Ser çiyê li serê daran fîgurên rengîn daleqînin ku çûkên nêçîrê belav bûne. Li dora zinarên mozîkî ber bi çavkaniya hundirîn gur temaşe dike mûçikê dihejîne. Ji geliyê rabin pêvajoya mirovan ji pêlavên xwe yên gêj diqelişin kevirên rêhesinê. Di paqijkirinê de sekinîn barê xwe datînin ev laşê mirî li ser qurmê bihîvê şikestî. Stran bilind dibindema din li cihên din û îro zewaca dengên gûtî û gazincên sivik mîna evînek mezin bi dawî dibe. Li ser daristanê stêra rojê diteqe mijên sibê dûr dixe ew hêzên berevajî rast dike. Wext e ku meriv dest bi kar bike ku dilopên dewê li ser pelan deyne paşê agirê zayinê pêxin di bêdawiyê de şîn dibe.
