
La présence à ce qui s'advient