De l'eau
de l'eau à foison
assignée au feulement incessant d'un chuchotis animal
froissement d'une voix contre la paroi de basalte
gouttelettes de perles au diapason d'un son guttural
claquement des mains velues contre le roc ensanglanté.
S'élève la monocorde allégeance
le faisceau continu
la plainte stratifiée des écobuages de la cité .
S'exprime l'alphabet en ses dissonances
ces frères dont la pratique artisane
fut emportée par la burle
vers la vallée des permissivités .
Seul le son d'une cloche
par dessus le courant d'eau
manœuvre à l'appel
les hommes de la magnanerie
alors qu'il fait encore noir
par ce matin d'hiver à traverser ce pont de bois
les sabots frappant de leurs ferrures le seuil de l'atelier .
Heureux événement
que l'arrivage des ballots de soie
hérissés de mille fils irisés
hors la grossière toile de jute
à l'arrêt comme hésitante
d'entrer dans la goule
où le mâche-menu des ferrailles associé au crissement des éraflures
gargouillent du lissage des textiles fins .
Maraude instantanée
du garçon derrière le bâtiment
ramassant vivement la musette pleine
posée sur le banc poisseux du vestiaire
le temps d'un saut dans l'ombre
hors du ravin des attendus
pour se retrouver ivre libre
le cœur battant
sur la sente caillouteuse
hors la promiscuité du bas
et haut les cœurs
apporter en la chaumière sans feu
les noires stries
d'un à-jour imprimé
sur le pourtour de son visage
de châtaignes et d'oignons
oings .
Message hors âge
des floricoles levées d'esprit
des génuflexions lasses
sur le chemin des trois croix
entre le Golgotha et la finitude de Marie .
Les femmes saintes seules admises
à retenir par le bras
les mâles de passage
pour un sourire
ameutés
disparaître dans le taillis
à la recherche de l'argousier
qu'ils feront suinter
sur la pierre des fièvres
histoire de se mettre en marche
sans compte à rebours
sur le chemin coquillard .
Les femmes saintes seules admises
en progression lente
vers l'amour et la compassion
chargées des brassées de genêts dorés
à la mesure des hautes portes des granges
enfouissant sous leurs amples jupes
les crânes des trépassés
les reins ceints d'une étoffe
si rouge
que le soleil levant
de par son disque iridescent
évoque le saint chrême de l'onction du mercredi saint
celui des faiseurs de jours
pour peu que la mise soit permise
sur le suin safrané
de la jument grise de maître Cornille
ébranlé de plaisir
à la vue de cette farine si blanche
que le puissant déplacement de la meule
pierre contre pierre
fait s'envoler
au gré des trilles du merle
au petit jour
d'un matin de mai .
138
Arsip Kategori: taun 2013
mon amie
De t’avoir rencontrée me remplit de joie, toi, différente de moi et pourtant si proche .
Tu m’accompagnes et me calmes lorsque le temps est à l’orage, que de noires pensées montent de mes gouffres amers et que mes réparties sont excessives .
Tes fermes colères que l’on pourrait croire feintes me sont le remu-méninges vibrant et salvateur lorsqu’atteinte par un assoupissement de l’attention et de l’âme je balbutie de vagues réponses devant le risque de la nouveauté .
Je t’aime, sans l’ombre d’un doute, que même notre arrivée conjointe sur une autre planète ne pourrait nous dispenser d’exprimer notre folle envie en miroir de chercher et de comprendre à tous propos ce qu’est la vie .
Je t’admire au-delà de toute considération restrictive, kanthi kekarepan lan jembar pangajab, sing malah telat penerbangan saka partridge ing ngarepe langkah kita ora bisa ngganggu kita .
Nanging Gusti Allah ngerti yen aku seneng partridges abang kang, karo pesawat abot lan flat, bisa tangi karo wiwitan nyimpen sleeper saka lembah sing aku wis dadi asring cenderung dadi .
Ing ngarep kita energi saka wong ngadeg daya karo kemungkinan realisasi mangsa, ing bumi, lapangan kegiatan kita, jembar banget, kuat lan rapuh ing wektu sing padha, wicaksana, tresna lan reseptif, sing malah krungu bisik-bisik saka wiwitan mula .
Ta parole tournée vers l’éternelle urgence à énoncer l’essence des choses me permet de poursuivre mon chemin, délié de toutes entraves, vers le clair ensemencement de mes jardins les plus profonds .
Tu m’accueilles avec tant de générosité, de promptitude et de justesse que je n’ai même pas le temps de te remercier. Dès que je te vois, je suis à l’affût pour te consommer avec ma tête et mon coeur, et dès que je me consume, dès ce que tu m’offres pénètre en moi, alors tu disparaîs, alors je fonds .
Tu es mère, grande soeur, ange et félibrige de mon coeur pour qui l’émoi que je ressens à ton égard est de suite transformé en “sen” clair et profond au service de mon engagement de fidélité à ton enseignement. TOI, ma flèche lumineuse .
Et puis je t’ai librement choisie comme étant mon amie alors qu’on ne choisit pas sa famille .
Et je serais toujours l’arc pour bander tes pensées réitérées avec force tant il est impérieux pour toi que nous les prenions en compte. L’état du monde actuel en dépend .
Ton message passe. Ta parole est reine. La fluidité de ta vision m’épouse. Les traces que tu laisses derrière toi, je les recueille au plus fort de mes perceptions et de mes capacités mentales pour les intégrer le temps d’une communion venue .
Ton visage est inscrit au profond de mon âme et pour peu qu’un souffle vienne à passer, aussitôt je me lève pour reprendre ce chant mystérieux qu’au cours d’une de nos premières rencontres je murmurais et qui depuis toujours m’accompagne lorsque je croise ta route .
Ton regard signe les instances de ces lieux de paix et de convocation à la vigilance d’une attentive flamme de pertinence .
S’il arrive de nous perdre quelques temps et que je te retrouve, aucun préambule n’est de mise dans le premier regard que tu me portes. Tu es là, je suis là, corps, âme et esprit prêts à la tâche qui nous incombe, ce grand oeuvre tissé de chaleur humaine, niat kebecikan lan panjaluk kanggo pangerten babagan kita dedeg piadeg kanggo ditahan ing mangsa kita alangan .
Lan yen sampeyan lunga dolan, sumurup, ing kene utawa ing papan liya bakal ana papan kanggo para muridmu, kanggo sedulur-sedulurku ing kowé, kanggo nglestarekake geni saka antarane banyu lan banyu tengkorak, lan ngandhani apa sing isih kudu ditindakake .
Lan wiwit urip yaiku ngudi lan ziarah sing terus-terusan, kowe dadi kumbang peziarah, tongkat sing larang regane kang nyonggo kula lan karo kang aku calligraph ing bledug path ing layang suci saka tulisan universal kita .
Je t’aime, kula kanca .
137
Mung langkah menyang kawicaksanan
kawicaksanan. Tembung “kawicaksanan” asale saka latin “ngerti”, saka ngendi uga asale tembung “roso”. Kawicaksanan minangka seni ngapresiasi rasa. dheweke nuduhake sikap sing konkrit banget, nyata banget, lan cukup adoh saka organisasi konseptual njlimet. Iku babagan nemokake seni urip sing supaya sampeyan ngrasakake rasa urip .
Kepiye konsep kawicaksanan iki gegayutan karo iku, plus barat, sakafilosofi ; amarga filsafat tegese “tresna marang kawicaksanan”. Ing jaman kuna, filsuf minangka wong sing dikarepake urip kanthi filosofi sing diwulangake. Kanggo filosofi melu a cara urip kang harmonizes pikiran lan urip .
Lan banjur liwat sawetara abad pungkasan, ing Kulon, filsafat wis dadi seni bangunan sistem saka panginten, de les étayer, de les défendre et, dans des “disputationes”, des discussions, de prouver leur suprématie sur les autres. Dans la Chine classique, un des foyers de la sagesse du monde, celle-ci était conçue différemment ; ainsi l’on disait que “le sage est sans idée, sans position, sans nécessité” .
Je pense qu’un sage est un être humain sans qualité particulière, sans idée déterminée à l’avance, sans position à défendre, parce qu’il veut rester ouvert sur la réalité, afin d’être frais et dispos à ce qui s’advient. C’est par cette posture que le sage peut le mieux refléter celui qui se confie à lui. La sagesse est donc à l’opposé de la crispation. Elle est proche de la sérénité .
Le sage ne “croit” pas ; il a la “foi” .
The “croyance” asale saka latin “credere” et dans cette famille de mots on trouve notamment en français “crédulité”, c’est-à-dire une manière de donner son adhésion à des affirmations que l’on est pas capable de fonder rationnellement. Croire c’est adhérer à certaines affirmations .
The “foi” asale saka latin “fides” et dans la famille des mots issus de cette racine il y a en latin “confidere”, qui a donné “confiance ” en français. Un homme de foi n’est pas avant tout un homme qui croit ceci ou cela, mais un homme habité de l’intérieur par la confiance. Avoir la foi, c’est avoir confiance dans la réalité ultime quelle qu’elle soit. Nous pouvons être habité par la confiance et la foi sans véritablement savoir quel est le fond du fond du réel .
Ne considérons pas la “croyance” comme une crédulité, mais comme étant d’un autre ordre niveau de conscience que la “foi .”
Et sur ce chemin, nous sommes toujours en train de faire le premier pas. Quand nous faisons un pas, nous nous exposons à un déséquilibre. Nous acceptons un moment de perdre l’équilibre de l’immobilité jusqu’à retrouver un nouveau point d’équilibre, en remettant le pied par terre. Alors qu’il n’y a rien de plus rassurant que de rester immobile, avancer un pied devant l’autre, c’est prendre le risque de trébucher. C’est accepter le connu pour aller vers l’inconnu, Lan iki, sans savoir à l’avance si cela nous réserve joie et épreuve. A celui qui se lève et marche, s’ouvrira devant lui un vaste espace, parce qu’en fonction du cap qu’il se donne – que ce soit la vérité, le réel ou la sagesse – ing “marcheur vrai” ne peut qu’aller de commencement en commencement par des commencements qui n’ont pas de fin.
Le “marcheur vrai” est homme de ce monde. Il ne peut déroger à l’engagement qui au détour de son parcours de vie le convoquera à rentrer dans une histoire, à s’inscrire dans ce qui s’est fait ou pas encore fait avant lui et qu’il pressent qu’il faut faire. Il lui faudra prendre parti. Dheweke kudu inkarnasi kanggo mbantu ngowahi jagad iki.
Le “marcheur vrai” uga katon metu saka donya. Dheweke ana ing awake dhewe, kanggo awake dhewe, obyek kawujudane liwat rute internal. Panjenenganipun ing kontak langsung karo apa ngluwihi wong lan ora bisa dipungkiri maju menyang sing ora bisa diarani lan tanpa jeneng. Dheweke menehi lan nampa minangka wektu maringaken lan ketemu iku ndadekake tanpa utamané utang nggatekake akibat saka tumindake. Panjenenganipun punika“ngarsane” kanggo apa. Dheweke ana ing dipercaya .
Le “marcheur vrai” ing panelusuran kang prestasi kudu ngatasi kontradiksi antarane“keterlibatan” et“interior” supaya ing gapura candhi ngendi “kawicaksanan” et “kawruh” ana ing loro dibedakake lan manunggal. A ce point de son parcours, par un renversement de perspective animé par la foi, il peut dépasser le niveau de réalité au-delà duquel notre logique ne fonctionne plus. En effet, ce qui dans notre monde habituel semble inapproprié, peut apparaître au contraire en consonance, quand on change de registre, comme un nouveau niveau de réalité .
Il n’y a pas d’opposition entre la recherche de l’intériorité et l’engagement dans la vie du monde. L’un est presque la condition pour que l’autre ait une véritable efficacité. Celui qui resterait presque toujours enfermé sur lui-même dans une espèce de quête sans fond finirait par se dessécher sur pied car il manquera de l’alimentation de la relation avec tous les êtres qui l’entourent. Et celui qui s’engagerait dans la transformation du monde sans prendre le temps d’un retour vers son intériorité profonde, celui-là au bout d’un moment pourra s’éparpiller, s’émietter, se disperser, se chosifier .
136
Saka siji hubungan liyane
Sampeyan ngakoni manawa mung pengalaman pribadi sing bisa diakses luwih akeh ilmu liyane .
Dilebokake ing a Jocal kabeh sukses pelajaran mung kanggo tes brine murni saka nggoleki ing prasyarat ; iku ngramal, iku ngobong Malah, Nanging ora bakal nate diwasa iki .
Sampeyan ora bakal melu keanggotaan sampeyan ing apa wae, Kabungahan ilusi sing bisa mlebet ing antarane tembung lan obyek riset sampeyan .
Dadi tenan sampeyan. Ing wacana saka Ford, Ana bakal tes. Dadi aja ngomong dhewe crita. Malah malah, Aja ngomong apa-apa. Tetep meneng. Ndeleng, lan sampeyan bakal katon .
Yen sampeyan nemoni wong lelungan kasebut ing unta sing dibukak karo karpet, sutra, wangi minyak wangi lan watu larang regane, Lan iki sing pengin tuku sepatu lawas sampeyan kabeh mlaku, Iki sepatu kasebut ora mesthi dadi duweke lan liya-liyane bakal nyandhang .
Dadi sampeyan duwe Jalur, lan dadi wajib .
Ora dadi korban kepercayaan sampeyan ing “Bon” path. Barang-barang sing bisa dideleng kita bakal bisa ndeleng lelakon ing sekitar sampeyan. Bojomu, wong lanang sampeyan, anak sampeyan, kanca-kanca, tanggi sampeyan, bakal ngundang sampeyan kanggo mungkasi dadi korban liyane kanggo melu cara kanggo nyana apa-apa .
135
Kesederhanaan
Ngomong babagan aku akeh .
Sampeyan bisa uga ngobrol babagan watu, kembang banjur Wit-witan .
Aku marang dheweke .
Aku bagéan saka paseduluran iki kebon saka cipta .
Aku ngerti yen sampeyan kudu maju kanthi tangan kosong, kerja ing wayahe, ing manut apa, kanggo ngrungokake, lan ora aja nganggo piranti sing performa dhuwur .
Banjur aku nemokake yen alam ngomong, lan ngrungokake iku, Aku nemokake kasepen batin saka komuni, iki manunggaling diri karo wong liya, sing liyane minangka mineral, tanduran, makhluk kewan utawa manungsa, utawa entitas alam utawa kosmik sing luwih gedhe tinimbang awake dhewe .
Mesthi alam ora nganggo basa Prancis utawa Jepang, utawa basa simbolis, nanging diungkapake dening “resonansi”. Kita sijine awake dhewe ing posisi nunggu tanpa nunggu, saka ndedonga, saka contemplation lan wit cherry ngandhani crita, lan awu, crita liyane, lan beech crita liyane .
karo wong Kristen, ing Paskah, kita tutul misteri saka pati : yen ora ana pati, ora ana patangen. Yen aku nggawa mbah putri ndeleng almond bosok, Aku ora ngomong marang dheweke : “Delengen kacang almond sing rusak”, paling : “Dideleng wit almond lair”. Kanggo almond, iku mesthi a wektu elek, nanging almond iki menehi urip. Iku ngeculke, aku ninggalake, dipercaya .
Wit menehi kita wutah .
Ing sawijining dina nalika mlaku-mlaku, Aku liwat wit apel, kanthi dhasar wit apel cilik ora luwih saka telung apel ing proses kanggo push. Aku nyawang munggah lan weruh apel bosok nggantung ing wit apel. aku banjur ngerti yen ana loro sing mati. Apel iki tresna banget marang ibune dheweke ora pengin Cut umbilical cord lan tetep clinging kanggo cabang kang bosok tanpa menehi urip. apel liyane, elle, tiba. Dheweke njupuk risiko nggoleki ing papan liya lan ngethok ari-ari tiba ing lemah ; Dheweke wis mati, nanging saka pati iki lair wit apel .
Alam mulangake yen ana lompatan, pati, pruning, break ing irama, ketaatan sing kudu ditindakake kanthi yakin kanggo nemokake tumindak pisanan, tumindak kreatif .
133
saka rasa seneng sing diowahi dadi seneng sobriety
Dina iki, The kepinginan kanggo rasa seneng lan komodifikasi liwat pariwara diprodhuksi dening neoliberalisme ekonomi, mesin globalisasi saiki, sing duwe Ndadekake industri massa ngarahake nggawe wong seneng sanajan awake dhewe. Iku nglawan akesejahteraan sing pisanan Kondisi bakal kanggo Institut sing urip bebarengan karo hukum saben kanggo urip, Lan ora mung kanggo urip, Supaya ngormati liyane lan Kondisi, demokrasi .
Loin, manawa ana kontradiksi antarane demokrasi, katresnan lan rasa seneng sing telung kahanan dhasar kanggo pindhah menyang Konstruksi perusahaan sing bisa promosi pembangunan kanthi tertib dadi lan dudu balapan sing ngrusak ekologis kanthi nggunakake .
Isih kudu nimbang rasa seneng minangka ibukutha kanggo nelukake lan njaga. Kabahagiaan minangka kualitas ngarsane, a Intensitas, Seni Urip “Ing wektu sing tepat” .
Tantangan gedhe yaiku kanggo metu saka ndhuwur pasangan EXCITY / Depresi sing nuduhake sistem dominan masyarakat kita mesthine maju, Pasar Keuangan, tontonan politik, olahraga Omnipresent show and media. Amarga cara iki ngakses intensitas mbayar awis kanthi phase depresi adhedhasar ora seimbang lan keluwihan. Phase depresi sing nuwuhake kabutuhan kanggo sing anyar bungah, Lan sateruse .
Bunder sing ganas iki bisa dirusak ; siji liyane Cara urip bisa, Ing level pribadi lan kolektif. Dheweke yaiku rasio intensitas / Serenity. Iki sing dirasakake nalika a bungah jembar kita lan nyambung kita wong liya tanpa ngisolasi awake dhewe. Bungah iki, Sapa sing bisa lair saka katresnan, Kaendahan, saka inner katentreman, sing ngomong Saka hubungan sing harmoni karo alam, marang wong liya lan kanggo awake dhewe, banjur kabeh kaloro lan tenang. Serenity sing ngidini ditulis ing Duration, Boten kados kasenengan. Pendhapat kasebut ora ngilangi iki bentuk intensitas tartamtu yaiku pesta gedhe, Karnival, Acara Olahraga budaya utawa malah utama, utawa wektu urip sing luar biasa pribadi utawa kolektif .
Nanging dheweke ngajak sampeyan urip liyane kajaba Gumantung saka model kasenengan, saengga bisa ngindhari sisih “tutuk Kayu” utawa logika kesenengan sing ala, Ing endi kasenengan iku Kasunyatan sing diwenehake dening dominasi kanggo wong liya .
The“seneng sobriety” ora alas utawa Asceticism. Iki kesempatan kanggo urip kanthi tenanan iki Urip ing alam semesta sing ditawakake petualangan manungsa. Sampeyan uga, ing Rencana Politik, Sing bener diwenehake marang manungsa kanggo ngadeg kanggo ngadeg Saestu Urip .
132
Pitakonan urip . 2
Iku pitakonan penting kanggo kabeh kanggo ngerti, lan utamané weruh finiteness sawijining. Apa tegese manungsa iki, alam semesta iki sing wis kelakon pungkasan proses prodigious saka patbelas milyar taun ? Sing bakal agnostik, ateis utawa pracaya, iku pitakonan sing siji dina utawa liyane kita ora ojo telat takon .
Crita saka peradaban pisanan kabeh crita nyoba kanggo njawab sing padha nggawa menyang pitakonan pokok iki. paling, amarga iku masalah penting, malah penting, wong wis instrumentalized pitakonan dhasar saka makna menehi urip kanthi ngrancang sistem panjelasan luwih utawa kurang sing wis duwe jalaran sing kadhangkala pacifying nanging paradoxically kadhangkala malah luwih matèni saka kamardikan, kesetaraan lan paseduluran .
Amarga pitakonan saka “sen”, tinimbang dadi papan hak istimewa kanggo pitakonan lan wutah kawruh lan kawicaksanan kanggo manungsa, asring dadi vektor jawaban dogmatis. Tinimbang ngurmati nggoleki saka liyane, kelompok meksa manungsa didunungi dening bakal kanggo daya, srakah, wedi kekosongan lan golek kekuwatan ngupaya nguwasani utawa ora kalebu, kang banjur micu perang saka “sen”. lan apa iku revolves watara agama transenden utawa sekuler. Logika pembunuh sing padha ditindakake kanggo wong sing dikutuk Uji coba Moskow kanthi jeneng sejarah, kanggo korban genosida provoked dening rezim politik totalitarian, kanggo narapidana saka Inquisition Katulik (Torquemada) lan Protestan (Calvin), saka fundamentalisme Yahudi utawa syariah islam .
Ing kabeh kasus iki, apa wis lan isih dina iki asring banget ing karya punika nistha saka liyane, uga hukum pisanan otherness ing lapangan saka “sen” kanggo menehi urip, ing uripe lan wong liya, Iku sing siji sakakamardikan kalbu, konsep banget pecah nanging kajawi waspada lan wangkal ingkang dipunandharaken ugi nyilih ajining dhiri, ngurmati wong liya, nggoleki keasliane, saka katresnan resik uga felt, saka gamblang, saka andhap asor, kapenuhan lan ngerti carane urip .
Iku wektu kanggo teka, kebak nepsu lan cahya, ing ngendi bentelan mangsa bakal diuculi ing lapangan pangarep-arep. Muga-muga wong lanang lan wadon apik bakal tangi kanggo ngluwihi mlaku dawa dadi, overhanging ing misteri, para penerus karya urip transshipment gedhe, gedhe karya urip, cendhak ing skala pribadi kita, nanging supaya dawa ing tampilan saka unfolding mangsa, lan supaya operatif dening ngambah sing kita utang dhéwé kanggo ndhaftar ing buku gedhe memoar sing bakal dikonsultasi karo turunan kita .
sing pikiran, jantung lan akal mbantu kita ing pitakonan iki saka “sen” amarga ana sing luwih gedhe tinimbang kita ing alam semesta sing berkembang iki. Kita bisa katon apik kaya dolanan jerami saka unsur, sel hollogram cilik ing jagad iki sing dadi bageane, ing tanggung jawab lan ing ngarsane apa .
131
Kowe sedulurku
Kuwi kedadeyan sajrone perjalanan wiwitan. Dina, Nalika wektu ana badai, Kita ngerti lumantar lomba mega tandha iki propitiasi, Anvil iki saka ngisor langit .
Nalika budheg Kaget nyabrang gunung, Kita banjur digambarake ing lemah Bumi Stony, lumpuh, ngenteni pungkasane nesu iki Efek kudu ngliwati awake dhewe .
Sawise sawetara wektu Metu saka dimensi, Nalika aku mbalik lan langit sing jelas Nuduhake ora ana badai, Sampeyan ana ing kana, Kakangku, ImMobile, The Angin ing sandhangan gelombang esuk, Jenggot lan jenggot Manis Manis ing Lembah Asal-Usul .
Udhara murni. Mambu kembang seger munggah. Tanpa ndeleng kita njupuk kita bagasi kanggo nerusake munggah .
Iku ana sawetara abad. Mula, kita umure umure wong sing ngerti Tanggung jawab kita lan tugas sing diwenehake saka kita. Kita nyabrang dening nasib sing diwujudake dening pasukan sing ora bisa dingerteni iki lan inflasible sing ora melu kita ing dalan pengetahuan lan Kawicaksanan, Ing dalan menyang misteri gedhe. Ana artine kanggo menehi kanggo kita Urip .
Elinga Ing wayah wengi kasebut nalika ngiringan angin sing diiringi gusor udan adhem Istirahat lan amben ing mburi. Bumi ana ing Fury. Yen Ravines jero Widen sadurunge kita wajib kanggo nyetiraken kanthi yakin kanggo mantep ing kita ing Sijine luwih saka kita. Kita kudu metu saka tes iki .
Elinga Tenang wektu mlaku liwat lapangan ing ngendi nyanyi bungah kanggo mung urip sing ngebaki kita karo inswovers lan kapenuhan. Ana entheng kabeh ing saubengé lan tangan kita Njupuk wisata gedhe ing saindenging omah kulawarga, Luwih saka pirang Lapangan gandum ditata nganggo blueberries, saka marguerites lan poppies corrugating ing sangisore cahya kanggo mbukak bentuk kéwan sing pindah kanthi curling kuping banjur rustling. Sing nyenengake lelungan menyang kita Lan iku apik .
Cuaca cincang Esuk iki. Klamben ing apron sekolah sing wis digunakake Liburan, Sampeyan mudhun saka langkah watu sing padhet saka langkah lawang menyang, Nggoleki kelet sampeyan, Menyang tilak ing lempung dalan kasebut tandha-tandha kasebut ninggal aku dilapisi. Sampeyan minangka pandhuan sing nuduhake cara .
Elinga iki Passage sempit sing kita nyilih supaya metu saka nggodha. Dheweke peteng ing lemah iki kabeh bahaya nanging ora nate ambruk ing bolongan sing diisi banyu. Papan kasebut mung pulihake tong minyak simbah lan ing paillous sawetara potongan cheeses sing dilindhungi Tumpakan teh kandel kandel .
Elinga Balada musim salju iki ing negara sing dhuwur ing endi, dening dalan sing kleru dening es lan salju, Petualangan ditawakake kanggo kita. Diketik ing ngisor parkas lan cangkir, Hawa adhem mlebu ing canvas interior ing kendaraan kanthi estauwa gedhe yen payung terbuka ditutupi, Mburi Lan slippages nggawe kita mbengok kamenangan. Alas nyekel Kita ketemu kuku sing nglarani sawise peluncuran bola salju nglawan caravansera kepungkur .
Kita ora bakal weruh Cara liyane sing luwih alon, shimmering lan wangi saka unta lan Rempah-rempah. Kita ora bakal maneh krungu tangis wong sing nuntun Recalcitrant menyang papan liya sing kita ora curiga. Aku teka maneh asal-usul ara-ara samun saka wawasan ambegan sing kobong saka tangan sing ditimbulake dening Simoun lan tangan sing ditetepake iki, Brunette lan retak saka wong lanang lawas metu saka Ora ono sing mbukak bandha, Woh sing keras iki, ireng lan Kedut ditemokake ing sadhuwure jalur sing diwatesi lan thory .
Ora tetep Dina iki yen grumbulan normal ing iringan anak-anake kita … Tahan ! Ing forecourt padha nyiyapake marquee semangat … Kita bakal ngenteni lampahane buku utama transformasi .
Saurutan, Ana ora, sampeyan sedulur sing ilang .
Elinga iku kanggo ngetik koridor kelahiran nggawe kita medeni banget. TOI, nyekeli sampeyan Kelet lan aku nyanyi sawetara formula sihir sing kudu mbantu kita Menyang sisih liyane, novelty. Ora ana kesempatan liya. Mung Blok watu sing kasebar saka reflux mikir yen wektu procrastinasi Onien menyang duwe lan safety .
Langit iku mbukak. Katarak banyu wis nyapu jejak sejarah kita. Bocah-bocah Wong wicaksana sing duwe hadiah kanggo nyediakake imajinasi ing negara iki adoh saka petualangan luar negeri, Saiki kita mandheg nyanyi Usul kita. Lan kadhangkala nalika badai rumbles, Ing ngarepe perapian frizzy, Banjur tetep nyeret kanggo ngencengi awu kepungkur, tuang, menyang nyebrang emosi lan ikhlas, nyritakake, Mung ngomong apa .
Telpon saka kita Ibu, Kita ora bakal krungu maneh. Dheweke sing ngajak kita ngrasakake ing ngarepe Bowl susu panas ing banana kanggo nyakot untu lengkap roti lapis bis bis bengkak karo senggol redcurrant lan blackcurrant ; roti panggang gedhe sing Eyang kakung wis dipotong ing pie sing ora nate lali mlebu saka salib nalika sepisanan ngagem piso ing kana. Klid saka Kayu taman ora bakal tetep ditutup kanggo nyegah hens ora lunga Fright. Kita ora bakal maneh kudu lunga lan milih Persil ing wayahe pungkasan kanggo nggunakake salad nganggo wortel parut lan endhog mimosas .
Kaya kanggo banyu sumur sing kudu kita lakoni lan digambar saka sumbering banyu sing abot iki munggah, Kadhangkala nalika angin ngandhani, Aku krungu ngguyu lawas .
Apa sampeyan eling ? Mung kanggo harmoni Lagu manuk-manuk boneka kanthi lonceng Gereja nggawa rasa tenang iki wis cedhak karo sampeyan, Pendhaftaran kakang .
130
Kasepen; kasampurnan urip
Ing Prancis, ana ekspresi “Mati Mati”, Dene pengalaman kelirapan sing sepi saka urip .
Ngundang wong sing meneng ora ateges njaluk dheweke meneng, Ora luwih saka silek sepi padha karo kanggo nglereni hubungan apa wae .
Ayo nolak injeksi kasebut “Mati” luwih seneng “Chut” diucapake kanthi swara sithik karo indeks sing dilebokake ing lambe Kanggo nyengkuyung nggawe bisu .
Chut ! Ana bisa uga sampeyan ora bisa mbayangno, yen sampeyan bisa uga ndeleng, krungu utawa ngrasakake, sing kaya sing didhelikake, lan sapa sing bisa mbuktekake lan sampeyan wuda kanthi novel lan relevansi .
Undhangan kanggo nggawe bisu bisa kaya undhangan kanggo lelungan. Dheweke Ngidini pambukaan indra lan pendekatan urip batin. Iku a Ati-ati sing bisa mbukak sejatine kontemplation lan dilisi dadi Jubilation .
Nanging bisu nuntut wektu penting. Dheweke ora ora tau cepet-cepet. Dheweke butuh kabeh wektu amarga dheweke ora ana wektu Temporal .
Sampeyan kudu nggawe kamar kanggo dheweke, yaiku kanggo ngomong kita Dellers saka fatras pikirane, uneg-uneg, emosi sing nyenengake lan ora nyenengake, lan malah tembung .
Yen nggawe bisu wedi karo mayoritas wong, Iku amarga saka sadurunge ketemu dheweke lan ngajeni dheweke, Kabeh wong diserang dening dheweke Kewan Interior – Apa karep, bangga, nesu, The Keju, l'ora nggatekke, Kekarepan kanggo kekuwatan, Andhap asor palsu, Ana Seduction, lsp… – lan yen kewan galak wis tenang, Kita rumangsa dhewe, ilang, yatim, Kanthi kuatir fatal sing munggah .
Blaise Pascal nulis : ” Ora ana sing ora ana wong sing ora bisa ditindakake, Passionate, Tanpa bisnis, unpluggedly, Aplikasi Sans. Dheweke banjur rumangsa ora ana apa-apa, Anak nglirwakake, kekurangan, Ketentihane, vakum dheweke. Ora pati jelas dheweke bakal metu saka ngisor jiwane jiwane, Peteng, sedhih, Kasusahan, sumebar, ora putus aspir . “
Dadi akeh manawa wong kasebut ora nemoni bisu, Dheweke ora krasa ana mung kanthi tumindak lan agitasi, dening kahanan sing durung mesthi lan Procrastination, Kanthi nandhang sangsara lan masalah kabeh jinis. Dheweke tetep ing pinggiran awake dhewe. Wedi wedi yen dheweke rumangsa mung Idea ngadeg ing nggawe bisu ora ana liyane kajaba wedi karo vakum dhewe, saka kemiskinan batin .
Utawa, Luwih akeh kita menyang interior kita, Sing luwih dhisik maju menyang meneng lan luwih akeh lawang mbukak ing papan sing ora ana gandhengane. Nalika Ing urip njaba, Kita manggon ing trailer apa sing kudu dilakoni tumindak apik ing masyarakat kita, yaiku minangka sederhana “Mortal” ; Ing urip ing jero kita minangka manungsa sing diarani Wutah, kanthi pepak, lan malah sempurno marang dheweke realisasi “iMmortal”. Dadi banjur dirasakake kanthi lengkap duwe awake dhewe, Wis cedhak karo sumber lan muncul kanthi kapenuhan .
Sing luwih meneng lan luwih akeh sing ditemokake kanggo ndeleng pidato lan nggawe bisu, Lan Sing kurang kita ngobrol .
Kanggo wong sing ngrasakake bisu, Diskusi, debat, rapat Konferensi kulawarga lan intelektual dadi angel kanggo metokake amarga Sing bodho. Silencer, Minangka loner mbutuhake udhara lan ruang ; Dheweke butuh pengalaman sing akeh, jangkep, jero. Kabeh liyane misale jek warata, sempit, dangkal. The “Komunikasi” wajib lan trep ketoke grestesque.
Nalika manungsa pancen nulung, bisa dikirim saka obsesi iki kanggo komunikasi kabeh lan apa-apa. Mung nuduhake penting ing subjek penting utawa ijol-ijolan bisu ati kanggo ati duwe makna lan nawakake panganan nyata .
128
Apa tegese menehi urip ?
Kita manggon pungkasaning jagad sing didegake durung suwe babagan agama, kasetyan saka jarak, patriotisme ; lan dina iki ditandhani dening consumerism ngendi insentif iklan ngapusi kita ing layanan globalisasi ekonomi lan budaya ditekanake dening pergolakan teknologi .
Hubungane karo suci wis diowahi. Nggoleki makna ngiring dening respon otomatis adhedhasar agama ora ana maneh. Ing pitakonan : “kok aku ana ing bumi ?”, tindakake jawaban ilmu umum lan politik. Kita ora bisa ngandel maneh tradhisi. Kita ngadhepi rasa wedi kita, … lan ana kita banjur ditimbali ana ing ngarep awake dhewe .
Menehi makna kanggo urip sing kita lakoni ora jelas, amarga ing wong nyilih peran. Dheweke ujar yen dheweke dadi korban iklim, saka liyane, saka kahanan, sing padha duwe kabeh kanggo seneng lan banjur sing … Utawa, kabegjan lan kacilakan kita dadi kagungane. Kita tanggung jawab saka rasa seneng lan kacilakan kita amarga kita duwe kesempatan kanggo tuwuh, kanggo tuwuh .
Kita kudu maju kanthi mripat mbukak ing dalan .
Tegese urip, iku katresnan. Kita ora bisa urip tanpa katresnan, iki tukaran ati, wong lanang / wadon iki tresna, katresnan anak iki, katresnan iki antarane loro makhluk. katresnan iku paseduluran. Katresnan iku hubungane karo sesama, karo kewan, tanduran, alam, kosmos lan liwat laku agama kita .
Kita makhluk sosial, makhluk hubungan. Dhewe butuh kanggo menehi, kanggo tangi kanggo saben liyane. Kita kene kanggo nggawe dhéwé apik karo ngrawat wong liya, paseduluran, welas asih, le don .
Apa ora dadi tujuane urip yaiku nampa awake dhewe apa wae? ? Nanging kanggo iku, iku njupuk pandelengan saka liyane kanggo maca ing pandeleng liyane sing kita padha jenis. Tresna lan sampeyan bakal tresna. Kita kudu duwe tenderness kanggo awake dhewe .
Ana wong sing mung ndeleng liwat lensa materialistik aja takon marang awake dhewe babagan makna urip. “Einstein ngandika, sing makhluk manungsa sing ora nate takon marang awake dhewe babagan makna eksistensi, sing ora kasengsem ora ing pangertèn urip, dudu manungsa.”
Saiki kita ana ing jagad sing ideologi sing dominan yaiku konsumerisme, ngendi : “Tujuan saka televisi, minangka patrick ngandika Lelay, iku kanggo nggawe otak docile !”. cuci otak, iku iklan .
Kanggo thwart iki objectifying lan keluwihan agawe, kita duwe kudu fokus maneh ing kabutuhan jasmani lan sensori sing langsung ora bisa ngapusi kita nalika ana hubungane karo katresnan, kanggo tenderness, kanggo raos prasaja, spiritual. Kita kudu ngomong ya kanggo urip. Sing utama yaiku sinau kanggo tresna marang urip, lan kanggo karya iki ing kita cidra .
Cara urip kita yaiku lunga saka rasa wedi dadi tresna. Ana kabungahan kita, kabungahan kita, kanggo manggon, kanggo ana. Nanging minangka repressed, iku ing ngerti yen kita kudu ngusir bodho lan ngadhepi awake dhewe karo apa punika, kanggo pengalaman kabeh dina iki sing nggawa kita nuduhake surprises. liwat psikoterapi, nanging uga liwat semedi lan pandonga, kita kudu ayo dadi. Iku dening pengendalian cerdas iki, lan ngomong rasa pangrasa, bilih wonten lebeting manah .
Kita kudu nangis banget nalika nyemplungake awake dhewe ing pandhangan sing sithik dadi, mirsani lanskap sing ayu, karya seni, utawa kanthi ngrungokake a musik lan lagu sing ngomongake ati. Iki tegese urip. Ing respon yaiku pasrah marang apa, pambukaning rasa. Wangsulane yaiku “joie” .
Ayo bocah-bocah teka menyang kita, manuk cilik, semangat jaman sing lulus, lan ndhuwur kabeh ora tau nutup lawang. Iku bakal dadi panas banget, kita bakal kehabisan udara, Neraka ora bakal adoh, … nalika ana akeh sing kudu dilakoni !
127